ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ය ජනාවාස 2 කොටස
ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ය ජනාවාස 2 කොටස
මෙම දිවයින පිළිබදව ඔවුන්ගේ කුකුස වර්ධනය වීමට විශේෂයෙන් බලපාන ලද්දේ වයඹ දිග වෙරෙළේ පිහිටි මුතු පරත් ලංකාවේ විවිධ දෙසින් හමුවන මැණික් වර්ගත් වන්නට හැක. එහෙත් මේ කාලය වනවිට ලංකාව රාක්ෂයින් අරක් ගත් යකුන්ගේ දුපතක් ලෙස වෙළෙන්දුන් විසින්ම ඉංදියාව පුරා මතයක් පතුරා තිබුනි. එමගින් වෙනත් පරපුරක වෙළෙදුන් සිත්වල යම් බියක් ඇති කිරීමට ඔවුන් උත්සාහ ගෙන තිබුනු බවට අපට සදහන් කළ හැකිවේ. කෙසේ වෙතත් රාක්ෂයින්ට ඇති බියට වඩා සම්පත් පිළිබදව ඇති දැඩි ඇල්ම නිසා වෙළෙන්දන් බොහෝ ලෙස දිවයින කරා පැමිනෙන්නට විය. ඔවුන්ගෙන් සමහරු තාවතාලිකවද තවත් සමහරු ස්ථිරවද මෙහි පදිංචි වන්නට වූහ.
ලංකාවට පැමිණි ආර්යයන් ආර්යාවර්ථයේ කුමණ ප්‍රදේශයෙන් ලංකාව කරා පැමිණියේ ද යන්න පිළිබදව ඉතිහාසඥයන් අතර විවිධ මත භේද පවතී. පුර්ව කථා ප්‍රවෘත්ති වලින් එලඹ ගත හැකි නිගමන ස්ථිර නොවීම නිසා ඉන්දියාවේ ආර්ය භාෂාව සමග ලංකාවේ සිංහල භාෂාව සංසංදනය කරමින් තීරණයකට එළඹීමට සමහර ඉතිහාසඥයන් උත්සාහ දරයි. එහෙත් එම භාෂා දෙක ගැලපීමෙන්ම පමණක් තීරණයකට එළඹීමට හැකි දැයි සොයා බැලීමට තමත් වාග් විද්‍යඥයෝ උත්සාහ දැරීමට පෙළඹි ඇත. මොවුන් දෙපිරිස අතර ඔවුන් පවසන මත පිළිබද විවිධ පරස්පර තා දක්නට ලැබේ.
ඉන්දු ආර්යයෝ ලංකාවට පැමිණියේ ආර්යාවර්තයේ කුමණ ප්‍රදේශයෙන් ද යන්න පිළිබද මත ඉදිරිපත් කරන්නන් අතර ප්‍රමුඛ ස්ථානයක් හිමි කර ගන්නා “ විල් හෙල් ගයිගර් “ හෙවත් “ විලියමි ගයිගර් “ මහතා පවසන්නේ සිංහළය වඩාත් සමීප වන්නේ ගුජරාට, මරාට, වැනි බටහිර දිග භාෂාවන්ට බවයි. ඔහුට විරුද්ධ මතයක් ඉදිරිපත් කරන “ මොහොමඩ් සහිදුල්ලා “ මහතා වැනි අය ප්‍රකාශ කරන්නේ සිංහලය නැගෙනහිර ආර්ය භාෂාවන්ට වඩාත් සමාන තත්වයක් පෙන්වන බවයි. මේ අතර අපට ප්‍රකාශ කළ හැකි මතය වන්නේ සිංහළය වර්තමාන ඉංදිය භාෂාව සමග සැසදිම නොකට යුතු දෙයක් බවයි. එසේ කිව හැක්කේ අවුරුදු දෙදහස් පන්සියයක් පමණ දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ සිංහළ භාෂාව ස්වාධීනව විකාශනය වූ භාෂාවක් නිසාවෙනි. එබැවින් වර්තමාන භාෂා සැසදිමට වඩා පැරණි සිංහළ හා පැරණි අශෝක ලිපි වල එන භාෂාව සැසදිම වඩාත් ඵලදායි වේ යැයි අපට කිව හැක.
මෙසේ සලකා බැලීමේදී සිංහලයේ බස් වහර පිලිබදව තව තවත් සැලකා බැලීමෙන් යම් යම් තීන්දු තීරන වලට එලබිය හැකි බව අපේ අදහසයි. එලෙස සිංහලයේ යම් යම් වචන වල නිරුක්ති හෙවත් අරුත සලකා බලා ඇතැම් ඉතිහාසඥයන් මේ පිළිබදව අදහස් දක්වා ඇත ඒ අතරින් ප්‍රධාන ලෙස ˝ගංගා˝ යන්න නැගෙනහිර ඉන්දියාවේ ප්‍රධාන ගංගාවට භාවිතා කළ නම බවත් එම ගංගා නම් නාමය ලංකාවට ලැබුණේ මුල් ආර්යයන් ඉන්දියාවේ නැගෙනහිර ප්‍රදේශ වල සිට ලංකාවට පැමිණි නිසා බවත් ඔවුන් මත පල කරයි. තවද වී පැලයට ලංකාවේ දී සිංහලයන් විසින් භාවිතා කරනු ලබන “ ගොයම “ යන වචනය සංස්කෘතයේ එන “ ගෝතුම / ගෝදුම “ නම් වචනයෙන් බිදී ආ බවටද ඉතිහාසඥයන් මත ඵල කරයි. ( සංස්කෘත භාෂාවේ ගෝදුම යනු තිරිගු ය ). මෙය ඉන්දියාවේ වයඹ දිග ප්‍රදේශ වල භාවිතා වූ වචනයක් ලෙස සලකයි. තිරිගු ප්‍රධාන ආහාරය ලෙස භාවිතා කළ ඉන්දියාවේ වයඹ දිග ප්‍රදේශ වලින් ලංකාවට පැමිණි ජනයා ලංකාවේ ඒ වන විටත් ප්‍රධාන ආහාරය වූ (සහල්) ධාන්‍ය වලට ඔවුන්ට හුරු පුරුදු නාමය යෙදූ බවට ඉතිහාසඥයන් වැඩිදුරටත් පෙන්වා දෙයි.
මෙසේ මේ පිළිබදව පවතින පරස්පර විරෝධි අදහස් හේතු කරගෙන ලංකාවට පැමිණි ආර්යයන් ආර්යාවර්ථයේ කුමණ ප්‍රදේශයෙන් ලංකාව කරා පැමිණියේ ද යන්න පිළිබදව ස්ථීර නිගමනයකට පැමිණිය නොහැකි නිසා ආර්යාවර්ථයේ නැගෙනහිර හා බටහිර යන ප්‍රදේශ දෙකෙන්ම පැමිණි අය මිශ්‍ර වීමෙන් ලංකාවේ ආර්ය ජනාවාස ඇති වූ බවට මතයක් පල කිරීමට මෙම ඉතිහාසඥයන් හට අවසානයේ දී සිදු වී ඇත.
