බෙත්ලෙහෙම් නුවරට එදා හරි ම උතුම් දවසක්. අහස පුරා තරු පිරිලා. අමුතු වල්ගා තරුවකුත් පායලා.

සුර දූතයන්ගේ ගීත හඬින් එඬේරු අවදි වෙලා.

මේ සීතල රෑ පුංචි ම පුංචි බිලිඳු හඬක් ඈතින් ඇසෙනවා.

මමත් ගියා ඒ පුංචි හඬ ඇහෙන පැත්තට. සොයාගෙන යන විට අමුතු තරුව නැවතිලා. එතැන හරි ම ලස්සනයි. එතැන ගවමඩුවක්. මම දැක්කා ලස්සන අම්මෙකුයි තාත්තෙකුයි හරි ම ලස්සන බබෙක් නළවනවා. මටත් ඕනෑ වුණා ඒ බබා ළඟට යන්න. මම අඩිය ඉස්සරහට තබන විට ම මාව වැටුණා. දැනුයි මට තේරුණේ මොක ද වුණේ කියලා. ඒත් මට හරි ම සතුටුයි. මම හීනෙන් හරි ජේසු කුමරු ළඟට ගියානේ.

ජේසුස් වහන්සේ බලන්න දුප්පත් එඬේරුන් තමයි මුලින් ම ආවේ. පස්සේ රජවරුන් තිදෙනෙක් ආවා කියලා මං අහල තියෙනවා. (ශු. ලුක් 2 : 3-20)

ඒත් අපි වගේ දුප්පත්, අසරණ අයට ජේසුස් වහන්සේ ගොඩක් ආදරෙයි කියලා අම්මා මට නිතර ම තේරුම් කරලා දෙනවා.

ආදර ජේසු සමිඳුනි, ඔබ වහන්සේ වගේ, හැමෝට ම
එකවගේ ආදරය කරන්න මට පිහිට වුව මැනව. මගේ
යහළුවන් පමණක් තෝරා නොගෙන සැම දෙනා සමග
සතුටින් ඉන්නට මට උදවු කළ මැනව. ආමෙන්!