බැද්දේගම වැසියන් හා එහි පරිහානියට යන ආකාරය සජීවී ලෙස නිරූපණය කිරීමට කතුවරයා භෂාව යොදාගෙන ඇති ආකාරය නිදසුන් දෙමින් පැහැදිලි කරන්න

            ලෙනාඩ් වුල්ෆ් විසින් රචිත The Vilage in jungle නම් ඉංග්‍රීසි කෘතියෙහි පරිවර්තනය බැද්දේගම නම් නවකතාවයි. එහි පරිවර්තකයා වන්නේ ඒ.පි.ගුණරත්න මහතා යි. හම්බන්තොට දිස්ත්‍රික්කයේ ඉතා දුෂ්කර ගම්මානයක් වන බැද්දේගම මිනිසුන්ගෙ කටුක ජීවන තොරතුරු මෙම නවකතාව තුළින් නිරූපණය වේ. කතාව ආරආරම්භයේදී ගමේ පවුල් දහයක් ජීවත් වූවත් අවසානයේ ඉතිරි වන්නෙ පුංචිමැණිකා නම් එක් ගැහැණියක පමණි. ඇය ද වල් ඌරෙකුගේ ප්‍රහාරයෙන් මියැදෙයි. මෙලෙස ක්‍රමයෙන් පරිහානියට පත්වන බැද්දේගම පිළිබඳ පාඨකයාට මැනවින් අවබෝධ කරලීම සදහා කතුවරයා සරල වූත් පහසුවෙන් අවබෝධ කරගත හැකි වූත් භාෂාවක් යොදාගෙන ඇති අයුරු පෙනේ.

           බැද්දේගම විනාශයට බලපෑ එක් ප්‍රබල හේතුවක් වන්නෙ සොබාදහමේ අකාරුණිකත්වය යි. නිසි කලට වර්ෂාව නොලැබුණු බැද්දේගමට සරුසාර වූ අස්වැන්නක් ලබාගත හැකි වූයේ අවුරුදු දහයකට තරම් වතාවකි. ඊට හේතුව වූයෙ නිසි පරිදි ජලය නොමැති වීමයි. කතුවරයා එය පහත පරිදි දක්වයි.

"   එහෙත්  ඇත්ත වශයෙන් නම් ඔවුන් කුඹුරු ගොවිතැන් කරන්නේ අවුරුදු දහයකට තරම් එක් වරකි. වී ගොවිතැනට ජලය බහුලව අවශ්‍ය ය. ඔවුන්ට කුඹුරු ගොවිතැන් කරන්නට ලැබුණේ වැව් හොදට ම පිරී ගියවිට පමණකි."

මේ නිසාවෙන් ඔවුන් යැපුනේ හේන් ගොවිතැනෙන් ලබාගන්නා කුරක්කන්ව්වවලිනි. මේවායින් ශරීරයේ ලේ උණුසුම් කරවීම නිසා විවිධ රෝගාබාධවලට බැද්දේගම වැසියෝ ගොදුරු වූහ. අකලට ජල බිංදුවක්වක් හෝ පොළොවට පතිත නොවීම නිසා දූවිල්ල සුළග සමග මුසු වී ශරීර සමග ගැටෙන විට ඉන් පරංගි, පිපිහළුව  වැනි මාරාන්තික වසංගත පැතිරේ. ඉන් බොහෝවිට ගමේ වැඩිහිටියන් හා ළමුන් මරණයට පත් වූහ. එබැවින් බැද්දේගමට දෙවෙනි පරම්පරාවක් නොවී ය.

    "හේන්වල වපුරා වගා කරගන්නා මේ ධාන්‍ය සාමාන්‍යයෙන් මනුෂ්‍ය ශරීරයට හිතවත් ආහාරයක් නොවේ. ඉන් ශරීරයේ ලේ උණුසුම් කරවීමෙන් උණත් ඉතා භයානක රෝගයක්වන පරංගිත් බෝ වේ"

      බැද්දේගම විනාශයට බලපෑ තවත් එක් හේතුවක් වන්නෙ ගම්වැසියන් තුළ පැවති අන්ධ විශ්වාසය යි. පරංගි, පිපිහළුව වැනි රෝග නිසා කුඩා දරුවන් මිය ගියහ. නමුත් ගම්වැසියන්ගේ මතය වූයේ ළමුන්ගේ මරණයට හේතුව සිලිදු බව ය. ඒ බව පාඨකයාට මැනවින් අවබෝධ කරලීම සදහා කතුවරයා සංවාදාත්මක බස් වහරක් යොදාගෙන ඇත. කර්ලිනා හාමි ඉදිරියේ අංගෝහාමි නම් කාන්තාව කරන පහත ප්‍රකාශයෙන් එය මනාව පැහැදිලි වෙයි.

