මේ පාඩමට ඇතුළත් වන්නේ රාමේන්ද්‍ර කුමාර් නම් ඉන්දීය ලේඛකයා රචනා කළ කතාවකි. එය සිංහල බසට පරිවර්තනය කර ඇත්තේ බොබී ජී. බොතේජු මහතා ය. එය උපුටා ගෙන ඇත්තේ කැලෑවේ අන්තර්ජාලය සහ රාමේන්ද්‍ර කුමාර්ගේ තවත් කතා නම් පොතෙනි. ඉංජිනේරුවරයකු වන රාමේන්ද්‍ර කුමාර් නිරන්තරයෙන් නිර්මාණකරණයේ යෙදෙන ලේඛකයෙකි. ඔහුගේ නිර්මාණ තෙලිඟු, ඛෙංගාල, මරාති, මලයාලම්, හින්දී ආදි ඉන්දීය භාෂාවලටත් ඉංග්‍රිසි භාෂාවටත් පරිවර්තනය වී තිබේ. නව තාක්ෂණය නිසා පැරණි වටිනාකම් අමතක කිරීම, සතුන්ගේ චරිත ඇසුරෙන් කියා පෑමට කතුවරයා දරා ඇති උත්සාහය විමසා බලමු. මේ පාඩමේ සිතුවම් නිර්මාණය කර ඇත්තේ චන්දන සමරකෝන් මහතා ය.

"ඇයි නුඹ කනගාටුවෙන් වගෙ ඉන්නෙ?” බුද්ධිමත් මහලූ බකමූණකු වූ උල්ලූ, සුදු පරෙවියකු වූ කබ්බුගෙන් විමසුවේ ය.

"මගෙ රැකියාව නැති වෙන්න යනවා වගේ. ඒ ගැන කනගාටුවෙනුයි ඉන්නේ’ කබ්බු පැවසුවේ ය.

විශාල සහ සමෘද්ධිමත් වනරාජධානියක් වූ ඔලොන්ගෝහි තැපැල් දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රධානියා වූයේ කබ්බු සුදු පරෙවියායි. කබ්බු සහ විසිඑක් දෙනකුගෙන් සමන්විත ඔහුගේ පරෙවි කණ්ඩායම ලිපි, පාර්සල්, මුදල් ඇණවුම් සහ තැපැල් ඇණවුම් ආදිය රැගෙන ඔලොන්ගෝ කැලෑවේ සිට අනිත් කැලෑවලට ගෙන ගොස් ඛෙදා දීමේ තැපැල් සේවාවේ නිරත වූහ. ඔවුන්ගේ කණ්ඩායම ඉතා ම කාර්යක්ෂම, ඉතා ම වේගවත් අපූරු ම කණ්ඩායමක් බවට මුළු වන රාජධානියේ ම පිළිගැනීමක් තිබිණ. ඒ දෙපාර්තමේන්තුවේ කාර්යක්ෂම සහ ගුණාත්මක සේවාව වෙනුවෙන් සම්මාන රාශියක් ද පිරිනැමිණි.

"කවුද කිවුවේ නුඹගෙ රැකියාව නැතිවෙන්න යනවා කියලා?”

"කවුරුත් මට කිවුවෙ නැහැ. එත්  ඉතා ම පැහැදිලියි. නුඹ අහලා නැද්ද අන්තර්ජාලය ගැන?” කබ්බු විමසුවේ ය.

"කැලෑවෙ ඉන්න සත්තු අල්ලා ගන්න මිනිස්සු හදපු තවත් ජාලයක් ද ඒ?” උල්ලූ අනුමාන කරමින් ප්‍රශ්න කළේ ය.

