7 - දයානුකම්පාවෙන් සුවය

සබත් දිනය ජුදා ජන ජීවිතයේ අතිශයින් වැදගත් දිනයක් විය. පංච පුස්තකයට අනුව යමින් සබත් දිනය පැවැත්වීම පිළිබඳ ව ජුදෙව්වෝ මහත් උනන්දුවක් දැක්වූහ.

එහෙත් ජේසුස් වහන්සේ එවන් නීති මධ්‍යයේ පවා සිය දයානුකම්පාවේ මෙහෙවර ඉටුකිරීමට පසුබට නොවූ සේක. ජුදෙව්වන්ගේ දැඩි විවේචනයන්ට ලක් වෙමින් උන්වහන්සේ සබත් දිනයේ දී පවා රෝගීන් සුවකරමින් මනුෂ්‍යා වෙත දයානුකම්පාව දැක්වූ ආකාරය ශුභාරංචිවල සඳහන් වේ. ඉන් එක් අවස්ථාවක් විමසා බලමු.

දෙවියන් වහන්සේ සබත් දින ස්ථාපනය කරනු ලැබූයේ එදින ශුද්ධ ලෙස පැවැත්වීම උදෙසා ය. එනිසා සබත් දිනයේ පවා වුව ද මිනිසා විසින් යහපත ඉටුකරලීම දේව අපේක‍ෂාව වේ. "මිනිසා සබත උදෙසා නොව, සබත මිනිසා උදෙසා ය" යන පිළිවෙත උන්වහන්සේ සැමවිට ම අනුගමනය කළ සේක.

ඉහතින් අප කියවා බැලු ශුභාරංචි පාඨයේ සඳහන් සිදුවීම එය මනා ව සාක්ෂාත් කරයි. ජේසුස් වහන්සේ සබත් දින යහපත්කම සිදුකිරීමට යොමු කළ ආකාරය එම සිද්ධියෙන් අවධාරණය කෙරේ.

දැන් අපි එම සිද්ධිය විමසා බලමු.

අතක් පණ නැති මිනිසෙකු සබත් දින ධර්මශාලාවේ සිටි අවස්ථාවේ දී, පුරුදු පරිදි ජේසුස් වහන්සේ ද එදින ධර්මශාලාවට වැඩිය සේක. දේව වචනය හැදෑරීම වැනි ආධ්‍යත්මික වර්ධනයට අදාළ දේ ජුදෙව් ජන සමාජයට සපිරුණේ ධර්මශාලාවෙනි. ජේසුස් වහන්සේ ද ධර්ම ශාලාවට විවිධ අවස්ථාවල ගිය බව ශුභාරංචිවල සඳහන් වෙයි.

එවන් අවස්ථාවක දී සිදු වූ දෙයක් විමසා බලමු.

 

ජේසුස් වහන්සේ ධර්ම ශාලාවට පැමිණි කල සෙනග උන්වහන්සේ දෙස විමසිලිමත් ව බලා සිටියෝ ය. එලෙස සිටියේ ඇයි?

  • උන්වහන්සේට වරද තබන පිණිස ය.
  • සබත් දිනයේ දී උන්වහන්සේ අතක් පණ නැති මිනිසා සුව කරන්නේ දැයි බැලීමට ය.

සබත් දිනයේ දී යම් කාර්යයක නිරත වීම දඬුවම් ලැබිය හැකි වරදක් බව ජුදෙව්වෝ විශ්වාස කළහ. ජේසුස් වහන්සේ ද ඔවුන් ව්‍යවස්ථාව විවරණය කළ අන්දම දැන සිටි සේක.

එසේ තිබියදී ජේසුස් වහන්සේ සිදු කළේ කුමක් ද?

