කොරියාවට සිදුකල ජපන් බලපෑම
පෙරදිග ආසියාවේ ඉතිහාසය පරීක්ෂාවේදී කොරියාව අතීතයේ සිටම චීනය හා ජපානයට වඩා ඉතා දුර්වල රාජ්‍යයන් වශයෙන් පැවතිනි. එහෙත් 2 වන ලෝක යුද්ධ වලින් පසු ජපානය මෙන්ම කොරියාවද වේගයෙන් දියුණු වන්නට විය.
1600 – 1910 අතර කාලය කොරියාවේ ඉතා වැදගත් කාලයක් ලෙස ඇතැමුන් අර්ථ ගන්වන ලදී. මක් නිසාද යත් හෙතම මේ කාලය කොරියාවට වැඩිපුරම බටහිර ආක්‍රමණ එල්ල වූ කාලයයි. මෙම විදෙස් බලපෑම් ඉදිරියේ කොරියාවට තම ස්වාධිපත්‍ය රැකගැනීම අතිශය අසීරු විය. විශාල රටවල් අතර පිහිටි කුඩා රාජ්‍යයක් මුහුණ දෙන සියලුම ආකාරයේ ගැටළු වලට කොරියාවටද මුහුණ දීමට සිදු විය. එසේම චීනය, ජපානය හා රුසියාව නිතරම බලවතුන් අතර සිටි හෙයින් ඒ රාජ්‍යයන්ට මැදිව කොරියාව අතිශය අසරණ රාජ්‍යයක ස්වරූපය ගන්නා ලදී.
1600 දී ජපන් ආක්‍රමණ වලට මුහුණ දීමට කොරියාවට සිදු විය. 1592 ජපානය කොරියාව හරහා චීනයට යාමට අවසර පැතු අතර ජපන් විශාල සේනාවක් කොරියාවේ දකුණු වෙරළට ඇතුළු විය. ඒත් සමගම ජපන් හා කොරියානු හමුදාවන් සමඟ දරුණු ගැටුම් ඇතිවිය.
ඉන්පසු 1597 දී නැවත වරක් ජපන් ආක්‍රමණයකට මුහුණ දීමට කොරියාවට සිදු වූ අතර මෙහිදී කොරියාව චීන හමුදා සහය ලබා ගන්නා ලදී. චීන සහය මත ජපන් හමුදා මද පවත්වන්නට කොරියාවට හැකි විය.
ජපානය දිගින් දිගටම කොරියාව ආක්‍රමණය කරන ලද හෙයින් ජපන් විරෝදී සංවිධානයක් පවා කොරියානුවන් පිහිටුවා ගන්නා ලදී. 1876 පමණ වන විට මෙවැනි සංවිධාන රාශියක් කොරියාව තුල ස්ථාපිත වී තිබුණි.
1876 වසරේදී ජපානය තම විශාල හා බලවත් යුධ නෞකා කිහිපයක් කොරියාවට එවමින් බලපෑම් සිදු කරන්නට විය. මෙයට එරෙහි වීමට බලයක් නොතිබුණු කොරියාවට අකමැත්තෙන් නමුත් ජපානයට වාසි සහගත වූ ගිවිසුම් කිහිපයකටම එලබෙන්නට සිදු විය. මෙමගින් කොරියානුවන් සතු වූ ජපන් විරෝදී ආකල්පයන් වැඩි වන්නට විය.
මෙම 1876 වර්ෂයෙන් පසු ජපානය කොරියානු ආර්ථිකයට වඩා විශාල වශයෙන් බලපෑම් කරනු පෙනේ. මේ හේතුවෙන් නගරයට සීමා වී තිබු ජපන් විරෝධී ආකල්ප ග්‍රාමීය ප්‍රදේශ දක්වා විහිද යන්නට විය. ඒ අනුව විශාල ගොවි ජනතාවක් මෙම කැරලි වටා එකතුවන්නට විය. 1882 දී ඇති වූ ජපන් විරෝදී හමුදා කැරැල්ල මේ අතර වැදගත් තැනක් ගනී.
ජපන් විරෝධී අරගලයේ තුන්-හක් අවස්ථාවත් ඉතා වැදගත් ය. මේ අවස්ථාවට ජපානය ආර්ථික වශයෙන් කොරියාවට කල බලපෑමත්, ජපානය හා වෙළඳ ගිවිසුමට එළඹීම නිසා වෙනත් රාජ්‍යයන් සමගත් එවැනි ගිවිසුම් වලට එලබෙන්නට වීමත්, ගොවියන් වෙත පනවන ලද බදු වන්න හේතු විය. මෙය උද්ඝෝෂණයක් බවට පත්ව රට පුරා විහිදිණි.
