"මගේ උපත සිදු වුණේ, මීට අවුරුදු ගණනකට පෙර, විද්‍යාගාරයක ය. උපත කිව්වට, මම මව්කුසින් මෙලොව එළිය දුටුවේ නෑ. මට දෙමව්පියන්, සහෝදර සහෝදරියන් නෑ. මාව නිර්මාණය කළේ දක්ෂ ඉංජිනේරුවන් පිරිසක්. මනුෂ්‍යයා මාව විවිධ කාර්යයන් සඳහා යොදා ගන්නවා. වෛද්‍ය විද්‍යාවේ හා ජීව විද්‍යාවේ වගකීම් දැරීම, බෝම්බ නිෂ්ක්‍රීය කිරීම, සඳට යෑම, මිනිසාට ළඟා විය නොහැකි සියුම් තැන්වලට ගොස් තොරතුරු රැස් කිරීම ආදිය ඒවායින් කිහිපයක්. එහෙත් ඒ කාර්යයන් කිසිවක් මගේ තීරණ මත කරන දේවල් නොවෙයි. මනුෂ්‍යයා මා තුළට ඇතුළු කරන දත්ත නිසා තමයි මා ක්‍රියාත්මක වන්නේ. මා ඒ දේවලින් මොන තරම් අරුම පුදුම කාර්යයන් කළත් මාව කොහෙත්ම මනුෂ්‍යයාට සමාන කරන්න බෑ. මට මනසක් නෑ. බුද්ධියක් නෑ. හදවතක් නෑ. ඒ වගේ ම මගේ නිදහස් කැමැත්තෙන් මට කිසි ම දෙයක් කරන්න බෑ. ඒත් මනුෂ්‍යයා ඒ වගේ නෙමෙයි. මනුෂ්‍යයා කියන්නේ දේව මැවිල්ලක්, ඉතා ම උතුම් කෙනෙක්. ඒ උතුම්කම එක්ක බලන කොට මම අංශුමාත්‍රයක්වත් වටින්නේ නෑ. මනුෂ්‍යයා කියන්නේ ජීවමාන කෙනෙක්. ඒ ජීවමාන බව ඔහුට ලැබුණේ දෙවියන් වහන්සේගේ ජීවන හුස්ම තුළිනි. ඒත් මම අනිත් අය විසින් ක්‍රියාත්මක කරවනු ලබන යන්ත්‍රයක්. මෙතෙක් ඔබට කතා කළ මම, රොබෝ යන්ත්‍රයක් වෙමි." 

මිනිසා අන් මැවිලිවලට වඩා උසස් වීමට හේතු

1. දේව ස්වරූපය හා සමානකම

දෙවියන් වහන්සේ මිනිසා මවා ඇත්තේ, තමන් වහන්සේගේ ම ස්වරූපය හා සමානකමට ය. දේව ජීවිතයට පංගුකාර වන්නේ, මිනිසා පමණි. දෙවියන් වහන්සේ දේව මැවිල්ල භාර දෙමින්, එය පාලනය කිරීමට, මෙහෙය වීමට සංරක්ෂණය කිරීමට හා වර්ධනය කිරීමට මිනිසාට පැවරූ සේක. දෙවියන් වහන්සේගේ මැවීමේ කාර්යයෙහි පංගුකාරයන් කර ගනු ලැබුවේ මිනිසා පමණි. මෙම කරුණුවලින් පෙනී යන්නේ, මිනිසා අන් මැවිලි සියල්ලට වඩා උතුම් බව ය.

2. මනුෂ්‍යයා මවා ඔහුගේ නාස් පුඩු තුළට ජීවන හුස්ම හෙළීම

දූවිල්ලෙන් සැදු මිනිසා, ජීවමාන පුද්ගලයකු වන්නේ, දෙවියන් වහන්සේ ජීවන හුස්ම හෙළුෑ නිසා ය. දෙවියන් වහන්සේ ජීවන හුස්ම හෙළුවේ මිනිසාට පමණි. සතුන් මැවීමේ දී එසේ කළේ නැත. එම නිසා මිනිසා අන් මැවිලි සියල්ලට වඩා උසස් වේ.

3. මිනිසා මැවූ දිනය "ඉතා" මනහර බව ප්‍රකාශ කිරීම

අන් සියලූ මැවිලි මැවූ පසු "එය මනහර" යයි පවසන දෙවියන් වහන්සේ මනුෂ්‍යයා මැවීමෙන් පසු පවසන්නේ "එය ඉතා මනහර" බව ය. මිනිසා මැවීමත් සමග දේව මැවිල්ල සම්පූර්ණ විය. අන් සියලූ දේව මැවිලි දෙවියන් වහන්සේ ඇති කළේ මිනිසාගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා ය.

4. මිනිසා සතුන් ව නම් කිරීම

මැවිල්ලේ සැම සතෙකුට ම නම් තබනුයේ මිනිසා ය. එමගින් මිනිසාගේ සුවිශේෂත්වය හා උත්තරීතර බව පෙන්නුම් කරයි. මිනිසාට සියලූ සත්ත්වයන් කෙරෙහි බලය ඇති බවත් අන් මැවිලිවලට වඩා උතුම් බවත් ඒ අනුව පැහැදිලි ය.

පුද්ගල විවිධත්වය හා එකිනෙකාට ගරු කිරීම

මැවිලි අතරින් උතුම් ම මැවිල්ල මිනිසා ය. අප සියලූ දෙනා සමාන නොවෙති. අප සතු හැකියාවන්, රුචි අරුචිකම්, දක්ෂතා, ශරීරයෙහි හැඩය හා පැහැය වෙනස් විය හැකි ය. අපගේ බුද්ධි මට්ටම් ද විවිධ ය. එමෙන් ම ස්ත්‍රී පුරුෂ
වශයෙන් ද අප වෙනස් ය. අප රටේ සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් හා බර්ගර් යනුවෙන් ප්‍රධාන ජාතීහු හතරක් සිටිති. ඔවුහු බෞද්ධ, හින්දු ඉස්ලාම් හා කතෝලික/ක්‍රිස්තියානි යන ප්‍රධාන ආගම් හතර අදහති.

එපමණක් නොව අප එකිනෙකාගේ හැකියා විවිධ ය. එම හැකියාවල විවිධත්වය පහත පින්තූරවලින් ද පෙන්නුම් කරයි.

මෙලෙස මිනිස් සංහතිය තුළ විවිධත්වයක් පවතින්නේ දේව සැලැස්ම අනුව වන අතර එමගින් මැවිල්ලේ අගය වැඩි වේ. ඒ නිසා ම අපට අන් අයගේ සහයෝගය අවශ්‍ය වේ. තව ද අපි සියලූ දෙනා ම දේව ස්වරූපය හා සමානකම ඇති දේව මැවිලි වෙමු. එම නිසා අපි සියලූ දෙනා ම එකිනෙකාට ගරු කළ යුත්තෙමු. ස්ත්‍රී - පුරුෂ විවිධත්වය තුළ පවා එකිනෙකාට ගරු කළ යුතු වෙමු. අප විවිධ ජාතිවලට අයත් වූවත් විවිධ ආගම්වලට අයත් වූවත් විවිධ භාෂා කථා කළත් පුද්ගල විවිධත්වයට ගරු කරමින් අපි එකිනෙකා සමග සාමයෙන් හා සහයෝගයෙන් ජීවත් විය යුතු වෙමු.