16 - සාලිකේදාර ජාතකය
සරුසාර ව වැඩී තිබුණු වී කෑමට ගිරවු රංචුවක් හැමදාම කුඹුරට එන්න පුරුදු ව සිටියා.
ගොවියා අත්පුඩි ගැහුවා, කෑ ගැහුවා, නමුත් ගිරවු රංචුවේ පැමිණීම නතර වුණේ නෑ.
ගිරවු රංචුවේ සිටිය නායක ගිරවා හැම දිනක ම වී කරල් කිහිපයක් රැගෙන යනවා ගොවියා දැක්කා.
දවසක් ගොවියා උගුලක් අටවා නායක ගිරවා අල්ලා ගත්තා.
"අනෙක් ගිරවු වී කාලා යනවා නුඹ විතරක් ඇයි අරගෙන යන්නේ?" ගොවියා ඇහුවා.
"අනේ ! ගොවිරාල මගේ අම්මායි තාත්තායි දෙන්නා ම වයසයි. ඒ අයට කෑම සොයා ගන්න අමාරුයි. ඒ නිසයි අරගෙන යන්නේ," නායක ගිරවා කිවුවා.
"බොහොම හොඳයි. හෙටත් එන්න. ඕන තරමක් වී කරල් අරන් යන්න. අම්මාටයි තාත්තාටයි සැලකීම උතුම් දෙයක්."
අපිත් අම්මාටයි තාත්තාටයි සලකමු.