සිංහල ගැමි කාන්තාවකගේ ජීවිතය ඉතාමත් කාර්ය බහුල එකක් විය. ගෙදර දොරේ කටයුතු හැරුණු විට හේනේ කුඹරේ වැඩකටයතු කරන තම ස්වාමියාටද සහයක් වෙමින් දරුවන් රැක බලා ගත යුතුය. එහිදී තම දරුවන් නලවා ගැනීම සඳහා හදපිරි සෙනෙහස දයාව මෙන්ම කරුණාවද මුස කොට මෙම දරු නැලවිලි කවි ගායනා කරයි.පහත දැක්වෙන්නේ එවැනි අවස්ථාවල දී ගායනා කරන ලද දරු නැලවිලි කවි කිහිපයක් පහත දැක්වේ.
උපන් කුලේ රන් රුව දැරු
සිංහ කුලේ වන් මේ කුස
මේ රන් කිරි එරුණු තිසරු
දෙවි පිහිටෙන් ලැබණොත් දරු
පෙ ම් මා සුරතල් පා යේ
අ ම් මා දෙන කිරි බෝ යේ
දැ ම් මා ඇද පිට නිදි යේ
අ ම් මා නුඹෙ කොයි ද ගි යේ
මගේ පුතා රත්තරනින් කලා වැනී
සිනා මුහුණ රත්තරනින් රවක වැනී
දෙ පෝදාට පෑයූ පුන් සඳක් වැනි
මගේ පතා රන් දුනුකේ මලක් වැනි
අ ත ට වෙරලු කඩා ගෙ නේ
ඉ න ට පලා නෙලා ගෙ නේ
බ ර ට ම දර කඩා ගෙ නේ
එ යි අම්මා විගසකි නේ
අඹර කුරක්කන් කළුවේ
ගලකට පිටි කොයි කළුවේ
රොටී එකක් උය කළුවේ
අම්මට දීපන් කළුවේ
දොයි දොයි දොයි දොයි දෙයියෝ
බයි බයි බයි බයි දෙයියෝ
දොයි දොයි බයි බයි දෙයියෝ
නින්දක නිදි ගන් දෙයියෝ
බ බා මගේ ගුණ සො න් දු
ඉ ක ට නෙලු මල් ප න් දු
ප ය ට වැටෙන පිනි බි න් දු
නා ඩ න් මගෙ ගුණ සො න් දු
කපටු කාක් කාක් කාක්
ගොරක දේන් දේන් දේන්
අමුතු වාව් වාව් වාව්
කොට කිඹුලා වැට බැඳලා
ගෑ පොල් කුඩු ඌ කාලා
පිලට ගියා පිල ඇඳිරි උච්ච කාක්කෝ
මගේ පුතා නැලවන්නේ
නැලවි නැලවි නිදියන්නේ
තොටිල්ල තාලෙට යන්නේ
සැම දෙවියනි රැකදෙන්නේ
මුණි සිරි පා සිඹිමින්නේ
සමනොළ ගිරි පෙදෙසින්නේ
මඳ සුළඟයි මේ එන්නේ
මගේ පුතා නැලැවෙන්නේ
බ බා මගේ මා සැටි යේ
ක ර න කතා මා සැටි යේ
ද ම න දැත රන් වටි යේ
නා ඩ න් සුරතල් පැටි යේ
ලො වේ පතුන් බොහෝ ඇ තා
ව ඩා නැලවේවොත් අඩ තා
ම ගේ පුතා එහෙම නැ තා
නා ඩා නැලවියන් පු තා
ඔන්න බබෝ හොරු එ න වෝ
අඬන ලමයි ගෙනිය න වෝ
කරේ තබා ගෙන ය න වෝ
උන් විකණා රා බො න වෝ
සුරතල් දරු බිය වෙති
කුරුළු පැටව් නොහඩති
නැලවිල්ලෙන් කම් නැති
කිරිල්ලෝ ද සැතැ පෙති
ඔන්න බබෝ ඇතින්නියා
ගල් අරනේ සිටින්නියා
රණ උණබට තලන්නියා
අත පිබ පිබ දුවන්නියා
නිදහස් හිරු දෙවි එන වා
දෑ බැති මල් පිබිදෙන වා
සිරිලක් මව හිනැහෙන වා
මගේ පුතා නැළැවෙන වා
අ ප් පා සිහ රජ ව න්නේ
රු ප් පා වල ඇවිදි න්නේ
තැ ප් පා ගිනි උසුල න්නේ
අ ප් පා එයි නාඩ න්නේ
තොටිල්ල සැම සුව පිරි
පැද්දෙයි තාලෙට සරි
අසමින් ගී සුමි හිරි
නිදන්නෑ පුත රන් කිරි
ම ගේ පුතා උපන් මෙර තු
ර ජු න් අසුර රාහු කේ තු
අ ටේ පහේ කුජ සෙනසු රු
ර කී දොසක් නොකර කුම රු
උත්තම ගුණ ඇති වේවා
ලත් තැන වැඩ සෑදේවා
උවදුරු බයකුත් නේවා
රෑ සඳ නුඹ රැකදේවා