යාච්ඤාව යනු දෙවි පියාණන් සමග කතා කිරිමයි. එම නිසා කිතුනු අපගේ ජීවිතයේ දී සැම කාර්යක දී ම දෙවි පියාණන්ට යාච්ඤා කළ යුතු ය. ‍ජේසුස් වහන්සේගේ ජීවිතය තුළ ද යාච්ඤාව අනිවාර්ය අංගයක් විය. උන්වහන්සේ  හැකි සැම මොහොතක ම යාච්ඤාවෙන් දෙවි පියාණන් හා සම්බන්ධ වූහ.

ජේසු සමිඳුන් යාච්ඤා කළ අවස්ථා කිහිපයක්

දුවේ, පුත‍ේ, ‍‍ජේසු සමිඳුන් යාච්ඤා කළ අවස්ථා. කිහිපයක් තමයි ඉහතින් පෙන්වා දුන්නේ. පුංචි අපත් අපේ සිත එකඟ කරගෙන නිහතමානි සිතින් දෙවි පියාණන්ට යාච්ඤා කිරීමට පුරුදු විය යුතුය. එවිට දෙවි පියාණන් හා අප අතර මනා සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනඟා ගැනීමට හැකි වේ.

එසේ ම යාච්ඤාවේ දී අප නිවැරදි ඉරියවු පවත්වා ගත යුතුය. දෙනෙත් වසාගෙන සුළු මොහොතක් නිශ්ශබ්දව, සන්සුන්ව, අවධානයෙන් යුතුව දෙවිඳුන් සමග කතා කළ යුතුය. එසේ ම භාවනා කිරීමෙන් ද දෙවිඳුන් වෙත වඩා ළංවිය හැකි ය. එවිට හොඳ කිතුනු ජීවිතයක් අපට ගත කළ හැකි වේ. ක්‍රිස්තුන් වහන්සේට විවිධ අවස්ථා වලදී
පැමිණි පරීක්ෂා වලින් සහ නපුරෙන්  ජය ගැන ීමට හැකි වුයේ දෙවියන් වහන්සේ සමග ගොඩ නගා ගත් සම්බන්ධතා තුළින් ය.

එසේ නම් පහත සඳහන් නිවැරදි ඉරියවු භාවිත කරමින් යාච්ඤාවේ සහ භාවනාවේ යෙදෙමින් අපිත් අපේ ජීවිත සාර්ථක කර ගැන ීමට උත්සාහ කරමු.