උප සර්ග පදයක් යනු කිසියම් පදයක මුලින් යොදා එහි අදහස තීව්ර කරන(වැඩි කරන), බාල කරන හෝ විරුද්ධ අර්ථයක් සපයනු ලබන පද විශේෂයකි. මේවා එක අකුරක් හෝ අකුරු දෙකකින් පමණක් සමන්විත වේ. උපසර්ගය පද වචනයට එක් කොට පමණක් ලියනු ලබයි. සිංහල භාෂාවේ සාම්ප්රදායික උපසර්ගය පද 20 පමණ හදුනාගත හැකි ය.
1. ප :- පබල, පසිදු, පබද, පවර
2. පර :- පරසිදු, පරදේශ, පරගැති, පරසතු
3. අව :- අවමන්, අවතාර, අවබෝධ, අවපැහැය, අවලස්සන
4. ස :- සබද, සවිස්තර, සලකුණු, සසර
5. අනු :- අනුකරණ, අනුබල, අනුදැනුම, අනුගමනය, අනුමත
6. නි :- නිදුක්, නිකෙලෙස්, නිදොස්, නිමල
7. දු :- දුබල, දුගද, දුසිරිත්, දුදන, දුගති
8. වි :- විපුල, විදේශ, විමාන, විමල
9. අ :- අවමන්, අපිරිසිදු, අගුණ, අනාථ, අකුසල්
10. අදි :- අදිපති, අදියර, අදිකරණ
11. සු :- සුපිරිසිදු, සුදන, සුගුණ, සුවද, සුගත
12. උ :- උවන, උමග, උයන, උදර, උගත්, උදාර
13. අබි :- අබිමන, අබියස, අබිමුව, අබිරහස
14. පිරි :- පිරිසිදු, පිරිපුන්, පිරිනමන, පිරිනිවන
15. උප :- උපඇමති, උපවිදුහල්පති, උපදෙස්, උපකරණ, උපලේඛන
16. අප :- අපගමන, අපහාස, අපවාද, අපචාර
17. පස් :- පස්කම්, පස්සර
18. පිළි :- පිළිබද, පිළිවෙළ, පිළිතුරු, පිළිසරණ, පිළිකුල්
19. අති :- අතිඋත්තම, අතිප්රබල, අතිවිශාල, අතිවිශේෂ, අතිරස
20. පි :- පිදුම්, පිවිසුම, පිදුරු, පිපාස
මීට අමතර ව සංස්කෘත භාෂාවේ එන උපසර්ගය කිහිපයක් ද වර්තමානයේ දී සිංහල භාෂාවේ භාවිත කරයි.
1. ප්ර :- ප්රබල, ප්රවේගය, ප්රමාණ, ප්රගති, ප්රයෝග
2. පරා :- පරාධීන, පරාජය, පරාභව, පරාවර්තන
3. අව :- අවශේෂ, අවමන්, අවධානය, අවජාත
4. සං :- සංවර්ධන, සංදේශ, සංග්රහය, සංවත්සරය
5. සම් :- සම්බන්ද, සම්ප්රදාන, සම්මාන, සම්පුර්ණ
6. සන් :- සන්තාප, සන්නිවේදන, සන්තෝස
7. අනු :- අනුබල, අනුනායක, අනුමැතිය, අනුප්රාණ, අනුලෝම, අනුභව
8. දුර් :- දුර්ගුණ, දුර්ජන, දුර්වර්ණ
9. දුෂ් :- දුෂ්කර, දුෂ්පෝෂණ
10. වි :- විපුල, විදේශ, විභාග, විශේෂ, විචාර, විකාර, විහාර
11. ආ :- ආලෝකය, ආචාර, ආදේශ, ආධාර, ආරෝපණය, ආරෝහණ
12. අධි :- අධිකාරිය, අධිපති, අධිකරණ, අධිෂ්ඨානය
13. සු:- සුදන, සුවද, සුරූපී, සුවිශේෂී, සුමදුර, සුභාෂිත
14. උත් :- උත්සහය, උත්පාදනය, උත්තේජනය, උත්ප්රේරක
15. උද් :- උද්ධමනය, උද්දීපනය, උද්යෝගය, උද්භිත, උද්ගත
16. අභි :- අභියෝග, අභිධර්ම, අභිමානය, අභිමතය, අභිචාර, අභිමුඛ
17. පරි :- පරිකල්පනය, පරිභෝජනය, පරිමාණ, පරිවර්තනය, පරිණාමය, පරිණත
18. උප :- උපනායක, උපවාසය, උපසර්ගය, උපසම්පදා
19. අප :- අපවිත්ර, අපගමනය, අපවාද, අපකීර්ති
20. ප්රති :- ප්රතිපත්තිය, ප්රතිසංස්කරණ, ප්රතිඋපකාර, ප්රතික්රියා, ප්රතිචාර
21. අපි :- අපිච්ඡද , අපිචර්ම, අපිශාක
22. නිර් :- නිර්ගුණ, නිර්බල, නිර්ලෝභ, නිර්ණායක
23. නිෂ් :- නිෂ්ක්රීය, නිෂ්පාදන
24. සත් :- සත්කාරක, සත්පුරුෂ, සත්ගුණවත්
25. ස්ව :- ස්වාධීන, ස්වරූපය, ස්වරාජ්ය
26. ස්වයං :- ස්වයංරැකියා, ස්වයංජාත, ස්වයංපෝෂි, ස්වයංවිනය
27. වාක් :- වාක්කෝෂ, වාක්විද්යා
28. උ :- උගෙන, උපත
29. සහ :- සහපිරිවර, සහජීවනය, සහයෝගය
30. පස් :- පසැස්, පසක්
31. ප්ර :- ප්රසිද්ධ, ප්රබල, ප්රබන්ධ
32. අව :- අවනඩු, අවමගුල්, අවලක්ෂණ
මේ ආකාරයට සිංහල භාෂාවේ එන උප සර්ගය පද හදුනාගත හැකි අතර මෙහි එන බොහෝ උපසර්ගය පද සංස්කෘත භාෂාවේ භාවිත උප සර්ගය පද ලෙස හදුනාගත හැකි ය.