සිරිලක වෙසක් උත්සව පුරාණය
අනුරාධපුර යුගයේ පටන්ම ක්රමවත් පදනමක් යටතේ ඇරැඹි මෙම උත්සව ශ්රී ලාංකේය ජන සමාජය තුළ තදින්ම මුල් බැස ගත්තේ ඒවායෙහි පවත්නා උසස් ආගමික, දාර්ශනික හා සංස්කෘතික වටිනාකම් නිසාය. මේවා අතර පාරම්පරික රාජ්ය චාරිත්රයක් වන වෙසක් උත්සවය ශ්රී ලාංකේය බෞද්ධයනට අන් හැම උත්සවයකටම වඩා වැදගත්ය. සිද්ධාර්ථ කුමාරෝත්පත්තිය, බුදුවීම හා පිරිනිවීම යන අවස්ථාත්රය සිහිකිරීම් වස් මැයි මාසයේදි මෙම වෙසක් උත්සවය පැවැත්වෙයි
ශ්රීලංකාව වූ කලී ලොව පෞඩ ඉතිහාසයකට උරුකම් කියන බෞද්ධ සංස්කෘතියෙන් පෝෂණය ලත් පෙරදිග ලෝකයේ සුවිශේෂී රාජ්යයෙකි. ශ්රී ලාංකේය ජන සමාජය තුළ බෞද්ධ සංස්කෘතික හර පද්ධතීන් ප්රමාණවත් පසුබිමක් යටතේ ස්ථාපිත වූයේ, ක්රි.පූ. 3 වන සියවසේ දී නොහොත් බුද්ධ වර්ෂ 236 දී සිදු වූ මහින්දාගමනයෙන් පසුවය. එබැවින් බුදු සමයේ බලපෑම මත එතෙක් මෙරට පැවැති සංස්කෘතිය බෞද්ධ සංස්කෘතිය බවට පරිවර්තනය විය.
තත්කාලීනව පැවැති සමාජගත අභිචාරවිධි ආදි සියල්ලක්ද අනුක්රමයෙන් වෙනස් මගකට අවතීර්ණ විය. බෞද්ධ ජීවන ප්රතිපදා මාර්ගයට අනුගත වූ ජනතාව ආගමික උත්සව පැවැත්වීම කෙරෙහිද වැඩි රුචිකත්වයක් දැක්වූහ. එබැවින් අවිහිංසාව සද්ධාව, භක්තිය හා බුද්ධිය පදනම් කරගත් ආගමික උත්සව රැසක් ද ඒ හා සමගම ආරම්භ විය. මෙම පූජෝත්සවයන් තුළින් අපේක්ෂිත පරමාර්ථය වූයේ විනෝදය සැපයීමත්, ආගමික හැඟීම් තෘප්තිමත් කිරීමත් ය. අනුක්රමයෙන් සංඛ්යාත්මකව වැඩිදියුණු වී ගිය මෙබඳු උත්සව වසර පුරාම මහත් හරසරින් පවත්වන තත්වයක් පෙන්නුම් කෙරිණි. අනුරාධපුර යුගයේ පටන්ම ක්රමවත් පදනමක් යටතේ ඇරැඹි මෙම උත්සව ශ්රී ලාංකේය ජන සමාජය තුළ තදින්ම මුල් බැස ගත්තේ ඒවායෙහි පවත්නා උසස් ආගමික, දාර්ශනික හා සංස්කෘතික වටිනාකම් නිසාය.
මේවා අතර පාරම්පරික රාජ්ය චාරිත්රයක් වන වෙසක් උත්සවය ශ්රී ලාංකේය බෞද්ධයනට අන් හැම උත්සවයකටම වඩා වැදගත්ය. සිද්ධාර්ථ කුමාරෝත්පත්තිය , බුදුවීම හා පිරිනිවීම යන අවස්ථාත්රය සිහිකිරීම් වස් මැයි මාසයේදි මෙම වෙසක් උත්සවය පැවැත්වෙයි. වෙසක් මගුල අතිපුරාණ බෞද්ධ උත්සවයක් බවත්, ආදි කාලයේ පටන් ඉන්දියාවෙහි පවා පැවැත්වුණ බවත්, චීන ජාතික පාහියන් හිමියන්ගේ දේශාටන වාර්තාවලින් හෙළි වෙයි.
