සමාජ විද්‍යාව (ස්ත්‍රී-පුරුෂ සමාජභාවය සහ ලිංගිකත්වය)
ස්ත්‍රී-පුරුෂ සමාජභාවය සහ ලිංගිකත්වය
හැදින්වීම
මානව ජීවියා, ජීව විද්‍යාත්මකව ස්ත්‍රී හා පුරුෂ වශයෙන් කොටස් පිහිටට බෙදෙයි.මෙම ලිංගික වෙනස නිසා ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් කායික හා මානසික මෙන්ම අභ්‍යන්තර හා බාහිර වශයෙන් ද යම් යම් වෙනස් ලක්ෂණ වලින් යුක්ත වේ.එහෙත් එම වෙනසට වඩා ඉතා පුළුල් වෙනසක් සමාජය විසින් මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපක්ෂය අතර නිර්මාණය කර තිබේ.එයට අනුව පුරුෂයාට වඩා වෙනස් වූ අප්‍රධාන තත්වයක් ස්ත්‍රියට පවුල තුළ මෙන්ම සමාජය තුළත් හිමිකර දී තිබේ.මෙම දෙපක්ෂයට සමාජය විසින් පවරනු ලැබ ඇති කාර්යභාරයන් එකිනෙකට වෙනස්ය .එසේම ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයන් සම්බන්ධයෙන් පවතින ආකල්ප ,සම්ප්‍රදායන් හා විශ්වාසයන් ද එකිනෙකට වෙනස්ය.එපමණක් නොව සමහර අවස්ථාවලදී ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයන් සඳහා නීතිරීති ද වෙනස් වේ. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස සාම්ප්‍රදායික සමාජයේ පමණක් නොව නූතන සමාජය තුළත් ස්ත්‍රිය දෙවැනි ගණයේ පුරවැසියකුගේ තත්ත්වයට පත්වී ඇත.
මෙම වෙනස ස්ත්‍රිය හා පුරුෂයා යන පුද්ගලයින් දෙදෙනා සඳහා බලපාන පෞද්ගලික කාරණයක් පමණක් නොවන අතර පවුලටත්,සමස්ත සමාජයටත් අසාධාරණ අයුරින් බලපාන්නක් බව ස්ත්‍රීවාදීන්ගේ මතයයි .ආර්ථික ,සමාජීය ,සංස්කෘතික ,දේශපාලන ,මතවාදීමය හා මානසික වශයෙන් ස්ත්‍රියගේ අප්‍රධාන සමාජ තත්වය හා එය සමාජයට අහිතකර ලෙස බලපාන ආකාරය පිළිබඳ නිවැරදි අවබෝධයක් ගොඩනගා ගැනීම මෙමගින් බලාපොරොත්තු වේ මේ අනුව සරල වශයෙන් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ ස්ත්‍රිය හා පුරුෂ යනාදී වශයෙන් පුද්ගලයා බෙදා දැක්වීමයි .මේ අනුව පුද්ගලයකු ස්ත්‍රී හා පුරුෂ වශයෙන් බෙදා දක්වනු ලබන්නේ ජීව විද්‍යාත්මක සාධක මතය.එනම් පුරුෂයා සහ ස්ත්‍රිය ඔවුන්ට ආවේණික වූ විවිධ ගති ලක්ෂණ සහ කායික ලක්ෂණ වලින් වෙනස් ය.මේ ජීව විද්‍යාත්මකව උපතින්ම හිමි වූ ගති ලක්ෂණ සහ කායික ලක්ෂණ වෙයි.මේ අනුව මෙම බෙදීම මත පදනම්ව පුද්ගලයකු ස්ත්‍රියක හෝ පුරුෂයකු බවට ප්‍රතිනිර්මාණය කරයි .මේ අනුව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය හා ලිංගිකත්වය අතර ඇත්තේ අන්‍යෝන්‍ය සම්බන්ධතාවයකි...
1.ස්ත්‍රී -පුරුෂ සමාජභාවය යනු ;
ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගභේදය ,ස්ත්‍රීත්වය හා පුරුෂත්වය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පද සමාන අර්ථය ඇති පද ලෙස සමාජය විසින් බොහෝ අවස්ථාවලදී භාවිතා කරනු ලැබේ .නමුත් ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගභේදය (sex) යන පදයට වඩා ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය (Gender ) කියන්න පදය සමාජයීය මෙන්ම මනෝභාවාත්මක වශයෙන්ද වෙනස් වූ අර්ථයක් ගෙන දෙයි (Lindsey,1990)
ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංග ලිංගභේදය යනුවෙන් සරලව අදහස් වන්නේ උපතින්ම තීරණය වන මානවයා ගේ ලිංගික බවේ වෙනසයි .ජීව විද්‍යාත්මකව ස්වභාවයෙන්ම සියලුම ජීවීහු ස්ත්‍රී පුරුෂ යන බෙදුම ට ලක් ව උපත ලබයි.මිනිසුන් පමණක් නොව තිරිසන් සතුන් සහ සමහරවිට ගහකොළ පවා මේ බෙදීමට ලක්වේ .ඒ අනුව ස්ත්‍රී හා පුරුෂ ජීවීහු ලිංගික වශයෙන් වෙනත් බාහිර හා අභ්‍යන්තර වෙනස්කම් ඇතිව උපත ලබයි.ලොව කිසිම ජීවියකුට සිය උපතට පෙර මෙම ලිංගික බව පිළිබඳ තීරණය ගැනීමේ හැකියාවක් නොමැත .එසේම ඉතාම කලාතුරකින් නූතන සියුම් වෛද්‍ය විද්‍යාත්මක ක්‍රම වලින් මෙම ලිංගික බව වෙනසකට ලක් කළ ද එය ඉතාම සංකීර්ණ ක්‍රියාවලියකි .
පුරුෂයා හා ස්ත්‍රිය අතර ඇති මෙම ජීව විද්‍යාත්මක ලිංගික වෙනස නිසා ඔවුනොවුන්ගේ අඟපසග ,ඉන්ද්‍රියයන් හෝ ශරීර වර්ධනය ද වෙනස් අයුරින් සිදුවේ .ස්ත්‍රින්ගේ හා පුරුෂයින්ගේ ශරීර වර්ධනයේ දී ඉන්ද්‍රියයන්ගේ බාහිර මෙන්ම අභ්‍යන්තර වෙනස්කම් ද සිදු වන අතර ,කටහඬ වැනි දෑ පවා වෙනස් කම් වලට ලක් වේ .උදාහරණයක් ලෙස ස්ත්‍රියකගේ ශරීරයේ ලිංගේන්ද්‍රයේ හා එහි ක්‍රියාකාරීත්වය ද ප්‍රජනන කාර්යයට අවශ්‍ය අයුරින් ශරීර වර්ධනයත් සමග වෙනස් වේ .
මෙම ලිංගික වෙනස ස්වභාවිකවම නිර්මාණය වූ ජීව විද්‍යාත්මක වෙනසකි .සමස්ත ලෝකයටම මෙම වෙනස පොදුය .කවර රටක,කවර සමාජයක වුව ද වසර දහස් ගණනකට පෙරාතුව වුවද ,නුතන යුගයේ දී වුව ද මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගික බෙදුම නොවෙනස්ව පවතී.ඕනෑම ජාතියක,මානව වර්ගයක ,කුලයක හෝ පන්තියක මිනිසුන් අනිවාර්යෙන් මෙම පොදු ලිංගික බෙදු මට ලක්වේ .මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගික බෙදුම,ස්ත්‍රි පුරුෂ සමාජභාවය ,ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින්ගේ භූමිකා සහ ඔවුනොවුන්ගේ මනෝභාවාත්මක හැඟීම් වැනි දෑ සමඟ ඉතා සමීපව බැඳී ඇත්දැයි පොදු විශ්වාසයක් පවතී .(Spence and Helmreich ,1978) .මෙම විශ්වාසය ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය අනන්‍යතාව (Gender Identity )සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි විය හැකි වූවත් ,ස්ත්‍රී පුරුෂ භූමිකා සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි නොවේ .එය අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පදය පිළිබඳව ඉතා පුළුල්ව විමසා බැලිය යුතු වේ .
ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පදය මුල් වරට භාවිතා කොට ඇත්තේ ,මනෝ වෛද්‍ය විද්‍යාවේ දී ය .රොබට් ස්ටොලර් 1968 දී කළ මනෝවිශ්ලේෂණය පිළිබඳ අධ්‍යනයේ දී Gender යන්න පදය ස්ත්‍රී පුරුෂ භේදය නොසලකා ,මානව හැසිරීම් හා හැඟීම් විස්තර කිරීමට භාවිතා කළේය .එහෙත් නූතන අර්ථයෙන් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය Gender යන්න පද ඉතා පුළුල්ව හා නිවැරදිව භාවිත කිරීම අරඹනු ලබන්නේ ස්ත්‍රීවාදීන් විසිනි.1970 හා 1980 දශකවල සම්භාව්‍ය ස්ත්‍රීවාදී රචනා වලදී වර්තමාන අදහසින් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පදය භාවිතා කොට ඇත.ඉන් පසු ස්ත්‍රීවාදීන් විසින් සිය සමාජ ,දේශපාලන විග්‍රහ යන්හි දී ස්ත්‍රීය අප්‍රධාන තත්ත්වයට පත් කොට ඇති මෙම සමාජ නිර්මිතය පිළිබඳ විවේචනාත්මක දෘෂ්ටියක් ගොඩනගනු ලැබ ඇත.
ජීව විද්‍යාත්මකව ස්ත්‍රීයට හා පුරුෂයාට ලැබී ඇති ලිංගික වෙනස මත සමාජය විසින් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වෙනස් වූ සමාජ තත්ත්වයන් මෙම දෙපක්ෂය සදහා නිර්මාණය කර දෙනු ලැබ තිබේ .සමාජය හා සංස්කෘතිය විසින් ස්ත්‍රී හා පුරුෂ වශයෙන් කරනු ලැබ ඇති මෙම බෙදීම සමාජයේ සෑම ඒකකයක දීම හා ස්තරයක දීම දක්නට ලැබේ .ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයන්ට එකිනෙකට වෙනස් වූ ගති ලක්ෂණ ,අනන්‍යතා ,හැසිරීම් රටා ,භුමිකා සහ වෘත්තීන් පවා සමාජය විසින් නිර්මාණය කරනු ලැබ ඇත .ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් ට පවරා දී ඇති එම සමාජ සංස්කෘතික තත්ත්වය ,ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය ලෙස සරලව හැඳින්විය හැකිය.මෙය අනිවාර්යෙන්ම සමාජය විසින් දෙන ලද තත්වයකි .ලිංගික බව මෙන් සොබාදහමින් ලද්දක් නොවේ .
වෝලට් ස්කොට් දක්වනවා ආකාරයට ස්ත්‍රී පුරුෂ ජීව විද්‍යාත්මක වෙනස මත සමාජයේ එම දෙපක්ෂය දකින ආකාරයට අනුව වෙනස් වූ සමාජ තත්ත්වයන් ඔවුනොවුන් වෙත නිර්මාණය කර දී තිබේ. මෙම සමාජ නිර්මාණය සමාජ සබඳතාවල පදනම වන අතර ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන සාධකය බල සබඳතා විස්තර කිරීමේදී හෝ හඳුනා ගැනීමේදී ද මූලික වේ .
මෙසේ සමාජය විසින් ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින් ට කාලාන්තරයක් තිස්සේ ,විධිමත්ව නිර්මාණය කර දෙනු ලැබ ඇති සමාජ සබඳතාව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය ලෙස සරලව හැඳින්විය හැකිය.සංස්කෘතිය,ආගම ,විශ්වාස ,ඇදහිලි හා සිරිත් විරිත් මගින් මෙම සමාජ තත්ත්වය ස්ථාපිත කර තිබේ.මෙම සමාජ නිර්මිතය සමාජයෙන් සමාජයට මෙන්ම කාලයෙන් කාලයට ද වෙනස්ය .එකම රටක වුවද නගරබද ස්ත්‍රියකට සමාජයෙන් හිමිවී ඇති තත්ත්වය ,නිදහස හා වරප්‍රසාද ගැමි ස්ත්‍රියකට හිමිවී ඇති තත්වයට වඩා වෙනස්ය .එසේම සමාජ පන්ති අතර ද ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින්ගේ සමාජ තත්ත්වයන් වෙනස් වේ.මානව වර්ග ,ජාති ,කුල,ප්‍රදේශ අතරද මෙම සමාජ තත්වයන් සමාජ හා සංස්කෘතික වෙනස්වීම් අනුව වෙනස් වේ.එහෙයින් ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගභේදය මෙන් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය ස්ථිතික දෙයක් නොව ,වෙනස්වන සුළු දෙයකි .නැතිනම් ගතිකය.
ලිංගික වශයෙන් ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් අතර වෙනස්කම් ඇතත් ඔවුන් දෙපක්ෂය ම සමාන මානව ජීවීන් වන බව විවිධ විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් වලින් ඔප්පු කර ඇත .එහෙත් ලොව සෑම සමාජයක්ම ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් අතර වන අසමාන සමාජ තත්වය හා බල සම්බන්ධතාව දිගින් දිගටම පවත්වාගෙන යනු ලැබේ .මෙම වෙනස් වූ සමාජ තත්ත්වය ස්ත්‍රිය හා පුරුෂයා යන පුද්ගලයින් දෙදෙනාට පමණක් සීමාවූවක් නොවේ .පවුල ,ආගමික ආයතන ,පාසල ,රැකියා ස්ථානය හා වෙනත් සමාජ සංවිධාන තුළත් අනිවාර්යෙන්ම සංවිධාන ව්‍යුහයන් ගොඩ නැගී ඇත්තේ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය බල සබඳතා පදනම් කරගෙනය .ඒ නිසා සමස්ත සමාජ ව්‍යුහය ම සැකසී ඇත්තේ ,මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය සබඳතාව මත යයි පැවසීම නිවැරදිය .
ලොව සෑම සමාජයකම ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයන් වෙනත් ආකාරයෙන් දැකීම පමණක් නොව ,ඔවුන්ට දී ඇති විශේෂ චරිත ලක්ෂණ ,භූමිකා ,හැකියාවන් සහ ඔවුන්ව අගය කිරීම සිදු වන්නේත් වෙනස් ආකාරයකිනි .පුරුෂයින් ශාරීරික හා මානසික වශයෙන් ශක්තිමත් ,එඩිතර ,ඉක්මන් තීරණ ගත හැකි ,නායකත්වයක් සහිත ,බුද්ධිමත් හා තාර්කික කොටසක් ලෙස බොහෝ විට විශ්වාස කරයි .නමුත් ස්ත්‍රීන් ලාමක ,සුන්දර ,පුරුෂයෙකු මත යැපෙන ,කාරුණික ,ඉක්මනින් සසල වන සිතක් ඇති කොටසක් ලෙස සැලකෙයි .මෙම මූලික ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය අනන්‍යතාවය පුරුෂයන්ට මෙන් ම ස්ත්‍රීන්ටද පොදු වන අතර දරුවෙකු වයස අවුරුදු 2 පමණ වනවිට මෙම අනන්‍යතාවය තමන් තුළ ස්ථාපිත කර ගනී .(Money and Ehrhardt,1972) .මෙම බෙදුම මත ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයන්ට සමාජය විසින් දී ඇති භූමිකා ද වෙනස් වේ .ස්වභාවධර්මයෙන් හිමිවී ඇති ප්‍රජනන කාර්යය මෙන්ම ගෘහශිත සියලු කාර්යයන් ද සමාජය විසින් ස්ත්‍රීයට පවරා දී ඇත.
