කරත්ත කවි 2

කරත්ත කවි

ඈත අතීතයේ දී ගැමි ජනයා ගමන් බිමන් හෝ තවලම් යාමේ දී ඔවුන්ට ඇති වන විඩාව, කාන්සිය දුරු කර ගැනීම සදහා මේම ජන කවි විශේෂය භාවිතා කරනු ලබයි. පහත දැක්වෙන්නේ කරත්ත කවි කිහිපයකි.

කොළඹ කොටුවෙ කොටු දොරකඩ තාප්පේ

ඩකු ඩුකු ගගා බිම පෙරළෙන පීප්පේ

එගොඩ ගොඩේ රා විකුණන කෝප්පේ

දෙනවද අක්කේ ඔය පුච්චන ආප්පේ

කුකුරු මහත්ගල දිග කටු කැළදාව

පොකුරු බබා ඵල ගති ඵල ගනවා

වකුටු බකටු ඵල ඇඹුලට ගෙනාවා

රසය හොඳයි බෙන්තොට සියඹලාවා

දුක්වෙනවා නෙතට නිදිමත වී බොහොම

දක්කනවා යන්න පසකර  හේන ගම

සිත් වෙනවා දැන්් ඇලවෙන්න මෙහෙම

බත් කනවා උයාගෙන හවස රයිගම

වයිර ගොනා දණ ගහලා අදින කොට

මයිල ගොනා පැන්නයි පස්සට හොරට

මොකද කරන්නේ පූරවෙ කල පවට

ඇදපන් ගොනො ඇදපන් ගාල ගාවට

බතල කන්ට බැරි බතලේ ගල කන්ද

අලට කනට බැරි අලගල්ලේ කන්ද

හූනට කන්ට බැරි හුන්නස්ගිරි කන්ද

මොකඳු තුනට නායක සමනල කන්ද

ආරන්නේ පදර වටකර දළු ලන්ට

පීරන්නේ වරල තෙල් ගා ඔප වෙන්ට

මෝරන්නේ හදේ කළුවර වැඩි වන්ට

තේරෙන්නේ නැද්ද මේ දුක දෙවියන්ට

උපන්නාට මේ ලොව වැනෙනවා විනා

ලොව සිරිතට අඹු දරු රකිනවා විනා

රූපේ අරන් පාපේ ගෙවනවා විනා

ගෙන යන දෙයක් නැත ණය ගෙවනවා විනා

අටිය වඩන ලොක අප්පුගේ කරත්තේ

කැහැටු ගොන් බාන බැදලා දෙපැත්තේ

කවට කමට විය අඹරා ගස් නිතිනේ

ගොසින්් ලිහමු මොරතොට නැන්දගෙ වත්තේ

ස ස ඳ ස ස ඳ හඳ පානේ අපි යනවා

මම්මල බඳට ගොන්නක් දක්කනවා

සත්සිය සගව්වට රෝදය කරකෙනවා

දත් කැකුළට අපි කුරණෑගල් යනවා

තණ්ඩලේ දෙන්න දෙපොලේ දක්කනවා

කටුකැලේ ගාල නොලිහා වද දෙනවා

හපුතලේ කන්ද දැකලා බඩ දනවා

පව් කල ගොනෝ ඇදපන් හපුතල් යනවා

කළුගල් තලාලයි පාරට දමන්නේ

එම ගල් පෑගිලයි ගොන් කුර ගෙවෙන්නේ

ගොනා නොවෙයි හරකයි බර අදින්නේ

කිරිගල් පොත්ත කන්දයි අපි නගින්නේ

රෝද දෙකට තෙල් දාපිය කැරකෙන්ට

ගොනාගෙ අගට කොපු දාපිය බබලන්ට

ගොනුගෙ කරට මිණි බැදපිය නදදෙන්ට

කෝටුව අරන් එළවාපිය ගොනු යන්ට

එගොඩ ගොඩේ නා කණුවේ බැන්ද ගොනා

මෙගොඩ ගොඩේ සපු කණුවේ බැන්ද ගොනා

දෙගොඩ තලා යන වතුරට පැන්න ගොනා

අපොයි මගේ රන්මුතු වල්ලියා ගොනා

බැඳලා විය බාන ගොන් දෙන්නගේ කරට

මැනලා ගනිමු බෝතලයක් සිලිමකට

බෙදලා බොමුව හැම දෙන එක්ක හරියට

කොතලාවල පසුකර මිතුර හනිකට

කන්නේ කටට රස හින්දයි බුලත් මම

බොන්නේ සුරුට්ටුව සීතල යන්න තම

කන්නේ රෑ කඩෙන් නැවතී අලුත් ගම

යන්නේ වන්දනාවේ අපි කතර ගම

දු ප් ප ත් කමට ගොන් බැඳ ගෙන දක්කනවා

ක න් ට ත් නැතව දිව රෑ අපි වෙහෙසෙනවා

ගො න් ට ත් නොයෙක් වද දී අපි ගෙනියනවා

දැ න් ව ත් දුකට දෙවියන් පිහිටක් වෙනවා

බර වැඩියෙන් පටවා කල වරදට

තඩිබාල දැක්කුවෙ ගොන් ඉස්සරට

වුණ මෙමලා කියමිද මම දැන් කාට

සුදු වයිරෝ ඇදපන් ගාල ගාවට

ස ස ඳ ස ස ඳ ස ඳ පානේ අපි යනවා

ම ක් කො ලි බ ඳ ට ගොන් බානක් බැඳ යනවා

ස ත් සි ය ස ග ව් ව ට රෝදේ කැරකෙනවා

ද ත් කැ කු ළ ට නාරම්මල ලතවෙනවා

අරුම වැජ දුටිමි කඩවල සරසනවා

තරම නොදැන ඇවිදලාම ලතැවෙනවා

තරුණ කල වයස කඩ වල පසු ලතවෙනවා

හොරණ කඩ පෙලේ ගොන අප නවතනවා