7 - කායින් හා ආබෙල්
ආදම් සහ ඒව යන දෙදෙනාට කායින් සහ ආබෙල් නම් පුත්තු දෙදෙනෙක් වූහ. ආබෙල් බැටළු එඬේරෙක් විය. කායින් ගොවියෙක් විය. කලක් ගත වූ පසු කායින් පොළොවෙන් නිපදවූ අස්වැන්න පඬුරක් වශයෙන් සමිඳාණන් වහන්සේට පූජා කළේ ය. ආබෙල් ද සිය බැටළු රැළේ කුලූඳුල් පැටවුන්ගෙන් සමහරෙකු ද ගෙන සමිඳාණන් වහන්සේට පූජා කළේ ය. සමිඳාණන් වහන්සේ ආබෙල් සහ ඔහුගේ පඬුර සතුටින් පිළිගත් සේක. එහෙත් උන්වහන්සේ කායින් සහ ඔහුගේ පඬුර නොපිළිගත් සේක. එම නිසා කායින් තදින් කිපී ආබෙල්ට ඊර්ෂ්‍යා කළේ ය. එබැවින් දෙවියන් වහන්සේ කායින්ට අවවාද කළ සේක.
තම සහෝදර ආබෙල් ගැන දෙවියන් වහන්සේ ප්‍රසන්න වූ බව දැන ගත් කායින් ඊර්ෂ්‍යාවෙන් පිරී කෝපයෙන් කල් ගත කළේ ය. කායින් නපුරෙන් පිරී නොමඟ යන බව දැනගත් දෙවියන් වහන්සේ අයහපත් සිතුවිලි පසෙක දමා යහපත් පුද්ගලයකු වන ලෙස ඔහුට අවවාද කළ සේක. ඔහු යහපත් වීමට උත්සාහ කළොත් දෙවියන් වහන්සේ ඔහුට උදව් වීමට ද පොරොන්දු වූ සේක.
අප වැරදි කරන විට ද දෙවියන් වහන්සේ විවිධ පුද්ගලයන් මගින් අපට ද අවවාද කරන සේක. ඒ අය නම් ආගමික නායකයන්, දෙමවුපියන්, ගුරුවරුන් හා වැඩිහිටියන් ය. අපට නිවැරදි මඟ පෙන්වන අයට අප ඇහුම්කන් දිය යුතු ය.
කායින් තම සහෝදරයා වන ආබෙල් මරා දැමීම තුළින් අපට පෙන්නුම් කරන්නේ මිනිසා සහෝදර ප්‍රේමයට විරුද්ධ ව කටයුතු කළ ආකාරයයි. ඊර්ෂ්‍යාවෙන් පිරි කායින් සහෝදර ප්‍රේමයට පිටුපා යමින් තම සහෝදරයා මරා දැමූ ආකාරයයි. දේව දරුවන් ලෙස අප අන් අය සමග සහෝදර ප්‍රේමයෙන් ජීවත් විය යුතු ය. අන් අයට ඊර්ෂ්‍යා නොකළ යුතු ය. අන් අයගේ දියුණුව හමුවේ සතුටු විය යුතු ය. අන් අයගේ ජීවිත ආරක්ෂා කළ යුතු ය.
දෙවියන් වහන්සේගේ අවවාදයට පිටුපා වරදට වැටුණු කායින්ගෙන් දෙවියන් වහන්සේ ප්‍රශ්න කළ සේක.
සමිඳාණන් වහන්සේ : ඔබේ සහෝදරයා වූ ආබෙල් කොහේ ද?
කායින් : මම නොදනිමි. මම මාගේ සහෝදරයාගේ භාරකරු ද?
සමිඳාණන් වහන්සේ : නුඹ කළ මේ දේ කුමක් ද? බලන්න, නුඹේ සහෝදරයාගේ ලේ පොළොවෙන් මට මොර ගසයි.
වරදට වැටුණු කායින්ට දුන් දඬුවම් සහ එහි ප්‍රතිඵල මෙසේ ය;
- සාප ලද්දෙක් වීම
- පොළොවන් නෙරපා දැමීම
- වගා කරන විට පලදාව නොදීම
- ගෙයක් දොරක් නැති මිහි පිට ඉබාගාතේ යන මිනිසකු වීම
දෙවියන් වහන්සේ කායින්ගෙන් ආබෙල් පිළිබඳ ව විමසූ විට ඔහු පවසන්නේ, "මම නොදනිමි" කියා ය. ඔහු බොරු කියයි. මෙයින් පෙනී යන්නේ, පාපයේ වර්ධනය හා ඒ කරණ කොටගෙන මිනිසා දරදඬු වීම ය. හොරෙන් වරදක් කළත් දෙවියන් වහන්සේගෙන් වසන් කළ නොහැකි ය. කායින්ට දෙවියන් වහන්සේ දඩුවම් කළ ද ඔහුට දෙවියන් වහන්සේ කරුණාව දැක්වූ බව පහත වගන්තිවලින් පෙන්නුම් කරයි.
ඉහත බයිබල් පාඨයට අනුව යම් කෙනෙක් කායින් ව මැරුවොත් ඔහුගේ දඬුවම එමෙන් සත් වරක් දරුණු බව පවසයි. මෙයින් පෙන්නුම් කරන්නේෙ වරදකරුවාගේ පවා ජීවිතයේ අයිතිය දෙවියන් වහන්සේ සතු බව ය. අනුන් විනිශ්චය කිරීමට අපට අයිතියක් නැත. සමිඳාණන් වහන්සේ කායින් පිට තැබූ "සලකුණ" දණ්ඩනයේ නොව දේව රැකවරණයේ ලාංඡනයකි. මෙයින් අපට පෙන්නුම් කරන්නේ, ස්වාමීන් වහන්සේ වෙත හැරී කන්නලව් කරන පව්කාරයාට පවා උන්වහන්සේ දයා කරුණාව දක්වන බව ය. අප සැම විට ම පාපයෙන් ඈත් විය යුතු ය. ඊර්ෂ්‍යාව, ක්‍රෝධය, මිනී මැරීම ආදියෙන් අප ඈත් විය යුතු ය. අපි සැම විට ම සහෝදර ප්‍රේමයෙන් ජීවත් විය යුතු වෙමු.