කෙටි සටහන් 01 - උසස්පෙළ බුද්ධ ධර්මය

කෙටි සටහන් 01

භාරතීය බ‍්‍රාහ්මණ සමාජ ධර්ම


ප‍්‍රාග් වෛදික මොහෙන්දොජාරෝ- හරප්පා ශිෂ්ටාචාර යුගයන් පසුකරමින් පැමිණි භාරතීය සංස්කෘතිය ආර්යාගයනයත් සමග සුවිශේෂී පරිවර්තනයකට නතු විය. එහිදී ස්වදේශික අනාර්ය ජනයාගේ සංස්කෘතිය යටිපත් කරගෙන පැන නැගි ආර්ය සංස්කෘතිය භාරතයේ ස්ථාපිත වන්නට විය. සෘග්, යජුර්, සාමන්, අථර්වන් යන වේද යුගයන් පසු කරමින් පැමිණි වෛදික සංස්කෘතිය බ‍්‍රාහ්මණ සංස්කෘතියේ පදනම නිර්මාණය කළේය. යන්න විද්වත් මතය වන්නේය. මෙහිලා අපගේ විශේෂ අවධානය යොමු වන්නේ ක‍්‍රි.පූ. හයවැනි (6) සියවස භාරතයේ ප‍්‍රචලිතව පැවැති එකී බ‍්‍රාහ්මණ සමාජ ධර්ම පිළිබඳවය. වේද මන්ත‍්‍ර පරම නිෂ්ඨාව කරගත් බ‍්‍රාහ්මණ ඉගැන්වීම් පශ්චාත් කාලීනව සමාජ නීති බවට පරිවර්තනය වූ බව මනුස්මෘතිය වැනි ග‍්‍රන්ථ පරික්‍ෂා කිරීමෙන් තහවුරු වේ. එ පමණක් නොව සෘග් වේදයට පවා පශ්චාත් කාලීනව කරණ ලදැයි සැළකෙන එකතු කිරීම් තුළින් මෙම බ‍්‍රාහ්මණ සමාජ ධර්ම තහවුරු කිරීමට ඔවුන් සතුව පැවැති උවමනාව පසක් කරගත හැකිය.

  • වේද ග‍්‍රන්ථ
  • බ‍්‍රාහ්මණ ග‍්‍රන්ථ
  • ආරණ්‍යක ග‍්‍රන්ථ
  • උපනිෂද් ග‍්‍රන්ථ 

වැනි බ‍්‍රාහ්මණ සාහිත්‍යය ඔස්සේ විකාශනය වූ ඉගැන්වීම් තුළින් තහවුරු වූ බ‍්‍රාහ්මණ සමාජ ධර්ම පිළිබඳ අධ්‍යනය මූලික වශයෙන්

 01. නිර්මාණවාදය
 02. වර්ණ ධර්ම
 03. ස්ව ධර්ම
 04. ආපද් ධර්ම
 05. ආශ‍්‍රම ධර්ම
 06. යාගය
 07. උපනයනය හා කාන්තාව

ආදී මූලික ඉගැන්වීම සමග බැඳී පවතී. එම ඉගැන්වීම් පදනම් කරගෙන සමකාලීන සමාජ, ආර්ථික, දේශපාලනික හා ආගමික පසුබිම ද නිර්මාණය වී ඇති බව ප‍්‍රකටය.


නිර්මාණවාදය

මිනිසා හා අවට පරිසරය ගහ කොළ සතා සිවුපාවා, ඇළදොළ. ගංගා, මහ මුහුද, ආකාශය, ඉර හඳ, තාරකා ආදීයෙහි වෙසෙන සතත්වයන් ඇතුළු සමස්ථ විශ්වය කිසියම් කෙනෙකුගේ මැවිමක් , නිර්මාණයක් ලෙස සැළකීම නිර්මාණවාදය ලෙස සැළකේ. බ‍්‍රාහ්මණ ඉගැන්වීම් අනුව මේ සමස්තයේ නිර්මාපකයා මහා බ‍්‍රහ්මන්ය. ඔහු සියල්ල දක්නා බැවින් සර්ව දර්ශීය. සෑම තැනම පැතිර ඇත. එබැවින් සර්ව ව්‍යාපීය. සෑම අතින්ම යහපත්ය. ඒ නිසා සර්වතෝ භද්‍රය. ඔහු විශ්වයේ කතෘවරයා බැවින් විශ්වස්‍ය කර්තෘ හෙවත් විශ්ව කර්තෘය. විශ්වයේ අසාහය මැවුම්කරුවා බැවින් විශ්ව මාපකය. එබැවින් සියල්ල ඔහුගේ වසගයෙහි පවතී. කිසිවකුටත් එය ඉක්මවා කටයුතු කළ නොහැකිය යන්න නිර්මාණවාදයේ පදනම් වේ. එකී ඉගැන්වීම් මත පදනම්ව වර්ණ ධර්ම ආදී ඉගැන්වීම් සැකසී පවතී.