දරුවන් පෝෂණය කිරීම,රැක බලා ගැනීම,ගේ දොර කටයුතු,දරුවන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතු හා වැඩිමහල්ලන් රැක බලා ගැනීම වැනි ගෘහාශ්‍රිත කටයුතු සමාජය විසින් ස්ත්‍රියට පවරා දෙනු ලැබේ.මේ නිසා ඇය පෞද්ගලික නැතිනම් ගෘහශිත ක්ෂේත්‍රයට අයත් වූවකු ලෙස සලකයි.එයට වෙනස් ලෙස ගෘහයෙන් පිටත ආදායම් ඉපයීමේ කාර්යය ,වෙළඳාම,ගොවිතැන හෝ වෙනත් රැකියා ,සමාජ වැඩ කටයුතු මෙන්ම ස්ත්‍රීන්ට හා දරුවන්ට ආරක්ෂාව සැලසීමේ කාර්ය පුරුෂයින්ට පවරා දී ඇත.ඒ අනුව ඔහු පොදු ක්ෂේත්‍රයට අයත් වූවකු ලෙස සැලකෙයි .දරුවෙකු කුඩා කල සිට සමාජානුයෝජනය කිරීම තුළින් දිගු කලක් තිස්සේ මෙම අනන්‍යතාවයන් ඇය හෝ ඔහුගේ මනස තුළ ස්ථාපිත කෙරෙයි .
මෙම විශ්වාසය හා භූමිකා මත ස්ත්‍රියක් මේ අයුරින් හැසිරිය යුතුය ,කතා කළ යුතුය ,ඇඳුම් පැළඳුම් ඇඳීම පැළදීම කළ යුතුය ,පුරුෂයෙක් එයට වෙනස් ආකාරයෙන් ඒ දේ කළ යුතුය යන විශ්වාසය සමාජය තුළ ස්ථාපිත වී තිබේ. එහෙයින් ස්ත්‍රියකගෙන් හෝ පුරුෂයකුගෙන් සමාජය අපේක්ෂා කරන ආකාරයට ඒ දේ සිදු නොවුනහොත් ,උදාහරණයක් ලෙස පුරුෂයෙක් ඉතා සංවේදීව ,ළාමක ව හා මෘදු අයුරින් කටයුතු කළොත් එය අසාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස සලකයි.
මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ අනන්‍යතා හා භූමිකා වෙනස පෙරදිග සමාජවල පමණක් නොව,බටහිර දියුණු යැයි සම්මත සමාජ වලත් දක්නට ලැබේ.ඒ වෙනස මත ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයන්ට පැවරෙන කාර්යයන් ,ඔවුන්ගේ යුතුකම් ,අයිතිවාසිකම්,ඔවුන් සම්බන්ධ සිරිත් සම්ප්‍රදායන් නීති රීති,වරප්‍රසාද හා ඔවුන් එකිනෙකාට හිමි සම්පත් ද වෙනස් වේ .ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයන්ගේ චරිත ලක්ෂණ,විශේෂ හැකියාවන් හා මනෝභාවාත්මක තත්ත්වයන්ගේ වෙනස නිසා මෙබඳු වෙනසක් වන බව බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරති.නමුත් මාග්‍රට් මිඩී 1935 දී කරන ලද (Sex and Temperament in three Primitive Societies )යන අධ්‍යනයෙන් එබඳු වෙනසක් ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් අතර නොමැති බව පෙන්වා දී තිබේ .ඇයට අනුව ජීව විද්‍යාත්මකව ලිංග භේදය අනුව ස්ත්‍රින්ගේ හා පුරුෂයින්ගේ ගති ලක්ෂණ හා හැකියාවන්හි වෙනසක් විය නොහැකිය.ඇය ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට එබඳු වෙනස්කම් ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් අතර ස්ථාපිත කරන්නේ සමාජානුයෝජන ක්‍රියාවලිය මගිනි.මේ අදහස පිළිබඳ පසු පසු කාලයේ දී විවිධ මතිමතාන්තර හා අධ්‍යයන ප්‍රකාශයට පත් වූ වත් ස්ත්‍රීන් හා පුරුෂයින් අතර ලිංගික වෙනස හැර වෙනත් ස්වාභාවික වෙනසක් ඇතැයි පැහැදිලි නිගමනයකට මෙතෙක් එළැඹී නොමැත.
1950 හා 1960 ගණන්වලදී චර්යාවාදීන් විසින් මේ ස්ත්‍රී පුරුෂ හැසිරීමේ වෙනස පිළිබඳ අධ්‍යයන ගණනාවක් කරනු ලැබීය .ඔවුන්ගේ නිගමනය වූයේත්,ස්ත්‍රී පුරුෂ හැසිරීමේ වෙනසට මූලික හේතුවක් වන්නේ ස්ත්‍රී පුරුෂ දෙපක්ෂය ලක්වෙන සමාජානුයෝජනයේ වෙනස බවයි .සමාජ විද්‍යාඥයින්ගේ අදහස වන්නේ සමාජය විසින් පුද්ගලයින් හා ඔවුන්ගේ භූමිකා විවිධ අයුරින් සංවිධානය කිරීම හා හැඩගැන්වීම කරනු ලබන අතර එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ස්ත්‍රී පුරුෂ හැසිරීම් හා ගති ලක්ෂණ වෙනස් වන බවයි.
විද්‍යාත්මක නිගමන මෙබඳු වුවද ඕනෑම සමාජයක ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට අසමාන වූ තත්ත්වයන් හිමිකර දී ඇති අතර ඒ මත පදනම් වූ විශ්වාස හා අගය කිරීම් එම සමාජ වල දැඩිව මුල්බැසගෙන ඇත.මේ අනුව බොහෝ රටවල ඇඳුම් පැළඳුම් සහ භූමිකා පමණක් නොව භාවිතා කරන භාෂාවේ පවා ස්ත්‍රී පුරුෂ වශයෙන් බෙදුණු පද,ව්‍යාකරණ විධි,ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට විශේෂිත වූ යෙදුම් හා ව්‍යවහාර දකින්නට ලැබේ.රැකියා ක්ෂේත්‍රයෙහි ද හෙදි,ගුරු හා ලඝු ලේඛක වැනි වෘත්තීන් ස්ත්‍රීන්ට හිමි ක්ෂේත්‍ර ලෙසත්,බර වාහන පැදවීම,ඉංජිනේරු හා තාක්ෂණ රැකියා සහ කළමනාකරණය වැනි වෘත්තීන් පුරුෂයින්ට වෙන් වූ ක්ෂේත්‍ර ලෙසත් බොහෝ බොහෝවිට සැලකෙයි .
