සබරගමුව පහන් මඩු ශාන්තිකර්මයේ උපත් කථා කවියෙන්

සබරගමුව පහන් මඩු ශාන්තිකර්මයේ උපත් කථා කවියෙන් 

දිනිදු කුල අගප                                     ත්

දිගා සව්සිරි දී සෙ                                  ත්

කාවේරි පුර මහ                                    ත්

සේරමාන නිරිඳු වැජඹෙ                            ත්

(දඹදිව කාවේරිපුර සේරමාන රජු  රජ කළා )

වන මැදෙහි තප්පුල                             න

ගෝනකුගේ හඬ අසමි                          න

හිස මොළ කතැයි ය                            න

බසක් සිතුනේ ඔහුට මෙලෙසි                  න ( ගෝනකුගේ හිස මොළ කෑමට තරම් වෛරයක් ඇති වුනා )

එයින් පව් පා                         නා

ඇවිත් මළ කඳ ගෙ                  නා

ගෙ මැඩිව උපදි                      නා

විලක මානෙල් මලක සැගවි        නා  (මිය ගිය ගෝනා මැඩියකුව ඉපදුනා )

නිරිඳු සඳ එක                         ලෙ

බෝවිය සැපත් පෙර ක              ලෙ

පොකුණට බැස ලො                 ලෙ

සිඹපි මානෙල් මලක් එවෙ           ලෙ

රජු කල කළ කම                    ට

බල ඇති ලෙඩකි නිරිඳු               ට

පව් පල දෙන ලෙස                  ට

ගියේ මැඩියා රජුගෙ මොළය        ට (මලේ සැගවී සිටි මැඩියා රජුගේ හිසට ගියා )

නොවනා වන ලෙඩ                 ක්

එරජ සිරසේ හට ග                  ත්

කමින් සිටි මැඩිය                    ත්

එරජු හට කරන වෙහෙස            ක්

පත් වැහැලිය නැතැයි සිතා පත්වූ නිති සිරස රෝ                ග

ගෙන්නා පඬිපුර බමුණන් සිව් වේදය නිපුන යා                  ග

රංවළලුත් ගජහිස පිය රං මිණි මුතු දෙමින් තෑ                   ග

නංවා තුන් දවස් පතා කරවති ඉඩ නොහැර යා                  ග ( දක්ෂ වෛද්‍ය වරු ගෙන්වූවා )

පිනුත් පිරුණු ලෙස පිරිසිදු සිතින් සතුටු නොහැරම ඉ                ඩ

දනුත් දෙමින් දවස් පතා දිළිඳුන් රැස් කරවා දි                         ඩ

ඉනුත් සතුට නොකරම යලි කැවිලි ලවා සහ දුන් වැ                 ඩ

ඉනුත් සමන නොවෙයි සෙරමන් රජුගෙ සිරසේ ලෙ                 ඩ (  දන් දුන්නා, පුද පූජා පවා පැවැත් වූවා )

වත ඇඳ නොයිඳුල් සුදු වැලි තල                     වා

වත ඇඳ නොයිඳුල් රත්රන් තල                      වා

ඔත් රජ යහනේ නිදිගෙන තනි                       වා

සිත් තද වෙහෙසින් කිව් මුතු වෙන                  වා 

බැරිවා කළ දේ වළකනු හැම                    යා

සිරිමා බෝධින් සරසති මෙම                    යා

හැම මාගේ ගුණ දනිතොත් හැම                යා

සිරි මා මුණි පත්තිනි නම් මම                   යා ( පත්තිනි දේවිය සිහිනෙන් පෙනුනා )

බෝ ඇති සුරලියන් කැඳවා එම විට                 යා

මේ රුති සීනෙ තොරතුරු කිව් මැති හට            යා

රුවැති ලියක් බැස සලමින් සළු පොට              යා

තෝරති සිත පහදා මැතිවරු සිට                    යා ( ඇමති වරුන්ට කිව්වා )  

සියක් දහස් වටිනා මිණිසලඹ රු                        සා

බයක් නොවී රජ ගෙට එර්දියෙන් බැ                   සා

කයක් වැහැර යන හැටි බල නිරිඳු දෙ                  සා

ලියක් ඇවිත් පුද දෙන සැටි කිව්ව බැ                  සා

කී ලෙස සීනෙන් කෙළිපුද දෙන ලෙස               ටා

මේ ලෙස කැමතිව කිව් රජ ඇමති සි                 ටා

බෝ ලෙස ඔද පාමින් මේ මුළු රට                   ටා

කී ලෙස මඩුවක් සරසව් නිති ලෙස                  ටා ( සිහිනෙ ආකාරයට පුද පූජා කළා )

පාළඟ පෙරුම් පු                     රා

තරහලු බැන්ද වෛ                  රා

සලඹ ගෙන උදු                      රා

මැරවී නිරිඳුට කියා කොඳු           රා ( පාළඟට අයුක්තියක් කළාලු )

ගිරි මුදුන වැඩ සි                     ට

දන් දී පසේ මුනිඳු                    ට

පැතූ පත්තිනි හ                      ට

සිතූ දේ සිදු වේය සත හ            ට ( පතිනිය ශාප කළාලු  )

උණක් ඉසරදය සීගතු ලෙඩ උද                     ර

දනන් කකුල් ඉදිමෙනවා නන් පව                  ර

පෙනත් කමින් යන මී මැසි ලෙඩ උද              ර

ලෙඩත් නපුරු විය සත හට එපඬි පු                ර

නැසී එපුර වැද තද ජනපද රෝ                    ග

ගැසී විදුලි වැසි නැති විය ඇති මේ                ඝ

පැසීගත නොදී පීදුන කෙත් බෝ                  ග

නැසී පියන් කාකර බංකා රෝ                    ග

මැති සහ හිමි සමඟින් සුරලොව වැඩ උන් සතො             සේ

නිති ලෙඩ දුක් සැලසුව පසු පාඬි රටට නොල                 සේ

ඇති තද තෙද යුගත ලෙඩක් පතිනි විසින් නොල              සේ

ඇති විය තද ලෙඩක් සේරමාන් රජුගෙ සිර                    සේ ( පඬිරටට හා රජුට විනාශය ළං වුනාලු )