වර්ණ ධර්ම

භාරතයේ විසූ ස්වදේශික ජනාතාව කළු හමක් සහිත වූහ. ආගන්තුකව එහි පැමිණි ආර්ය ජනයා සුදු හමක් සහිත වූහ. ඒ නිසා ඔවුන් අතර සුදු-කළු වශයෙන් භේදයක් මූලිකව උපන්නේය. එය හමේ පැහැය හෙවත් වර්ණය පදනම් කරගෙන නිර්මාණය වූ බැවින් වර්ණ භේදය ලෙස හැඳින්වීය. නමුත් එයට ආගමික අර්ථයක් ආරෝපණය කිරීම නිසා පශ්චාත් කාලීනව අද අප අධ්‍යයනය කරන වර්ණ ධර්ම සංකල්පය බිහිවිය යන්න විද්වත් පිළිගැනීමයි. සෘග් වේදයේ 10 වැනි මණ්ඩලයේ (මෙම කොටසේ භාෂා ලක්ෂණ අනුව ද මෙය පශ්චාත් කාලීන නිර්මාණයක් වශයෙන් සැළකේ ) 90 වන පුරුෂ සුක්තයේ දක්වෙන පරිදි බ‍්‍රාහ්මණ වර්ණ ධර්ම 4 ක් බව මෙසේ ප‍්‍රකාශ වේ.


බ‍්‍රාහ්මණෝස්‍ය මුඛමාසිද් - බාහූ රාජාන්‍යඃ කෘතඃ
ඌරු තදස්‍යය යද් වෛශ්‍යං - පද්භා්‍යාම් ශුද්‍රෝ අජායත


අනුපිළිවෙළින් වර්ණ භේදය ලෙස


බ‍්‍රාහ්මණ - මහා බ‍්‍රහ්මගේ මුවෙන් උපන්
ක්‍ෂත‍්‍රීය - මහා බ‍්‍රහ්මගේ බාහුවලින් උපන්
වෛශ්‍ය - මහා බ‍්‍රහ්මගේ කලවාවලින් උපන්
ශුද්‍ර - මහා බ‍්‍රහ්මගේ යටි පතුලෙන් උපන් යනුවෙන් සිවු වර්ණයක් බ‍්‍රාහ්මණයින් විසින් හඳුන්වාදෙනු ලැබීය.


මෙහිදී අපගේ අවධානයට ලක්විය යුතු විශේෂ කාරණයක් වන්නේ මුලින් සඳහන් කළ වර්ණ තුන ආර්යයන් වන බවත් ඔවුන්ට කිසියම් ප‍්‍රමාණයක අයිතිවාසිකම් ප‍්‍රමාණයක් හිමිව පැවැති බවත්ය. නමුත් බ‍්‍රාහ්මණ හැඳින්වීමට අනුව අකර්මණ, අබ‍්‍රාහ්මණ, අදෙව්‍යු , ශිෂ්ණදේව නම් වූ අනාර්යයන් බ‍්‍රාහ්මණයින්ගේ හතුරන් ලෙස සළකා ඔවුන්ට දේශපාලන, ආර්ථික, සාමාජික, ආගමික, අධිකරණ යනාදී ක්‍ෂත‍්‍රීයන්හි කිසිදු අයිතිවාසිකමක් ලබා නොදුන් බවයි. අනාර්යයන් සමාජයෙන් කොන් කොට වෙන් කර තැබීමේ ඊලග පියවර වශයෙන් ඔවුන් ස්වධර්ම නමින් ඒ ඒ වර්ණයට අදාළ ක‍්‍රියාකාරකම් ද මහා බ‍්‍රහ්මගේ නියමයන් ලෙස ඉදිරිපත් කළහ.