සබත් දිනයේ දී කළ යුත්තේ යහපත ද, අයහපත ද, ප්‍රාණයක් ගැලවීම ද නැසීම ද? යන ප්‍රශ්නය මෙහි දී ජේසුස් වහන්සේ සෙනගගෙන් ඇසූ සේක. විනයධරයන් නීතිය විවරණය කල පිළිවෙළ ජේසුස් වහන්සේ මෙතන දී ප්‍රශ්න කරමින්, දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත සබත් දින යහපත උදෙසා යෙදවීම බව පෙන්වා දෙන සේක. මිනිසුන් සිතන, පිළිවෙළහි දුර්වල තැන් මෙතැන දී උන්වහන්සේ නිවැරදි කරන අතර, එය නොපිළිගැනීම ගැන උන්වහන්සේ දුක්වන බව පෙනේ. ඒ බව උන්වහන්සේ මහත් දයානුකම්පාවෙන් එම මිනිසාට සුවය ලබා දුන් ආකාරයෙන් පැහැදිලි වෙයි.

මෙම අවස්ථාවේ දී ජේසුස් වහන්සේ සතු වූ දේව බලය සමූහයා ඉදිරියේ ප්‍රකාශ වූ අතර උන්වහන්සේ සුවය ගෙනෙන තැනැන් වහන්සේ බව මින් පැහැදිලි විය.

රෝගී වූ මිනිසා කළේ කුමක් ද?

මේ මිනිසා ජේසුස් වහන්සේ කී ලෙස ම කටයුතු කළ අතර, එම කීකරුකමට ඔහුට ආශීර්වාද උරුම විය. ඔහුගේ අත සුව විය.

ජේසුස් වහන්සේ නීතිරීති සම්ප්‍රදාය නොසලකා ඉතා සංවේදී ව දයානුකම්පාවෙන්, මේ අසරණ මිනිසා ගැන ක්‍රියා කළ අන්දම අපට මහත් ආදර්ශයකි.

සබත් දිනය ශුද්ධ දිනයක් ලෙස පැවැත්විය යුතු වන්නේ, දේව දරුවන් ලෙස අප එදින උපරිම ලෙසට යහපත සිදු කිරීමෙනි. අනෙක් දින ද ශුද්ධ ලෙස ද, ගරු කටයුතු ලෙස ද ගත කළ යුතු බව මතක තබා ගනිමු.

අප සමාජය තුළ පිරිපුන් ජීවිතයක් ගත කිරීමේ දී, සමාජයේ අවශ්‍යතා ඇති අය ගැන සැලකිලිමත් වෙමු. එසේ කිරීමේ දී,

  • සමාජයෙන් එල්ලවන අයහපත් ප්‍රතිචාර හේතුවෙන් පසුබට නොවෙමු.
  • ජේසුස් වහන්සේ තුළ විශ්වාසය ඇදහිල්ල හා කීකරුකම වර්ධනය කරගනිමු.
  • ජේසුස් වහන්සේ දිව්‍ය වෛද්‍යවරයාණන් බව විශ්වාස කරමු. ඒ බව සමාජයට හඳුන්වා දෙමු.

ඒ උදෙසා මෙලෙස දෙවිඳුන් යදිමු.

දයාබර දෙවිඳුනි,

ඔබ වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල හා විශ්වාසය අප තුළ වර්ධනය කළ මැනව. අප සැමට කීකරුකමේ ජීවිතයක් ගෙනදුන මැනව. දයාවෙන් ප්‍රේමයෙන් හා කරුණාවෙන් හදවත පුරවා ගනිමින් අසරණ දනට සරණවීමට හැකියාව ලබාදුන මැනව. ඔබ වහන්සේ දිව්‍ය වෛද්‍යවරයාණන් ලෙස ලොවට හඳුන්වාදීමට අප මෙහෙයවුව මැනව. කිසි විටෙකත් කිසි දෙයකින් පසුබට නොවී දිරියෙන් සේවයේ යෙදෙනට අපට වරම් ගෙන දුන මැනව.

ආමෙන්