20 - කිතුනු ප්‍රතිපත්ති දිවිහිමියෙන් රකිමු
රෝම 12 : 9-21
(සතිරගේ පාසලේ ක්‍රීඩා උත්සවය නැරඹීම සඳහා පවුලේ සියලූ දෙනා ම පාසලට පැමිණෙති. පාසල් වත්තේ අඹ ගසක් යට වැටී තිඛෙන අඹ ගෙඩියක් අහුලා ගැනීමට ඔහුගේ බාල සහෝදරයා උත්සාහ ගනියි. එහි දී මෙවන් දෙබසක් ඇති විය)
සතිර :
මල්ලී ඔය අඹ ගෙඩිය අහුලන්න එපා.
මල්ලී :
අනේ අයියේ ඇයි එහෙම කියන්නේ?
සතිර :
මල්ලී ඒක අපේ පාසලේ සම්ප්‍රදායක්.
මල්ලී :
ඒ කියන්නේ මොකක් ද අයියේ?
සතිර :
අපේ පාසල් වත්ත පුරා ම තිඛෙන කිසි ම පලතුරු ගසක තිඛෙන ගෙඩි අප කවුරුවත් කඩන්නේවත් අහුලන්නේවත් නැහැ. ඒ පලතුරු සැම එකක් ම සතුන්ගේ ප්‍රයෝජනයට වෙන් කරලයි තියෙන්නේ. ඒක අපේ පාසලේ සම්ප්‍රදායක්.
මල්ලී :
අයියේ! තවත් ඒ වාගේ සම්ප්‍රදායන් ඔයාගේ පාසලේ තියෙනවා ද?
සතිර :
ඔව් මල්ලී, අපේ පාසලේ මෙවැනි සම්ප්‍රදායන් වගේ ම ප්‍රතිපත්තිත් ගොඩක් තියෙනවා. අපට යහපත් ජීවිත පැවැත්ම හුරු පුරුදු කරන්න තමයි මේ වාගේ ප්‍රතිපත්ති - සම්ප්‍රදායන් ඇති කරලා තියෙන්නේ. ශුද්ධ බයිබලයෙන් අපට පෙන්වා දී තිබෙනවා කිතුනු අපගේ ජීවිතවල පවත්වා ගත යුතු යහපත් ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ ව.
මල්ලී :
ඒ මොනවා ද අයියේ?
සතිර :
ශුද්ධ වූ පාවුලූ තුමා රෝමවරුන්ට ලියූ ලිපියේ පැහැදිලි ව සඳහන් කරලා තියෙනවා අප විසින් කිතුනු ජීවිතයේ අනුගමනය කළ යුතු ප්‍රතිපත්ති ගැන.
පාසලක මෙන් ම ඕනෑ ම ආයතනයක ප්‍රතිපත්ති - සම්ප්‍රදායන් බිහි වී තිඛෙන්නේ, පුද්ගලයා සමාජය තු-ළ නිවැරැදි - යහපත් පැවැත්මකට යොමු කිරීම සඳහා වේ. එලෙස ම කිතුනු අපගේ ජීවිත ප්‍රතිපත්ති පදනම් විය යුතු වන්නේ දෙවිඳුන් අප වෙත අනුදැන වදාළ කාරණා පදනම් කරගෙන වේ. එම කාරණා මාතෘකා දෙකක් යටතේ වර්ග කළ හැකි වේ. එනම්,
- යහපත් දේව සබඳතාවක් වෙනුවෙන් පවත්වා ගත යුතු ප්‍රතිපත්ත
- යහපත් සමාජ සබඳතාවක් වෙනුවෙන් පවත්වා ගතයුතු ප්‍රතිපත්ති ලෙස ය.
කිතුනු දිවියේ අප විසින් පවත්වාගත යුතු ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ ව පැහැදිලි කිරීමක් ශුද්ධ වූ පාවුලූ තුමා විසින් රෝමවරුන්ට යවන ලද හසුනෙහි මෙලෙසින් සඳහන් වේ.
