දෙසැම්බර් මාසයේ දින කිහිපයක් නොකඩවා වර්ෂාව පැවතිණි. වෙන දා මෙන් රන්මලීගේ නිවස අසලට වතුර ගලා එන්නට විය. රන්මලී අම්මා ද තාත්තා ද සමග යාච්ඤා කළා ය. අසල්වාසීහු රන්මලීගේ නිවසට වතුර ගලා ඒම වැළැක්වීමට උත්සාහ කළහ. වර්ෂාව තව දුරටත් නතර නොවූයෙන් රන්මලීගේ පුංචි අම්මා සහ බාප්පා ඔවුන් තම නිවසට කැඳවාගෙන ගියහ. අසල්වැසියෝ ඔවුන්ගේ නිවසේ බඩු බාහිරාදිය ආරක්ෂා කිරීමට කටයුතු කළහ.

දින කිහිපයකට පසු වැස්ස මඳක් නතර විය. වැහි වතුර කෙමෙන් කෙමෙන් බැස යන්නට විය.

රන්මලීගේ පියා තම නිවසට පැමිණ නිවස පිරිසිදු කිරීමට පටන් ගත්තේ ය. එවිට අසලවැසියෝ ද පැමිණ නිවස සෝදා පිරිසිදු කිරීමට උදවු කළහ. රන්මලීට තම දෙමවුපියන් සමග පැමිණ නිවසේ පදිංචි වන්නට ඔවුහු සියලූ දෙනා උදවු කළහ.

රන්මලී, මව සහ පියා සමග දෙවිපියාණන් වහන්සේ ඉදිරියේ දණ ගසා තම ජීවිත හා ඔවුන්ට අයත් දේ ආරක්ෂා කරදීම ගැන තුති පිදුවා ය. තමන් විපතට පත්වූ අවස්ථාවේ තමන්ට උදවු කළ අසල්වාසීන් හා නෑදෑයින් ගැන ද තුති පිදුවා ය. එසේ ම ඔවුන් මුණ ගැසී ඔවුන්ට තම ස්තූතිය පුද කළා ය.

ඥාතීන් හා අසල්වැසියන්ගෙන් ලැඛෙන ආදරය හා රැකවරණය
ගැන දෙවි පියාණන් වහන්සේට තුති පුදමු!

ආදරණීය දෙවිපියාණන් වහන්ස,
ඔබ වහන්සේ අපට ලබා දී ඇති අපේ දෙමාපියන් ගැන ස්තූති
කරමු. එලෙස ම අපේ නෑදෑයන් සහ අසල්වැසියන් ගැන ද
ස්තූති වේවා! ඒ සියලූ දෙනාගෙන් අපට ලැඛෙන ආදරය ගැන,
ආරක්ෂාව හා රැකවරණය ගැන ද අපට ලැඛෙන කරුණාව ගැන
ද ඔබ වහන්සේට ස්තූති කරමු.
ආමෙන්.