ඉන්දු නිම්නය හා ශිෂ්ටාචාරය ඇති වූ ප‍්‍රවණතා
ඉන්දු නිම්නය හා ශිෂ්ටාචාරය ඇති වූ ප‍්‍රවණතා
සෑම පාරිසරික දත්තයක්ම යම් තැනකින් හමු වන්නේ නම් එය මිනිස් ක‍්‍රියාකාරකම් හෝ ස්වාභාවික තත්වයන් යටතේ නිර්මාණය වූවන්ය. පාරිසරිත දත්තයන් විශාල වශයෙන් මානව ජනාවාසකරණය සඳහා හේතු වූ දත්තයන් ලෙස දක්වන්නට හැකිය. එහිදී
- ජල වහන රටාව
- භූමියේ ස්වාභාවය
- පස
- දේශගුණය තත්වයන්
- ශාකායනය හා සත්ත්ව සන්තතිය
- පාෂාණ
- භූ භෞතික සාධක හා භූ ලක්ෂණ සාධක
- ඛනිජ
උක්ත පාරිසරික දත්තයන් සමඟ මානවයා සිදු කළ අන්තර් ක‍්‍රියාවලිය සොයා බැලීමේදී මෙම පාරිසරික දත්තයන්ගේ අවශේෂයන් ඉතා වැදගත්ය. සින්දු ගංගාව මුලික වී ආරම්භ වූ ඉන්දු නිම්න සභ්‍යත්වය ක‍්‍රමයෙන් ශිෂ්ටාරක් දක්වා වර්ධනීය තත්වයට පත් විම සඳහා පාරිසරික දත්තයන්ගේ උපයෝගීතාවය ඉතා වැදගත් වේ. එහිදී ඉන්දු නිම්න වැසියන් භාවිත කළ තාක්ෂණික හා අමුද්‍රව්‍යත්මක පැතිකඩ මැනවින් වැදගත් වේ. එහිදී තඹ ලෝභ භාවිතය, වාසස්තාන නිර්මාණය හා අමුද්‍රව්‍ය භාවිතය, විවිධ කර්මාන්ත ආදී සාධක වැදගත් වේ. මෙහිදි තම අවශ්‍යතාවයන්ට අනුව අවට පරිසරයේ තිබූ අමුද්‍රව්‍ය භාවිතයද ඉතා වැදගත් වේ. ඉන්දු නිම්න ජනතාව විවිධ භෝග වගා කරන්නට ඇත. වාරිමාර්ග සමග සාරවත් ගංගා පිහිටා ඇති බැවින්, දේශගුණය, පසෙහි සාරවත් බව මත, විවිධ වගාවන් සිදුකරන්නට ඉන්දු නිම්න ජනතාව යොමුකරවන්නට ඇත. ඒ ඔස්සේ හරප්පානු ජනාවාස ව්‍යාප්තියටත් කෘෂිකර්මාන්ය තුළින් ආර්ථිකය ශක්තිමත් කරන්නටත් හේතු වන්නට ඇත. ඉන්දු නදී නිම්නයන් හේතු කරගෙන සිදු කෘෂිකර්මය ඉන්දු නිම්න ජනතාවගේ කොඳු නාරටිය වූ බව මංගල ඉලංගසිංහයෝ පවසයි. තිරිඟු සහ බාර්ලි යන වර්ග දෙකම නිරන්නතරව වගාකළ බවට කලිබන්ගන් වලින් සාධක සොයා ගන්නා ලදී. මෙයට අමතරව කව්පි, තල, අබ ආදිය වගා කළ බවට සාධක පවතින අතර ධාන්‍ය වගාව වැඩි වශයෙන් ජනප‍්‍රිය පැවති බැව් පැහැදිලිය. මෙනේරි සහ බඩඉරිගු ද වගා කළ භෝගයන් අතර පැවතිණැයි අනුමාන කෙරේ. මෙහි ද දිහමුවන මහා ධාන්‍යාගාර කෘෂික කටයුතු පිලිබඳ ඉමහත් සාධකයකි. ලී නගුල කෘෂිකාර්මික කටයුතුවල දී උපයුක්ත කරගත් බවට සාධක පවතියි. කුචායිහි කැණීම්වලින් වංගෙඩි, වෑයවල් සහ හාරන කටු හමුවවීමෙන් කෘෂිකාර්මික කටයුතු තුළ ධාන්‍ය වගාව කැපී පෙනුණු බව පෙනේ. අනෙක් පසින් මෙම නිශ්පාදන අතිරික්තය ම වාණිජ කටයුතුවලට හරප්පා සභ්‍යත්වය දිශාගත කළ බව කිව හැකිය. මෙහිදී තම අවශ්‍යතාවයන්ට අනුකූල වශයෙන් ගංඟා ආශ‍්‍රිත සාරවත් පස මේ සඳහා යොදා ගත් බවක් දක්නට