නිදහසින් පසු ඉන්දියාවේ ආර්ථික වර්ධනය. (02 කොටස)

1980 පසුව නොයෙක් ආර්ථික වැඩපිළවල් අනුගමනය කිරීමට ඉන්දියානුවන්ට හැකි විය. ඓතිහාසික වශයෙන් ඉන්දියාව විසින් සිය ආර්ථිකය හා දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය වර්ග තුනක් තුල වර්ගීකරණය කර තිබේ. ඒ කෘෂිකර්ම, කර්මාන්ත සහ සේවා යනුවෙනි. ඒ අනූව භෝග, වී, වගාව, කිරි සහ සත්ව පාලනය, ජලජීවී වගාව, ධීවර කර්මාන්තය, ශාක වගාව, වන වගාව, වන වගාව ආශ්‍රිත කටයුතු ආර්ථික අංග බවට පත් විය. එමෙන්ම ඉන්දියානු සේවා අංශයේ අර්ථ දැක්වීම එහි ඉදිකිරීම්, සිල්ලර වෙළඳාම, මෘදුකාංග, තොරතුරු තාක්ෂණය, සන්නිවේදනය, ආගන්තුක සත්කාරය, යටිතල පහසුකම් මෙහෙයුම්, අධ්‍යාපනය, සෞඛ්ය සේවා, බැංකු සහ රක්ෂණ සහ වෙනත් බොහෝ ආර්ථික කටයුතු ඇතුළත් වේ.

ඉන්දියාව කෘෂි නිමැවුමෙන් ලොව දෙවන ස්ථානයට පත්ව ඇත. කෘෂිකාර්මික හා අත්‍යාවශ්‍ය ක්ෂේත්‍රවල දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය 17% ක් ද, 2014 දී එහි මුළු සේවක සංඛ්යාව 49% ක් ද විය. ඉන්දියානු ආර්ථිකය විවිධාංගීකරණය වී ඇති නමුත්, දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයට කෘෂිකාර්මික දායකත්වය 1951 සිට ක්‍රමයෙන් වැඩි වී ඇත. වර්තමානය වන විටද එය රටේ විශාලතම රැකියා මූලාශ්‍රය වන අතර එය සමස්ත සමාජ ආර්ථික සංවර්ධනයෙහි වැදගත් කොටසක් බවට පත්ව ඇත. සියළුම වගාවන් සඳහා බෝග අස්වැන්න අනුව එක් ඒකකයට වසර පහක කාලයක සිට විශේෂ අවධානය යොමු වීමත්, වාරිමාර්ග තාක්ෂණය, නූතන කෘෂිකාර්මික භාවිතයන් ක්‍රියාත්මක කිරීම සහ සැපයීම ඉන්දියානු හරිත විප්ලවයෙන් පසු කෘෂිකාර්මික ණය සහ සහනාධාර ඒ සදහා ඉවහල් වී ඇත. කෙසේ වෙතත්, අන්තර්ජාතික සංසන්දනයන් මගින් පෙන්නුම් කරන්නේ ඉන්දියාවේ සාමාන්‍ය අස්වැන් ලෝකයේ ඉහලම අස්වැන්නෙන් 30% සිට 50% ක් ලෙසයි. උත්තර් ප්‍රදේශ් , පන්ජාබ් , හර්යානා , මධියා ප්‍රෙද්ශ් , අන්ද්රා ප්‍රදේශ් , තෙලන්ගනා , බිහාර් , බටහිර බෙංගාලය , ගුජරාටය සහ මහාරාෂ්ට්ර යන ප්රාන් ඉන්දියානු කෘෂිකර්මාන්තයට ප්රධාන වශයෙන් දායක වේ.

දෙවන හා විශාලතම පලතුරු හා එළවළු නිෂ්පාදකයා මෙන්ම ලෝක පලතුරු හා එළවළු නිෂ්පාදනයෙන් 10.9% සහ 8.6% ක හිමිකරුවා වන්නේද ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාවේ විශාලතම කජු සහ කජු පොටෑෂ් දියර විශාලතම අපනයනකරු (සීඑන්එල්එල්) වේ. 2011-12 කාලසීමාව තුළදී කජු මදවල අපනයනය හරහා රටට උපයන ලද විදේශ විනිමය ඉන්දියානු කජු අපනයන ප්‍රවර්ධන සභාවේ (CEPCI) සංඛ්යාලේඛන මත පදනම්ව කෝඩෝ 4,390 ක් ( ₹ 43.9 ක්) වී ඇරත. 2011-12 කාලවලදී ටොන් 131,000 ක් අපනයනය කරන ලදී. කොලම් , කේරලයේ කජු සැකසුම් ඒකක 600 ක් පමණ ඇත. 2015-16 හා 2014-15 බෝග වර්ෂවල (ජූලි-ජූනි) කාලය තුළ ඉන්දියානු ආහාර නිෂ්පාදන කර්මාන්තය ටොන් මිලියන 252 ට (MT) පත්වන ලදී. ඉන්දියාවෙන් බාස්මතී වී, තිරිඟු, ධාන්ය වර්ග, කුළුබඩු, නැවුම් පළතුරු, වියළි පලතුරු, මී හරක් මස් මාංශ, කපු, තේ, කෝපි සහ අනෙකුත් මුදල් බෝග විශේෂයෙන් මැද පෙරදිග, අග්නිදිග සහ නැඟෙනහිර ආසියාතික රටවල්වලට අපනයනය කරයි. මෙම අපනයනයන් තුළින් අපනයන ආදායමෙන් සියයට 10 ක් පමණ ආවරණය කරනු ලබයි.

