3 - යාච්ඤාව - එදිනෙදා ජීවිතයට

ශු. මතෙව් 6 : 5-15

තාක්ෂණය බෙහෙවින් දියුණු ව පවතින වර්තමානයේ සන්නිවේදනය අති ප්‍රබල ව හා වේගවත් ව සිදුවන බව නොරහසකි. ජංගම දුරකථනය, මුහුණු පොත, විද්‍යුත් තැපෑල වැනි ක්‍රම, අපගේ සන්නිවේදනය, වඩාත් පහසු කර ඇත. එකිනෙකා සමග කඩිනමින් අදහස් හුවමාරු කරගනිමින් අන්තර් සම්බන්ධතා පවත්වා ගැනීමට මේ මගින් අවස්ථා සැලසී ඇත.

යාච්ඤාව කිතුනු දිවියේ වැදගත් ම සන්නිවේදන මාධ්‍යය වේ. මෙලෙස සන්නිවේදනය සිදුවනුයේ කා අතර ද?

ජේසුස් වහන්සේ ද නිරන්තරයෙන් යාච්ඤාව තම ජීවිතයට අදාළ කරගත් සේක. එවැනි අවස්ථා කිහිපයක් නම්,

  • තම ශ්‍රාවකයන් තෝරා ගැනීමට පෙර
  • ප්‍රාතිහාර්ය සිදු කිරීමට පෙර
  • සිය මෙහෙය ඇරඹීමට පෙර
  • දුක් ප්‍රාප්තියට මුහුණපෑමට පෙර යනාදි වශයෙනි.

එලෙස යාච්ඤා කිරීමට තම ශ්‍රාවකයන්ට ද ඉගැන්වූ ජේසුස් වහන්සේ ඒ සඳහා මඟපෙන්වීමට ආකෘතියක් ද හඳුන්වා දුන් සේක.

මෙම බයිබල් පාඨය විමසන කල පෙනීයන්නේ ජනතාව ඒ වන විට දෙවියන් වහන්සේට යාච්ඤා කළ ආකාරයෙහි තිබූ දුබලතා දකිමින් ඒවා නිවැරැදි කරගනිමින් යාච්ඤා කිරීමට ජේසුස් වහන්සේ මඟදැක්වූ ආකාරයයි.

එදා සමාජයේ ජනතාව යාච්ඤා කිරීමේ දී දැක්වූ දුබලතා හා ජේසුස් වහන්සේ එය නිවැරැදි කළ ආකාරය ඇසුරෙන් පහත වගුව පුරවන්න.

මෙලෙස එදා ඔවුන් යාච්ඤා කළ ආකාරයෙහි අර්ථ ශුන්‍ය බව පෙන්වා දීමෙන් උන්වහන්සේ තම ශ්‍රාවකයන්ට හා සියලූ කිතුනුවන්ට යාච්ඤාව නිසි මඟ ගැන්වීමට යොමුවක් ලබා දුන් සේක. තනි ව ම හෝ සාමූහික ව තම සිත් හා කල්පනා දෙවියන් වහන්සේ වෙත පමණක් යොමු කරමින්, අර්ථවත් ව හා ඇදහිල්ලෙන් යාච්ඤා කිරීමට ඉගැන්වූ සේක.

ස්වාමීන් වහන්සේ විසින් ම අපහට හඳුන්වා දෙන ලද යාච්ඤාව සමස්තයක් ලෙස ගෙන සලකා බලන කල අවධාරණය කෙරෙන තවත් වැදගත් ලක්ෂණයක් වනුයේ ආත්මාර්ථකාමී බව නොහොත් මමත්වයෙන් මිදී, පරාර්ථකාමී බව නොහොත් සාමුහිකත්වය අවධාරණය කිරීම වේ.

ජේසුස් වහන්සේ විසින් ම අපට ඉගැන්වූ මෙම යාච්ඤාව මගින් කිතුනු යාච්ඤාව නිසිමග ගැන්වීමට සරල ආකෘතියක් සපයන අයුරු විමසා බලමු.

දෙවියන් වහන්සේ කේන්ද්‍රකොට ගනිමින් ඉදිරිපත් කර ඇති මෙම යාච්ඤාව මගින් ඉදිරිපත් වන දේව ගුණාංග හා වෙනත් විශේෂ කරුණු පිළිබඳ ව විමසා බලමු.

ස්වර්ගයෙහි වැඩවසන

ස්වර්ගයෙහි වැඩවසන යන්නෙන් යැදුම ඇරඹීමෙන් සර්ව බලධාරී දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි අපගේ ඇදහිල්ල හා විශ්වාසය රඳවා ගත යුතු බව අවධාරණය කරයි. අපගේ විශ්වාසයේ කර්තෘ අතිඋතුම් දෙවියන් වහන්සේ ම පමණි. උන්වහන්සේ අප අතර මෙන් ම අති උසස් ම ස්ථානයේ වැඩවසන සේක.

