දවසක් මගේ මව හා පියා රෝහලට යන විට ඔවුන් සමග මම ද ගියෙමි. අපි රෝහලේ සිටි රෝගීන් හමු වුණෙමු.
අපි ඔවුන්ගේ දුක සැප විමසුවෙමු. ඔවුහු ඉතාම දුක්බර ස්වභාවයකින් පසුවූහ. අපි ඔවුන්ට "ෂෆාකල්ලාහ්" ( අල්ලාහු තආලා ඔබට සුවය ලබා දේවි) යැයි සැනසුම් වදන් පවසා, අතට අත දී මුසාෆහා කළෙමු. පලතුරු හා ආහාර ද්රව්ය ඔවුන්හට තෑගි කළෙමු. අපි වෙනුවෙන් ප්රාර්ථනා කරන ලෙසත් ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියෙමු. මන්දයත් රෝගීන් කරන ප්රාර්ථනා අල්ලාහ් පිළිගන්නේ ය. එම නිසා අපට ප්රයෝජන හිමි වනු ඇත. ඔවුහු අපට ස්තුති කළෝ ය.
එවිට මගේ මව හදීසයක් මතක් කළා ය. "මුස්ලිම්වරයෙක් තමාගේ මුස්ලිම් සොහොයුරාගේ සුවදුක් විමසීමට ගොස් නැවත පැමිණෙන තෙක් ඔහු ස්වර්ගයේ පලතුරු නෙළමින් සිටී" යැයි කීවා ය. (මුස්ලිම්)
එම නිසා මෙවැනි කුසල් ලබා ගැනීමටත්, රෝගීන් සතුටට පත්වී සැනසුම ලබා ගැනීමටත් , අපිත් අපේ මිතුරන්, අසල්වැසියන්, පවුලේ උදවිය යනාදීන්ගේ සුව දුක් විමසීමේ පුරුද්ද අප තුළ ඇති කර ගනිමු.