කොරියාවේ වර්තමාන ඉතිහාසය පටන් ගන්නෙ 1910 දි ය. ඒ ජපන් අධිරාජ්‍යය විසින් කොරියාව යටත් කර ගැනීමෙන් පසුවය. ජපානයේ පාලනය ඉතාමත් කෲර එකක් විය. නමුත් ඔවුන් කොරියාව නවීකරණයට ඉඩ ලබා දුනි. විශේෂයෙන්ම ප්‍රවාහන පද්ධතිය ගත් කල එය කැපී පෙනෙන ලෙස සිදුව ඇත. නමුත් එසේ සිදු කරනු ලබන්නේ කොරියාවේ යහපතට නොවන අතර එමගින් උත්සහ කරනු ලබන්නේ කොරියානු සම්පත් ජපානයට ගෙන යෑම පහසු කරලීමයි.
1937 දි ජපන්-චීන යුද්ධය පටන් ගැනීමත් සමග ජපන් පාලනය තවත් දරුණු වන්නට විය. එහිදී කොරියානු සංස්කෘතිය සම්පූර්නයෙන්ම විනාශ කිරීමේ වැඩ පිළිවෙලක් ක්‍රියාත්මක විය. ඒ යටතේ කොරියානු භාෂාව කතා කිරීම තහනම් කිරීමත් ඒ වෙනුවට ආදේශ වශයෙන් ජපන් බස භාවිතා කල යුතු විය. කොරියානු නාමයන් ජපන් නාමයන් වලට මාරු කරන ලදී. බුද්ධාගම ඇදහීම තහනම් කල අතර ඒ වෙනුවට ෂින්ටෝ ආගම ඇදහීම අනිවාර්‍ය විය. පාසැල් වල කොරියන් ඉතිහාසය ඉගැන්වීම තහනම් කිරීමද මෙකල සිදු විය.
කොරියානු ජාතිකයන් වහල් ශ්‍රමිකයන් විදිහට ජපන් කර්මාන්තශාලා වල වැඩ කරන්න පටන් ගත් අතර කොරියානු ජාතිකයන් ලක්‍ෂ හතරක් පමණ මෙලෙස වහල්ලු වශයෙන් ජපානයට ගෙනගොස් ඇත. ඔවුන්ගෙන් පැවත එන අය ලක්‍ෂ පහක් පමණ නුතනය වන විටත් ජපානයේ සිටිති. ඔවුන්ව අද හැඳින්වෙන්නෙ "සයිනිචි" වශයෙනි. ඊට අමතරව කොරියානු කාන්තාවන් ලක්‍ෂ පහක් පමණ ජපන් හමුදා සෙබළුන්ට ගණිකාවන් විදිහට යොදාගැනීම සඳහා බලෙන් ගෙනයාම මෙකල සුලභ වශයෙන් දක්නට විය.
මේ විදිහට ජපන් පාලනයෙන් කොරියාවට ඉමහත් විනාශයක් අත් වෙද්දි කොරියානු ජනතාව ජපන් පිරිසට විරුද්ධව සටන් කිරීමට තීරණය කරන ලදී. මේ සටන්කාමී ගරිල්ලා කණ්ඩායම් බොහොමයක් ස්ථානගත වෙන්නෙ චීන-කොරියන් දේශසීමාව ආසන්නයේය. ඔවුන්ට චීන සහ සෝවියට් සහය ලැබුණි. දෙවෙනි ලෝක යුද්ධයේ ආරම්භයත් සමග කොරියානු විමුක්ති අරගලය ප්‍රධාන ධාරාවන් දෙකකට බෙදුණි.
පළවෙනි කොටස සමන්විත වෙන්නෙ චීනයට පලා ගිය පිරිසක් විසින් එහිදී පිහිටුවා ගන්නා ලද දේශපාලන සංවිධානයකිනි. ඔවුන්ට චීනයේ සහ බටහිර රටවල සහය ලැබුණි. ඔවුන් චීනයේ විකල්ප රජයක් ඇති කර ගති. මේ සංවිධානයේ මිලිටරි අංශය හැදින්වෙන ලද්දේ “කොරියානු විමුක්ති හමුදාව” (Korean Liberation Army) වශයෙනි.
දෙවෙනි කොටස සමන්විත වුයේ කොරියන්-චීන දේශසීමාවේ ස්ථානගත ව සිටි ගරිල්ලන් ගෙනි. ඔවුන්ට සෝවියට් දේශයේ සහ මාඕ සේදොං ගෙ චීන කොමියුනිස්ට් පක්‍ෂයේ සහය ලැබුණි. එනිසාම මේ කොටස සමාජවාදයට නැඹුරු විය. ඔවුන් ගේ මිලිටරි අංශය හැදින්වෙන ලද්දේ “කොරියානු ස්වේච්ඡා හමුදාව” (Korean Volunteer Army) වශයෙනි.
