අධිපතිවාදි සන්නිවේදන සංකල්පය.
ගෝත්‍රික සමාජයේ නායකයා පත් කර ගත්තේ ශරීර ශක්තිය හා අනෙකා පැරදවිය හැකි සටන්කාමී බව පදනම් කරගෙනය. මේ නිසාම ගෝත්‍රික නායකයින් තම සිතැගි පරිදි අනිකා තලා පෙලා කටයුතු කළහ. අධිපති වාදී සංකල්පය ලෝකයේ ජනනය වන්නේ මේ පදනමේ සිටය. 16- 18 වෙනි සියවස් අතර කාලය බටහිර දේශපාලන ක්‍රමවේදය සකස් වූයේ අතිශය අධිපතිවාදී ක්‍රමවේදයකටය. මැකියාවෙලි තම ‘’ the prince ( කුමාරයා ) පොතෙන් තම රජුට රට පාලනය කිරීමේ ක්‍රමවේදය කියා දුන්නේය. එය අධිපති වාදී ලක්ෂණ වලින් සමන්විත උපදේශන මාලාවකි.
පුද්ගලයාට වඩා ඉහළින් පාලකයා සිටිය යුතු බවට මෙකල පැවති දේශපාලන මතයක් විය. ගුටෙන්බර්ග් මුද්‍රණ යන්ත්‍රය නිපදවීමෙන් රෝමානු පල්ලියේ හා රාජකීය පෙලපතේ අධිකාරි බලය සමාජයෙන් ඉවත් කිරීම සදහා මුල් අඩිතාලම සකස් විය. දාර්ශනික අදහස් මෙන්ම පල්ලිය විසින් සමාජයට වරදවා වටහා දී තිබු බයිබලයේ අඩංගු සැබෑ දහම පිළිබදව ද ජනතාව වඩා හොදින් දැනුවත් විය. ධනවාදයේ නැගිටිමත් සමග මුද්‍රණ කර්මාන්තයේ හිමිකාරිත්වය පෞද්ගලික අංශයේ කිහිප දෙනෙකු අතර පවතිනු දක්නට ලැබුණි. පොත පත හා පුවත් පත් මුද්‍රණය වූයේ ඔවුන්ට අවශ්‍ය පරිදිය. මෙය අධිරාජ්‍යවාදීන්ට ගැටලුවක මාධ්‍ය පාලනය කිරීමේ හැකියාව පාලකයින් නොලැබුනු අතර එය තම දේශපාලන කටයුතු වලට බාධාවක් ලෙස දුටුවේය.
මෙහි අවසන් ප්‍රතිඵලය වූයේ රජය විසින් මාධ්‍ය පාලනයට ක්‍රමවේද සකස් කිරීමයි. මාධ්‍ය වේදියාට හෝ මාධ්‍යයට සමාජ හැසිරවීමේ බලය ලබාදී තමන් නිකමුන් බවට පත්ව සිටිය පාලකයෙකුට තරම් නොවේයැයි ඔවුන් කල්පනා කළහ. මේ නිසා එකල ජනප්‍රියව පැවති මුද්‍රිත මාධ්‍ය මෙන්ම පසුකාලීනව ජනප්‍රිය වූ ගුවන් විදුලි මාධ්‍යයද වර්තමානයේ ජනප්‍රියව පවතින රූපවාහිනිය ද පාගනය කොට තම අණසකකට යටත් කර ගැනීමට පාලකයන් කටයුතු කර තිබේ. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටවල පවා යුදමය අවස්ථා වලදී මාධ්‍ය පාලනය අත්‍යවශ්‍ය කටයුත්තක් විය. ඒ නිසාම අධිපති වාදී සංකල්පය වේගයෙන් ප්‍රචලිත විය. යුද පුවත් රිසි සේ වාර්තා කිරීමට ඉඩ දීමෙන් මහජනතාව තුළ ඇති වන චිත්ත වේගය - කම්පනය ආදිය සමාජයට අහිතකර වන්නට පුලුවන. ඒ හේතුවෙන් අධිපතිවාදී සංකල්පය එක්තරා සමාජ මෙහෙවරකද නිරත වේ. දෙවන ලෝක යුද්ධ සමයේ එංගලන්තයේ මෙන්ම චාල්ස් ඩිගොල් සමයේ ප්‍රංශයේ ද ජනමාධ්‍ය වාරණයට ලක්වූ බවට ඉතිහාසය සාක්ෂි දරයි. ලතින් ඇමරිකානු රටවල් පැවැති මිලිටරි පාලනය ( හමුදාමය පාලනය ) යටතේ මෙම සංකල්පය ඉතා තදින් ක්‍රියාත්මක විය.
විදේශිය රටවල් මාධ්‍යෙව්දීන්ට රටට ඇතුලුවීමට අවසර නොදීම - මාධ්‍යවේදීන්ට පහර දීම - පැහැරගෙන යාම හා පලවා හැරීම - නීතිමය හා මුල්‍යමය කටයුතු පාලනය කිරීම - මාධ්‍ය ආයතන වලට භෞතිකව හෝ මානසිකව පහරදීම අදිය මෙම සංකල්පයේ ලක්ෂණ වේ.
ලෝක ඉතිහාසයේ දරුණුතම පාලකයින් කිහිප දෙනා අතර ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ට හිමිවන්නේ ප්‍රමුඛ ස්ථානයකි. මොහුගේ දරුණු පාලන රටාව තුළ බිය හා සැකය ඇති කරමින් නිරන්තර පීඩනයක් ක්‍රියාත්මක විය තම කෘර බව සහවා සමාජය පාලනය කීරිමේ අයුධය ලෙස මොහු භාවිත කළේ ජන මාධ්‍යයි. ආචාර්ය ගොබෙල්ස හිටිලර්ගේ මාධ්‍ය කටයුතු භාර උපදේශක වරයා මෙන්ම මාධ්‍ය කටයුතු ඇමැති වරයාද විය.
හිට්ලර් කටයුතු කළේ ඔහුගේ උපදෙස් අනුවය. ඕනෑම බොරුවක් නැවත නැවත ප්‍රකාශ කිරීමෙන් එය ඇත්තක්ය යන මතය සමාජය තුළ ස්ථාපනය කළේය. හිට්ලර් සමාජය රවටා ගත්තේ ඉහත ක්‍රමවේදය අනුගමනය කරමිනි. හිට්ලර්ගේ මාධ්‍ය පාලනයේ අණ දීම් මිසක ඉල්ලිම් දක්නට නොලැබිණි. තම අණ නොපිළිපැදීම මරණයට හේතුව බව හිට්ලර් සියලු මාධ්‍යයන්ට ඒත්තු ගන්වා තිබුණි. යුදෙවි පොත් පත් පමණක් විසිදහසක් ගිණිබත් කළේය. අධිපති වාදී සංකල්පයේ උග්‍රතම අවස්ථාවක් ලෙස හිටිලර් පාලන සමය සැලකෙන්නේ ඒ නිසාය.