එපමණක් නොව,නිෂ්පාදන,ප්‍රජනන කාර්යයන් හා සමාජ කටයුතු කටයුතුවලදීත් ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට වෙන් වූ භූමිකා පවරා දී තිබේ.බොහෝ නිෂ්පාදන කාර්යන්හිදී ස්ත්‍රීන්ට පුරුෂයන්ට වඩා අඩු වැදගත්කමක් ඇතැයි සැලකෙන කාර්යයන් පැවරෙයි .උදාහරණ ලෙස ඇඟලුම් කර්මාන්තශාලාවක් ගතහොත් එහි රෙදි කැපීම ,මැසීම වැනි කාර්යන්ට වැඩි වැඩි කාලයක් ගත වන නමුත් අඩු වැදගත්කමකින් සලකන කාර්යයන් නිරන්තරයෙන් පැවරෙන්නේ ස්ත්‍රීන්ට ය.කළමනාකරණ හා කර්මාන්තශාලා පිළිබඳ ඉහළ පෙළේ තීරණ ගැනීම වැනි විධායක වෘත්තීන් හිමිවන්නේ පුරුෂයන්ට ය .කර්මාන්තශාලාවේ පැවැත්මට මේ අංශ දෙකම එකසේ වැදගත් වන නමුත් වැඩි ආර්ථික වටිනාකමක් ලබා දෙන්නේ පුරුෂ ඉටුකරන කාර්යන්ට ය .කෘෂිකාර්මික ක්ෂේත්‍රය තුළ වුවද මෙම අසමාන භූමිකා හා සම්පත් බෙදීම දැකගත හැකිය.පවුලක් කිසියම් කෘෂිකර්මාන්තයක යෙදී ඇත්නම් ඒ පිළිබඳ තීරණ ගැනීම,අස්වැන්න විකිණීම,ආදායම් ලැබීම හා එහි පාලනය අනිවාර්යෙන්ම හිමිවන්නේ පුරුෂයාට ය.එහෙත් ස්ත්‍රිය ද කෘෂිකාර්මික කටයුතු වලට සෘජුවම දායක වේ.ගොවිතැන් කටයුතු වලට සහාය දීම,ආහාරපාන පිළියෙල කිරීම හා උදව් ලබාදෙන පවුල් වලට තම දායකත්වය සැපයීම ආදිය මගින් ඇය ද අදාළ කෘෂිකර්මාන්තයට සහභාගී වේ.එහෙත් ඇගේ දායකත්වය පුරුෂයාගේ දායකත්වයට මෙන් ආර්ථික වටිනාකමක් බොහෝවිට ලබා නොදෙයි .එසේ ලබා දුන්නද එය මිල කරන්නේ ඊට වඩා අඩු වටිනාකමකිනි.එසේම ලැබෙන ආදායමද ස්ත්‍රියට හිමි නොවේ.මේ නිසා ස්ත්‍රීන්ගේ කාර්යභාරය පුරුෂයාගේ කාර්යභාරය තරම් වැදගත් නොවන බවට වන විශ්වාසය ගොඩ නැගී ඇත .
ප්‍රජනන කාර්යය ස්ත්‍රිය හා පුරුෂයා එක් වීම මත රඳා පැවතියත් ,දරුවා හා සම්බන්ධ සියලු කටයුතු මව හා පියා ට පවරා ඇත්තේ අසමාන අයුරිනි .දරුවකු කුස තුළ දරා සිටීම,ප්‍රසූතිය හා මව්කිරි දීම හැර අනෙකුත් සෑම කටයුත්තක්ම පියකුට ද ඉටු කළ හැකිය .නමුත් දරුවා සම්බන්ධ සියලු කාර්යයන් පාහේ මවට පවරා ඇති අතර දරුවාගේ නීත්‍යානුකූල භාරකත්වය හා ආරක්ෂාව සැලසීම පියාට පවරා තිබේ .මෙලෙස සමාජය විසින් විසිනි ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයන්ට ප්‍රජනන කාර්යය යුතුකම්,වගකීම් හා අයිතිවාසිකම් අසමාන ලෙස බෙදා දෙනු ලැබීමක් දැකිය හැකිය .
සමාජ කටයුතුවලදී තීරණ ගැනීම ,නායකත්වය,සංවිධානය හා අධිකාරී බලය නිරන්තරයෙන් පුරුෂයා සතු දෑ ලෙස සලකයි.ඉතිහාසය පුරාම ස්ත්‍රිය ද ඇය ජීවත් වන සමාජය තුළ විවිධ පොදු කටයුතු වලට සහභාගි වී ඇත.ඇගේ දායකත්වය නොමැතිව,බොහෝ විට පොදු කටයුතු සාර්ථක කරගත හැකි නොවේ.එහෙත් එහිදී එහිදී නායකත්වය හා තීරණ ගැනීමේ බලය පැවරෙන්නේ ද සාම්ප්‍රදායිකව පුරුෂයාට ය.
සියවස් ගණනාවක් පුරා ස්ත්‍රිය හා පුරුෂයා අතර වෙනස් සමාජ භූමිකා හා සමාජ තත්වයන් නිර්මාණය කොට ,ස්ත්‍රිය පුරුෂයාට වඩා අප්‍රධාන තත්ත්වයක ස්ථාපිත කිරීමට මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය සම්බන්ධතා භාවිතා කොට තිබේ.කාලය,ස්ථානය,ජාතිය,මානව වර්ගය,කුලය,ආගම හා පන්තිය අනුව මෙසේ වෙනස් කොට සැලකීමේ ස්වභාවය වෙනස් විය හැකිය .එහෙත් පුරුෂයාට සාපේක්ෂව ස්ත්‍රියට පහත් නැතිනම් අප්‍රධාන තත්වයක් හිමි කර දී තිබීම මෙම සෑම සමාජ ස්ථරයකට ම පොදු දෙයකි.මෙම වෙනස්කොට සැලකීම නිසා පුරුෂයා ආධිපත්‍යය හා බලය හිමි තීරණ ගන්නා බවටත් ස්ත්‍රිය පුරුෂයා විසින් නිර්මාණය කරන ලද තීරණ අනුව හැසිරෙන්නියක බවටත් පත් කර ඇත .
ස්ත්‍රීත්වයට හා පුරුෂත්වය ට සමාජය විසින් දෙන ලද තත්වයන් මත එම දෙපක්ෂයත් ,සමාජයත් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය අනන්‍යතාවය ගොඩනගාගෙන ඇත.දරුවෙක් වසර දෙකක් වයස්ගත වන විට තමයි ස්ත්‍රියක්ද පුරුෂයෙක් ද යන දැනුම ලබා ගන්නා අතර ලබාගන්නා අතර ඒ වෙනස හඳුනා ගැනීම මූලික ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය අනන්‍යතාවය ලෙස හඳුන්වයි .ඉන්පසු ස්ත්‍රියක හෝ පුරුෂයකු තමා දෙස සමාජය බලන ආකාරය හඳුනා ගන්නා අතර ඒ අනුව කටයුතු කිරීමට පෙළඹෙයි .මෙම තත්ත්වය ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය භූමිකා අනන්‍යතාවය ලෙස හඳුන්වන අතර දරුවෙකුගේ සමාජානුයෝජනය තුළින් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ එය වර්ධනය වේ.ගැහැණු හා පිරිමි දරුවන් සමාජය දෙස බලා අනෙකුත් සාමාජිකයින් හැසිරෙන ආකාරයට හෝ සමාජය අපේක්ෂා කරන ආකාරයට හැසිරීමට පෙළඹෙයි .සාම්ප්‍රදායිකව ඕනෑම සමාජයක් පාහේ පුරුෂයෙක් එඩිතරව,නිර්භීතව ,තාර්කිකව ,තරඟකාරීත්වය දෙන අයුරින් කටයුතු කරාවි යැයි විශ්වාස කරයි.එසේම ස්ත්‍රියක් මෘදු ,කාරුණික ,ඉවසීමෙන් යුක්තව ,ලාමක ආකාරයෙන් හැසිරේ යයි විශ්වාස කරයි .සමාජය අපේක්ෂිත ආකාරයට වෙනස් අයුරින් ස්ත්‍රියක මෙන් පුරුෂයෙකු ද ඇඳුම් පැලඳුම් අඳියි නම් ,හැසිරෙයි නම් ,කතාබහ කරයි නම්,සමාජය එය අසාමාන්‍ය තත්ත්වයක් ලෙස සලකයි.පුද්ගලයන් දෙදෙනෙක් ප්‍රථම වරට හමු වූ විට ඔවුනොවුන් හඳුනා ගන්නේ ඒ තැනැත්තා ස්ත්‍රියක්ද පුරුෂයෙක් ද යන තත්ත්වය මතය .ඉන්පසු එම දෙදෙනා අතර අනෙකුත් සබඳතා ගොඩ නැගීමේදී අනිවාර්යෙන්ම ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය බලපෑම් කරයි.මානව ජීවීන් අතර මෙන්ම සමාජය තුළත් ඉවත් කළ නොහැකි නොහැකි ආකාරයෙන් මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවීය නිර්මිතය මුල් බැසගෙන තිබේ .මේ අනුව සරල වශයෙන් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනු කුමක්ද මෙලෙස පෙන්වා දිය හැකිය.
