ඉර පායා ඇති ලස්සන දවසක්. පාට පාට මල්වලින්, රසම රස පලතුරුවලින්, විවිධ සතුන්ගෙන් සහ කුරුල්ලන්ගෙන් පිරී ඇති ඒදන් උයන හරිම අලංකාරයි. එම උයන මැදින් ගලායන ගං ඉවුරේ ගසක් යට ඉඳගෙන ආදම් සහ ඒව සතුටින් කතා බහ කරමින් සිටියා.
ආදම් : දෙවිපියා අපට කොච්චර ආදරේද? මැවිලි අතරින් උතුම් ම මැවිල්ල වීමේ වාසනාව මට හිමිවුණා.
ඒව : ඇයි උතුම් ම මැවිල්ල කියන්නේ?
ආදම් : දෙවි පියාණන් වහන්සේ තම සමානකම අනුව දූවිල්ලෙන් අප මැව්වා. ඊට පස්සේ ඔවුන් වහන්සේගේ ජීවන හුස්ම අපට දුන්නා. ඒ විතරක් නෙමේ ඔවුන් වහන්සේ මවපු සියල්ලට නම් තබන්නටත් නියම කළා.
ඒව : අර බලන්න, ඔයා නම් තැබූ සතුන් ඉන්න ලස්සන!
මේ වගේ ලස්සන ඒදන් උයනක ජීවත් වීමට අපට වරම් ලබාදුන්
දෙවිපියාණෙනි, ඔබ වහන්සේට තුති පුදමු. එය ආරක්ෂා කර වර්ධනය
කර ගැනීමට ආශීර්වාද කළ මැනව. ආමෙන්.