අපගේ පියාණෙනි

අපගේ පියාණෙනි යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය ජුදෙව් දරුවන්ට ඉතා හුරුපුරුදු සමීප ඇමතුමකි. අබ්බා (පියාණෙනි) යන අරමීය යෙදුම පියා හා දරුවා අතර ප්‍රේමණීය සබඳතාවක් ගෙන හැර දක්වයි. දෙවියන් වහන්සේ හා අප අතර ඇති පිය - දරු සබඳතාවෙහි පැවතීමට ජේසුස් වහන්සේ මෙම යෙදුම මගින් අපට අවධාරණය කර ඇත. උන්වහන්සේ විශ්වාස කරන සැමට ම අපගේ පියාණෙනි, යනුවෙන් ඇමතීමට අවස්ථාව සලසා දීම උන්වහන්සේ තුළ අප සැම කෙරෙහි ඇති දේව ප්‍රේමය ප්‍රකාශ කරන්නකි. දෙවියන් වහන්සේ මෙලොව වසන සැම පුද්ගලයකුගේ ම දෙවියන් වහන්සේ බවත්, දේව කරුණාව සැම කෙනකුට ම හිමි වන බවත් මෙයින් සාක්ෂාත් වේ.

ඔබ වහන්සේගේ නාමයට ගෞරවය වේවා!

දෙවියන් වහන්සේගේ ශුද්ධ නාමය ගෞරවයෙන් පසසමින් උන්වහන්සේ වෙතට ළඟා විය යුතු බව ජේසුස් වහන්සේ මෙම යාච්ඤාව මගින් ඉගැන්වූ සේක. බලවන්ත වූ, ශුද්ධ වූ උන්වහන්සේගේ නාමයට ගෞරව දැක්වීම යැදුමක ආරම්භය විය යුතු බව මෙමගින් අපි ඉගෙන ගනිමු. "ඔබ වහන්සේගේ නාමයට ගෞරව වේවා!" යන්නෙන් උන්වහන්සේගේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය හා බල මහිමය වටහා ගනිමින් දේව භයින් යුතු ව යැදුම අරඹීමට අප යොමු කරවයි.

ඔබ වහන්සේගේ රාජ්‍යය පැමිණේවා!

දෙවියන් වහන්සේ මාංසවත් ව ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ලෙසින් මෙලොව වැඩියේ දේව රාජ්‍යය අප වෙත උරුමකර දෙනු පිණිස ය. "ඔබ වහන්සේගේ රාජ්‍යය පැමිණේ වා" යනුවෙන් පැවසීමෙන් උන්වහන්සේගේ රාජ්‍යත්වය ජීවිතයේ අත්දැකීම සඳහා අයැදීම ඇදහිලිවන්තයන්ගෙන් අපේක‍්ෂා කෙරේ.

ඔබ වහන්සේගේ කැමැත්ත ඉටු වේවා!

දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත ස්වර්ගයෙහි මෙන් ම පොළොවෙහි ද ඉටු වේවා යන්න කිතුනුවාගේ සැම යැදුමක ම හරය වීම අපේක්ෂිත ය. දිනපතා ම දේව කැමැත්ත අයැදිමින් යාච්ඤා කිරීමට අපට මෙම යැදුමෙන් මඟ පෙන්වීමක් ලැබේ. ජිවිතයේ සැම අවස්ථාවක දී ම තීරණයක දී ම දේව කැමැත්ත සොයමින් දෙවියන් වහන්සේට භාරවීමට මෙම යාච්ඤාවෙන් අප යොමු කෙරේ.

අපගේ දවස්පතා ආහාරය අද අපට දුන මැනව

මාගේ මෙන් ම අප සැමගේ ම අවශ්‍යතා දෙවියන් වහන්සේ වෙත එසවීමට ජේසුස් වහන්සේ මෙම යැදුමෙන් අපට උගන්වයි. "අපගේ දවස්පතා ආහාරය අපට අද දුන මැනව" යන්නෙන් අප සැම දෙනාගේ ම දෛනික අවශ්‍යතා සඳහා දෙවියන් වහන්සේ මත ම යැපීමට අපට හුරුවක් ලබා දෙයි. උන්වහන්සේ අපගේ එඬේරාණන් වන බැවින් උන්වහන්සේ අප දිනපතා පෝෂණය කරන සේක. අවශ්‍ය වනුයේ විශ්වාසයෙන් හා ඇදහිල්ලෙන් උන්වහන්සේ වෙත රැඳී සිටීමයි. උන්වහන්සේ අපගේ අවශ්‍යතා අප එකිනෙකා අතරින් ම සපුරා දීමට කටයුතු කරන සේක. එනිසා අපගේ මෙන් ම අන් අයගේ ද අවශ්‍යතා ගැන අපට වගකීමක් ඇති බව පැහැදිලි ය.

