නිවර්තන වර්ෂා තෙත් සදාහරිත වනාන්තර
තෙත් සදාහරිත වනාන්තර
පිහිටීම
පහතරට තෙත් කළාලයේද මැදරට තෙත් කළාපයේද මෙම වනාන්තර දක්නට ඇත. ප්‍රධාන වශයෙන් සිංහරාජ වනාන්තරයද කන්නෙලිය , දෑදියගල, දුලටියන, නාකියාදෙනිය, එරත්න, බබරබොටුව ,රක්වාන වනාන්තර මේවාට නිදසුන්ය.
දේශගුණය
වර්ෂාපථනය අධිකයි. වාර්ෂික වර්ෂාපථනය මි.මී 2500 අධිකය. වර්ෂාව වසර පුරාම පැතිර යයි.මැයි සිට සැප්තැමිබර් දක්වා නිරිතදිග මෝසම් සුළගින් අධික වර්ෂාවක් ලැබේ. සාපේක්ෂ ආර්ද්‍රතාවයද අධිකය එය 75% පමණ වේ. උෂ්ණත්වයද අධිකය සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වය 270 C - 300 C අතර වේ. වසර පුරාම උෂ්ණත්වය නියත වේ.
වෘක්ෂලතා වල ලක්ෂණ
විශේෂ විවිධත්වය වැඩිය. එනම් විශේෂ 100 සිට 140 දක්වා ප්‍රමාණයක් අන්තර්ගත වේ. ඒක දේශික ශාක ප්‍රමාණය වැඩිය. සදාහරිත ශාක ඇත එනම් සදාහරිත වනාන්තරයි. ශාක විශාල සංඛ්‍යාවක් ඉතා ලගින් පිහිටා ඇත. එනම් ඒකක ක්ෂෙත්‍රඵලයක වූ ශාක ගණන වැඩිය. ශාක ඉතා උසට වැඩේ. ශාක හොදින් ස්ථරීභාවය වී ඇත. ගස් වල උස වෙනස් වන නිසා ගස් මුදුන්ද විවිධ මට්ටම් වල පිහිටා ස්ථර සාදනු ලබයි. එනම් බහු ස්ථරීය වන අතර ස්ථර පහක් පමණ හදුනාගත හැක මෙම ස්ථර පහ නම්,
- නෙරු ස්ථරය - මීටර් 35- 45 උස වූ ගස් තැනින් තැන පිහිටයි.
- වියන් ස්ථරය - මීටර් 25 - 30 අතර උස ශාක ඉතා ලගින් පිහිටා අඛණ්ඩ රවුම් හැඩති උඩු වියනක් සාදයි මෙම ස්ථරයේ ශාක වනාන්තරයේ ප්‍රමුඛ ශාක වේ.
- උප වියන් ස්ථරය - මීටර් 10 -15 පමණ උස ශාක පිහිටයි.
- පදුරු ශාක ස්ථරය - මීටර් 5 පමණ උස ශාක වේ.
- යටි වගාව - පස මතුපිට දක්නට ඇත.
නෙරු ස්ථරය තුළ දක්නට පවතින ශාක ලෙස දොරණ, හොර , බූහොර, දුන් යන ශාකද, වියන් ස්රථය තුළ පවතින ශාක ලෙස වල් දෙල්, කොස්, ඇටඹ , නා, මලබොඩ යන ශාකද, උප වියන් ස්ථරය ලෙස දියපර, ගොඩපර, කිතුල්, වෙරළු යන ශාකද , පදුරු ශාක ලෙස මා වේවැල්, එනසල් , බට ලී යන ශාකද දැකිය හැකි අතර මීට අමතරව ප්‍රධාන වශයෙන් අපි ශාක ලෙස වෙසක් මල් ඕක්ඩ්ද, ආරෝහක ශාක ලෙස රසකිද , වෙනිවැල්, වේවැල් යන ශාකයන්ද හැනිය හැක.
