සමාජ විද්‍යාව (විවාහයේ කාලීන වෙනස්වීම සංසන්දනය කිරීම /මීරිගම,තිළිණගම ප්‍රදේශය ආශ්‍රයෙන්)

සමාජ විද්‍යාව (විවාහයේ කාලීන වෙනස්වීම සංසන්දනය කිරීම /මීරිගම,තිළිණගම ප්‍රදේශය ආශ්‍රයෙන්)

1.විවාහය හැඳින්වීම

සමාජයක පැවැත්ම සඳහා අවශ්‍ය කරන පුද්ගලයන් ඒ සමාජයට හඳුන්වා දෙනු ලබන විධිමත් මාධ්‍ය ලෙස විවාහය ලෝකේ සෑම සමාජයකම හඳුනාගත හැකිය .පුද්ගලයන් නොමැතිව සමාජයක් බිහි නොවන අතර ,ඒ සමාජය නිර්මාණය කරනු ලබන එකම ආයතනය ලෙස විවාහ සංස්ථාව  පෙන්වාදිය හැකිය .සමාජයේ වෙසෙන බහුතරය විසින් හොඳ හොඳ යැයි සම්මත කරගත් මේ මාධ්‍ය තුළින්  සමාජයට පුද්ගලයන් අඛණ්ඩව හඳුන්වාදීමක් සිදු කෙරෙනු ලැබේ.

විවාහයේ යන්න සරලව හඳුන්වා දෙන්නේ නම් ස්ත්‍රියක් හා පුරුෂයකු අතර පැවැත්වෙන ආචාරශීලී හවුල් ජීවිතය විවාහය ලෙස පෙන්වා දිය හැක . බෞද්ධ ඉගැන්වීම් වලට අනුව විවාහය යනු අන්‍යෝන්‍ය අවබෝධයෙන් යුතු එකිනෙකා ගේ පෞද්ගලිකත්වයට හා විශ්වාසයට ගරු කරමින් එක්ව විසීමත් යනුවෙන් පෙන්වා දී ඇත.

විවාහය යන වචනය ගත් විට එය ' විවාභන්ති ' යන පාලි වචනයෙන් බිඳී ආවකි .ජාතක අට්ඨ කථා වල 'විවාභන්ති ආවාහ විවාහ සම්පන්නම් ' එනම් ,විවාහය යනු අවාහ විවාහ සම්පන්න බව යනුවෙන් විග්‍රහ කර ඇත .ආවාහ යනු අනුන්ගෙන් තමාට ගැනීමයි .මනාලයා මනාලියක සරණ පාවා ගෙන ඒමයි .ගැමි සමාජය මෙය හඳුන්වන්නේ කැන්දාගෙන ඒම ලෙසටය .විවාහය යනු මනාලිය මනාලයාගේ නිවසට කැන්දාගෙන යාමයි .අතීතයේ පටන් සිංහලයන් අතර අවාහ විවාහ  සිදු වූ නමුත් නීතියෙන් කසාද බැඳීමක් සිදුවී ඇති බව සඳහන් නොවේ .සිදුහත් කුමරාගේ පටන් අවාහ විවාහ මංගල්‍යයන් පැවතුනද කසාද බැඳීම හෙවත් නීතියෙන් විවාහ ගිවිස ගිවිසගැනීම ලියවිලි ,ලියා පදිංචි කිරීම් ගැන අසන්නට ඇත්තේ විදේශිකයන් ලංකාවට පැමිණීමෙන් පසුවය .විවාහය යන වචනය සැකසී ඇත්තේ විවිධ අරුත් දනවන වචන කීපයක මුල් අකුරු එක් වීමෙන් යැයි පොදුජන ව්‍යවහාරය තුළ මතයක් පවතී .ඇතැමුන් විවාහය යන පදයේ වි යන්නෙන් විශ්වාසයද ' වා' යන්නෙන් වාසනාවද , ' හ ' යන්නෙන් හදවත් බැඳීම ද , 'ය' යන්නෙන් යහපැවැත්ම ද අර්ථවත් කරයි .එසේම උද්වාහ ,සරණ මංගල යන වචනවලින් විවාහය යන්න අර්ථවත් කරනු ලබන අතර ,තවත් ප්‍රදේශවල කසාද බැඳීම , සුභ සරණ බන්ධනය ,යුග දිවියට ඇතුළත් වීම යන්න පදවලින් අර්ථවත් කෙරුණද ,විශේෂයෙන්ම ගැමි ජනතාවට ආවේණික ලෙස හිරයක් ගැනීම ,ඒකලාසයක් වීම ,තැන්පත් වීම ,පවුල් වීම ,පෙලවහක් කර ගැනීම ,මඟුලක් කර දීම,පෙළ වාසියක් කර ගැනීම ,කටයුත්තක් කර ගැනීම ,මගුල් පරස්තාව ,මගුල් තාන්තුවා, සහේ ගැනීම ,පවුල් පන්සල් වීම ,සහයක් ගැනීම ,මඟුල් තුලාව ,නෑකම් කරදීම ආදී විශාල යෙදුම් සංඛ්‍යාවක් භාවිතා කරන බව පෙනෙයි .එසේම කාව්‍ය ,සංගීතය ,ගීත නාට්‍ය ,කෙටි කතා,නවකතා ,සාහිත්‍යය ගන් ග්‍රන්ථ ආදිය සලකා බැලීමේදී එක් එක්  විද්වතුන් ඒ ඒ දෘෂ්ටි කෝණයෙන් විවාහය යන්න අර්ථ දක්වා ඇති බව ඒවා පරිහරණය කිරීමෙන් අවබෝධ කර ගත හැකිය.

