ශු. ලුක් 6 : 6 - 11

අයියා : නංගී අද අපි සබත් පාසලේ දී ලස්සන පාඩමක් ඉගෙන ගත්තා.

නංගී : මොකක් ද ඒ ලස්සන පාඩම ?

අයියා : අපි අද සබත් පාසලේ දී ඉගෙන ගත්තේ ජේසුස් වහන්සේ සබත් දවසේ දී කළ විශේෂ ක්‍රියාවක් ගැන.

නංගී : ඒ මොකක් ද?

අයියා :ජේසුස් වහන්සේ ජීවත් වූ කාලයේ සෙනඟ සබත් දවසේ ධර්මශාලාවට ගියා එහි ඉගැන්වීම්වලට සවන් දුන්නා.

නංගී : අපි අද දේවස්ථානයට ගිහින් දේව වචනයට හා දේශනාවලට සවන් දෙනවා වගේ නේද?

අයියා : ඔව්, දවසක්ජේසුස් වහන්සේ සබත් දිනයේ ධර්මශාලාවට ඇතුළු වී ඉගැන්විම් කළා. දකුණු අත පණ නැති මිනිසෙක් එහි සිටියා.

නංගී :ජේසුස් වහන්සේ ඒ රෝගියා දුටුවේ නැද්ද?

අයියා : දුටුවා. ඒ වගේ ම හැම විට මජේසුස් වහන්සේ වරදඑ සෙවු පරිසිවරු හා විනයධරයනුත් එතැන සිටියා.ජේසුස් වහන්සේ ඒ රෝගියාට කුමක් කරනවා ද කියා ඔවුන් පරීක්ෂාවෙන් සිටියේ.

නංගී :ජේසුස් වහන්සේ ඒ රෝගියාට මොකක් ද කළේ?

අයියා :ජේසුස් වහන්සේ පරිසිවරුන්ගේ සහ විනයධරයන්ගේඑ සිතුවිලි දැන ගත්තා. ඒ නිසා ම, "නැඟිට මෙහි මැද සිටින්න," යැයි උන්වහන්සේ රෝගියාට පැවසුවා.

නංගී : ඊට පස්සේ..?

අයියා :ජේසුස් වහන්සේ රෝගියාට කිවුවා අත දිගු කරන්න කියා. රෝගියා එසේ කළා. එවිට ම ඔහුගේ අත සුව වුණා

නංගී : හරි ම පුදුමයි නේද,ජේසුස් වහන්සේ රෝගියාට සුවය දුන්න ආකාරය?

අම්මා : හොඳයි පුතා, දුව, මම මුළුතැන්ගෙයි ඉඳන් ඔය දෙන්නාගේ කතාව ඔක්කොම අහගෙන හිටියේ. හොඳ ළමයි සබත් පාසලේ ඉගෙන ගන්නා දේවල් පවුලේ අය සමග, යහළුවන් සමග ඔය වගේ බෙදාගන්න ඕනේ.

තාත්තා : ඔව් දරුවනේ, ඒක ඉතා හොඳයි. එතකොට නොදන්‍න අය දැනගන්නවා. අපි වගේ දැන සිටි අයටත් නැවත මතක වෙනවා.

අම්මා :ජේසුස් වහන්සේ මේ ලෝකයේ ජීවත් වූ කාලයේ දී තවත් බොහෝ රෝගීන් සුව කළා. උන්වහන්සේ අදත් අප අතර ඉන්න බොහෝ රෝගීන්ට සුවය දෙනවා.

අයියා : ඇයි අපේ පන්තියේ ඉන්න මලිඳුට සුවය ලැබුණේ.

නංගී : ඒ විතරක් ද අපේ සජීවනී නැන්දාට සුවය ලැබුණේ.

තාත්තා : ඉතා ම නිවැරදියි දරුවනේ.ජේසුස් වහන්සේ අදත් අප අතර ඉන්න රෝගීන්ට සුවය දෙනවා. අවශ්‍ය වන්නේ එතුමා අපේ රෝගවලට සුවය දෙන බව විශ්වාස කරමින් ඇදහීමයි.

අම්මා : ඒක හරි. එහෙනම් මම දවල් ආහාර මේසයට ගේන්න ද?

තාත්තා : ඉන්න මමත් එන්නම් උදව්වට.

අයියා හා
නංගී : අපි මේසය සූදානම් කරලා යාච්ඤාවට ලෑස්ති වෙලා ඉන්නම්.

ජේසුස් වහන්සේ මගේ සියලූ රෝග ද සුව කළ හැකියි!