2.ලිංගිකත්වය හා ස්ත්‍රී-පුරුෂ සමාජභාවය
ලිංගභේදය ස්ත්‍රීත්වය හා පුරුෂත්වය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පද සමාන අර්ථ ඇති පද ලෙස සමාජය විසින් බොහෝ අවස්ථාවල දි භාවිතා කරනු ලැබේ. ස්ත්‍රි පුරුෂ ලිංගභේදය යන පදයට වඩා ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන පදය සමාජිය මෙන්ම මනෝභාවාත්මක වශයෙන් ද වෙනස් වු අර්ථයක් ගෙන දෙයි.
ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගභේදය යනුවෙන් සරලව හඳුන්වනු ලබන්නේ උපතින්ම හිමිවන ලිංගික භාවයෙහි වෙනසයි. ජීව විද්‍යාත්මකව ස්වභාවයෙන් සියලුම ජීවීහූ ස්ත්‍රී පුරුෂ යන බෙදුමට ලක්ව උපත ලබති. ස්ත්‍රීය හා පුරුෂයා අතර ඇති මෙම ජීවවිද්‍යාත්මක ලිංගික වෙනස නිසා ඔවුනොවුන්ගේ අඟපසග ඉන්ද්‍රියන් හා ශරිර වර්ධනය වෙනස් අයුරින් සිදු වෙයි. ස්ත්‍රින්ගේ හා පුරුෂයින්ගේ ශරීර වර්ධනයේ දී ඉන්ද්‍රියන්ගේ බාහිර මෙන්ම අභ්‍යන්තර වෙනස්කම්ද සිදුවන අතර කටහඬ වැනි දෑ පවා වෙනසකට භාජනය වෙයි. මෙම ලිංගික වෙනස ස්භාවිකවම නිර්මාණය වු ජීව විද්‍යාත්මක වෙනසකි. මෙය සමස්ත ලෝකයටම පොදු වූ දෙයකි. කවර රටක, කවර සමාජයක වුවද වසර දහස් ගණනකට පෙරාතුව වුවද නුතන යුගයේ දී වුවද මෙම ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගික වෙනස නොවෙනස්ව පවතියි.
ජීව විද්‍යාත්මකව ස්ත්‍රීයට හා පුරුෂයාට ලැබී ඇති ලිංගික වෙනස මත සමාජය විසින් දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ වෙනස් වු සමාජ තත්වයන් මෙම දෙපක්ෂය සදහා නිර්මාණය කර දී ඇත. සමාජය හා සංස්කෘතිය මගින් මෙම බෙදීම සිදු කර තිබෙන අතර සෑම ඵ්කකයක දීම මෙන්ම සෑම ස්තරයක දීම ඵය දක්නට ලැබේ. ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට ඵකිනෙකට වෙනස් වු ගති ලක්ෂණ, අනන්‍යතා, හැසිරීම් රටා, භුමිකා සහ වෘත්තීන් පවා සමාජය විසින්ම නිර්මාණය කර තිබේ. ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට පවරා දී ඇති එම සමාජ සංස්කෘතික තත්ත්වය ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය ලෙස සරලව හඳුන්වා දිය හැකිය. මෙය සමාජය විසින් නිර්මාණය කර දී තිබෙන අතර ලිංගික බව මෙන් සොබාදහමින් ලැබුණු දෙයක් නොවේ. සංස්කෘතිය, ආගම, විශ්වාස, ඇදහිලි හා සිරිත් විරිත් මගින් මෙම සමාජ තත්වය ස්ථාපිත කර තිබේ. මෙම සමාජ නිර්මිතය සමාජයෙන් සමාජයට රටින් රටට වෙනස් වේ. මානව වර්ග, ජාති, කුල, ප්‍රදේශ අතරද මෙම සමාජ තත්වයන් සමාජ හා සංස්කෘතික වෙනස්වීම් අනුව සිදු වේ. ඵම නිසා ස්ත්‍රී පුරුෂ ලිංගභේදය මෙන් නොව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය වෙනස්වන සුලු දෙයකි. පුරුෂයින් ශාරීරික හා මානසික වශයෙන් ශක්තිමත්, ඵඩිතර ඉක්මන් තීරණ ගත හැකි, නායකත්වයක් සහිත, බුද්ධිමත් හා තාර්කික කොටසක් ලෙස විශ්වාස කෙරේ. එහෙත් ස්ත්‍රීය ළාමක, සුන්දර, පුරුෂයෙකු මත යැපෙන කාරුණික, ඉක්මනින් සසල වන සිතක් ඇති කොටසක් ලෙස සැලකේ.
ස්ත්‍රී පුරුෂ බෙදිම තුළ ඔවුන්ට පැවරී ඇති වගකීම්:
ස්වභාව ධර්මයෙන් හිමි වි ඇති ප්‍රජනන කාර්යය මෙන්ම ගෘහාශ්‍රිත සියලු කාර්යයන්ද සමාජය විසින් ස්ත්‍රීයට පවරා දී ඇත.
ඒ අනුව
- දරුවන් පෝෂණය කිරිම
- රැක බලා ගැනිම
- ගේ දොර කටයුතු
- දරුවන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතු
- වැඩිමහල්ලන් රැක බලා ගැනිම
ඵයට වෙනස් ආකාරයට ගෘහයෙන් පිටත ආදායම් ඉපයිමේ කාර්යය පුරුෂයාට පවරා දී ඇත.
- වෙළඳාම
- ගොවිතැන හෝ වෙනත් රැකියා
- සමාජ වැඩ කටයුතු
- ස්ත්‍රින්ට හා දරුවන්ට ආරක්ෂාව සැපයීම
මේ අනුව ගෘහාශ්‍රිත කටයුතු සමාජය විසින් ස්ත්‍රීයට පවරා ඇති අතර ඇය පෞද්ගලික නැතිනම් ගෘහාශ්‍රිත ක්ෂේත්‍රයට අයත් වුවෙකු ලෙස සැලකෙයි. ඵම නිසා පෞද්ගලික ගැහැණිය යන නමින්ද හැඳින්වෙයි. පුරුෂයා ගෘහයෙන් පිටත ආදායම් ඉපයිමේ කාර්යය කරන නිසා ඔහු පොදු ක්ෂේත්‍රයට අයත් වුවෙකු ලෙස සැලකේ. ඵම නිසා ඔහු පොදු පිරිමියා යන නමින් හැඳින්වෙයි. දරුවෙකු කුඩා කළ සිට සමාජානුයෝජනය කිරිම තුළින් දිගු කලක් තිස්සේ මෙම අනන්‍යතාවන් ඇය හෝ ඔහුගේ මනස තුළ ස්ථාපිත කෙරේ.
