8 - මට්ටකුණ්ඩලී දෙව් පුත්
අදින්නපුබ්බක සිටියේ සැවැත් නුවර. ඔහු ධනවත් බමුණෙක්; ඒත් හරි ම ලෝබයි. ඔහුට පුතෙක් හිටියා.
පියා විසින් රත්තරන් කෑලි දෙකක් තළා පුතාගේ කන්වල පැලඳුවා. ඒවා කිසිම හැඩයක් නැති ආභරණ. ඒ නිසා පුතා මට්ටකුණ්ඩලී නමින් ප්‍රසිද්ධ වුණා.
පියාගේ ලෝබකම නිසා ම, පුතාට සුදුසු ආහාර ලැබුණේ නෑ. මට්ටකුණ්ඩලී ලෙඩ වුණා.
වෙද මහතෙක් ගෙන්වා පුතාට ප්‍රතීකාරයක් කළෙත් නැහැ. ඒ වෙනුවට පියාම ගස්වල කොළ, පොතු තළා මට්ටකුණ්ඩලීට පෙව්වා. එයින් රෝගය තවත් දරුණු වුණා.
මරණාසන්න වූ මට්ටකුණ්ඩලී ගෙයින් පිටත පිලේ තැබුවා.
බුදු හාමුදුරුවෝ මහා කරුණාවෙන් ලෝකය දෙස බැලූවා.
උන් වහන්සේට දෙමාපියන්ගේ පිහිටක් නැති අසරණ මට්ටකුණ්ඩලී දිවැසින් පෙනුණා. මට්ටකුණ්ඩලීගේ නිවස ළඟට වැඩියා. බුදුරැස් විහිදෙව්වා. මට්ටකුණ්ඩලී හැරී බැලූවා. බුදු හාමුදුරුවන්ගේ ලස්සන දැක සාධුකාර දුන්නා. සතුටින් මරණයට පත් වුණා. මට්ටකුණ්ඩලී දෙව් පුතෙක් වී දිව්‍යලෝකේ ඉපදුණා.