පුරාතන ශ්රී ලංකාවේ පැවැති වෙසක් උත්සවයක් පිළිබඳ ප්රථම වාර්තාව මහාවංසයෙහි හමුවන්නේ දුටුගැමුණු (ක්රි.පූ. 101 –77) රාජ්ය සමයේ දීය. දුටුගැමුණු රජු වෙසක් උත්සව විසි හතක් පැවැත්වූ බව එහි කියැවෙයි. ඓතිහාසික ලිඛිත වාර්තා නොමැති වුවද වෙසක් උත්සවය එයට කලින්ද පැවැත්වුණු බව විශ්වාස කළ හැකිය. දේවානම්පියතිස්ස රජු වෙසක් උත්සවය සිදු කරන්නට ඇතැයි, පිළිගත හැකිය. එබැවින් බෞද්ධ ලංකාවේ වීරයා වූ දුටුගැමුණු රජු වෙසක් උත්සවය යළි පිහිටුවා පෙරටත් වඩා විචිත්ර අන්දමින් පැවැත්වූ බව සිතීම යුක්ති සහගතය. දුටුගැමුණු රජුගෙන් පසු තවත් බොහෝ රජවරු වෙසක් උත්සවය අඛණ්ඩව පැවැත්වූහ. භාතිය රජු (ක්රි.ව. 38 – 67) වෙසක් උත්සව විසි අටක් සිදු කෙළේය. බුද්ධ රූපය තනා රථයක තැන්පත් කොට වීථී සංචාරය කරමින් පැවැත්වු මෙම උත්සවයේ දී දුගී මගී යාචකාදීන්ට කෑම් බීම් දීමේ සිරිත ද පැවතිණි. වසභ රජු ද (ක්රි.ව. 127 – 17) ඔටුනු පලන් වර්ෂයේ පටන්ම පිළිවෙළින් වෙසක් උත්සව විසි හතරක් කරවීය. වෝහාරතිස්ස රජු ද (ක්රි.ව. 269- 291) වෙසක් උත්සවය සිදුකොට ලක්දිව සියලු භික්ෂූන්ට තුන් සිවුරු පිදීය. එමතු නොව ගෝඨාභය රජුද (ක්රි.ව. 323 – 333) ජෙට්ඨතිස්ස රජුද (ක්රි.ව. 611- 617) දල්ල මොග්ගල්ලාන රජු ද (ක්රි.ව. 851 –885) 2 වන සේන රජු ද, රටවාසීන් හා එක්ව මහත් හරසරින් වෙසක් උත්සවය පැවැත්වූ බව සඳහන්ව තිබේ.