ඕනෑම සමාජයක ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට අසමාන වු තත්වයක් හිමිකර දී ඇති අතර ඵ් මත පදනම් වු විශ්වාස හා අගය කිරීම් ඵම සමාජවල දැඩිව මුල්බැසගෙන ඇත. බොහෝ රටවල ඇදුම් පැළදුම් ඇඳීමේ හා භාෂා භාවිතා කිරිමේ වෙනස් කම් පවා දක්නට ලැබේ. ඵහි දි ස්ත්‍රි පුරුෂ වශයෙන් බෙදුණු පද ව්‍යාකරණ විධි, ස්ත්‍රීන්ට හා පුරුෂයින්ට විශේෂිත වු යෙදුම් හා ව්‍යවහාර දක්නට ලැබේ. තවද රැකියා ක්ෂේත්‍රයේදී දී හෙදි, ගුරු, ලඝු ලේඛක වැනි වෘත්තීන් ස්ත්‍රීන්ට හිමි ක්ෂේත්‍ර ලෙස ද බර වාහන පැදවිම, ඉංජිනේරු හා ආරක්ෂක අංශ, තාක්ෂණ රැකියා සහ කළමනාකරණය වැනි වෘත්තීන් පුරුෂයින්ට වෙන් වු ක්ෂේත්‍ර ලෙස බොහෝ විට සැලකේ. ගැහැණිය හා පිරිමියා මේ ආකාර විය යුතුය යනුවෙන් සමාජය විසින් වර්ග කිරිමක් කර තිබෙන නිසා ඔවුන්ගේ රැකියා ක්ෂේත්‍ර වල දී පවා බෙදීමක් දක්නට ලැබේ.
කෙසේ වුවද සමාජයක් ගත් විට ශක්තිමත්, ඵඩිතර හා නිර්හීත ගැහැණු පිරිමි දෙපක්ෂයම සමාජය තුළ ජීවත් වේ. ළාමක, නම්‍යශීලී, කාරුණික, ඉවසිමෙන් කටයුතු කරන ස්ත්‍රීන් මෙන්ම පුරුෂයින්ද සමාජය තුළ ජීවත් වේ. එහෙත් ස්ත්‍රීය හා පුරුෂයා මේ ආකාර විය යුතු යැයි සමාජය විසින් මිනිස් සිත් තුළට කාවැද්දීමක් කර තිබේ. සමාජය විසින් පෙන්වා දී ඇති ආකාරයට ස්ත්‍රීය හා පුරුෂයා නොහැසිරේ නම් ඵය අසාමාන්‍ය දෙයක් ලෙස සමාජය දකී.
ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පවුල තුළ සලකා බැලීමේ දී ස්ත්‍රීයට අප්‍රධාන තත්වයක් හිමි වේ. පුරුෂයාට පවුල තුළ ආධිපත්‍ය බලය හිමි වේ. කවර සමාජයක වුවද කවර ජාතියක්, මානව වර්ගයක්, කුලයක් හෝ පංතියක් ගත්තද ස්ත්‍රීයට මෙම අඩු සමාජ බලය හිමි වේ. පවුලක් ගත් විට අඩු නිදහසක්, අඩු වරප්‍රසාද, අඩු අයිතිවාසිකම්, අඩු දේපළ, අඩු කීර්තිය හෝ අඩු බලය බොහෝ විට හිමිවන්නේ කාන්තාවටයි. වැඩි බලයක් හෝ වැඩි ආධිපත්‍ය හිමි වන්නේ පුරුෂයාටයි. මේ අසමාන වු බල බෙදීම පදනම් වී ඇත්තේ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය නිසාය.
ඵ් අනුව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනු ලිංගිකත්වය පදනම් කරගෙන සමාජය විසින් කාලාන්තරයක් තිස්සේ විධිමත්ව නිර්මාණය කර දෙනු ලැබු සමාජ සබඳතාවයක් ලෙස සරලව හැදින්විය හැකිය. ස්ත්‍රී පුරුෂ ජීව විද්‍යාත්මක වෙනස මත සමාජය මෙම දෙපක්ෂය දකින ආකාරයද වෙනස්ය. ඵ් අනුව සමාජය විසින් මෙම බෙදීම නිර්මාණය කර දී ඇති බව පෙනේ. ඉහත දැක් වු කරුණු අනුව ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනු කුමක්ද යන්න පිළිබඳ යම් අවබෝධයක් ලබා ගත හැකිය.
ස්ත්‍රීවාදයට ප්‍රතිවිරුද්ධ බොහෝ තර්කයන් ගේ පොදු සහ සරල අවධාරණය වනුයේ සමාජය තුල පවතින ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ විභේදනයන් ස්වභාවික බවත් ,පුරුෂයෙන් හා ස්ත්‍රීන් විසින් ඉටු කරනු ලබන සමාජ භූමිකාවන් සොබාදහම විසින් ඔවුන්නොවුන් වෙනුවෙන් සකස් කරන ලද ඒවා බවත් ය .මේ අනුව ස්ත්‍රිය ගේ ශාරීරික සහ කායික විද්‍යාත්මක සැකැස්ම ගැලපෙනුයේ යටහත් සහ ගෘහස්ත භූමිකාවන් සඳහාය .ඉතා කෙටියෙන් කියන්නේ නම් ඔවුනට අනුව ඉරණම ජීව විද්‍යාව වේ .ප්‍රායෝගිකත්වය තුළදී මෙබඳු සියලුම ජීව විද්‍යාත්මක තර්කයන් බොරු වේ .අන්තවාදී පුරුෂ වාදීන් දක්වන ආකාරයට ,පුරුෂයකුගේ මොළයට වඩා ස්ත්‍රියකගේ මොලය ප්‍රමාණයෙන් කුඩාවේ.එසේ වුවද එම මොලය ඇගේ ශරීර ප්‍රමාණයට සාපේක්ෂව ගත් කල වඩා විශාල වේ .එබැවින් ස්ත්‍රියගේ සාමාන්‍ය බුද්ධිමත් බව පිළිබඳ එය ගැටලුවක් නොවේ .සාමාන්‍යයෙන් ස්ත්‍රී අඩු වර්ධනයක් සහිත මස්පිඬු සමඟ පුරුෂයන්ට වඩා අඩු ශාරීරික ශක්තියකින් යුතු ය .එක්තරා දුරකට මේ මගින් පිළිබිඹු කෙරෙනුයේ සමාජ සාධකයන් ය.ඒ අනුව ශාරීරික සහ නිවසෙන් පරිබාහිර කටයුතු භාර ගැනීමටත්,ක්‍රීඩාවලට සහභාගිවීමටත් ,ඒ ඔස්සේ ඒකාකෘතික පුරුෂ කාය ශක්තියක් තහවුරු කර ගැනීමටත් පුරුෂයින්ව දිරිමත් කරනු ලැබේ .
