නිදහසින් පසු ඉන්දියාවේ ආර්ථික වර්ධනය. (03 කොටස)

දියමන්ති මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ නිපදවීම සඳහා ඉන්දියාව විශාලතම මධ්යස්ථානවලින් එකකි. එය විශාලතම රත්රන් පාරිභෝගිකයන් අතරින් එකකි. මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ කර්මාන්තය වසර දහස් ගණනක් තිස්සේ ඉන්දියාවේ ආර්ථික වශයෙන් ක්‍රියාකාරී වී ඇත. 18 වන සියවස වන තෙක් දියමන්තිවල ඇති එකම ප්‍රධානතම විශ්වාසදායක ප්‍රභවය ඉන්දියාවයි. වර්තමානයේ දකුණු අප්‍රිකාව හා ඕස්ට්‍රේලියාව දියමන්ති සහ වටිනා ලෝහවල නිෂ්පාදකයන් වන නමුත් ඇන්ට්වර්ප් , නිව් යෝර්ක් හා රමාත් ගාන් සමඟ ලෝකය පුරා ස්වර්ණාභරණ ඔප දැමීම, කැපීම, නිමා කිරීම, වැනි කටයුතු තවමත් සිදු වන්නේ සූරත් සහ මුම්බායි වැනි ඉන්දියානු නගරවලය. රන්, වටිනා ලෝහ, වටිනා ගල්, මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ ආදිය අපනයනය කිරීම හා ආනයනය කිරීම ඉන්දියාවේ ගෝලීය වෙලඳාමේ විශාලතම කොටස වේ. ඉන්දියාවේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් 7% ක් පමණ දායක වන කර්මාන්තයක් ලෙස ස්වර්ණාභරණ කර්මාන්තය දැක්විය හැකිය. මිලියන ගනනක් සේවකයින්ට සහ විදේශ විනිමය ඉපයීමේ ප්‍රධාන ප්රභවයක් ලෙස මෙය හැදින්විය හැකිය. මැණික් හා ස්වර්ණාභරණ කර්මාන්තය, 2013 දී, ආර්ථිකයට ඩොලර් 251,000 (ඩොලර් බිලියන 39) උපයා දී ඇත. එය ඉන්දියානු ආර්ථිකයේ තව තවත් වර්ධනය වෙමින් පවතින අතර, 2018 වන විට ₨ 500,000 (ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 78) දක්වා වර්ධනය කිරීමට බලාපොරොත්තු වේ.

ඉන්දියාවේ මතුපිට හා භූගත ජලය ඇතුළු සමස්ත උපයෝගීතාවයෙන් යුත් ජල සම්පත ඝන මීටර් 1123 කි. වර්ග ප්‍රමාණය වර්ග කිලෝමීටර් 546,820 (වර්ග මීටර් 211,130) ක් වන අතර මුළු වගා බිම් වලින් 39% ක් පමණ ජල සම්පාදනය කෙරේ. ඉන්දියානු අභ්‍යන්තර ජල සම්පත් හා සමුද්‍රීය සම්පත් ධීවර කර්මාන්තයේ මිලියන හයකට ආසන්න ජනතාවකට රැකියා සපයයි. 2010 වසරේදී ලෝකයේ හයවන විශාලතම ධීවර කර්මාන්තය බවට පත් වූයේද ඉන්දියානු ධීවර කර්මාන්තයයි.

රෙදිපිළි කර්මාන්තය රටේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනයට සියයට 4 ක් පමණ දායක වේ. කාර්මික නිෂ්පාදනයට සියයට 14 ක් සහ අපනයන ආදායමට සියයට 17 ක් පමණ ද දායක වේ. ඉන්දියානු රෙදිපිළි කර්මාන්තය මෑත වසරවලදී වේගයෙන් දියුණු වෙමින් වර්ධනය වන කර්මාන්තයක් බවට පරිවර්තනය වී තිබේ. 2004-2005 කාලය තුළ කර්මාන්තය නිදහස් කර ගැනීමෙන් පසු, ප්‍රධාන වශයෙන්ම මූල්යමය වශයෙන්, රජය දේශීය හා විදේශීය වශයෙන් දැවැන්ත ආයෝජන ලැබීම් ලබා දුන්නේය. 2004 සිට 2008 දක්වා කාලය තුළ ඇඟලුම් ක්ෂේත්‍රයේ සමස්ත ආයෝජනය ඩොලර් බිලියන 27 කින් වැඩි විය. ඉන්දියාවේ මැන්චෙස්ටර් ලෙස හඳුන්වන Ludhian ලොම්ලෙන් 90% ක් නිෂ්පාදනය කරයි. ඉචකර්ආන්ජි වැනි රෙදිපිළි මධ්යස්ථාන රට තුළ ඉහළම ඒකපුද්ගල ආදායමක් භුක්ති විඳියි. ඉන්දියානු කපු වගාව, ෆයිබර් සහ රෙදිපිළි කර්මාන්තය මිලියන 45 ක් සඳහා රැකියා සපයයි මෙම අංශයේ වයස අවුරුදු 18 ට අඩු දරුවන් 400,000 ක් පමණ වන බවද සොයාගෙන ඇත.