හැකිය. එසේම තඹ භාවිතයට පූර්ව තත්වයෙන් ලී නගුල භාවිත කරමින් ගංඟාධාර පස පෙරළා වගා කටයුතු සිදු කළ බවක් දක්නට හැකිය. ඉන්දු නිම්න සභ්‍යත්වය ගොඩනැගෙන්නේ ආසියාවේ මෝසම් වැසි වැටෙන සීමාවේ හා ඉන් ආසන්නයේ පිහිටි ශුෂ්ක කලාපයේ ය. ඒ අනුව මේ මෝසම් වැසි ඉන්දුනිම්න සභ්‍යත්වයේ වර්ධනයට මෙන්ම පරිහාණියට ද බලපා ඇති බව ඇතැම් ඉතිහාසඥයන්ගේ මතය යි. විශේෂයෙන් මෝසම් වැසි නැගෙනහිර දෙසට ව්‍යාප්ත වීමත් සමග ඉන්දු ගංගාවේ ජල ප‍්‍රමාණය අඩු විය. අදින් වසර 5000 කට පමණ පෙර මේ ආකාරයෙන් ඇතිවූ වර්ෂාපතනය අඩුවීම නිසා ගංවතුරින් යටවී තිබුණ ප‍්‍රදේශ ද සාරවත්ව වගා කළ හැකි විය. එම පස ජලය මෙන්ම රොන් මඩවලින් ද පෝෂණය වී තිබුණි. මෙසේ වගා කටයුතු සාර්ථක වීමත් සමග ඉන්දු නිම්න සභ්‍යත්වය වේගයෙන් නාගරික සංස්කෘතියක් දක්වා වර්ධනය විය.
ඉන්දු නිම්නයේ ඉහළ ප‍්‍රදේශයට ලැබෙන අධික වර්ෂාව හේතුවෙන් සින්දු ගංඟාව නිරන්තරයෙන් පිටාර ගැලූ බව සඳහන් වේ. වර්තමානයේ පවා විශාල වශයෙන් ඉන්දියාවේ ගංඟාවන් පිටාර ගැලීමක් දක්නට හැකිය. මේ අනුව අතීතයේ ද මේ අකාරයෙන් ගංඟාවන් පිටාර ගැලීම හේතුවෙන් සාරවත් වූ පසක් ගංඟා දෙපස තැන්පත් වන්නට ඇත. මේ අනුව ගංඟා පිටාර ගැලීමෙන් තැන්පත් වන පස ධාන්‍ය වගාව සඳහා බෙහෙවින්ම හිතකර තත්වය පවතී. විශේෂයෙන් ගංඟාවක රොන් මඩ තැන්පතු පිටාර ගලා ගංඟා දෙපස තැන්පත් වීම හේතුවෙන් ඉතාමත් සශ‍්‍රීක පසක් ධාන්‍ය වගාව සඳහා නිර්මාණය වේ. මේ අනුව ශිෂ්ටාචාරය තුළ ධාන්‍ය වගාව සිදු කර ඇති උපකල්පනය කළ හැකිය. එම උපකල්පනය සත්‍යයක් වශයෙන් පෙන්වාදීමේදී දැනට හමුව ඇති පුරා විද්‍යාත්මක සාධක ඉතා වැදගත් සාධකයක් වන්නේය. දැනට අවශේෂ වශයෙන් ඉතිරිව ඇති ධන්‍යාගාර පුරා අවශේෂ මඟින් ඉන්දු නිම්න ශිෂ්ටාචාරයේ කෘෂිකර්මාන්තය කෙබඳු අකාරයෙන් යුක්ත වන්නට ඇත්තේ ද යන්න පිළිබඳ පෙන්වා දිය හැකි වන්නේය. මෙහිදී තිරිගු හා යව වර්ග වගා කළ බවට සාධක දැක ගැනීමට හැකි අතර ලෝතාල් හා රංගපූර්වලින් ලැබුණු සාධක අනුව වී ගොවිතැන පිළිබඳ ද යම් වූ දැනීමක් තිබූ බව පෙන්වා දිය හැකිය. වගා කටයුතු සඳහා කුමන ආකාරයෙන් ජලය ලබා ගන්නට ඇතිදැයි නිශ්චිත වශයෙන් දක්වා ලීමට නොහැකි වුවත් කපා ඇති ඇළි වේලි තුළින් ගංඟා ජලය ගොවිබිම් කරා රැුගෙන ගිය බව දක්වන්නට හැකිය. කෙසේ වුවත් හමුව ඇති විශාල ධාන්‍යාගාරය අනුව පුළුල් වශයෙන් ධාන්‍ය වගාව තිබූ බව පැහැදිලිය. නගරයෙන් පිටත වගාවන් සිදු කළ අතර ධාන්‍ය ක‍්‍රමානුකූලව ගබඩා කිරීමේ තක්ෂණය ඔවුන් සතුව පැවැති බව පැහැදිලිය.
