සාහිත්ය මුලාශ්රයන් හා ශිලා ලේඛන තුළින් මානව වර්ගයට තොරතුරු සංප්රේශනය කිරීමේ ඇති විවිධත්වයන් හා නෛසර්ගික වටිනාකම් පහත පරිද්දෙන් කුළුගැන් විය හැකිය.
ශිලා ලේඛනයන්හි නෛසර්ගික අගය
ශිලා ලේඛනයන් වනාහි බොහෝ සෙයින්ම වර්ණනාත්මක බවින් යුක්තය එනමුදු එය සෑම ශිලා ලේඛනයක් සඳහාම සර්ව සාධාරණ නොවේ ඇතැම් ශිලා ලේඛන වනාහි අලංකාර බාහුල්යයෙන් යුතුව අධික වර්ණනාත්මක ශෛලියෙන් යුතුව ඉදිරිපත් කර තිබේ.
බොම්බායේ බීච් පුර ඓතොල් ප්රදේශයේ මෙගුති නම් විිහාරයේ හමුවන ඓහොල් ශිලා ලිපිය රචන ාකිරීමේ මුලීක අරමූණ වී ඇත්තේ ජිනේන්ද්ර දෙවොල ඉදි කාරීම පිළිබඳ දැක්වීම වුවද එහි අන්තර්ගතය දෙස බලන කල්හි දෙවන පුලකේශින් රජ පිළිබඳ ප්රශංසා පූර්වකව වර්ණනා කිරිම මුඛ්ය අරමුණ වි ඇති බව යි
“නනාහෙනිශතභිඝාතපතිතභ්රාන්තාශ්වපතිද්විපේ නෘත්යද්භීමකබන්ධඛඞිගකිරණජ්වාලා සහස්රේ රණේ ලක්ෂ්මීර්භාවිත චාපලාපිච කෘතා සෞර්යෙන යෙනාත්මසා ද්රාජාසීජ්ජයසිංහල්ලභ ඉති ඛ්යාතශ්චලුක්යාන්වයඃ”
මෙය වනාහි ජයසිංහ වල්ලභ රජ පිළිබඳ වර්ණනාත්මක මුඛයෙන් තොරතුරු ඉදිරිපත් කිරීමකි මෙලෙස වර්ණනාත්මකව ඇතැම් තොරතුරු ඉදිරිපත් කළද ශිලාලේඛනයන්හි ඉදිරිපත් කෙරෙන තොරතුරුවල විශ්වශනීයත්වයට හානියක් වි නොමැත. විශ්වශනීයත්වය වනාහි ශිලාලේඛනයන්හි මුලික ගුණාත්මක බාවයයි. එය කිසිසේත් හානි නොවී ඇති බව සමස්ත ශිලාලේඛනයන් දෙස බලන කල්හි පැහැදිළි වන කාරණයකි.
ඉතිහාස අධ්යයන මුලාශ්රයන් අතර ශිලා ලේඛනයන්හි උත්කෘෂ්ට බව සාහිත්ය මූලාශ්රයන්හි ස්වභාවය දැක්වීම තූළින්ද හදුනා ගත හැකිය.
සාහිත්ය මුලාශ්රවල ස්වභාවය
පුර්වොක්ත කරුණු කාරණාවන්ගෙන් යුක්ත වීම තුළ මුලාශ්රයන් ලෙසින් සාහිත්ය මුලාශ්රයන්හි තොරතුරු සත්ය ලෙස එක එල්ලේ පිළි ගැනීම දුෂ්කරය මේ හෙයින් එකම කාරණාවක් පිළිබඳ සත් අසත් භාවය තීරණය කිරීමේදි සාධක කිහිපයක එකීභුතත්වය අවශ්ය කෙරේ
මේ හෙයින් සාහිත්ය මුලාශ්රයන්හි නිරවද්යතාවය පිළිබඳ හීනතාවක් දක්වයි.
පුර්වොක්ත සෑම තොරතුරක් දෙසම නෙතඟ හෙලීමෙන් ඉතිහාස අධ්යයනයෙහිලා සාහිත්ය මුලාශ්ර මෙන්ම පුරාවිද්යාත්මක මුලාශ්රද මුලාධාර වන බව පෙනේ. ඒ අතරින් සෙසු සෑම මුලාශ්රයකටම වඩා ශිලාලේඛන ක්රමවත් හා නිරවද්ය මූලාශ්රයක් ලෙස උත්කෘෂ්ට වන බව පෙනේ. මේ හෙයින් ඉතිහාස අධ්යයන මුලාශ්ර අතර ශිලා ලේඛනවලට අද්විතීය ස්ථානයක් හිමි වන බව බොහෝසෙයින්ම පැහැදිළිය.
ආශ්රිත ග්රන්ථ