1.2 : විශ්ව විසිරි වියමන (WWW – World Wide Web) සහ අන්තර්ජාලයේ (Internet) සංවර්ධනය

අන්තර්ජාලයේ පළමු අදියරේ ආරම්භය ලෙස 1957 වසර සඳහන් කළ හැකිය. සෝවියට් දේශය අභ්‍යවකාශය ජයගැනීම සඳහා ස්පුට්නික් චන්ද්‍රිකාව ගුවන් ගත කළ අවස්ථාවේ ඇමරිකාව ඊට පිළිතුරු වශයෙන් සෝවියට් රුසියාවේ එම උත්සහය ජය ගැනීමට උත්සහා කළේය. සෝවියට් දේශය සතු ව තිබූ අතිවිශාල තාක්ෂණික ශක්තිය අබිබවා යෑම සඳහා ඇමෙරිකානු විද්‍යාඥ J.C.R Licklider මහතාගේ නායකත්වයෙන් යුතු උසස් පර්යේෂණ ව්‍යාපෘති සංගමය ආර්පා (ARPA – Advanced Research Project Association) නමින් පිහිටවුහ. මෙම සංගමයේ විද්‍යාඥයන්ට තමන්ගේ අදහස් හා තොරතුරු හුවමාරු කරගැනීමට අවශ්‍ය විය. ඔවුහු තමන් භාවිතා කළ පරිගණක යන්ත්‍ර තුළ තොරතුරු තැන්පත් කර තබා ගැනීමටද උත්සහා කළහ. ඒ තොරතුරු එහා මෙහා හුවමාරු කර ගැනීමේ මාර්ග ද විමසමින් සිටියහ. මෙම අවස්ථාවේ සංවිධානයේ නායකයා ලෙස කටයුතු කළ J.C.R. Licklider මහතා මෙම පරිගණක යන්ත්‍ර එකිනෙකට සම්බන්ධ කිරීමේ අදහස ඉදිරිපත් කළේය.



මෙහිදී මූලිකම කඩඉම් ඉලක්කය ලෙස සළකනු ලැබුවේ දත්ත හුවමාරුවේ දී භාවිත වන පැකට්ටු ස්විච් (Packet switching) කිරීමේ සේවයයි. ලියොනාඩ් ක්ලේන් රොක් නම් විද්‍යාඥයා මෙම පැකට් ස්විච් කිරීම සම්බන්ධ සේවයේ නිර්මාතෘවරයාය. පරිගණක ජාල පද්ධති හරහා දත්ත හුවමාරු කිරීම සඳහා මෙම ක්‍රමය යොදා ගැනීම තව දුරටත් දියුණු කිරීමේ වගකීම පෝල් බාරන් විද්‍යාඥයා විසින් 1964 දී ඉදිරිපත් කරන ලදී.



ලියනාඩ් ක්ලේන් රොක් ගේ කාලීන සගයකු වන ලැරී රොබට්ස් මෙම ව්‍යාපෘතියේ නායකයා වශයෙන් පත්කර පරිගණක ජාලයක් 1966 දී ArpaNet වශයෙන් ලොවට දායාද කළහ. 1969 දී පරිගණක යන්ත්‍ර 4 ක් මෙම ජාලයට සම්බන්ධ කිරීමෙන් පසුව ඔවුහු මෙහි වැදගත්කම සහ ප්‍රායෝගික හැකියාව ගැන සෑහීමකට පත්වූ අතර තමන් කිසියම් සන්ධිස්ථානයකට පැමිණ ඇතිබව වටහා ගත්හ. මෙම ජාල පද්ධතිය ගැන වෙහෙසුණු විද්‍යාඥයින්ගේ ඊලඟ අරමුණ වූයේ මෙයින් උපරිම ප්‍රයෝජන ගැනීම සඳහා අවශ්‍ය වන පරිගණක යෙදුම් නිර්මාණය කිරීමයි. මෙහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් රේමන්ඩ් තොම්ලින්සන් පළමු වරට මෙමArpaNet  ජාලය හරහා ලිපි යැවීම සඳහා විද්‍යුත් තැපැල් (E - Mail) යෙදුම සැකසීය.

