පුතා : මේ බලන්න අම්මේ මට ලස්සන පින්තූරයක් හම්බ වුණා. ජේසු කුමරු පොඩිකාලේ හරිම ලස්සනයි.

අම්මා : කෝ බලන්න. ආ.... ජේසු කුමරු දේව මාලිගයට ගිය පින්තූරයනේ. ඔය පින්තූරයෙන් කියවෙන කතාව හරිම ලස්සනයි.

පුතා : මට ඒ කතාව කියලා දෙන්න.

අම්මා : ජේසු කුමරුගේ දෙමවුපියන් අවුරුදු පතා ම පාස්කු මංගල්‍යය සඳහා ජෙරුසලමට ගියා. ජේසු කුමරුට වයස අවුරුදු 12ක් වූ විට එතුමා ද දෙමවුපියන් සමග ඒ මංගල්‍යයට ගියා. එයට සහභාගි වී ටික දවසක් එහි නතර වෙලා නැවත ආවා. නමුත් ජේසු කුමරු ජෙරුසලමේ නතර වුණා. ඒ බව තමන් වහන්සේගේ දෙමවුපියන් දැනගෙන හිටියේ නැහැ. ජේසු කුමරු නැදෑ මිතුරන් අතර සිටිනවා ඇති කියලයි හිතාගෙන ඉඳලා තියෙන්නේ. දවසක් ගතවුණාට පස්සේ තමයි ජේසු සමිඳුන් නැති බව දැනගත්තේ. පසුව නැවතත් ජෙරුසලමට පැමිණ සොයන්නට පටන් ගත්තා. දවස් තුනකට පසුව තමයි ජේසු කුමරු හමුවුණේ.

පුතා : ජේසු කුමරු කොහෙද හිටියේ?

අම්මා : දේව මාලිගාවේ පඩිවරුන් මැද වැඩහිඳිමින් ඔවුන් කියන දේට සවන් දෙමින් ඔවුන්ගෙන් ප්‍රශ්න අසමින් සිටින බව දැක්කා. ජේසු කුමරුගේ බුද්ධිය ගැනත් පිළිතුරු දෙන ආකාරය ගැනත් පුදුම වුණා.

පුතා : ජේසු කුමරුගේ දෙමවුපියන් ඇහුවේ නැද්ද එහෙම නතර වුණේ ඇයි කියලා?

අම්මා : ඇහුවා. පුදුම හිතෙන උත්තරයක් දීලා තිබෙන්නේ. "ඔබ මාව සෙව්වේ ඇයි? මම පියාණන්ගේ මැදුරේ සිටිය යුතු බව දන්නේ නැද්ද?"

පුතා : ජේසු සමිඳුන් ආපසු දෙමවුපියන් සමග ගියේ නැද්ද?

අම්මා : ඇයි නැත්තේ. ජේසු සමිඳුන් ඉතා බැහැපත් ව මරිය තුමිය සහ ජුසේ තුමා සමඟ කීකරු ව නාසරෙත් නුවරට ගියා. එහි දී ජුසේ තුමාගේ වඩුවැඩවලට ද මරිය තුමියගේ නිවසේ වැඩවලට ද උදව් වුණා. දෙමවුපියන් සමග එකතු වී දෙවි පියාණන්ට යාච්ඤා කරමින්, දෙන ඔවදන් පිළිපදිමින් ජීවත් වුණා.