වෙසක් උත්සවය රාජානුග්රහය මත වර්ෂයක් පාසාම අතිඋත්කර්ෂවත් අන්දමින් පැවැත්වීම කෙරෙහි පූර්වෝක්ත රජවරුන් උත්සාහ ගෙන ඇත. මේ අනුව රාජ්ය භාණ්ඩාගාරයෙන් මුදල් විශාල ප්රමාණයක්ද වෙසක් උත්සවය සඳහා වෙන් කෙරිණ. රාජ්ය චාරිත්රයක් ලෙස සෑම රජ කෙනෙකුගේම අනිවාර්ය ධර්මතාවක් වූ මෙය පොළොන්නරු යුගය වන විට තව තවත් දියුණුවට පත්විය. දඹදෙණි යුගයේ පැවැති ඉතා චමත්කාරජනක වෙසක් උත්සවයක් පිළිබඳ වාර්තාවක් “පූජාවලිය” තුළින් හමුවෙයි. ඒ මෙසේය. “එ දවස් මේඝරාජයාණන් හස්තිරූප ව්යාජයෙන් බුදු මඟුලට බැස මිහි මඩලෙහි ඇවිදිනා සේ ඒ ඒ දිග්හි යන්ත්ර බලයෙන් ඇවිදිනා හස්තිරූප පංක්තීන් හා පූජා ලෝලීන් දිවූ සමුද්ර රාජයාගේ මහ රළ පෙළසේ ඒ ඒ දිග් හි යන්ත්ර බලයෙන් දිවන අශ්වරූප පංක්තීන් හා බුදුන්ගේ මහා මංගල්යයෙහි අලංකෘත වූ පූජාවෙන් වෙහෙර සරසා සහස් සුවහස් ගණන් සංඝයා හා මුළු ලක්දිව සියලු මනුෂ්ය සේනා රැස්කොට වෙහෙර සිසාරා ගවු ගවු මානයෙහි පූජා පෙළහරින් මිටගත් මනුෂ්ය සේනාවම අතුරු නොදී සිටිනාසේ නියෝග කොට.....”
මෙම වෙසක් උත්සවය සිදු කරනුයේ දෙවැනි පණ්ඩිත පරාක්රමබාහු රජුගේ (ක්රි.ව.1250- 1285) මූලිකත්වයෙනි. ඒ තුළින් වෙසක් උත්සවයක තිබිය යුතු සියලුම අංගෝපාංග ප්රකාශ වෙයි. එබැවින් මෙය පුරාතනයේ පැවැති වෙසක් උත්සවයක නියම ස්වරූපය යැයි, නියත වශයෙන්ම පැවසිය හැකිය. මෙහි “ බුදු මඟුලට බැස” යනුවෙන් සඳහන්ව ඇති බැවින් වෙසක් උත්සවය සඳහා “බුදුමඟුල” යන්න යොදා ඇති බැව් පැහැදිලිය.
නුවර යුගයේ මෙරට පැවැති උත්සව හතරක් ගැන සඳහන් වන අතර එහි පළමුවැන්න වෙසක් උළෙල ලෙස දක්වා ඇත. තවද වෙසක් උත්සවය පැවැත්විය යුතු ආකාරය දක්වමින් සම්මත නීති මාලාවක්ද එකල පැවැති බව මහාවංසයෙන් තහවුරු වෙයි. වෙසක් උත්සවය ආරම්භ කළ යුත්තේ කෙසේද? ආරම්භ කරන්නේ කුමකින්ද? යනු එම නීති මාලාවට අන්තර්ගත වී තිබෙන්නට ඇතැයි, විශ්වාස කළ හැකිය.
කෝට්ටේ යුගයෙහි කළ වෙසක් උත්සව ගැන කරුණු විරලය. බුද්ධ පූජා පැවැත් වූ රජවරුන් රාශියක ගැන සඳහන් වෙතත් ඒවා වෙසක් උත්සව දැයි, නිර්ණය කිරීම අපහසුය. කොළඹ යුගයේ දී ඉතා විචිත්ර අන්දමින් වෙසක් උත්සවය සිදු කෙරිණ. මේ තාක් ලංකාවෙහි වාර්ෂිකව වෙසක් උත්සවය සිදු කෙරෙයි. වෙසක් පොහොයදා සිද්ධස්ථාන වැඳීම සඳහා වන්දනාවේ යන සැදැහැවතුන් උදෙසා සංග්රහ කිරීම පිණිස යම් යම් පුද්ගලයෝ සමිති වශයෙන් සංවිධානය වී රටපුරා දන්සැල් පවත්වති. තවද මෙකල සිදුකෙරෙන වෙසක් උත්සවයන් හි දී “වෙසක් තොරණ “ හා “වෙසක් පහන් කූඩු” කෙරෙහිද ඉතා උසස් ස්ථානයක් හිමි වෙයි.