මුතුකැට අකුරු තුළින්
මවනෙමි රස බර කව්
පොඩි පොඩි අඩි තබමින්
තාලෙට රඟ දෙමි මම්

ගයමින් වයමින්
නටමින් රඟමින්
දුවමින් පනිමින්
පසසම් දෙවි සමිඳුන්

ගී පද එක් කරමින්
පසසමි සිරි මනරම්
සප්ත ස්වර වයමින්
මුසු කර තාල සුරල්

වඩවා කය සවිමත්
අත පය හසුරුවමින්
ඔප් නංවා විදු මව්
ජය පැරදුම විඳිනෙමි

ශිල්ප ලබා නිති පෙම්
කිතු ගොස දසත මහත්
සුරකිමි දැය රට දම්
මගෙ ආදර පණ මෙන්

මා හට මේ සැම
දස්කම් විස්කම්
දුන් දෙවිඳුන් හට
පුදනෙමි තුති පැසසුම්

මෙම ගීතය අප සතු විවිධ හැකියා සිහිගන්වයි. හැකියා දියුණු කර ගත යුතු බවට ජේසුස් වහන්සේ වදාළ උපමාවක් පහත දැක්වේ.

මෙම උපමාවෙන් අපට ලබා දෙන පණිවිඩය වන්නේ අප තුළ සැඟවී ඇති හැකියා හඳුනාගෙන ඒවා වැඩි වර්ධනය කර ගත යුතු බව ය. එම හැකියා අන් අයගේ යහපත වෙනුවෙන් යෙදවිය යුතු ය. එම හැකියා හා දක්ෂතා ශුද්ධ වු සභාවේ දියුණුව සඳහා ද යෙදවීම අපගේ යුතුකමකි. දෙවි සමිඳුන්ගෙන් ලද ඒ තලෙන්තු දේව මහිමය උදෙසා
යෙදවීමට අපට විවිධ අවස්ථා තිබේ. ඒවා නම්;

මෙවැනි සමිති සමාගම් තුළ ක්‍රියාකාරීවීමෙන් අපගේ හැකියා වර්ධනය වන අතර ම දේව ජනතාවට සේවය කරන්නට ද අවස්ථාව ලැබේ. එය කිතුනු අපගේ වගකීමකි.