ඉහත බයිබල් පාඨය මගින් හඳුනාගත්, අප විසින් දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහිත්, අප එකිනෙකා කෙරෙහිත්, පවත්වාගත යුතු ව තිබෙන කිතුනු ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ ව ක්‍රියාකාරකමක් මගින් තව දුරටත් විමසා බලමු.
මෙම වගුව ඔබගේ අභ්‍යාස පොතේ පිටපත් කර ගන්න. දෙවන තීරුවේ සඳහන් ව තිබෙන බයිබල් පාඨය ඇසුරෙන් තෙවන තීරුව සම්පූර්ණ කරන්න.
්‍
කිතුනුවන් වන අප නිරතුරු ව දෙවියන් වහන්සේ සමග සැබෑ ගැඹුරු සබඳතාවක් ඇතිකර ගැනීමට යොමුවීම වැදගත් වේ. එය සිතින් - වචනයෙන් - ක්‍රියාවෙන් හා අපගේ ආත්මයෙන්ම ගොඩනඟා ගැනීමට උත්සාහ කරමු. එදිනෙදා ජීවිතයේ අප කරන්නා වූ සැම ක්‍රියාවක් ම දේව කැමැත්තට අනුකූල ව, යහපතට ඇළුම් ව සිදුකිරීමට උත්සාහ ගනිමු. අප අපගේ නිවෙස - පාසල හා සමාජය තු-ළ දෙවියන් වහන්සේ උදෙසා ජීවිත ආදර්ශයෙන් සාක්ෂි දැරීම වැදගත් වේ. අප මුහුණ දෙන විවිධ අභියෝග හමුවේ දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ස්ථීර ඇදහිල්ලෙන් හා බලාපොරොත්තුවෙන් යුතු ව ක්‍රියා කිරීමට උත්සාහ කරමු. මෙවැනි ප්‍රතිපත්ති අපගේ ජීවිතවල ඇතිකර ගැනීමෙන් දෙවි පියාණන් සමග ගැඹුරු සබඳතාවක් ඇතිකර ගැනීමට අපට හැකි වේ.
අප කිසිවෙකුට සමාජයෙන් වෙන් ව හුදකලා ජීවිත ගත කළ නොහැකි ය. දෙවියන් වහන්සේ අප කැඳවන්නේ එකිනෙකා සමග සුහද, සාමූහික ජීවිතයක් උදෙසා ය. සමාජයක් වශයෙන් සාමූහික ව ජීවත් වන අප යහපත් කිතුනු ප්‍රතිපත්ති අනුව සමාජ සබඳතා ගොඩනඟා ගැනීමේ දී කටයුතු කළ යුතු ආකාරය විමසා බලමු.
සුහද සහෝදර ප්‍රේමයෙන් ක්‍රියා කිරීම
- ප්‍රේමය තුළ ආත්මාර්ථකාමී බවක් තිබිය නොහැකි ය.
- එය නපුර ප්‍රතික්ෂේප කරන, යහපතට ඇලූම් වන ප්‍රේමයක් වීම අවශ්‍ය ය.
- දයාව මුල් කරගෙන සහෝදරත්වයෙන් ක්‍රියා කිරීම ප්‍රේමයේ ගුණාංගයකි.
- තම සැබෑ ස්වරූපය සඟවාගත් වංචනික බව තුළ සැබෑ ප්‍රේමයක් නොපවතී.
- එකිනෙකාගෙන් ප්‍රතිලාභ, වාසි බලාපොරොත්තු නොවීම ප්‍රේමයේ ගුණාංගයකි.
- ප්‍රේමය තුළ අපට විවිධ දේ අහිමි වූවත් එය දරා ගැනීමට හැකි වීම ප්‍රේමයේ මහඟු ලක්ෂණයකි.
උද්යෝගිමත් සිතින් කාර්යශිලී ව සේවයේ යෙදීම
- දේව සේවය අපට හැකි උපරිමයෙන් සිදු කරමු.
- දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන් කෙරෙන ක්‍රියාවන්ට සැම විට ම ප්‍රමුඛතාව හිමිකර දෙමු.
- එය කාර්යක්ෂම ව මෙන් ම නියමිත මොහොතේ දී ඉටු කරමු.
- දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන් ඉටුවිය යුතු කාර්යයන් මගහැරීමෙන් වැළකෙමු.
විපතේ දී ඉවසිලිමත් වීම
- විපත් අවස්ථාවල දී දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි බලාපොරොත්තු තබා ගනිමින් ඉවසීමෙන් කටයුතු කරමු.
- ඉවසීම යනු දරා ගැනීමත් ඉක්මවා ගිය ක්‍රියාවක් බව වටහා ගනිමු.
- එවැනි අවස්ථාවල දී යාච්ඤාව මගින් දෙවි පියාණන් සමග ගැඹුරු සබැඳියාවක් කරා යොමු වෙමු.
- යාච්ඤාව විපත් අවස්ථාවලට පමණක් සීමා නොවී එය දෙවියන් වහන්සේ සමග නොකඩවා පවතින බැඳීමක් කර ගනිමු.
පීඩා කරන්නන්ට ආසිරි පැතීම
- පීඩා කරන්නන්ට ශාප නොකිරීමටත් ඔවුන්ට ආශීර්වාද කිරීමටත් උත්සාහ කරමු.
- සතුරාට සමාව දීම අපහසු කාර්යයක් වුවත් එම යහපුරුද්ද ගොඩනගා ගනිමු.
- සතුරන් සමග වුව ද සාමදානයෙන් ජීවත් වීමට උත්සහ දරමු.
- ඔහු/ඇය සාමදානයට එකඟ නොවේ නම් එය දෙවියන් වහන්සේට බාර කරමු.
- සතුරාට ශාප කිරීම හෝ නොකිරීම දෙවියන් වහන්සේට අයත් කාරණයක් බව පිළිගනිමු.
ප්‍රඥාව හේතුකොටගෙන උඩගු නොවීම
- අප සැම දෙවියන් වහන්සේට අයත් දේව දරුවන් වන බැවින් සියල්ලන්ට සමාන ව සලකමු.
- සැම විට ම අන් අය තමන්ට වඩා උසස් යැයි සිතමු.
- තම දැනුම ගැන අධිතක්සේරුවෙන් වැළකී සිටිමු.
- තමන් පිළිබඳ ව අධිතක්සේරුවෙන් සිතා කටයුතු කරන්නාට තම සහෝදරයන් සමග සමානාත්මතාවකට පැමි‚ය නොහැකි බව තේරුම් ගනිමු.
යහපතට ඇලූම් ව නපුර පරාජය කිරීම
- නපුරට නපුර හෙවත් එකට එක කිරීම දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත නොවන බව වටහා ගනිමු.
- නපුර පරාජය කළ හැකි වන්නේ යහපත් දෙයින් පමණක් බව පිළිගනිමු.
- තමා පමණක් නිවැරැදිය යන මතය සැම විට ම නිවැරැදි නොවන බව වටහාගෙන ක්‍රියා කරමු.
- යහපත් යැයි පොදුවේ සැම දෙනා ම පිළිගන්නා දේ කෙරෙහි සිත යොමු කරමු.
- අයහපත් යැයි පිළිගත් දෙයින් හැකිතාක් ඈත් වෙමු.
- යහපත් කිතුනු ප්‍රතිපත්ති අනුව ජීවත් වීම දෙවියන් වහන්සේ අපගෙන් අපේක්ෂා කරන සේක.
- යහපත් කිතුනු ප්‍රතිපත්ති මත ජීවත් වීම පමණක් නොව, එම ප්‍රතිපත්ති ජීවිතාදර්ශයෙන් සමාජයට දායාද කිරීම ද කිතුනු අපගේ වගකීම බව සිතන්න.