ශුද්ධ බයිබලයේ මුල් පොත වන උත්පත්ති ග්‍රන්ථයේ සිට අවසාන ග්‍රන්ථය වන එළිදරව් පොත දක්වා අඛණ්ඩව දිව යන්නේ එකම තේමාවකි. එනම් දෙවියන් වහන්සේ හා මනුෂ්‍යයා අතර ඇති සම්බන්ධතාවය යි.

උත්පත්ති පොතට අනුව දෙවියන් වහන්සේ විශ්වය මැවීමෙන් අනතුරු ව මනුෂ්‍යයා මැවූ සේක. සියලූ සම්පතින් පරිපූර්ණ ලොවක් මනුෂ්‍යයාට දායාද කළ සේක. එහෙත් ආදම් සහ ඒව දෙවියන් වහන්සේගේ අණට අකිකරු ව පාපයට යොමු වූ ආකාරය පැහැදිළි කර ඇත. එතැන් පටන් මුළු මිනිස් සංහතිය ම වරින් වර දේව අණට පිටුපා අකීකරු වූ අන්දම ද දෙවියන් වහන්සේ දිවැසිවරු මගින් පණිවුඩ එවා එම තත්ත්වයෙන් මිනිසා ගැළවීමට උත්සාහ දැරූ ආකාරය ද ශුද්ධ බයිබලය වාර්තා තුළින් අනාවරණය කෙරේ.

එබඳු තත්ත්වයකින් මිනිසා නැවත තමා වෙතට යොමුකර ගැනීමට දෙවියන් වහන්සේ මෝසෙස්ගේ නායකත්වය මගින් උන්වහන්සේගේ ව්‍යවස්ථාව ජනතාවට ප්‍රදානය කළ සේක. එහි සඳහන් දස පනත එදාට මෙන් අදටත් කිතුනු අපගේ ජීවිතයට ඔවදන් අත්වැලක් බව කිව යුතු ම ය. මිසර දේශයේ වහල්කමින් මුදාගෙන පොරොන්දු දේශය කරා ගෙන ගිය ඉශ්‍රායෙල් ජනතාවට නිසි මග පෙන්වීම ලබා දුන් එම දේව පනත අපට අදටත් යහපත් දිවි පැවැත්මකට දායාදය කි.

දෙවියන් වහන්සේ සමග සබඳතා පවත්වා ගැනීමටත් අප එකිනෙකා සමග යහපත් ජීවිතය ගත කිරීමටත් දස පනත තුළින් මග පෙන්වීම ලැබේ.

පහත දැක්වෙන්නේ එම දස පනත සරල ලෙස සංක්ෂිප්ත ව ගොනු කිරීමකි.

නව ගිවිසුමේ කන්ද උඩ දේශන ඇසුරෙන් කිතුනු අපගේ ජීවිතවල යහ පැවැත්මට ලැඛෙන මග පෙන්වීම.

ජේසුස් වහන්සේ කිතුනු අප සමාන කර ඇත්තේ පොළොවේ ලූණු ලෙසත් ලෝකයේ ආලෝකය ලෙසත් ය. ලූණු නොමැති ආහාර නීරස ය. එසේ නම් අනුන්ගේ ජීවිත රසවත් කිරීමට උන්වහන්සේ අපගෙන් බලාපොරොත්තු වේ.

'ඔබ ලෝකයේ ආලා්කය ය' ජේසුස් වහන්සේ මෙලොවට වැඩම කළේ පාපයෙන් පිරුණු ලොවක සමාජයෙන් කොන් වූ ජනතාවගේ ජීවිත ආලෝකවත් කිරීමට ය. ඉන් අදහස් කරන්නේ අප අපගේ ජීවිත, අන් අයගේ අඳුරු ජීවිත ආලෝකවත් කිරීමට යොදා ගත යුතු බව ය.

එවක ජුදෙව් සමාජයේ ප්‍රචලිත ව පැවතුණේ කළ වරදට පළි ගැනීමේ ක්‍රියාවලියකි. එනම් 'ඇසට ඇස, දතට දත' යන්න යි. කෙනකු තමාට වරදක් කළ තැනැත්තාගෙන් පළි ගැනීම යි. එහෙත් ජේසුස් වහන්සේ පෙන්වා දී ඇත්තේ 'එකට එක නොකරන්න' කියා ය. කිතුනු දරුවකු ලෙස පළි ගැනීමෙන් නොව, ඔබට වරදක් කළ අයකු ප්‍රේමයෙන් පිළිගන්න. එය කිතුනු ආදර්ශයකි. අනාගතයේ දී සමාජයට පිවිසෙන ඔබ ක්‍රියා කළ යුත්තේ ද පළි ගැනීම වෙනුවට කරුණාව හා ප්‍රේමය පෙරදැරි කරගෙන ය.