කර්මාන්තවල දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය 26% ක් වන අතර සමස්ත ශ්‍රම බලකායෙන් 22% ක් එහි සේවය කරයි. ලෝක බැංකු වලට අනුව, 2015 දී ඉන්දියාවේ කාර්මික නිෂ්පාදනයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය වර්තමාන එක්සත් ජනපද ඩොලරය පදනම් කරගත් 6 වන විශාලතම (ඩොලර් බිලියන 559), හා උද්ධමන-ගැලපූ ස්ථාවර 2005 ඇමරිකානු ඩොලරය පදනම් කරගත් (ඩොලර් බිලියන 197.1) පමණ විය. 1991 ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරන හේතුවෙන් කාර්මික අංශය සැලකිය යුතු වෙනස්කම්වලට ලක් විය. ඒ අනූව ආනයන සීමා කිරීම් ඉවත් කරන ලද අතර, විදේශීය තරඟකාරීත්වය තුලින්, සමහර රජයට අයත් රාජ්‍ය කර්මාන්ත පුද්ගලීකරනය කිරීමට මග පෑදුනේය. විදේශ සෘජු ආයෝජන (FDI) තන්ත්‍රය, යටිතල පහසුකම් වැඩි දියුණු කිරීම හා වේගයෙන් ගමන් කරන පාරිභෝගික භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය පුළුල් කිරීම සඳහා හේතු විය. පශ්චාත්-ලිහිල්කරණය තුළ ඉන්දියානු පුද්ගලික අංශය චීනයේ ලාභදායි ආනයන තර්ජනය ඇතුලු දේශීය හා විදේශීය තරඟකාරීත්වයකට මුහුණ පෑවේය. පිරිවැය මිරිකා ගැනීම, කළමනාකරණය නවීකරණය කිරීම හා ලාභ ශ්‍රමය හා නව තාක්ෂණය එසේ ඔවුන් මුහුණ පෑ තර්ජනයන්ය. කෙසේවෙතත්, මේ නිසා මීට පෙර ශ්‍රම-බලශක්තියට අයත් ක්‍රියාවලි මත විශ්වාසය තැබූ කුඩා නිෂ්පාදකයින් අතර පවා රැකියා උත්පාදනය අඩු කර ඇත.

ඛනිජ තෙල් නිෂ්පාදන හා රසායනික ද්‍රව්‍ය ඉන්දියාවේ කාර්මික දළ දේශීය නිෂ්පාදනයට විශාල දායකත්වයක් සපයයි. ඔවුන් එක්ව අපනයන ආදායමෙන් 34% කට වැඩි දායකත්වයක් සපයයි. ඉන්දියාව විසින් දිනකට බොරතෙල් බැරල් මිලියන 1.24 ක් නිපදවනු ලබයි. ජම්නගර්හි විශාලතම පිරිපහදුව, වත්මන් පිරිපහදු සංකීර්ණය ඇතුළු බොහෝ ඛනිජ තෙල් පිරිපහදුව හා ඛනිජමය මෙහෙයුම් ඉන්දියාව සිදු කරයි. ඉන්දියානු රසායන කර්මාන්තය ආසියාවේ තෙවන විශාලතම නිශ්පාදකයා වන අතර එය රටේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 5% ක දායකත්වයක් ලබා ඇත. ඉන්දියාව කෘෂි රසායන, පොලිමර් සහ ප්ලාස්ටික්, ඩීන් සහ විවිධ කාබනික හා අකාබනික රසායනික ද්‍රව්‍යන් නිපදවන රටවල් පහෙන් එකකි. මෙම ද්‍රව්‍යන්ගේ විශාල නිෂ්පාදකයෙක් සහ අපනයනකරුවෙකු වුවද, ඉන්දියාව රසායනික ද්‍රව්‍යවල ශුද්ධ ආනයනකරුවෙකු ද වේ. උච්ච වූ දේශීය ඉල්ලුම නිසා එය සිදු වේ.