පැස්කල් ක්‍රමලේඛ භාෂාව _2

පැස්කල් ක්‍රමලේඛ භාෂාව _2

ක්‍රමලේඛ තුළ කාරක භාවිතය

මූලික වශයෙන් කාරක වර්ග 3 කි. 

1. අංක ගණිතමය කාරක - Arithmatic Operators

2. සැසඳුම් කාරක - Relational Operators

3. තාර්කික කාරක - Logical Operators

 

අංක ගණිතමය කාරක

කාරකය භාවිතය  උදාහරණ පිළිතුර  
+ එකතු කිරීම  5+3  8  
- අඩු කිරීම  5-3 2  
* ගුණ කිරීම  5*3 15  
/ බෙදීම  5/3 1.66  
div පූර්ණ සංඛ්‍යාමය බෙදීම  5 div 3 1  
mod බෙදීමෙන් පසු ශේෂය  5 mod 3 2  

 

සැසඳුම් කාරක 

කාරකය භාවිතය උදාහරණ පිළිතුර
> වඩා විශාලයි 5>3 True
< වඩා කුඩයි 5<3 False
= සමානයි 5=3 false
>= වඩා විශාල හෝ සමාන 5>=3 True
<= වඩා කුඩා හෝ සමාන 5<=3 False
<> අසමානයි 5<>3 True


 

තාර්කික කාරක - Logical Operators

  (AND,  OR, NOT)

 

OR Operator

පළමු ප්‍රකාශය (X) දෙවන ප්‍රකාශය (Y) (X) OR (Y)
True True True
False True True
True False True
False False False

 

AND Operator

පළමු ප්‍රකාශය (X) දෙවන ප්‍රකාශය (Y) (X) AND (Y)
True True True
False True False
True False False
False False False

 

NOT Operator

පළමු ප්‍රකාශය (X) NOT (X)
True False
False True

 

කාරක ප්‍රමුඛතාවය

 

 1   NOT

2   *  /  DIV  MOD  AND

3   +  -  OR

4   =  <>   <   <=    > >=   

   

විචල්‍යයන්/ නියත සඳහා අගයන් පැවරීම........

 

මෙය ක්‍රමලේඛය ආරම්භයේ Diclaration part තුළ හෝ ක්‍රමලේඛය තුළ දී සිදු කළ හැක.

 

Diclaration part තුළ දී.......

CONST                                                    මේවා නියත (constant) ලෙස සඳුන්වයි.

           time      = 40;                               time සහ distance යන නියතයන් සඳහා පිළිවෙලින් 40 හා 5 ගබඩා කර ඇත.

          distance = 5;

 

ක්‍රමලේඛය තුළ දී 

*** 

ක්‍රමලේඛය තුළ දී අගයන් පැවරීමට ප්‍රථම  මෙම විචල්‍යයන්  VAR තුළ හඳුන්වා දී තිබිය යුතුය.

VAR

x : integer;

 

 X:=5;

WRITE(‘X = ’);

WRITE(X);

 

හෝ

X:=5;

WRITE(‘X = ’, X);

ලෙස ලබාදිය හැක.

එවිට

ප්‍රතිදානය (Output)

X = 5 ලෙස ලැබේ.

එමෙන්ම මෙම අගයන් සමීකරණ තුළ ද භාවිතා කළ හැකිය.

 උදා-

 

VAR

X,Y,total : integer;

 

 

X:=5;

Y := 8;

total := X+Y;

WRITE(‘Total = ’, total);

උදා-

1.

X:=5;

Y := 8;

total := X+Y;

WRITE(‘Total = ’, total);

 2.

උදා-

X:=5;

Y := 8;

z := 2*X+Y/3;

WRITE(‘The answer is = ’, z); 

  

READ මගින් පරිශීලක විසින් දෙන ලද අගයන් විචල්‍යයන් තුල ගබඩා කර ගනී,

READLN පරිශීලක විසින් දෙන ලද අගයන් විචල්‍යයන් තුල ගබඩා කිරීමෙන් අනතුරුව කර්සරය ඊලඟ පේළියට ගමන් කරයි.

 

උදාහරණ

WRITE(‘Type a number for X ’);

READLN(X);

WRITE(‘X = ’ X);

  

පරිශීලක 5 ඇතුලත් කළේ නම්

ප්‍රතිදානය (Output)

X = 5

 

 

 

ගැටළු වර්ග

ඕනෑම පරිගණක භාෂාවකින් ක්‍රමලේඛ ලිවීමේ දී  විවිධ ආකාරයේ ගැටළු හමුවේ. ගැටළුවේ ස්වභාවය අනුව ඒවා වර්ග 3 කට බෙදා වෙන් කළ හැක.

 

  1. අනුක්‍රමණ (sequential)
  2. වරණ (Selection)
  3. පුනර්කරණ (Repetition)

 

 මේවා සම්බන්ධව වැඩිදුර ගැටළු විසඳීමේ ක්‍රම යටතේ වැඩිදුර විස්තර කෙරේ.

 

අනුක්‍රමණ

ක්‍රමලේඛයේ මුල සිට අග දක්වා ඇති පියවර සියල්ල අනුපිළිවෙලින් වරකට එකක් බැගින් ක්‍රියාත්මක වන ආකාරයේ ගැටළු මේ වර්ගයට අයත්වේ. අනුක්‍රමණ සඳහා උදාහරණ ලෙස පඩිපෙළක පහළ සිට ක්‍රමයෙන් ඉහළට නැගීම සැලකිය හැක. මෙහි දී කිසිදු පියවරක් අතහැරීමක් හෝ නැවත නැවත සිදුවීමක් නැත.

අනුක්‍රමණ සහිත ක්‍රමලේඛ කිහිපයක් සඳහා උදාහරණ ගෙන බලමු.

 

  1. Sri Lanka යන වචනය තිරයේ දිස්වීමට ක්‍රමලේඛය ලිවීම

PROGRAM display_name;             ක්‍රමලේඛය සඳහා display_name යන නම
                                                            භාවිතා කර ඇත.

BEGIN

WRITE (‘Sri Lanka’);          දෙන ලද පාඨය තිරයෙහි දැක්වීම සඳහා භාවිතා  වන විධානය

READLN;                           තිරයෙහි ඇති පාඨය කියවාගන්නා තෙක් තිරය  රඳවා තබා ගනී.

END.                                 ක්‍රමලේඛයෙහි අවසානය

 

 

2. Kandy

    SRI LANKA  ලෙස  තිරයේ පේළි 2 කින් දිස්වීමට ක්‍රමලේඛය ලිවීම

 

PROGRAM ADDRESS1;

BEGIN

 WRITELN(‘Kandy’);             දෙන ලද පාඨය තිරයෙහි දක්වයි.     

 WRITELN(‘Sri Lanka’);       ඊළඟ වචනය අලුත් පේළියකින් ආරම්භ කරයි.

            READLN;                                    

END.  

 

    ***ඉහත උදාහරණ 2 ඔබට Pascal ක්‍රමලේඛයක් ලෙස ලියා උත්සාහ නර බාලිය හැක.