"ඇත්තට ම නුඹ දැනුම තියෙන සතෙක් කියලා කියනවා. ඒත් නුඹගෙ දැනුම දැන් පරණයි. කෙටියෙන් කියනවා නම් අන්තර්ජාලය කියන්නේ පරිගණක මගින් එකිනෙකා අතර කතා කර ගන්න පුළුවන් ක්‍රමයක්. ලෝකයේ එක් කොනක ඉන්න කෙනකුට තවත් ඕනෑ ම තැනක ඉන්න කෙනකු සමග අන්තර්ජාලය ඔස්සේ සම්බන්ධ වෙන්න පුළුවන්. අන්තර්ජාලයෙන් අපට බොහොම තොරතුරු ලබා ගන්නත් පුළුවන්.  පරිගණක දැන් ඔලොන්ගෝ කැලෑවෙත් විශාල වශයෙන් පැතිරිලා. අපේ රජතුමා සයිබර්සියර් ළඟත් අන්තර්ජාල සම්බන්ධකම් ඇති අලූත් ම පරිගණකයක් තියෙනවා. ඔහු මුළු දවස ම ගත කරන්නෙ අන්තර්ජාලයෙ සැරිසරමිනුයි. ඔහු අන්තර්ජාලයෙන් බොහෝ මිතුරන් හඳුනා ගෙන ඔවුන් සමග පැය ගණන් සාකච්ඡා කරනවා.”

"රාජධානිය පුරා ම විද්‍යුත් තැපැල් සේවය (ඊ-මේල්) ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි, ඔහු අනිත් සතුනුත් විද්‍යුත් තැපෑල පාවිච්චි කරන්න උනන්දු කරවනවා. විද්‍යුත් තැපෑලෙන් ප‚විඩ යවන්නත් පුළුවන්. දැන් මට කියන්න සියලූ දෙනා ම විද්‍යුත් තැපෑල පාවිච්චි කළොත්, මටයි මගෙ සේවක ළමයින්ටයි මොකද වෙන්නෙ?”

"පොඩ්ඩක් ඉන්න... පොඩ්ඩක් ඉන්න. ඊ මේල් e-mail කියන්නෙ මොකක් ද? ඒකත් පුරුෂ (Male) සහ ස්ත්‍රී (Female) වගෙ තවත් ලිංගභේදයක් ද?”

"නැහැ නැහැ, ඊ මේල් කියන්නේ විද්‍යුත් තැපෑල. එක් පරිගණකයකින් තවත් පරිගණකයකට ප‚විඩ යවන්නෙ ඊ මේල් මගින්. ඒකට වියදමක් යන්නෙ නැහැ.”

උල්ලූ ගැඹුරු කල්පනාවක නිමග්න විය. ඔහු ඔලොන්ගෝවල ජ්‍යේෂ්ඨ පුරවැසියකු වූ අතර සයිබර්සියර් රජතුමා ද ඔහුට ගෞරවයෙන් සැලකුවේ ය. සයිබර්සියර් රජතුමා හමු වී සාකච්ඡා කරන්න ඔහු තීරණය කළේ ය.

උල්ලූට රජතුමා හමු වූයේ පරිගණකයක් ඉදිරිපිට වාඩි වී සිටිය දී ය. ඔහු තමා කබ්බු සමග කළ සාකච්ඡාව පිළිබඳ විස්තර කළේ ය.

"හොඳයි, කබ්බුගේ සැකය සාධාරණයි.”

"ඒත් රජතුමනි, එතකොට කබ්බුටයි ඔහුගේ කණ්ඩායමටයි මොක ද වෙන්නෙ?”

"ඒ ගොල්ලන්ට අලූත් ක්‍රමයක් හොයා ගන්න වෙනවා. හෙට දවසේ මාධ්‍යය අන්තර්ජාලයයි. ඒ මගින් විද්‍යුත් තැපෑල භාවිත කිරීම ඉතා ම ප්‍රායෝගික ක්‍රමය යි. මම කැමතියි මුළු කැලෑ රාජධානිය ම නව ක්‍රමයට හැඩගැහෙනවාට. ඔවුන් සංවර්ධනයේ පසුගාමීන් විය යුතු නැහැ. පරෙවියන් විසි දෙනකුගේ කණ්ඩායමක් වෙනුවෙන් මට නව තාක්ෂණයෙන් ඔලොන්ගෝ කැලෑවට ලැඛෙන වාසිය ප්‍රතික්ෂේප කරන්න බැහැ.”

