සිංහල අක්ෂර මාලාව - 2
සිංහල අක්ෂර වර්ගීකරණය
සියලුම අක්ෂර උත්පත්ති ස්ථාන අනුව වර්ග කළ හැක . උත්පත්ති ස්ථාන අනුව ව්‍යඤ්ජනත් ස්වරත් වර්ග කළ හැක.
- කණ්ඨජ - දිවේ මුල උගුර දෙසට ළං වීමෙන් උපදී .
- තාලුජ - දිවේ මැද තල්ල දෙසට සමීප වීමෙන් උපදී .
- මූර්ධජ - දිවේ අග මුදුන වෙත සමීප වීමෙන් උපදී .
- දන්තජ - දිවේ අග උඩු දත් වැටියේ ස්පර්ශ වී උපදී .
- ඕෂ්ඨජ - යටිතොල හා උඩුතොල ආධාරයෙන් උපදී .
තවද (ව) හා (ෆ) අක්ෂර දන්ත ඕෂ්ඨජ ලෙස සලකනු ලැබේ .
* ඞ , ඤ , ණ , න , ම යන අක්ෂර උච්චාරණයට නාසය උපකාරී වන නිසා නාසික්‍ය අක්ෂර ලෙස නම් කෙරේ .
* ඟ , ඦ , ඬ , ඳ , ඹ යන අක්ෂර උච්චාරණයට අර්ධ වශයෙන් නාසය යොදා ගන්නා නිසා අර්ධානුනාසික්‍ය ලෙස හැඳින්වේ .
සිංහල අක්ෂර මාලාව ප්‍රධාන වශයෙන් කොටස් දෙකකි.
- ස්වර
- ව්‍යඤ්ජන
ස්වර
මෙහිදී ස්වර ලෙස හදුන්වන්නේ වෙනත් ශබ්දයක උපකාරය නොමැතිව තනිව උචිචාරණය කළ හැකි
අක්‍ෂරයි . ස්වර 18 ක් සිංහල අක්ෂර මාලාවේ දක්නට ලැබේ .
අ ආ ඇ ඈ ඉ ඊ උ ඌ ඍ ඎ ඏ ඏෟ එ ඒ ඓ ඔ ඕ ඖ
මේ අතරින් (ඏ) හා (ඏෟ) යන ස්වර නුතනයේ භාවිතයේ දක්නට නොලැබේ .
- මෙම ස්වර ද දෙවර්ගයකි.
අ . කෙටි ස්වර - අ ඇ ඉ උ ඍ ඏ එ ඔ
ආ . දීර්ඝ ස්වර - ආ ඈ ඊ ඌ ඎ ඏෟ ඒ ඕ
ඇ . සංයුක්ත ස්වර - ඓ ඖ (ස්වර දෙකක් එකට එකතු වී නිර්මාණය වු පද.)
සිංහල හෝඩියේ තවත් විශේෂත්වයක් වන්නේ (ඇ) හා (ඈ) යන අක්‍ෂරයි . එසේ (ඇ) හා (ඈ) යන ශබ්ද සදහා වෙනම ම අක්ෂර ඇත්තේ සිංහල හා වංග යන භාෂා වල පමණි .ව්‍යඤ්ජන අක්ෂර වර්ගිකරණය.
වර්ග අක්ෂර -
වර්ගාක්‍ෂර 25 ක් සිංහල හෝඩියේ දක්නට ලැබේ . ඒවා ක වර්ගය , ච වර්ගය , ට වර්ගය , ත වර්ගය , ප වර්ගය ලෙස වර්ග 5 කි .
තවද මේ වර්ගාක්‍ෂර පහත ලෙස ද වර්ග කළ හැක .
මහාප්‍රාණ - ඛ ඡ ඨ ථ ඵ ඝ ඣ ඪ ධ භ
අල්පප්‍රාණ - ක ච ට ත ප ග ජ ඩ ද බ
වර්ගාන්ත - අනුනාසික්‍ය / නසික්‍ය අක්ෂර - ඞ ඤ ණ න ම
සඤ්ඤක අක්ෂර සෑදෙන්නේ වර්ගාන්ත හා අල්පප්‍රාණ අක්ෂර සංයෝජනය වීමෙනි .
අල්පප්‍රාණ අක්ෂර + වර්ගාන්ත -
ග + ඞ = ඟ
ජ + ඤ = ඦ
ඩ + ණ = ඬ
ද + න = ඳ
බ + ම = ඹ
අල්පප්‍රාණ සහ මහප්ප්‍රාණ අක්ෂර:
අල්පප්‍රාණ අක්ෂර :
සිංහල වර්ණ මාලාවේ අඩු හුස්මකින් උච්චාරණය කරනු ලබන්නේ අල්පප්‍රාණ අක්‍ෂරයි. අල්පප්‍රාණ අක්ෂර 10 කි.
ක ග ච ජ ට ඩ ත ද ප බ
මහප්ප්‍රාණ අක්ෂර :
සිංහල වර්ණ මාලාවේ වැඩි හුස්මකින්, වැඩි මහන්සියකින් උච්චාරණය කරනු ලබන්නේ මහප්ප්‍රාණ අක්‍ෂරයි. මහප්ප්‍රාණ අක්ෂර 10 කි.
ඛ ඝ ඡ ඣ ඨ ඪ ථ ධ ඵ භ
