මග දෙපස ඇති තුරුලතා මල්වලින් බර වී ඇත. කුරුලූ නාද දසතින් නැගෙයි. සිදුහත් කුමරු මග දෙපස සිරි නරඹමින් ඡන්න ඇමැති සමග උයන කරා යන අතර සැරමිටියක් ගෙන ගමන් කරන මිනිසකු දකියි.

සිදුහත් කුමරු : ඡන්න අර කවුද?

ඡන්න : ඒ මහල්ලෙක්, ස්වාමීනි.

සිදුහත් කුමරු : මහල්ලෙක්? ඒ කවුද?

ඡන්න : වයසට ගිය මහලූ බවට පත් වූ කෙනෙක් ස්වාමීනි. මෙලොව උපන් හැම දෙනා ම මේ වගේ මහලූ වියට පත් වෙනවා. එසේ නොවන කිසිවෙක් නැහැ.

සිදුහත් කුමරු : මේ මමත්, ඔබත්, යසෝදරා දේවියත් එසේ මහලූ වෙනවා ද?

ඡන්න : එහෙමයි ස්වාමීනි, මේ කළු පාට කෙස් කළඹ සුදු පාට වෙනවා. ලස්සනට තිබෙන ශරීරය අවලස්සන වෙනවා. හම රැලි වැටෙනවා; අත පයත් දුර්වල වෙනවා.

සිදුහත් කුමරු : ඡන්න, එසේ නම් උයන් කෙළියට ගොස් විනෝද වීමේ තේරුමක් නෑ නේද?

ඡන්න : එසේ නොසිතන්න ස්වාමීනි, ඔබ තාම තරුණයි.

සිදුහත් කුමරු : නැහැ ඡන්න, මට අද උයනට යන්න හිතක් නැහැ. අපි නැවත මාලිගයට යමු.

සිදුහත් කුමරු නැවත දිනක ඡන්න සමග උයන් කෙළියට යන අතරමග දී, රෝගයකින් පීඩිතව වේදනාවෙන් හඬන කෙනකු දුටුවේ ය.

සිදුහත් කුමරු : ඡන්න, අර මිනිසා හඬන්නේ ඇයි?

ඡන්න : ඒ මිනිසා ලෙඩ වෙලා ස්වාමීනි.

සිදුහත් කුමරු : අපිත් ඒ වගේ ලෙඩ වෙනවා ද?

ඡන්න : එසේ ය, ස්වාමීනි.

සිදුහත් කුමරු : ලෙඩ වෙන්නේ කවදා ද?

ඡන්න : අපි ඕනෑ ම මොහොතක ලෙඩ වෙන්න පුළුවන්.

සිදුහත් කුමරු : මේ දැන් වුණත් මමත් ලෙඩ වෙන්න පුළුවන් ද ඡන්න?

ඡන්න : එසේ ය ස්වාමීනි. මේ දැන් වුණත් ඔබ වහන්සේත්, මමත් ලෙඩ වෙන්න පුළුවන්.

සිදුහත් කුමරු : එහෙනම්, මේ යන ගමනින් පලක් නෑ. අපි ආපසු මාලිගයට යමු.

ඡන්න : එසේ නොසිතන්න ස්වාමීනි, මාලිගාවේ රාජකීය වෙදැදුරන් සිටිනවා.

සිදුහත් කුමරු : ඒ අයට පුළුවන් ද ලෙඩ වීම නැති කරන්න?

ඡන්න : නැත ස්වාමීනි, ඒ අයට පුළුවන් වෙන්නේ ලෙඩ හැදුණු අයට බෙහෙත් කරන්න විතරයි.

සිදුහත් කුමරු : අපි ආපසු රජ මාලිගයට යමු ඡන්න.

තවත් දිනක උයන් කෙළියට යන විට කුමරු දුටුවේ මිනිසුන් කිහිප දෙනකු සුදු රෙදි කඩකින් ඔතා යමක් ඔසවාගෙන යන ආකාරයකි.

සිදුහත් කුමරු : ඡන්න, අර පිරිසක් ඔසවාගෙන යන්නේ කුමක් ද?

ඡන්න : ස්වාමීනි, ඒ මළ මිනියක්. මැරුණු කෙනකුගේ සිරුරක්.

සිදුහත් කුමරු : ගමන් කරන පිරිස අඬන්නේ ඇයි? ඒ යන්නේ කොහේ ද?

ඡන්න : ඒ අඬන්නේ මිය ගිය පුද්ගලයාගේ ඥාතීන්. මිය ගිය කෙනාට නැවත පණ දෙන්න බැහැ. ඒ නිසා මිනිය කැලේට දාන්න රැගෙන යනවා.

සිදුහත් කුමරු : ඡන්න, අපිත් ඒ වගේ මිය යනවා ද?

ඡන්න : එහෙමයි ස්වාමීනි, අපි හැමෝ ම මිය යනවා.

සිදුහත් කුමරු : සියලූ දෙනා ම මෙසේ මිය යනවා නම් මරණය නැති කරන්න පුළුවන් මාර්ගයක් සෙවීම නේද වැදගත්? ඡන්න, අපි අදත් උයන් කෙළියට නොගොසින් ආපසු යමු.

සිවුවෙනි දින පෙර සේ ම උයන් කෙළියට යන සිදුහත් කුමරු ශාන්ත ගමනින් වැඩම කරන, සන්සුන් ඉඳුරන් ඇති කෙනකු දුටුවේ ය.

සිදුහත් කුමරු : අර කවුද ඡන්න?

ඡන්න : කුමරුනි, ඒ පැවිදි උතුමෙක්; මහලූ වීම, ලෙඩ වීම, මරණය වැනි දුක් පීඩාවලින් මිදෙන්න උත්සාහ කරන උත්තමයෙක්.

සිදුහත් කුමරු : මොන තරම් සන්සුන් ගමනක් ද? මාත් ඒ වගේ කෙනෙක් වුණොත් මටත් පුළුවන් නේ ද මහලූ වීමෙන්, ලෙඩ වීමෙන්, මරණයෙන්, ගැලවෙන්න?

ඡන්න : ඒකට බොහෝ ම මහන්සි වෙන්න ඕන ස්වාමීනි.

එදින සිද්ධාර්ථ කුමරු සිත සතුටින් උයනට ගියේ ය.