ගීතමය වදන් තුලින්ම ප්‍රශ්ණ කරමින් ධ්වනිතාර්ථ ඉස්මතු කිරීමේ කලාව
‘‘‘‘ගීතමය වදන් තුලින්ම ප්‍රශ්ණ කරමින් ධ්වනිතාර්ථ ඉස්මතු කිරීමේ කලාව‘‘‘‘
යෝජිත ගීතය:-
හොඬින් නෙළුම් මල ගෙනයන - බතික් රන් පටින් දිදුළන
ඇතින්නියේ.............
යදම් අමතකද පා බැඳි විලංගුවේ
පුතුන් හිසින් ඇන ඇන කොයි ලෙසිනේ කිරි බොම්දැයි
ඇතින්නියේ දරු සෙනහස ගාල් කළේ මන්දැයි
ඇතින්නියේ.............
ඇතින්නියේ දරු සෙනහස ගාල් කළේ මන්දැයි
වටින් මහ සෙනග ඇවිදින් සාදු කියා වැන්දැයි
නෙළුම් මලට නොවේ නුඹට නුඹ අම්මා හින්දයි
ඇතින්නියේ.............
නෙළුම් මලට නොවේ නුඹට නුඹ අම්මා හින්දයි
ගායනය :- අතුල අධිකාරී
තනුව:- රෝහණ වීරසිංහ
පද :- රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
මෙම ගීතය අසන ශ්‍රාවකයාගේ සිතෙහි එක වරම පරිකල්පනය වන්නේ
‘‘සොඬින් නෙළුම් මලක් ගෙන පෙරහරක යන ඇතෙකි‘‘
ගීතමය වදන් වලින් ප්‍රශ්ණ කිරීම හා ඊට පිළිතුරු ගීතය තුළින්ම ගොඩනගා ගැනීම
(පළමු කොටස)
- මෙහිදී ‘‘ඇතින්නියේ ‘‘ යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය කරන්නේ ඇයි?
- අප දන්නා තරමින් පෙරහැර සඳහා ඇතින්නියන් සහභාගී වේද?
- ඇතින්නියන් කෙදිනකවත් බතික් රන් පතින් සැරසී සිටිනු අප දැක තිබේද?
- අප දකින බොහෝ පෙරහැර වල ඇතින්නන් තබා ඇතෙක්වත් නෙළුම් මල් රැගෙන යයි ද?
පිළිතුරු
බොහෝ විට අප සොඬින් නෙළුම් මල් ගත් ඇතුන් ගැන අසා ඇත්තේ ඉතිහාස කතා වලය. නමුත් අප දැක ඇති පෙරහර මංගල්‍ය වල නෙළුම් මල් සොඬින් ගත් ඇතුන් නැත. ඇත්තේ බෙර පද තාලයට හෝ වෙනත් අපහසුතාවක් මත් ඒ මේ අත පැද්දෙමින් යන ඇතුන්ය.
එසේනම් මෙම ගීතයේදී ‘‘නෙළුම් මලින් ‘‘ සංකේතවත් කර ඇත්තේ රූපයයි. ස්ත්‍රියක් ගත්විට ඇයගේ ආභරණ අතර ප්‍රධාන තැන හිමි වන්නේ ඇයගේ රූපයටයි.
ඒ අනුව ස්ත්‍රිය පෙරටු කර ගන්නේ රූපයයි. නමුත් එම රූපයම පෙරටු කරගෙන සමාජයේ වෙසෙන සෑම ස්ත්‍රියක්ම වරප්‍රසාද නොලබයි. එසේ තම රූපයෙන් අසීමාන්තික ලෙස වරප්‍රසාද ලබන යම් ස්‍රත්‍රියක් වේද ඇය පිළිබඳ සමාජයේ පවතින්නේ අප්‍රසාදයකි.පිළිකුළකි. ඇය නමින් ‘‘ගණිකාවකි‘‘. පුරාණ සාහිත්‍යයට අනුව එය ඉතා වර්ණනාත්මක රැකියාවක් ලෙස සැළකුව ද වර්ථමානයේ අයුතු ලෙස මුදල් උපයන්නියක් ලෙස ඇය සමාජයෙන් කොන් කරයි.
බතික් රන් පටින් දිදුළන .....ඇතින්නියේ.............
යනුවෙන් අමතන්නේ අලංකාර වස්ත්‍රාභරණ වලින් සැරසී ගත් කාන්තාවකටය.
වර්තමානයේ සාමාන්‍ය ස්වරූපය ඉක්මවා අසීමිත ලෙස ශරීරය වර්ණවත් කර ගන්නේ වෛශ්‍යාවන් බව නොරහසකි. එමනිසා අසීමාන්තිකව විලාසිතා කිරීමට සාමාන්‍ය තරුණියකට හිමිවන්නේ ඉතා අඩු ඉඩ කඩකි. එසේ කළ විට සාම්ප්‍රදායිකත්වය ඉක්මවා යන්නනක් ලෙස එය බොහෝ විට සමාජයේ ගර්හාවට ලක් වේ.
‘‘යදම් අමතකද පා බැඳි විලංගුවේ‘‘ යනුවෙන් අදහස් කරන්නේ පා බැඳි යකඩ දම් වැල් ගැන නොව ගැහැණියක් වටා ඇති සමාජමය බැඳීම් ගැනය.
ප්‍රශ්ණ
(දෙවන කොටස)
- ඇතෙකු අඛණ්ඩව පෙරහැරක යයි ද?
