ශු. ලුක් 9 : 51 - 56

ඉවසිලිවන්ත ය... කරුණාවන්ත ය...
ප්‍රේමයේ හැටි එය වේ
ක්‍රෝධය... මානය... වෛරය... නොමැති ද
ප්‍රේමය එතැන රැඳේ

ඉවසිලිවන්තකම යනුවෙන් සඳහන් වන්නේ, අප මීට පෙර ශ්‍රේණිවල උගත් ශුද්ධාත්ම ඵලයේ ගුණාංගවලින් එකකි. ජේසුස් වහනසේ ඉවසීමෙන් කටයුතු කළ අවස්ථාවක් ගැන අද අපි සොයා බලමු.

දිනක්ජේසුස් වහනසේ ජෙරුසලම බලා යාමට අදහස් කර තමාට පෙරටුව ගෝලයන් පිටත් කර යැවූ සේක. ඔවුහු උන්වහන්සේට අවශ්‍ය දේ පිළියෙල කරීම පිණිස සමාරියයන්ගේ ගමකට ඇතුළු වූහ. එකල සමාරියයන් හා ජුදෙව්වන් අතර වැඩි සම්බන්ධතාවක් නොවී ය. ඔවුහු එකිනෙකා නොපිළිගත්හ. 

ඒ නිසා එම ගමේ විසූ සමාරීය ජාතිකයෝ උන්වහන්සේ පිළිගැනීමට අකැමැති වූහ.

ජේසුස් වහනසේගේ ශ්‍රාවකයන් වූ ජාකොබ් හා ජොහන් ඒ දැක ඉවසාගත නොහැකිව දැඩි කෝපයට පත් වූහ. ඔවුහු ඒ අවස්ථාවේ දී එම ගමේ සෙනඟ විනාශ කරනු පණිස අහසින් ගිනි වැටෙන්නට අණකරන්න දැයි ජේසුස් වහනසේගෙන් කැමැත්ත විමසා බැලුහ. එහෙත් උන්වහන්සේ එයට ඉඩ නොදුන් සේක.

ජේසුස් වහනසේ සමාරීය ජාතිකයන් කළ ක්‍රියාවට කෝප නොවී ඉවසීමෙන් යුතුව කටයුතු කළ සේක. තව ද උන්වහන්සේ ඉවසීම නැතිකම ගැන තම ගෝලයන්ට තරවටු කළ සේක.

අපට ද පාසලේ දී, නිවසේ දී හා සමාජයේ දී මෙවැනි කෝප ගැන්වෙන අවස්ථා ඇති වන්නට පුළුවන. එහෙත් එවැනි අවස්ථා වල ජේසුස් වහනසේ තුළ තිබු ඉවසීමේ ගුණය අප තුළ ද වර්ධනය කර ගැනීමට අප උත්සහ කළ යුතු වේ. ඒ සඳහා දෙවි පියාණන් වහන්සේ යදිමින් අපට අවශ්‍ය පිහිට ලබා ගත යුතු ය.

ජේසුස් වහනසේ අනුගමනය කරන මම කෝප නොවී ඉවසීමෙන්
කටයුතු කරන දරුවෙක් වෙමි!