ඒත් රජතුමනි, නූතන තාක්ෂණයත් සමග පැර‚ ක්‍රමය එකට පවත්වා ගෙන යන්න බැරි ද? ගුවන් යානාව පටන් ගන්න කොට මිනිස්සු කිවුවා දුම්රිය ගමන් නතර වෙයි කියලා. ඒත් ගුවන්යානා නිපදවලා ශත වර්ෂයක් ගත වුණත් තාම කෝච්චි දුවනවා. රූපවාහිනිය එන කොට බොහෝ දෙනෙක් කිවුවා සිනමාව ඉවරයි කියලා. ඒත් තවමත් ඒ දෙක ම තියෙනවා.”

"ඔබ මොනවා කිවුවත් විද්‍යුත් තැපෑල ඉදිරියේ ගොළුඛෙලි තැපෑල කොහෙත් ම වැඩකට නැහැ. ඒක නිසා කබ්බුයි එයාගෙ කණ්ඩායමයි වෙනත් රස්සාවල් හොයා ගන්නවා නම් හොඳයි”, රජු උල්ලූට සමු දෙමින් නැවත තම පරිගණකය දෙසට හැරිණි.

වසරකට පමණ පසු උල්ලූ සමග හිඳගෙන කබ්බු අතීතයේ ප්‍රීතියෙන් ගත කළ කාලය ගැන කතා බස් කරමින් සිටියේ ය.

"උල්ලූ, මම මා ගැන කල්පනා කෙරුවෙ ලිපි අරගෙන යන තැපැල්කරුවෙක් පමණක් ය කියලා හිතලා නො වෙයි. ඊට වඩා වැඩි යමක් මම ඉටු කළා. මම ගිය හැම පවුලක් සමග ම සමීපව හිටියා. මට හොඳට මතකයි 'ගොරු' කියන ගෝරිල්ලාට ලිපියක් ගෙන ගිය දවස. ඔහුට අකුරු කියවන්න බැහැ. ඒ නිසා මමයි ලිපිය කියෙවුවේ. ඒ ලිපිය ලැබිලා තිබුණේ ඔහුගේ බෑනාගෙන්. එහි තිබුණා ඔහු සීයා කෙනෙක් වීමේ පුවත. ගොරු උඩ පැනලා සතුටින් නටන්න පටන් ගත්තා. ඔහුගේ සතුටේ දෝංකාරය තවමත් මගේ කන්වලට ඇහෙනවා වගේ.

ඒ දවස්වල බොහෝ දෙනෙක් මම එන තුරු බලා ගෙන හිටියා. මම හොඳ ප‚විඩයක් අරගෙන ගිය හැම අවස්ථාවක දී ම මට විශේෂයෙන් යමක් කෑමට ලැබුණා. මම නරක ආරංචියක් ගෙනාවත් සත්තු හොඳට ම වැලපිලා මට කරුණු කියලා හිත හදා ගත්තා. මම ඔවුන් සනසවලා අවවාද කළා. උල්ලූ, ඔබ විශ්වාස කරනව ද මම මඟුල් කපුකමුත් කළා.”

"ඇත්තට ම?"

"ඇත්තට ම තමයි. මම තමයි අලියාගෙ දුව බීගීගෙ මඟුල් කපුකම කළේ. 'ලාම්බා' කියන ජිරාෆ් එයාගෙ පුතා දාන්තාල්ට සුදුසු මනාලියක් හොයමිනුයි හිටියේ. මම බොහොම හොඳට හොයලා බලලා දාන්තාල්ට සුදුසු මනාලියක් හොයා ගත්තා පිතාරා කැලෑවෙන්” කබ්බු උල්ලූ දෙස බැලූවේ ය. "දැන් ඒ  සියල්ල ඉවරයි. මම දැන් වැදගැම්මකට නැති කෙනෙක්. දැන් කාටවත් මාව අවශ්‍ය නැහැ.”

