ඉහත පාඨ පිළිබඳ ව මොහොතක් සිතන්න.
ජීවිතය ඉතා ම අගනා වස්තුවකි. එය දෙවියන් වහන්සේගෙන් ලබන තිළිණයකි. සැම මනුෂ්යයෙක් ම දේව කරුණාවෙන් දෙමව්පියන්ට දාව මෙලොව බිහි විය. අපගේ ජීවිතය දෙවියන් වහන්සේ සතු ය.
"අපගේ ජීවිත ශුද්ධාත්මයාණන් වහන්සේගේ මන්දිර වේ." එබැවින් අප ජීවිත ශුද්ධවන්ත වන ආකාරයට ජීවත් වීමට නිතර ම උත්සාහ කළ යුතු ය. සැම විට ම දෙවිදුන්ට ප්රසන්න ආකාරයට ජීවත් වෙමින් තම ශරීර සෞඛ්යය ගැන ද සැලකිලිමත් වීම අප සැමගේ යුතුකමකි. මන්ද දේව තිළිණයක් වන අපගේ ජීවිත දෙවියන් වහන්සේ සතු වන බැවිනි.
ජීවිතයත්, ශරීරයත් දෙවියන් වහන්සේගෙන් ම ලද නිසා ඒ සඳහා සාධාරණ සැලකිල්ලක් දැක්වීම අප සැමගේ ම යුතුකමකි.
මත්පැන් පානය, දුම් පානය යනාදිය හේතුවෙන් ද ශරීර රෝගාතුර වේ. පිළිකා වැනි රෝගවලට මුහුණපාන්නට සිදු වේ.
සිය දිවි නසා ගැනීම
සිය දිවි හානිකර ගැනීමෙන් පෙන්නුම් කරනුයේ දෙවියන් වහන්සේට අයිති වස්තුවක් අප නතු කර ගැනීමට ගන්නා වූ උත්සාහයකි. එය බරපතළ මරණීය පාපයකි.
ජීවිතය දෙවියන් වහන්සේ අපට දුන් තිළිණයක් නිසා අසනීපයක් සැදුණු විට ඛෙහෙත් ගැනීම, ශරීර සෞඛ්යය පිළිබඳ ව අවධානය යොමු කිරීම යනාදිය අපගේ යුතුකම් වන්නේ ය. අපගේ ආහාර පාන ගැනීමේ දී ද අවධානය යොමු කළ යුතු ය. අහිතකර ආහාර පුරුදු ලෙඩ රෝග ඇති කරයි. අධික ලෙස ලූණු, සීනි හා මේද අධික ආහාර අනුභවය නිසා අධික රුධිර පීඩනය, දියවැඩියාව, හෘදයාබාධ යනාදී රෝග සෑදීම නිසා අකාලයේ මරණයට පත් වේ. දෙවිඳුන් අපට දයාද කළ මේ ජීවිත තෑග්ග අප නිසි ආකාරයෙන් රැක බලා ගත යුතු වේ. ඒ සඳහා කටයුතු කළ යුතු වේ. ශරීරයට ව්යායාම අත්යවශ්යය ය. අපගේ ජීවිතය නිරෝගිමත් ව පවත්වා ගෙන යාමට නිරතුරු ව කටයුතු කිරීමෙන් දෙවියන් වහන්සේගේ තිළිණය ආරක්ෂා කර ගත හැකි වනු ඇත.