(උත්පත්ති 33 : 3-11)
ඒසව් සහ ජාකොබ් සහෝදරයෝ. ජාකොබ් ඒසව්ට වරදක් කළ නිසා ඔවුන් අසමගියෙන් පසු වූවා. ඔවුන් එකිනෙකාගෙන් වෙන් ව ජීවත් වූවා.
කාලයක් ගත වූ විට ජාකොබ්, ඒසව් සොයාගෙන ගියා. ඔවුන් මුණ ගැසුණ විට, ඒසව් ජාකොබ්ට සමාව දුන්නා.
සහෝදරයන් දෙදෙනා ගෙල වැලඳගෙන හැඬුවා. ජාකොබ් ඒසව්ට තෑගි දුන්නා. ඒසව් එම තෑගි වුවමනා නැති බව පැවසුවා. එහෙත් ජාකොබ්ගේ බලවත් ඉල්ලීම නිසා පිළිගත්තා. ඒ දවස දෙදෙනාට ම බොහොම ප්රීතිමත් දවසක් වුණා.
අපි අපේ සහෝදර සහෝදරියන් සමග සමගියෙන් සිටිමු.