අපට වරද කළ අයට අප කමා කළාක් මෙන් අපේ වරදට අපට කමා වුව මැනව

අපට වරද කළ අයට අප කමා කළාක් මෙන් අපේ වරදට අපට කමාවුව මැනව යන්නෙන් ජේසුස් වහන්සේ අවධාරණය කරන්නේ පාප කමාව ලබා ගැනීමේ හා පිරිනැමීමේ අවශ්‍යතාවයි. අපගේ පාප සඳහා කමාව ලැබීමට නම් අප විසින් සපුරාලිය යුතු කොන්දේසියක් මෙහි දැක්වේ. එනම් අපට වරද කරන අයට අප කමා වීමයි. අප අන් අයගේ පාප කමා කරන්නේ නම් දෙවියන් වහන්සේ අපේ පාප ද කමා කරන සේක. අපගෙන් අන්‍යයන් වෙත දේව කමාව ගලා යාම අත්‍යවශ්‍ය වේ. දේව කමාව ලබන සැම දෙන දෙවියන් වහන්සේ තුළ නව දිවියක් අත්දකිති. ඒ සඳහා පව් කමාව අයැදිමින් මනස්තාපනයේ ජීවිතයක් නිරතුරු ව ම ගත කිරීමේ අවශ්‍යතාව ජේසුස් වහන්සේ මෙම ආදර්ශ යාච්ඤාවෙන් අවධාරණය කරන සේක.

අප පරීක‍ෂාවට නොපමුණුවා නපුරාගෙන් අප මිදුව මැනව

ජේසුස් වහන්සේ ඉගැන්වූ ආදර්ශ යාච්ඤාවෙන් ඉදිරිපත් කෙරෙන අයැදීම් අතර දේව රැකවරණය පතා කෙරෙන අයැදීම් වැදගත් වේ. අප පරීක‍ෂාවට නොපමුණුවා නපුරාගෙන් අප මිදුව මැනව යනුවෙන් අයැදීමට උන්වහන්සේ ඉගැන්වූ සේක. නපුරා ගෙනෙන පරීක‍ෂාවට හසුවීම යනු දෙවියන් වහන්සේගෙන් වෙන් වීම ය. එබැවින් නපුරාගෙන් ගැලවීම පිණිස දේව රැකවරණය පතමින් දෙවියන් වහන්සේ යැදීමට ශ්‍රාවකයෝ යොමු කරන ලදහ. ජීවිත ගමනේ දී අපගේ සිතුවිලි - වදන් මෙන් ම ක්‍රියා ද නපුරාගේ දුෂ්ට පරීක‍ෂාවලින් මුදා, පිවිතුරු කිතුනු ජීවිතයක උරුමය රැකගැනීමේ වැදගත්කම මෙම වදනෙන් අවධාරණය කෙරේ.

දෙවියන් වහන්සේගේ සර්ව බලධාරීත්වය හා උත්කෘෂ්ටත්වය පිළිබඳ නැවත මෙනෙහි කොට තුති පුදමින් යැදුම අවසාන කිරීම වැදගත් වේ. ආමෙන්! හෙවත් එසේ ම වේවා! යන්න පැවසීම දෙවියන් වහන්සේට මුළුමනින් ම එකඟත්වය ප්‍රකාශ කරමින් උන්වහන්සේගේ දෑතට භාර වීමට අප කැඳවීමකි.

 

මෙලෙස ජේසුස්වහන්සේ අපට ඉගැන්වූ යැදුම භාවිත කරමින් අපි ද,

  • හැකි සැම විට ම නිශ්චල ස්ථානයක් තෝරාගෙන දෙවිඳුන් යදිමු.

ඕනෑ ම අවස්ථාවක එනම් කලබලකාරී පරිසරයක දීත් දෙවිඳුන් මුණගැසිය හැකි වුව ද, උන්වහන්සේගේ වැඩ සිටීම වඩාත් සමීප ව අත්දැකීම සඳහා එසේ කරමු.

  • දෑත් එක් ව තබා ගනිමින් දෙවිඳුන් යැදීමට කුඩා කල පටන් ම හුරු වෙමු.

දෙවියන් වහන්සේ හා සබඳතාව තුළ ඇති වන එකඟත්වය එමගින් අත්දකිමු.

  • දණ නමමින් යාච්ඤාවේ යෙදීමට යොමු වෙමු.

එසේ කිරිමෙන් දෙවියන් වහන්සේට මුළුමනින් ම යටත් වන බව ප්‍රකාශ කරමු.

  • දෙවිඳුන් යැදීමේ දී දෑස් පියා ගැනීමට අමතක නොකරමු.

මුළු මනස, කල්පනාව හා ආත්මය දෙවියන් වහන්සේ වෙත පමණක් ම පවත්වා ගැනීමට එමඟින් හැකි වේ.

 

මෙසේ ජේසුස් වහන්සේ ම අපට ඉගැන්වූ යැදුමට හදවතින් ම සම්බන්ධ වී,

  • උන්වහන්සේට තුති පැසසුම් පුදමු.
  • දේව ඇදහිල්ල හා විශ්වාසය වර්ධනය කර ගනිමු.
  • දේව ප්‍රේමයට ජීවිත නතු කරමු.
  • දේව කැමැත්ත නිරතුරු ව ම ඉටු කරමු.
  • දේව පෝෂණය, දේව කමාව හා දේව රැකවරණය අත්දකිමු.

එවිට පරිපූර්ණ කිතුනු දිවියක් හිමි කර ගැනීමට අප සැමට අවකාශ ලැබෙනු ඇත.