කෙසේවුවද,කෘෂිකාර්මික හෝ කාර්මීකරණය වන සමාජ වල ශාරීරික ශක්තිය වැදගත් වුවද,උපකරණ සහ යන්ත්‍ර මිනිස් ශක්තියට වඩා අතිශය කාර්යක්ෂමතාවක් උසුලන සංවර්ධන සමාජ වල දී ශරීර ශක්තියට ඇත්තේ අඩු වටිනාකමකි.ඒ අනුව රොබෝ යන්ත්‍ර වලින් සහ මයික්‍රෝචිප් වලින් සමන්විත තාක්ෂණික ලෝකය කදී විශාල ශරීර ශක්තියකින් යුත් පුරුෂයා සරලවම ප්‍රතිසම අතිරේකයක් බවට පත්වේ .එසේ වුවද සෑම විටම පාහේ පුරුෂ ශරීරය වඩාත්ම යෝග්‍ය වන ශාරීරික බර වැඩ සාම්ප්‍රදායිකව ම භාර වී පැවතියේ පහත් සමාජ තත්ත්වයක් ඉසිලු පුරුෂයන්ට විනා අධිකාරීත්වය ඉසිලූ අයට නොවන බව ද පෙනී යයි .කෙසේවුවද ස්ත්‍රීන්ගෙ සමාජ තත්ත්වය සහ නිරන්තරයෙන් සම්බන්ධ වන ජීව විද්‍යාත්මක සාධකය වනුයේ දරුවන් දැරීම ස්ත්‍රී ලිංගිකත්වයට පමණක් උරුම වූ අසහාය ක්‍රියාවලියක් වන අතර ස්ත්‍රීන්ගේ ආර්තව ක්‍රියාවලිය සහ දරුවන්ට කිරි දීමේ හැකියාවත් මේ හා සමඟ බැඳෙයි .කෙසේ වුවද මෙබඳු ජීව විද්‍යාත්මක සාධක අත්‍යවශ්‍යයෙන් ම ස්ත්‍රීන් අවාසි සහගත තත්ත්වයකට ඇද හැලීමට හෝ ඔවුන්ගේ සමාජ ඉරණම නිශ්චය කිරීමට හේතුකාරක නොවේ .
ස්ත්‍රීන්ට මව්වරු විය හැකි නමුත් මාතෘත්වය වගකීම ඔවුන් විසින්ම දැරිය යුතු යැයි නියමයක් නැත.එසේම දරුවන් ඇති දැඩි කිරීම,ඔවුන්ට අධ්‍යාපනය ලබා දීම සහ ඔවුන් වර්ධනය කිරීම සඳහා ස්ත්‍රී නිවසට සහ පවුලට පමණක් තමන්ගේ ජීවිතය කැප කළ යුතු යැයි නියමයක් ද නැත.දරුවන් දැරීම සහ දරුවන් ඇතිදැඩි කිරීම අතර ඇති සම්බන්ධතාවය ජීවවිද්‍යාත්මක කරුණකට වඩා සංස්කෘතික කරුණකි .නිවසේ රැඳී සිටීමත්,දරුවන් ඇති දැඩි කිරීමත්,ගෘහස්ථ කටයුතු බලා හදා ගැනීමත් ස්ත්‍රීන් විසින් කළයුතු යැයි අපේක්ෂා කරනුයේ සාම්ප්‍රදායික පවුල් ජීවිත සහිත විවාහය නිසාවෙනි .මීට වෙනස් ලෙස ,ගෘහස්ථ වගකීම් ස්වාමි පුරුෂයා විසින් දැරීම හෝ ඒවා සමමිතික පවුල් වල දී මෙන් සැමියා හා බිරිඳ අතර සමසේ බෙදා ගැනීම ද කළ හැකිය .වැඩිදුරටත් දරුවන් ඇති දැඩි කිරීම ,ප්‍රජාවට ,රජයට හෝ විස්තීරණ පවුල් තුළ මං ඥාතීන්ට භාර ගත හැකිය .මීට අතිරේක වශයෙන් දරු උපත,වෘත්තිය ජීවිතයක් ගත කරමින් ප්‍රසිද්ධ ජීවිතය තුළ කිසියම් භූමිකාවක් රඟ දැක්වීමට ස්ත්‍රිය නුසුදුසු බවට පත්කරන සමාජීය අවාසියක් ලෙස සැලකීම නොමඟ යවන සුළු ය.සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටක ස්ත්‍රියකගේ වෘත්තීය ජීවිතයට දරු උපතක් මගින් සිදුවනුයේ ඉතාමත් කෙටි බාධාවක් පමණි.වඩාත් සුවිශේෂී ලෙස ,දරුවන් දැරීමේ හැකියාවට ඉහළ සමාජ පිළිගැනීමක් පවතින අතර එය නිර්මාණශීලීත්වයේ සහ මානව වර්ගයාගේ පැවැත්ම තහවුරු කිරීමේ සංකේතයක් වශයෙන් සලකනු ලැබෙයි .ඇත්ත වශයෙන්ම වශයෙන්ම ඇතැම් ස්ත්‍රීවාදීන් තර්ක කරනුයේ පීතෘමූලිකත්වයේ සම්භවය වන්නේ ස්ත්‍රීන්ගේ ලිංගිකත්වයයි.ඔවුන්ගේ සාපල්‍යතාවය සහ මව්වරුන් ලෙස ඔවුන් සතු බලය මඟින් නියෝජනය වන ස්ත්‍රී බලයට පුරුශයින් දක්වන භීතිය බවයි .මෙහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් පුරුෂයන් විසින් ස්ත්‍රීන් පාලනය කිරීම සඳහා ඔවුන් ගෘහස්ථ හෝ නිවස පිළිබඳ වගකීම් වලට සීමා කරනු ලැබ ඔවුන්ගේ බලය අවරෝධනය කිරීම හෝ මධ්‍යස්ථ කිරීම සිදු කර ඇති බව ය.
කෙසේ වුවද ,ජීව විද්‍යාවට ඉරණම පාලනය කළ නොහැකි වුවද,පුරුෂයන් හා ස්ත්‍රීන් අතර ශාරීරික වෙනස්කම් පවතිනවා යන කරුණ එමඟින් ප්‍රතික්ෂේප කල නොහැක .මෙම ස්වභාවික වෙනස්කම් කෙතරම් විචක්ෂණ ද යන කරුණ ස්ත්‍රී භූමිකාව වර්ධනය කිරීමටත් ,අලිංගික සමාජයක් ගොඩනැගීමෙන් ට වෙර දරන ස්ත්‍රීවාදීන්ට තීරණාත්මක වැදගත්කමක් දරන ගැටලුවකි.මෙම ගැටළුව විමර්ශනය කිරීම සඳහා ස්ත්‍රීවාදීන් සාමාන්‍යයෙන් ලිංගිකත්වය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යන්න විභේදනය කරනු ලැබේ.ඒ අනුව ලිංගිකත්වය යන්නෙන් දැක්වෙන්නේ පුරුෂයන් සහ ස්ත්‍රීන් අතර පවතින වෙනස් කළ නොහැකි ජීව විද්‍යාත්මක සාධකයන් ය .අනෙක් අතට ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනු සංස්කෘතික පරිභාෂික පදයක් වන අතර,එයින් දැක්වෙන්නේ සමාජය විසින් පුරුෂයන් සහ ස්ත්‍රීන් වෙත ආරෝපණය කර ඇති වෙනත් සමාජ භූමිකාවන් ය.
