21 - කනට මිහිරි වචන
නාමලී උදෙන් ම පන්තියට ආවා. මුදිතා පන්තියේ හිටියා.
"ආයුබෝවන්, තෙරුවන් සරණයි," මුදිතා කිවුවා.
"ආයුබෝවන්, තෙරුවන් සරණයි," නාමලී කිවුවා.
නාමලී අකුරු ලියන්න බලන කොට පැන්සල තිබුණේ නැහැ. නාමලී බය වුණා; ඇස්වලට කඳුළු ආවා. මුදිතා ඉක්මනට නාමලීට පැන්සලක් දුන්නා.
"බොහෝ ම ස්තුතියි. ඔයාට ගොඩක් පින්," නාමලී කිවුවා. මුදිතා සතුටින් හිනා වුණා.
නාමලීත් මුදිතාත් ළඟට සංඛ ආවා. "මට මේ ගණන හදන්න අමාරුයි. කරුණාකරලා මේ ගණන හදන හැටි මට කියලා දෙන්න," සංඛ මුදිතාට කිවුවා. මුදිතා ගණන හදන හැටි සංඛට කියා දුන්නා. "ඔයාට බොහෝ ම ස්තුතියි," සංඛ කිවුවා.
සංඛ එතැනින් යන කොට අත වැදිලා කසුන්ගේ පැන්සල බිම වැටුණා. සංඛ පැන්සල ඇහිඳලා කසුන්ගේ මේසය උඩ තිබ්බා. "සමාවෙන්න කසුන්, තරහ නැහැනේ?" සංඛ ඇහුවා. "අනේ නෑ සංඛ, බොහෝ ම ස්තුතියි" කසුන් කිවුවා.