මෙම විද්‍යුත් තැපෑල අතිශය වැදගත් සන්ධිස්ථානයක් විය. පර්යේෂණ සමාජයේ අදහස් හා තොරතුරු හුවමාරු කරගැනීමට මීට වඩා පහසු වෙනත් මගක් තවත් නොසිතිය හැකි තරමටම මෙය වැදගත් විය. මෙම ජාල පද්ධති සංකල්පය බාහිර අයට හඳුන්වාදෙනු ලැබුවේ 1972 දීය. මේ වනවිට පරිගණක ජාල පද්ධති තුළ තොරතුරු එහා මෙහා හුවමාරු වීමේ දී අතිශය බැරෑරුම් ලෙස තොරතුරු තදබදයකට (Traffic over the Information) මුහුණදීමට සිදුවිය. පරිගණකයක් වෙනත් පරිගණකයක් සමග සම්බන්ධ වීම, අභ්‍යවකාශයේ තිබෙන චන්ද්‍රිකා මගින් තොරතුරු හුවමාරුවට සහාය වීම සහ තොරතුරු තදබදයකට මුහුණදීම වැනි කරුණු නිසා ම පරිගණක ජාල පර්යේෂකයෝ , විද්‍යාඥයෝ සහ වැඩසටහන් සම්පාදකවරු දිවා රෑ වෙහෙසෙමින් තව තවත් නිපැයුම් අත්හදා බැලීමට පෙළඹුණහ.


(Image Source:www.colasoft.com)

ඇමරිකානු බලශක්ති දෙපාර්තමේන්තුව සහ නාසා (NASA) ආයතනය 1980 මැද භාගයේ දී මෙම කටයුතු සඳහා සහභාගීවීමත් සමගම වෙනත් රටවල පිහිටි විශ්වවිද්‍යාල සහ පර්යේෂණ ආයතන බොහොමයක පරිගණක විද්‍යාඥයින්ට ද මෙම පරිගණක ජාලයට සම්බන්ධවීමේ වරප්‍රසාදය ලැබුනේය. මෙම අවධිය එනම් 1980 දශකයේ මැද භාගය අන්තර්ජාල සංකල්පයේ දෙවන අදියරෙහි ආරම්භය ලෙස සලකනු ලබයි. මෙම අදියර සලකුණු කිරීම සඳහා කරුණු දෙකක් මූලික වශයෙන් හේතු විය.

එහි පළමුවැනි කරුණ ලෙස පරිගණක යන්ත්‍ර දෙකක් අතර අදහස් හුවමාරු කරගැනීම සහ පරිගණක ජාල දෙකක් අතර දත්ත හුවමාරු කරගැනීම ද පෙන්වා දිය හැකිය. මෙහිදී එවැනි පරිගණක ජාල දෙකක් අතර සම්බන්ධතාව පවත්වා ගැනීම සඳහා පොදු සම්ප්‍රේෂණ භාෂාවක් (Common Transmission Language) දියුණු කරනු ලැබීය. මෙය පොදුවේ භාවිතා කරන කෙටි වචනයක් වන TCP / IP (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) ලෙස ඔබ නිතරම අසා ඇත. ටිම් බර්නස් ලී (Tim Berners Lee) මහතා විසින් 1989 දී විශ්ව විසිරි වියමන (WWW – World Wide Web) ලොවට පළමුව හඳුන්වා දෙනු ලැබූ අතර ඔහුගේ විශේෂ නියමයන්ට අනුව URL (Uniform Resource Locator), HTTP (Hyper Text Transfer Protocol), HTML (Hyper Text Markup Language) 1990 දී ලොවට ඉදිරිපත් කළහ. මේ නිසා මෙතෙක් පරිගණක ජාල ලෙස හඳුන්වා දී තිබූ සංකල්පය ඉබේම අන්තර්ජාලයක් (Internet) බවට පත්විය. (Source: Text Book ICT – Grade 11)

දෙවැනි කරුණ ලෙස වාණිජකරණය ආරම්භ වීම හඳුන්වා දිය යුතුය. ප්‍රාදේශීය පරිගණක ජාල අනවශ්‍ය දෙයක් වූ අතර එවැනි ජාල ප්‍රාදේශීය ජාලයක් යටතේ පමණක් පැවතුණේය. පරිගණක ජාල සහ අන්තර්ජාල උපකරණ නිෂ්පාදන කර්මාන්තශාලා බිහිවුණු අතර වෙළඳපොළෙහි මෙවැනි මෙවලම් ඉතා බහුල විය. 1990 වන විට ඕනෑම කෙනෙකුට පහසුවෙන් අන්තර්ජාලයට සම්බන්ධ වීමේ පහසුකම් ලබා ගැනීමට හැකිවීම, වෙබ් අඩවි පවත්වා ගෙන යාම, වෙබ් අඩවි සඳහා තොරතුරු ඇතුළත් කිරීම සහ කිසිදු රාජ්‍ය මැදිහත්වීමකින් හෝ බාධාවකින් තොරව අන්තර්ජාලයට පිවිසීමේ හැකියාව යන කරුණු මෙම ක්ෂේත්‍රය වඩා දියුණු වීමට හේතු විය.