කොහොම වෙතත් මෙම ගරිල්ලා සටන් වලින් ජපන් හමුදාවට වෙන බලපෑම අවමය. විශේෂයෙන්ම කොරියානු විමුක්ති හමුදාවට කොරියාව ඇතුලෙ තීරනාත්මක දෙයක් කිරීමට හැකියාවක් ලැබුනේ නැත. 1943 දී ඇතිවෙන කයිරෝ සාකච්ඡා වලදි ඇමරිකාව, සෝවියට් දේශය සහ බ්‍රිතාන්‍යය යුද්ධෙන් පස්සෙ කොරියාව නිදහස් රාජ්‍යයක් විදිහට පවත්වා ගෙන යාමට එකඟ විය. 1945 අගෝස්තු 6 ඇමරිකාව හිරොෂිමාවට පරමාණු බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීය. අගෝස්තු 8 සෝවියට් දේශය ජපානයට එරෙහිව යුද්ධ ප්‍රකාශ කරන ලදී. අගෝස්තු 9 නාගසාකි නගරයට දෙවෙනි පරමාණු බෝම්බ ප්‍රහාරයත් එල්ල විය. එදිනම සෝවියට් යුධ ටැංකි චීන-කොරියන් දේශසීමාව හරහා කොරියාවට ඇතුල් විය. ඇමරිකාව මේ අවස්තාවේදී බිය වන ලද්දේ මුළු කොරියාවම සෝවියට් ග්‍රහනයට නතු වෙතැයි සිතු හෙයිනි. ඔවුන් වේගයෙන් සැලසුම් කරන ලද්දේ කොරියාව තාවකාලිකව කොටස් දෙකකට බෙදා කොටසක් සෝවියට් දේශයේ ආරක්‍ෂාව යටතේත්, අනෙක් කොටස ඇමරිකාවේ ආරක්‍ෂාව යටතේත් තබා ගැනීම සඳහාය. මෙහිදී ඔවුන් සීමාව ලෙස තෝරා ගන්නා ලද්දේ 38 වෙනි දේශාංශ රේඛාව ඔස්සේය. ඊට හේතු වෙන්නෙ ඒ සීමාවෙන් කොරියාව දළ වශයෙන් සමාන කොටස් දෙකකට බෙදෙන අතරම, විශාලම නගරය වන සියොල් නගරය ඇමරිකන් කොටසට හසු වීමයි. සෝවියට් දේශය මේ සැලසුමට එකඟ වූ අතර පෝස්ට්ඩෑම් නගරයේ පැවැත්වෙන සාකච්ඡාවකදී කොරියාව තාවකාලිකව කොටස් දෙකකට කඩා, අවුරුදු හතරකට පසු එක්සත් කොරියාවකට නිදහස දීමට එකඟ විය.
මේ වෙනකොට කොරියාවේ ප්‍රධාන දේශපාලන ධාරාවන් තුනක් තියෙනවා.
- ඇමරිකන් හිතවාදී දක්‍ෂිනාංශිකයන්
- සෝවියට් හිතවාදී කොමියුනිස්ට් වරු
- සමාජවාදී නැඹුරුවක් සහිත ජාතිකවාදීන්
ඇමරිකන් හිතවාදී දක්‍ෂිනාංශිකයන් ප්‍රධාන වශයෙන්ම සමන්විත වන ලද්දේ චීනයේ පිහිටවන ලද විකල්ප රජයේ සහ කොරියානු විමුක්ති හමුදාවට සම්බන්ධ කොටස් වලිනි. කොමියුනිස්ට් වරු සෝවියට් ආධාර ලබන කොමියුනිස්ට් වාදීන් ගෙන් සමන්විත විය. ජාතිකවාදීන් සමන්විත වුයේ කොරියාව තුල සහ චීන-කොරියන් දේශසීමාවේ සිට ක්‍රියාකාරී වු අරගල කරුවන් ගෙනි. මොවුන්ට සෝවියට් සහ මාඕ ගේ සහය ලැබුන හෙයින් මොවුන් අතර සමාජවාදී අදහස් ස්ථාපිත වී තිබුණි. මේ අය අතරින් වඩාත්ම බලවත් වුයේ ජාතිකවාදීන්ය. අනිත් කොටස් කොරියානු ජනතාව දුටුවේ විදේශිකයන් ගෙ ඒජන්තවරු වශයෙනි.
මේ අනුව පෙනී යන්නේ කොරියාව නිර්මාණය වීමෙහිලා අතීතයේ සිටම ජපානයේ බලපෑම විශාල වශයෙන් ලැබී ඇති බවයි. හුදෙක්ම කොරියාව තුල සිදු වූ සෑම කරුණකටම පාහේ ජපානය සම්බන්ධ වී ඇත. කොරියානු ආර්ථික, සමාජ හා දේශපාලන ආදී වු සියල්ලටම ජපානය මැදිහත්ව ඇත. මහා රාජ්‍යයන්ට මැදිව පිහිටි එක රාජ්‍යයක් වශයෙන් කොරියාව නිතරම පාහේ තාඩන පීඩනයන්ට ලක් වූ අතර හෙතම එනිසාවෙන්ම ස්වාධීන රාජ්‍යයක් සේ නැගී සිටීමට උත්සහා ගන්නා ලදී. තවද දුර්වලයෙකු නිසාවෙන් අන්‍ය ජාතින් හා අවාසි සහගත ගිවිසුම් වලට එලබෙන්නට සිදු වුවද කොරියානු ඉතිහාසය අධ්‍යනයේදී පෙනී යන්නේ කොරියාවට ජපානය ඉතා විශාල බලපෑමක් සිදු කර ඇති බවයි.