ආලෝකය මෙවැනි වනාන්තර පරිසර පද්දති වලට සීමාකාරී වේ. ආලෝකය ලබා ගැනීමට ශාක අතර තරඝයක් ඇති වේ. ආලෝකය ලබා ගැනීමට ආධාර වන ලෙස ශාක ස්ථර ලෙස සකස් වේ. ඩහළ ස්ථර වලින් ප්‍රතිග්‍රහණය නොවී පහළට පැමිනෙන ආලෝකය පහළ ස්ථර වලින් ප්‍රතිග්‍රහණය කරයි. අපි ශාක වෙනත් ශාක මත වැඩෙමින් ආලෝකය ප්‍රතිග්‍රහණය කරයි. ශාක වල ආධාරයෙන් ආලෝකය පවතින ප්‍රෙද්ශ කරා ගමන් කරන කාශ්ඨාරෝහක හා වෙනත් ආරෝහක ශාක ආලෝකය ප්‍රතිග්‍රණය කරයි. මෙලෙස ආලෝකය කාර්යක්ෂමව භාවිතා කරන නිසා නිවර්තන වර්ෂා වනාන්තර වලින් වියනට වැටෙන ආලෝකයෙන් 2% පමණ පොළොවට වැටේ.
නිවර්ථන වර්ෂා වනාන්තර වල ශාක දක්වන විවිධ ලක්ෂණ
- බහු ස්ථරීය ව්‍යුහයක් දරයි.
- ශාක සදාහරිතය.
- එ්කක ක්ෂේතුඵලයක ඔාක වැඩිය.
- විශේෂ ව්විධත්වය වැඩිය.
- කදේ පහළ කෙළවර පළල්ය. එම පහළ කෙළවරින් මුල් ඇතිවේ. ඒවාකයිරු මුල් නම් වේ.
- ශාක වල ඇත්තේ සෘජු කදන්ය. කදේ ඉහල කොටසේදී අතු බෙදීම සිදුවේ.
- පත්‍රවල දිය බේරෙන තුඩු සහිතය. පත්‍ර පළල්ය.
- ඒක දේශික ශාක සුලබයි.
- අපි ශාක ,කාෂ්ඨාරෝහක එා වෙනත් අපි ශාක බහුලය.
- ශාක කදේ පුෂ්ප සහ මල් ඇති වන ශාක බහුලය. එනම් ස්කන්ධ පුෂ්පියතාවය දරයි.
- ලැබෙන ආලේකය ප්‍රමාණය අඩු නිසා යටි වගාව දුර්වලය.
පසෙහි ලක්ෂණ
- පරිසරයේ පවතින ඉහළ උෂ්ණත්වය හා අධික වර්ෂාපථනය නිසා ඇති වන අධික තෙතමනය ක්ෂුද්‍රජීවී ක්‍රියාකාරිත්වය වැඩි කරයි.
- විශේෂ විවිධත්වය අධික හෙයින් පසට හා ශාක සත්ව ද්‍රව්‍ය නිරතුරුව විශාල වශයෙන් එකතු වේ. ඒවා දත ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් විශාල වශවෙන් ක්‍රියා කර වියෝජනය කරන හෙයින් කොළරොඩු වැනි ශාක ද්‍රව්‍ය, මැරුණු සත්වයන් හා සත්ත්ව මල ද්‍රව්‍ය පස දතුපිට ඇත්තේ අල්ප වශයෙනි.
- පරිසරයේ පවතින ඉහළ උෂ්ණත්වය හා ඉහළ වර්ෂාපථනය නිසා ඇති වන අධික තෙතමනය හේතුවෙන් ශාක වේගයෙන් වර්ධනය වේ. පසෙහි වූ පෝෂක ද්‍රව්‍ය විශාල වශයෙන් ශාක විසින් අවශෝෂනය කර ගනී. ඒ සදහා විශාල ප්‍රදේශයක් පුරා පැතිරුණ හා ගැඹුරට ගමන් කළ මූල පද්ධතියක් මෙම ශාක විසින් දරයි. එම නිසා පසේ වන පෝෂක ප්‍රමාණය අල්ප වන අතැ ඊට වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් ශාක හා දතුන් තුළ ඇත. එනම් පස සාපේක්ෂ වශයෙන් නිසරුය.
- පරිසරයේ පවතින අධික වර්ෂාපතනය හේතුවෙන් කැටායන සංකීර්ණයේ ඇති Ca, Mg ආධී කැටායන ජලය සමග පසෙන් ක්ෂරණය වීමත් ඒ වෙනුවට H+අයන එක් වීම නිසා පස ආම්ලික විය හැක.