       "මම වැදුවා ළමයි හය දෙනෙක් අන්තිම එකා මළේ මේ ඊයෙ. උදේ යසට හිටියා. දොරකඩින් යනකොට ඌ දැකලා සිලිදු ඇස් වහගත්තා. ඌ මළා උන්ගේ ළමයි හදන්ඩ අපේ ළමයි මරා දානවා උන්."

ගමේ වෙදරාළ වූ පුංචිරාළ යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම් සදහා සූරයකැයි ගම්මුන් විශ්වාස කළහ. ඔවුන් තුළ පැවති අන්ධ විශ්වාසය ම ප්‍රයෝජනයට ගත් පුංචිරාළ සිලිදුගේ බාල දියණියවන හින්නිහාමි විවාහ කර ගනියි.  

   "එතකොට උබ ඈව දෙන්නෙ නැ. මතක තියාගනින් අපෙ අප්පොච්චිගෙ ගුරුන්නාන්සෙ සිංහලේ මිනිහා "

"අයියෝ!මං කොහොමද මේක කරන්නෙ...?"

 "මතක තියාගනින් බෝගල ආරච්චිලට වෙච්ච දේ.නුග ගහ යට තවමත් යක්කු නටන වග'

මේ අනුව පුංචිරාළ විසින් හින්නිහාමි තමා සතු කරගන්නෙ ඔවුන් තුළ පැවති අන්ධ විශ්වාසයෙන් ම ඔවුන් මුලා කරමිනි. මෙම සිදුවීම පාඨකයාට මැනවින් ධ්වනිත කරලීම සදහා කතුවරයා කෙටි වැකි භාවිතයත් සංවාදාත්මක බස් වහරත් යොදා ගනිමින් චිත්ත රූප ගොඩනැංවෙන පරිදි සිය රචනා කෞෂල්‍යය යොදාගෙන ඇති අයුරු අපූර්වාකර ය. හින්නිහාමිගෙ මරණය පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීමේදී ඇයගේ මරණයට හේතුව වූයෙ ද ගම්මුන් තුළ පැවති අන්ධ විශ්වාසය යි.

          බැද්දේගම පරිහානියට බලපෑ තවත් එක් හේතුවක් වන්නෙ එකල පැවති නිලධාරී වාදයයි. බැද්දේගම ප්‍රධානියා වූයෙ බබේහාමි ආරච්චිල යි.ඔහුට ආරච්චිල තනතුර ලැබුණේ ගමේ සිටිය උන් අතරින් නම ලිවීමට හැකි වූ එක ම මිනිසා ඔහු වූ නිසා ය. ඒ අනුව බැද්දේගම වැසියන් තුළ නූගත්කම ද සැලකිය යුතු මට්ටමටක පැවති බව පෙනේ. බැද්දේගම වැසියන් තුළ ආරච්චිල කෙරෙහි පැවතියෙ බය පක්ෂපාතිත්වයකි.ඔහුගේ දරදඬු පාලනයට ගම්වැසියෝ බිය වූහ. ඒ නිසා ම ආරච්චිල ඉක්මවා යාමට කිසිවෙකුත් උත්සුක නොවීය.

      "ගම්මුන් පිළිබඳව ආරච්චිල කෙරෙහි රැදී තිබෙන බලය මමනඃකල්පිත එකක් නොවේ. ආරච්චිලට විරුද්ධව ගිය කෙනෙකුගේ ජීවිතය ඉතාම අවාසනාවන්ත වූයේ ය."

              මේ සියලු කරුණු මගින් අනාවරණය වන්නෙ බැද්දේගම පරිහානියට පත්වීම  සදහා සොබාදහමේ අකාරුණිකත්වය ගැමි ජීවිතයේ අඩු ලුහුඩුකම් හැළහැප්පීම් හා අසරණකම්. අන්ධ විශ්වාසයන් හා නූගත්කම, නිළධාරිවාදය හා තවත් සාධක බලපා ඇති අතර කතුවරයා එය පාඨකයාට නිසි පරිදි අවබෝධ කරලීම සදහා මනා බස් වහරක් ද යොදාගෙන ඇති බව පෙනේ. ඒ අනුව මෙය ඒ.පි.ගුණරත්නයන්ගේ සාර්ථක පරිවර්තනයක් ලෙස අගය කළ හැකිය.