11 - තිත්තිර ජාතකය
එකමත් එක කාලෙක
හිමාල වනයෙහි මැද
වටුවකු වඳුරකු ද සමග
ඇත් රජිෙඳක් එහි විය
වැඩිහිටියන් හට ගරු
කරන්න සිතු සුමිතුරු
සෙවුවා තිදෙනා අතරින්
කවුරු ද වැඩිහිටි ගරු
ළඟ තිබු මහ නුග ගස
පළමුව දුටු මිතුර ව
සොයා බලති මේ තිදෙන ම
ගරු කෙරුමට සැම දින
කුඩා කාලෙ මම කැලේ
ඒ මේ අත දුව ගියේ
එවිට පුංචි නුග පැළේ
ගෑවුණි මගෙ පොඩි බඩේ
නුග ගස පොඩි පැළයකි
මම ද වඳුරු පැටියෙකි
බිම හිඳ නුග දලූ කෑවා
මතකයි මට හොඳ හැටි
වටු කුරුල්ල තිත්තිර
අසා සිටිය සැම දෙය
වඳුරට සහ ඇත් රජුහට
පැවසුව තම අදහස
වෙන නුග ගසකින් මෙමා
නුග ගෙඩියක් කා එදා
කෑ දේ පහ කළ නිසා
මේ නුග ගස පැළ වුණා
වටුවා කී ඒ බස
අසා අනෙක් දෙදෙන ම
තිත්තිර වැඩිහිටි ලෙස
සැලකුව ඒ දින සිට
තිත්තිර වැඩිහිටි ගරු
නැමැද බැතින් නිරතුරු
සතුටින් මේ සුමිතුරු
සිටියා මිය යන තුරු
