6 - කීකරුයි අපි කීකරුයි

සීයා : දුවේ, පුංචි ජේසු කුමරුට අවුරුදු දොළහක් වූ විට ජුසේ තුමා හා මරිය තුමිය සමග පාස්කු මංගල්‍ය සැමරීමට ජෙරුසෙලමේ දේව මාලිගාවට ගියා.

ඔවුන් ආපසු එන විට ජේසුස් වහන්සේ ඔවුන් සමග නැති බව දැන ගොඩක් දුක් වුණා. දින තුනකට පසු දේව මාලිගාවේ පඬිවරුන් මැද සිට හමු වුණා. ජේසුස් වහන්සේ දෙමවුපියන්ට කීකරු ව නැවත නාසරෙත් නුවරට පැමිණියා. (ශු. ලුක් 2 : 51-52)


නිවසේ දී

අම්මා : දුව, මේ වතුර වීදුරුව සීයාට ගිහින් දෙන්න.

දුව : හොඳයි අම්මා. සීයාට වතුර ටික දීලා ජේසුස් වහන්සේ ගැන තව කතා ටිකක් අහගන්නම්.


පාසලේ දී


ගුරුතුමිය: මම අඳින්න කියපු චිත්‍රය දුවලා, පුතාලා ඇඳගෙන ආවා ද?

පවන් : ඔව් ටීචර්, චිත්‍රයත් ඇන්දා. ගීතිකාවත් පාඩම් කළා.

ගුරුතුමිය: ගුරුවරුන් දෙන වැඩ කීකරු ව හොඳටත් පිළිවෙළටත් කරන අයට දෙවි පියා හරි ම ආදරෙයි.

ආදර ජේසුස් වහන්ස, ඔබ වහන්සේ දේව පුත්‍රයා වුණත්
ආඩම්බර වුණේ නෑ. මගේ ගුරුවරුන්ට, දෙමාපියන්ට
කීකරු වී හොඳ ළමයෙක් වන්නට මට පිහිට වුව
මැනව. ආමෙන්!