ඉන්දියාවේ කාර්මික අංශයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයේ විශාලතම උප අංශය වන්නේ ඉන්ජිනේරු කර්මාන්තයයි. එය තුන්වන විශාලතම අපනයනය ද වේ. එයට ටර්බයින, මෝටර් රථ හා දුම්රිය මාර්ග සඳහා ප්‍රවාහන උපකරණ, යන්ත්‍ර උපකරණ, ප්‍රාග්ධන භාණ්ඩ, ට්රාන්ස්ෆෝමර්, ස්විච්ගර්, ඌෂ්මක සහ කාස්ටි සහ කොන්ක්රීට් උපාංග ඇතුළත් වේ. මෙම කර්මාන්තයේ සේවකයන් මිලියන හතරක් පමණ වෙති. මෙම කර්මාන්තය 2013-14 වසරේදී ඩොලර් බිලියන 67 ක් වටිනා ඉංජිනේරු ද්‍රව්‍ය අපනයනය කර ඇත. ඉන්දියාවේ ඉංජිනේරුමය කර්මාන්තයට මෝටර් රථ, මෝටර් සයිකල් හා ස්කූටර් සහ ට්‍රැක්ටර් වැනි ඵලදායි යන්ත්‍ර සූත්‍ර ද ඇතුළත් වේ. 2011 දී ඉන්දියාව මිලියන 18 ක් පමණ මගී සහ උපයෝගීතා වාහන නිෂ්පාදනය කරන ලද අතර ඉන් මිලියන 2.3 ක් අපනයනය කර තිබේ. ඉන්දියාවේ ට්‍රැක්ටර් සඳහා විශාලතම වෙළඳපොළ පවතින අතර, 2013 දී ගෝලීය ට්‍රැක්ටර් නිෂ්පාදනයෙන් 29% ක් නියෝජනය කරයි. ඉන්දියාව ලෝකයේ 12 වන විශාලතම නිෂ්පාදකයා වන අතර 7 වැනි විශාලතම යන්ත්රෝපකරණ නිෂ්පාදකයාද වේ.

2014-15 මූල්ය වර්ෂය තුළදී ඉන්දියාව තුන්වන විශාලතම අමු වානේ නිෂ්පාදකයා වන අතර ස්පොන්ජ් විශාලතම නිෂ්පාදකයා බවට ද වේ. ඉන්දියාව මේ වන විට නිමි වානේ ටොන් මිලියන 91.46 ක් සහ අමු යකඩ ටොන් මිලියන 9.7 ක් නිෂ්පාදනය කර ඇත.

මෑත වසරවලදී ඉන්දියානු ඖෂධ කර්මාන්තය ලෝකයේ සෞඛ්ය ක්ෂේත්‍රයේ ප්‍රමුඛතම නිෂ්පාදනයක් බවට පත් වී තිබේ. 2011 වසරේදී ඉන්දියාවේ ඖෂධ සැපයුම්වලින් 8% ක් පමණ නිපදවූ අතර, ඖෂධ වර්ග 60,000 කට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් අඩංගු විය. ඖෂධ කර්මාන්තයේ ආදායම 2005 දී ඩොලර් බිලියන 6 සිට 2016 දී ඩොලර් බිලියන 36.7 දක්වා වර්ධනය වී ඇත. වාර්ෂික වර්ධන අනුපාතය (CAGR) 17.46% කි. 2020 වන විට ඩොලර් බිලියන 55 දක්වා ළඟා වීමට 15.92% ක CAGR හි වර්ධනයක් අපේක්ෂා කෙරේ. 2020 වන විට ඉන්දියාව ලෝකයේ හයවන විශාලතම ඖෂධ වෙළඳපොළ බවට පත් කිරීමට අපේක්ෂා කරයි. ගුජරාට් ප්රාන්තය ඖෂධ සහ ක්රියාකාරී ඖෂධීය අමුද්රව්ය (APIs) නිෂ්පාදනය සහ අපනයනය සඳහා කේන්ද්රස්ථානය වී ඇත.

මේ ආකාරයටම ඉන්දියාව තුළ ක්‍රියාත්මක වන විවිධ සේවාවන් ජාතික ආර්ථිකයට දායකත්වය සපයයි. ආරක්ෂක සේවාව, සිවිල් හා ගුවන් සේවය, තොරතුරු තාක්ෂණ සේවාව, බැංකුකරණය සහ මුදල් සේවාව, යටිතල පහසුකම් සහ ප්‍රවාහන සේවාව යන සේවාවන් තුළින්ද සැලකිය යුතු මට්ටමක ආර්ථික ඉපැයීමක් සිදු කරනු ලබයි.

මෙම ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති හා වැඩපිළිවෙලවල් නිසා ඉන්දියාව අද වන විට ආර්ථික අංශයෙන් ඉහළ මට්ටමක සිටී. ඉන්දියාවේ වර්ධන අනුපාතය 7.2% දක්වා ඉහළ නැංවීමත් සමඟ ඉන්දියාව 2014-15 කාලයේ ප්‍රකෘතිමත් තත්වයකට පත් විය. ඉන්දියාවේ ආරම්භක උත්පාතය සහ නිෂ්පාදන 2015 දී වර්ධනය වූ අතර එය 7.6% කින් වර්ධනය විය. 1990 න් පසු ප්‍රථම වතාවට ඉන්දියාවේ 2015 දී 6.9% ක වර්ධනයක් වාර්තා කරමින් චීනයට වඩා වේගයෙන් වර්ධනය විය. මේ ආකාරයට ආර්ථිකයේ බලවතෙකු බවට පත් වීම සදහා ඉන්දියානුවන් ගෙනගිය ජාතික ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති සෘජුවම ඉවහල් වී තිබේ.