ඒ මොහොතේ බොනී අශ්වයා ඉතා වේගයෙන් දුවනු ඔවුන්ට දක්නට ලැබිණි.

"මොක ද වුණේ බොනී? කොහේ ද දුවන්නෙ?” උල්ලූ විමසුවේ ය.

"මට ආරංචි වුණා රජතුමාගේ ගුහාව ළඟ අනතුරක් කියලා. මම එහාටයි යන්නේ.”

"අනතුරක්? එහෙම නම් අපිත් යමු” කබ්බු පැවසුවේ ය. කබ්බු උල්ලූ ද සමගින් රජතුමාගේ ගුහාව වෙත ළඟා වූයේ ය.

මුහුණේ කරදරකාරි පෙනුමක් ඇතිව සිටි රජතුමා ඔවුන්ට දක්නට ලැබිණි.

"මගෙ පුතා චෝටු කන්දකින් පහළට වැටිලා, ඔළුව බරපතළ විදියට තුවාල වෙලා. ඔහු වහා ම ශල්‍යකර්මයකට භාජනය කරන්න සිද්ධ වෙලා. වන රාජධානියෙ ඉන්න හොඳ ම ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා වන දොස්තර තීක්ෂණ මෙහාට තරමක ඈතින් තියෙන පිතාරා කැලෑවෙ ඉන්නෙ.”

ඇයි ඉතින් ඔහුට විද්‍යුත් තැපෑලෙන් පණිවිඩයක් යවන්නෙ නැත්තෙ?” උල්ලූ යෝජනා කළේ ය.

"බැහැ. ඊයෙ රාත්‍රියෙ විදුලි කෙටිලි, ගෙරවිලි, අකුණු ගැහිලි නිසා අපේ කැලෑවෙ මුළු පරිගණක ජාලය ම විනාශ වෙලා. මම පරිගණක ඉංජිනේරුවකුට එන්න කියලා පණිවිඩයක් යැවුවා. ඒත් ඔහු කියන්නෙ ප්‍රතිසංස්කරණ කටයුතුවලට දවස් තුනක් විතර යාවි කියලා. මට දවස් තුනක් වෙනකල් බලා ඉන්න බැහැ. චෝටුට වහා ම ප්‍රතිකාර කරන්න ඕනෑ”

"ඒක ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි රජතුමනි, මම වහා ම ගිහින් වෛද්‍ය තීක්ෂණට ප‚විඩය දෙන්නම්” කබ්බු පැවසුවේ ය.

"ඇත්තට ම, එහෙම නම් දැන්ම ම යන්න.” රජතුමා එසේ පවසන විට ඔහුගේ ඇස් දීප්තියෙන් බබළන්නට විය.

"මගෙ හොඳ කාලෙදි මට පිතාරාවට යන්න පැය අටක් ගතවුණා. පැය අටකින් පිතාරාවලට ගිහින්, පැය හතරක් විවේක අරගෙන එහෙ ලියුම් සේරමත් අරගෙන, ආපහු එනවා. ඒ සියල්ලට ම යන්නේ පැය විස්සයි. ඒත් රජතුමනි, මේක හදිසි අවස්ථාවක්. අපේ චෝටුගේ ජීවිතය අනතුරේ. මම දොස්තර තීක්ෂණ ඒ කාලයෙන් බාගයකදි අරගෙන එන්නම්.” එසේ පැවසූ කබ්බු, රජතුමාගේ අනුමැතිය ලැබීමටත් පෙර ම තම මෙහෙවර ඉටු කිරීමට පිටත්ව ගියේ ය.