ඔබේ සතුරන්ට ප්‍රේම කරන්න. ඔබට පීඩා කරන්නන් උදෙසා යාච්ඤා කරන්න. අපට යම් කෙනෙක් විරුද්ධ වී සතුරුකම් කළේ නම් එවැනි අය කෙරෙහි දැක්විය යුත්තේ කිතුනු ප්‍රේමය යි. ජේසුස් වහන්සේ සැමට ප්‍රේමය දැක්වූ සේක. උන්වහන්සේට සතුරුකම් කළ අය උදෙසා යාච්ඤා කර කමාව දානය කළ සේක. වර්තමාන සමාජයේ වෙසෙන අපට මෙසේ කිරීම අපහසු විය හැකි ය. එහෙත් ජේසුස් වහන්සේ එම ශක්තිය ලබා ගැනීමට අපට පිහිට වන සේක.

යාච්ඤාව කිතුනු අප සතු ඉතා ප්‍රබල අවියකි. අපගේ ජීවමාන දෙවි පියාණන් සමග කථා කිරීමේ හා උන්වහන්සේට සවන් දීමේ අවස්ථාව මින් විවෘත වේ. යාච්ඤාව තුළ දෙවියන් වහන්සේට ප්‍රශංසාව, කමාව යැදීම, අනුන් උදෙසා මැදහත් වීම, අපගේ අවශ්‍යතා කියා පෑමට අවස්ථාව ඇත.

යාච්ඤා කිරීමේ දී භාවිතා කරන ස්වාමින්ගේ යාච්ඤාවෙන් අපට ඉතා අගනා මග පෙන්වීමක් ලැබේ. යාච්ඤාව අපේ දෛනික අවශ්‍යතාවන්ට සීමා විය යුතු නොවේ. අප කළ යම් වරදකට දෙවිඳුන්ගෙන් අපට කමාව බලාපොරොත්තු විය හැක්කේ පළමුව අපට වරද කළ අයට අප විසින් කමා වුවහොත් පමණකි. ඔබ ගෙදර දී පාසලේ දී යහළුවන් සමග සිටින අවස්ථාවල දී ඔවුන් ඔබට යම් වරදක් කළහොත් කල්පනාකාරී ව එයට කමාව දීමට අමතක නොකරන්න. එය කිතුනු ගුණාංගය කි.

යාච්ඤාව දිගින් දිගට කරන විස්තරයක් නොවේ. ඕනෑම තැනක, ඕනෑම වෙලාවක ඔබට ජේසුස් වහන්සේ සමග වචන ස්වල්පයක් කථා කිරීමට පුළුවන. යාච්ඤාව දේව රාජ්‍යයේ පුරවැසියන්ගේ ජීවිතයේ වැදගත් අංගයකි. ජීවත් වීම සඳහා ආශ්වාස කිරීම අවශ්‍ය වන්නා සේ ආත්මික ජීවිතයට යාච්ඤාව අත්‍යවශ්‍ය වේ.

නොයෙක් දේ ගැන කරදර වීම පිළිබඳ ව ජේසුස් වහන්සේගේ අවවාදය වූයේ, කුමක් කමු ද? කුමක් බොමු ද? කියා ජීවිතය ගැනවත්, කුමක් අඳිමු ද? කියා ශරීරය ගැනවත් කරදර නොවන්න කියා ය. අහසේ පක්ෂීන් ව පවා බලා ගන්නා ස්වර්ගීය පියාණන් වහන්සේ අප රැක බලා ගෙන සියලූ අවශ්‍යතා සපයන සේක. අප කනස්සල්ලට පත්වන අවස්ථාවල දී මෙම සහනදායක වචන සැනසීම ගෙන දේ.

අපගේ අවශ්‍යතා සියල්ල සපයන, අපට ප්‍රේම කරන, කමාව දෙන අපට ජීවමාන දෙවි පියෙක් ඉන්නා බව සත්‍යයකි. එදා මෙන් අදටත් අනාගතයටත් නිසි මග පෙන්වන ශුද්ධ බයිබලය අපේ පූජනීය ග්‍රන්ථය බව පිළිගනිමු.