අපේ පන්සලට පිවිසෙන තොරණ ළඟ සිට පාර දෙපස විවිධ බණ පද ලියූ පුවරු එල්ලා ඇත. සමහර ඉරිදාවන්හි දහම් පාසලේ උදෑසන රැස්වීමේ දී අපේ ස්වාමීන් වහන්සේ අනුශාසනාව කරන්නේ එම බණ පදයක් ඇසුරෙනි. පසුගිය ඉරිදා තෝරාගෙන තිබුණේ පහත සඳහන් බණ පදයයි.

"පුඤ්ඤානි කයිරාථ සුඛාවහානි"

ස්වාමීන් වහන්සේ පැවසූ පරිදි එහි තේරුම සැප ගෙන එන පින්කම් කරන්න යන්නයි. අඩුපාඩු නැතුව, ආහාර පාන ආදිය අපට ලැබෙනවා නම් සැපකි. ලෙඩ රෝග නැතුව, සිතට දුකක‍ෙනැතුව, සතුටින් ඉන්න ලැබීමත් සැපකි. අපට ඒ සැප ලැබෙන්න පින් කරලා තියෙන්න ඕනෑ. අප මිනිසුන් වශයෙන් ඉපදිලා තරමක හරි සැප ලබන්නේ පෙර පින් කර තිබෙන නිසයි. දැන් පින්කම් කර ගතහොත් ඉදිරියටත් සැප ලැබෙනු ඇත.

පින්කම් කියන්නේ හොඳ සිතින් කරන හොඳ ක්‍රියා. ස්වාමීන් වහන්සේ පැවසූ පරිදි අපට කළ හැකි පින්කම් කීපයක් මෙසේයි.

1. ස්වාමීන් වහන්සේලාට දානය පූජා කිරීම.
2. නැති බැරි අයට කරුණාවෙන් දයාවෙන් ආහාර පාන ආදිය පරිත්‍යාග කිරීම.
3. සතුන් මැරීමෙන් හා සතුන්ට හිංසා කිරීමෙන් වැළකී, ආදරයෙන් දයාවෙන් ඔවුන්ට සැලකීම.
4. තමන්ට නුදුන් දෙයක් සොර සිතින් නොගැනීම.
5. නරක වචන කතා නොකිරීම හා හොඳ වචන කතා කිරීම.
6. සෑ මළුව, බෝ මළුව, විහාර මළුව ඇමදීම හා මල් ආසන පිරිසිදු කිරීම.
7. ස්වාමීන් වහන්සේලාට, මවුපියන්ට, ගුරුවරුන්ට සහ වැඩිහිටියන්ට ගරු සැලකිලි දැක්වීම.
8. බණ ඇසීම සහ ඉගෙන ගත් බණ පද අනුන්ට කියා දීම
9. දෙවියන්ට, නෑදෑයන්ට, මිය ගිය අයට පින් දීම
10. අනෙක් අය කරන පින්කම්වලට උදවු කිරීම සහ ඒවා දැක බලා සතුටු වීම
11. භාවනා කිරීම

මේ පින්කම් අප කළ යුත්තේ කවුරුන් හෝ කියන නිසා නොවෙයි. කාටවත් බය නිසා නොවෙයි. කාටවත් පෙන්වන්නවත් නොවෙයි. මේ වගේ පින්කම් කළා ම හිතට දැනෙන්නේ ලොකු සතුටක්, සැනසීමක්. පින්කම් කරන අයට සමාජයෙන් ලැබෙන්නෙත් පැසසුම්. ඒ නිසයි බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කරන්නේ සැප ගෙන දෙන පින්කම් කරන්න කියා. කුඩා කල සිට ම අපිත් පින්කම් කරමු. පින් කරන අයට උදවු කරමු; පින් කරන අයගේ ගුණ කියමු.