- පැටවුන් අඛණ්ඩව කිරී බොයිද?
- කිරිබොන වයසේ පැටවුන් සිටින සතෙක් මෙවැනි කාර්යයන් වලට යොදවයිද?
පිළිතුරු
මතුපිට පෙනෙන අරුතින් නම් රචකයා අසන්නේ ‘‘ ඔබ මෙසේ පෙරහැරේ යද්දී ඔබේ පැටවුන්ට කිරි දෙන්නේ කෙසේ ද?‘‘ යනුවෙනි.
නමුත් ඉහත සඳහන් ප්‍රශ්ණ කිරීම් වලින් සියල්ල ප්‍රායෝගික ලෝකයේ ප්‍රතික්ෂේප වේ.
මෙහිදී සමස්තයක් වශයෙන් මාතෘත්වය සංකේතවත් කරන අතර ‘‘එකී මව වෛශ්‍යාවක් ලෙස සමාජයේ ගර්ජනාවන්ට පාත්‍ර වන විට දරුවන් විසින් මවක් ලෙස ඇයට සළකන්නේ කෙසේ ද ? ඇය මවක් ලෙස දරුවන්ට සළකන්නේ කෙසේ ද? යන පැනය මතු වේ. එවැනි දරුවන් මේ තම මවයැයි සමාජයට ඇයව හඳුන්වා දෙන්නේ කෙසේ ද? මෙහිදී රචකයා ව්‍යංගාර්ථ සාධනයට යොමු වී මේ මව විසින් තම දරුවන් මේ සමාජයේ ම කොතැනක හෝ ‘‘ගාල් කර‘‘ දරුවන් ලෙස ඔවුන්ට භුක්ති විඳීමට ඇති නිදහස සීමා කර ඇති බව ද පවසයි.
ප්‍රශ්ණ
(තෙවන කොටස)
- කොයිම අවස්ථාවකදීවත් පෙරහැරේ යන අලි ඇතුන්ට නරඹන්නන් වන්දනාමාන කරනු අප දැක ඇත්ද?
- එසේම පෙරහැරක් වට කර ගෙන නරඹන්නන් සිටිද්ද?
පිළිතුරු
බොහෝ විට අප අසා ඇත්තේ ‘‘දළදා කරඬුව වඩම්මවන අවස්තාවේ‘‘ නම් මිනිසුන් නැගිට ආචාර කරන බවයි. එසේ ආචාර කරන්නේත් දළදා කරඬුවටය. නමුත් මෙම ගීතයට අනුව සළකා බලද්දී ස්ත්‍රී ලිංග සතෙකු පිට කරඬුව වඩමවන්නේ නැත.
එසේම පෙරහැරක් යනු එක දිගට ගමන් ගන්නා සංස්කෘතිකාංගයකි. එය වටකරගෙන නරඹන්නන් නොරැඳෙන අතර දෙපස සිට එය නරඹයි.
ස්ත්‍රියක වේවා පුරුෂයෙකු වේවා වටවී මිනිසෙකු වෙනුවෙන් වන්දනා මාන කරන්නේ ජිවිතයේ එකම එක අවස්ථාවක පමණි. එනම් මරණ මංචකයේ දීය. මෙහි දී රචකයා පවසන්නේ ‘‘ එසේ මිනිසුන් වටකරගෙන නුඹට ආචාර කළේ නුඹ පෙරටුවේ තබා ගනිමින් අලෙවි කළ නුඹේ රූපයට නොව (නෙළුම්මල) , නුඹේ මාතෘත්වයටයි.‘‘ ‘‘නුඹ එසේ කැප කිරීම් කළේ නුඹේ දරුවන් ජීවත් කරවීමේ උතුම් කාර්යය වෙනුවෙන් ‘‘ යනුවෙනි.
සමස්තයක් ලෙස මෙම ගීතමය අවස්තාව ‘‘සොඬින් නෙළුම් මලක් ගෙන පෙරහරක යන ඇතෙකු ‘‘ ගැන කියවෙන කතාවක් නොව සමාජයේ පවතින දුක්ඛිත සමාජ තත්ත්වයක් ඉතා බැරෑරුම්ව කියන ගීතමය අවස්ථාවකි.
ඇතැම් විට මෙම සංකල්ප රූප පෙරහරක සෙයියාවෙන් අසන ශ්‍රාවකයා තුළ මැවෙන්නේ ඒ සඳහා යොදා ගෙන ඇති සංගීතමය වටපිටාව නිසා විය හැකිය. (මෙහිදි මා අදහස් කරන්නේ එහි අනුචිත බවනම් නොවේ) ඇතෙකුගේ ගාම්භිරත්වය මතු කිරීමට තනු නිර්මාපකයා ‘‘සැක්සපෝනය‘‘ යන අපරදිග සංගීත භාණ්ඩය පෙරදිග හා දේශීය සංගීත භාණ්ඩ සමග අපූරුවට යොදා ගෙන තිබේ .
උසස් පෙළ සිසුන් හෝ විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රථම වසර විද්‍යාර්ථීන් ට මෙම විචාර ආකෘතිය ප්‍රයෝජනවත් වේ යැයි ද සිතමි. මන්ද යත් සාහිත්‍යයේ එන ‘‘ද්වනිතාරථ සාදනය‘‘(කියන දේ නොව කියැවෙන දේ හඳුනා ගැනීම) යන අභ්‍යාසයට මෙම ගීතය කදිම නිදසුනක් වන නිසාය.