ඒ අනුව පුරුෂ ලිංගික සහ ස්ත්‍රී ලිංගික ඒකාකෘතීන් අතර විශේෂායණයක් වීමක් සිදුවේ.පිතෘමූලික අදහස් මගින් ලිංගිකත්වය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය අතර ඇති වෙන්කොට හඳුනාගත හැකි ගති ලක්ෂණ බොඳ කර හරිනු ලබන අතර,ස්ත්‍රීන් සහ පුරුෂයන් අතර ඇති සියළුම සමාජ විභේදනයන් ගේ පදනම් ජීව ජීවවිද්‍යාත්මක හෝ කාය ව්‍යවච්ජේද විද්‍යාත්මක යැයි පිළිගනු ලැබේ.ස්ත්‍රීවාදීන් අවධාරණය කරන්නේ ලිංගිකත්වය සහ ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය අතර අත්‍යවශ්‍ය හෝ තාර්කික සමාජ භාවයක් නොමැති බවය .එසේම ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ ලෙස ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ වෙනස්කම් මුළුමනින්ම සංස්කෘතික,එමෙන්ම සමාජය විසින් පුද්ගලයා මත පනවන ලද ඒවාය .පුරුෂයන් සහ ස්ත්‍රීන් අතර ඇති ලිංගික වෙනස්කම් සාපේක්ෂ වශයෙන් නොවැදගත් බව බොහෝ ස්ත්‍රීවාදීන්ගේ විශ්වාසයයි.එසේම ඒවා මඟින් ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ සුවිශේෂ විභේදනයක් පැහැදිලි කිරීමක් හෝ ඒවා සාධාරණීකරණය කිරීමක් සිදු සිදු නොකරන බව ද ඔවුන් ප්‍රකාශ කරයි.මෙහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් මිනිස් ස්වභාවය ස්ත්‍රී සහ පුරුෂ ගති ලක්ෂණ වලින් සමන්විත අවිලිංගිකත්වය ලෙස උපකල්පනය කරනු ලැබේ.
සියලු මිනිසුන් ඔවුන් අයත් වන ලිංගිය නොතකාම සිය මව සහ පියා වෙතින් ලැබෙන ජානමය උරුමයන්ට හිමිකම් ලබන අතර ඒ හේතුවෙන් ඔවුන් තුළ ස්ත්‍රී සහ පුරුෂයන් ද්විත්ව ගුණාංගයන් හෝ සලකුණු වල මිශ්‍රණයක් කාවැදී ඇත .ඒ අනුව ලිංගික වෙනස්කම් ජීවිතය පිළිබඳ ජීව ජීව විද්‍යාත්මක සාධක වේ.ඒවාට සමාජයේ දේශපාලන සමාජ දේශපාලන හා ආර්ථික වැදගත්කමක් නැතැයි අවධාරණය කරයි.ස්ත්‍රීන් සහ පුරුෂයන් ඔවුන්ගේ ලිංගිකත්වයට අනුව විනිශ්චය නොකළ යුතු අතර,ඔවුන් විනිශ්චය කළ යුත්තේ තනි තනි පුද්ගලයින් ලෙස ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ස්වභාවයට අනුව ය .ඒ අනුව ස්ත්‍රීවාදය අරමුණ වනුයේ ස්ත්‍රීත්වය වෙනුවට පුද්ගල භාවය අත්පත් කර ගැනීමයි.ස්ත්‍රීවාදීන් දක්වන අන්දමට ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ වෙනස්කම් මුළුමනින්ම කෘතිම වන අතර ,එබැවින් ඒවා මකා දැමිය හැකිය .සිමොන ඩි බෝවා නැමැති ස්ත්‍රීවාදිනිය විසින් දක්වන ලද අන්දමට ,ස්ත්‍රීන් ඉපදෙන්නේ නැත.ඔවුන් තනනු ලබයි.
ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය පිළිබඳ වෙනස්කම් නිපදවනු ලබන්නේ සමාජය විසින් ය.සමාජය විසින් පවුල් වගකීම් සහ ගෘහස්ත ජීවිතයකට යෝග්‍ය වන පරිදි අක්‍රීය සහ යටහත් ඒකාකෘතික ස්ත්‍රී චර්යාවකට ස්ත්‍රීන්ව හැඩගස්වනු ලබයි .එලෙසම වෘත්තීය,දේශපාලන සහ ප්‍රසිද්ධ ජීවිතයකට සූදානම් කරනු පිණිස පුරුෂවාදී අවධාරණාත්මක ,ආක්‍රමණශීලී සහ තරඟකාරී චරිත ලක්ෂණ ඇති කරගනු පිණිස පුරුෂයින්ව දිරිමත් කරනු ලැබේ.පුරුෂ මූලික සමාජයක දී පුරුෂයින්ගේ අභිලාෂයන් සහ අවශ්‍යතාවයන්ට අනුව ස්ත්‍රීන් ව හැඩ ගස්වනු ලබන අතර,පුරුෂයින් විසින් නිර්මාණය කරන ලද ස්ත්‍රී ඒකා කෘතීන් වන මවක් ,බිරිඳක් ලෙස ජීවත් වීමට ස්ත්‍රීන්ව දිරිමත් කරනු ලැබේ .මෙම ක්‍රියාවලියේදී ස්ත්‍රී පුරුෂ යන දෙපාර්ශ්වයේම පෞර්ෂයන් විකෘතිතාවකට ලක් වේ.
සාරාංශය
ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය එය සමාජයේ පුරුෂයින් හා ස්ත්‍රීන් අපේක්ෂා කරන ආකාරය තීරණය කරන සමාජ භූමිකාවක් නිරූපණය කරයි. ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය පදනම් වී ඇත්තේ පුරුෂාධිපත්‍යය යනු කුමක්ද සහ ස්ත්‍රීත්වය යනු කුමක්ද යන්න පිළිබඳව සමාජය විසින් එකඟ වූ සම්මතයන් සහ ප්‍රමිතීන් මත පදනම් වේ. ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය සහ ලිංගිකත්වය යන සංකල්පය අතර ඇති වෙනස නම් ලිංගිකත්වය යනු ජීව විද්‍යාත්මක කොටස, එනම් ප්‍රජනක පදධතිය වැනි ප්‍රාථමික ලක්ෂණ සහ උස වැනි ද්විතියික ලක්ෂණ ය. වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, ජීව විද්‍යාත්මක ලිංගිකත්වය මගින් පුද්ගලයෙකුට පියයුරු හෝ මුහුණේ හිසකෙස් ඇති බව අර්ථ දැක්විය හැකිය. කෙසේ වෙතත්, ස්ත්‍රී පුරුෂ භූමිකාවන් (සමාජ පැතිකඩ) හා සම්බන්ධ සම්මතයන් හරහා පුරුෂාධිපත්‍යය නිල් පැහැය හා ස්ත්‍රී රෝස පැහැය සමඟ සම්බන්ධ වී ඇති බව සමාජය විසින් තීරණය කරනු ලැබේ.ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය හා බැඳුණු මෙම සම්මතයන් සහ අපේක්ෂාවන් මිනිසුන් ගිලී සිටින සමාජය මත රඳා පවතින බැවින්, මෙය විශේෂිත සංස්කෘතිය අනුව මෙන්ම සමාජ පන්තිය, ජාතිය සහ ජනවාර්ගිකත්වය වැනි වෙනත් පෞද්ගලික ලක්ෂණ අනුව වෙනස් වේ.ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය ගොඩනැඟෙන්නේ පුරුෂාධිපත්‍යය හා ස්ත්‍රීත්වය පිළිබඳව යම් සමාජයක ඇති සංකල්පවලින් ය.සමාජයක රාමුව තුළ කාන්තාවන් සහ පිරිමින් යන දෙදෙනාම අපේක්ෂා කරන සියලු හැසිරීම් පිළිබඳව ය.ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය යනු ස්ථිතික දෙයක් නොව නිරන්තරයෙන් වෙනස් වෙමින් පවතින සමාජයක පරිණාමයට සහ එක් එක් ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවය හා සම්බන්ධ සංකල්පයේ පරිවර්තනයට ප්‍රතිචාර දක්වයි.
ආශ්‍රිත ග්‍රන්ථ නාමාවලිය
ස්ත්‍රී පුරුෂ සමාජභාවය සහ ස්ත්‍රීවාදය:කමලා ලියනගේ
අන්තර්ජාලය
