29 - දහම් අසමු දරමු පිළිපදිමු
දහම් පාසලේ උදෑසන රැස්වීම සඳහා අපේ ලොකු හාමුදුරුවන් වහන්සේ වැඩම කළහ. උන්වහන්සේ අනුශාසනාව සිදු කළේ අපේ පැරණි දහම් පොතක් වන රසවාහිනිය පිළිබඳවයි.
බෝසත් දුවේ, පුතේ, රසවාහිනිය කියන්නේ අපේ පැරණි පොතක්. එය දඹදෙණි යුගයේ ලියවුණු වටිනා බණ පොතක්. රසවාහිනිය රචනා කර ඇත්තේ වේදේහ හාමුදුරුවන් විසින්.
අද මම ඔබට කියා දෙන්නේ එම පොතේ එන කුඩ්ඩරජ්ජවාසී තෙරණුවන්ගේ කතාවේ ඇතුළත් ගාථාවක්.
ධම්මං විනා නත්ථී පිතා ච මාතා
තමේව තාණං සරණං පතිට්ඨා,
තස්මාහි භෝ කිච්චමඤ්ඤප්පහාය
සුනාථ ධාරේථ චරාථ ධම්මේ
එහි තේරුම නම්,
ධර්මය තරම් වටින පිය කෙනෙක් ද, මෑණි කෙනෙක් ද නැහැ. එම ධර්මය ම අප රකිනවා. ධර්මය අපට පිහිට සඳහා ම පවතිනවා. එනිසා අනෙක් කටයුතු අතහැර අප සැම දෙනා ධර්මය ඇසීමත්, ධර්මය මතක තබා ගැනීමත්, මතක තබා ගත් ධර්මය පිළිපැදීමත් කළ යුතු ය.
පින්වත් දරුවනි, මෙම ගාථාවේ එක් පදයක් අපේ සමාජය තුළ හරි ම ජනප්‍රිය වී තියෙනවා. ඒ සුනාථ ධාරේථ චරාථ ධම්මේ යන්නයි. අපි හැමෝ ම ධර්මය ඇසීමටත්, අසන ලද ධර්මය මතක තබා ගැනීමටත්, ඒ අනුව හැසිරීමටත් පුරුදු වීම ඉතා වටිනවා. එමගින් සෑම විට ම අපට යහපතක් ම වන බවත්, දුක දුරු වන බවත් බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කර තිබෙනවා. මේ දරුවන් සියලූ දෙනා වැඩිහිටියන්ගේ උදවු ඇතිව මෙබඳු බණ පොත් කියවා තමන්ගේ ධර්ම ඥානය දියුණු කරගෙන යහපත් පුරවැසියන් වීමට කටයුතු කරන්න ඕනෑ. සැම දෙනාට ම තෙරුවන් සරණයි!