පැය අටකට පසු ඔවුන්ට පියාපත් සලන හඬක් ඇසිණි.

රජතුමා උඩ බැලු විට දුටුවේ කබ්බු වෙහෙසට පත්ව, දහදිය දමමින්, දූවිලි වැකුණු සිරුරින් යුතුව පියාඹා එමින් සිටින අයුරු ය.

"මොක ද වුණේ? මොක ද වුණේ? කෝ දොස්තර තීක්ෂණ?” රජතුමා විමසුවේ ය.

කබ්බු තමා පැමිණි දිශාව පෙන්වමින් බිම වාඩි ගත්තේ ය. රජතුමා උඩ බැලූවේ ය. දොස්තර තීක්ෂණ ඔහුගේ වෛද්‍ය බෑගයත් හොටයෙන් ඔසවා ගෙන පැමිණෙමින් සිටියේ ය.

පැයකට පමණ පසු දොස්තර තීක්ෂණ පිහාටු සලමින් චෝටුගේ කුටියෙන් පිටතට පැමිණියේ ය. රජතුමා සහ ඔහුගේ බිරිය ෂෙරිනී විගසින් ඉදිරියට ගියහ. ඔවුන්ගේ මුහුණු සැකයෙන් පිරී තිබි‚.

"බය වෙන්න දෙයක් නැහැ. ළමයා දැන් අනතුරෙන් මිදිලා. ඔබ ස්තුති කරන්න ඕනෑ ඔබගේ තැපැල්කරුවාටයි. මම හිතනවා ඔහු විශිෂ්ට රාජකාරියක් කරලා තියෙන්නෙ. මම පිතාරා කැලෑව මැද්දෙ රෝගියකුට ප්‍රතිකාර කරමින් ඉන්දැද්දි තමයි කබ්බු මා ඉදිරිපිටට බැස්සේ. ඔහු මට මිනිත්තුවක් වත් අපතේ යවන්න ඉඩ තිබ්බේ නැහැ. මම ඔහුට කිවුවා ඔහු දීර්ඝ වෙහෙසකර ගමනක් ඇවිත් තියෙන නිසා පැය කීපයක් විවේක ගන්න. ඊට පස්සේ අපි යමු කියලා. එහෙත් ඔහු සවන් දුන්නේ නැහැ. "නැහැ දොස්තර මහත්තයා, තරුණ ජීවිතයක් අනතුරේ. මිනිත්තුවක් වත් ප්‍රමාද වුණොත් විශාල පාඩුවක් සිද්ධ වෙන්න පුළුවන්. රජතුමා ඔහුගේ පුත්‍රයාගේ ජීවිතේ බේරලා දුන්නොත් ඔබට කෘතඥ වේවි.’ කියලා කබ්බු කිවුවා.

පසුව සයිබර්සියර් රජතුමා කබ්බුට මෙසේ කීවේ ය; "මගේ ආදරණීය මිත්‍රයා... ඔබ මට කළ උපකාරයට මම සහ මගේ පවුල කොහොම ස්තුති කරන්න ද කියලා මට වැටහෙන්නෙ නැහැ. මන්ද; මගේ තීරණය නිසා ඔබට ඔබගේ රැකියාව අහිමි වුණත් ඔබ මට ද්වේෂ නොකර, මගෙන් පළි ගන්නේ නැතිව මගේ පුතාගේ ජීවිතය බේරා දීමෙන් කළේ විශාල සේවයක්. ඔබ නැවත වරක් ඔප්පු කර පෙන්නුවා තාක්ෂණය කොතරම් දියුණු වුණත්, තාක්ෂණය පරාජය කළ නොහැකි බව පෙනුණත්, ඔබ වැනි සතුන් සිටී නම් දැඩි හැඟීමත්, ස්ථීර අධිෂ්ඨානයත් අන්තිමේ ජයග්‍රහණය කරන බව.”