දහම් පාසලේ උදෑසන රැස්වීමට ලොකු හාමුදුරුවෝ වැඩම කළා. බුද්ධ වන්දනාවෙන් පසු අපි හැමෝට ම ලොකු හාමුදුරුවෝ අනුශාසනාවක් පැවැත්වූවා.
ලොකු හාමුදුරුවෝ : පින්වත් දරුවනි, අපි හැමෝ ම සතුටින් ජීවත් වෙන්න කැමැතියි නේද? අපි වගේ ම සතුටින් ඉන්න සතුනුත් කැමැතියි. ඔය දරුවෝ සතුටු වෙන්න ගොඩක් දේවල් කරනවා නේද?
සිසුන් : එහෙමයි අපේ හාමුදුරුවනේ, අපි සෙල්ලම් කරනවා, ලස්සනට ඇඳුම් පැලඳුම් අඳිනවා, රසවත් ආහාර ගන්නවා, අසරණයින්ට උදවු කරනවා, සතුන්ට ආදරය කරනවා, බණ අහනවා, පින්කම් කරනවා, ගස් වැල් සිටුවනවා, මල් වවනවා. ඒ හැම දෙයක් ම අපි කරන්නේ සතුටින්.
ලොකු හාමුදුරුවෝ : ඔව් දරුවනේ, ඒවා හොඳ දේවල්. ඒවා අතරින් බණ ඇසීම, අසරණයින්ට උදවු කිරීම, පින්කම් කිරීම ආදිය තුළින් ලබන සතුට ධාර්මික සතුට කියලා බුදු හාමුදුරුවෝ දේශනා කරලා තියෙනවා. අනුන් රවටලා, බොරු කියලා, හිංසා කරලා, පහරදීලා, අනුන්ගේ දේවල් හොරකම් කරලා, සමහර අය සතුටු වෙනවා. එසේ ලබන සතුට අධාර්මික සතුට කියලා බුදු හාමුදුරුවෝ දේශනා කරලා තියෙනවා. ධාර්මික ව ලබන සතුට පරම ධනයයි. එය සන්තුට්ඨී පරමං ධනං යනුවෙන් දැක්වෙනවා. පින්වත් දරුවනි, අපට අවශ්‍ය දෙයක් තමයි සතුට කියන්නේ. එනිසයි එය පරම සැපත කියලා කියන්නේ. මේ පින්වත් දරුවෝ හොඳ දේ කරලා සතුටු වෙන්න. නරක දේ නොකරන්න ඉතාමත් තදින් සිතාගන්න.
ඔබ සැමට තෙරුවන් සරණයි!