අනාදිමත් කලක සිට විවාහය නැමති චර්යා පද්ධතිය විශ්වාස හෝ ආවේණික සම්ප්‍රදායන් අනුව පැවතුණි .බොහෝ විට මෙය ආගමික අංශයට ළැදිව ඉටු වූ චාරිත්‍රා වලියක් ලෙස ද ලෙස ද හැඳින්විය හැකිය .ප්‍රාථමික අවධියේ දී විවාහ යන්න ස්ථිර නොවූ  සාමූහික චර්යාවක් බවට පත්වී තිබිණ .නූතනය වන විට ආගමික ,ආර්ථික ,සාමාජික වශයෙන් විවිධ  විපර්යාසවලට භාජනය වී ක්‍රමවත් නීති මාලාවකින් යුක්ත ගිවිස ගැනීමක් බවට පත්වී ඇත .මෙය තවත් විටෙක පුද්ගලයකුගේ සමාජ ජීවිතයේ අවතරණ අවස්ථාව (Right of passage ) හෙවත් එක් තත්ත්වයකින් තවත් තත්වයකට උසස් වීමක් ලෙසද පෙන්වා දිය හැකිය .සෑම සමාජයකම පුද්ගලයාගේ සමාජ ජීවිතයේ ඉතා වැදගත් අවස්ථාවක් ලෙස විවාහය සලකනු ලබන අතර ,ස්ත්‍රියක් හා පුරුෂයෙක් ස්වකීය කායික හා මානසික අවශ්‍යතාවන් ඉටුකර ගැනීම උදෙසා සමාජ අවසරය මත පිහිටුවා ගත යුතු සංස්ථාවක් බව ද කිව යුතුය .මෙහිදී විරුද්ධ ලිංගිකයන් අතර ඇතිවන වෛවාහික බැඳීම් පවුල් සංස්ථාව ගොඩනැගීම උදෙසා ආධාර වන උප සංස්ථාවක් ලෙස සමාජ මානව විද්‍යාඥයන් විසින් විවාහය පෙන්වා දී ඇත .අන්‍යෝන්‍ය සම්බන්ධතාව පදනම් කරගත් විවාහය ඇතමුන් විග්‍රහ කෙරෙනුයේ ලිංගික බලපත්‍රයක් ලෙස ය .වර්ගයාගේ ව්‍යාප්තිය පමණක් නොව ,ආරක්ෂාව ,ආදරය ,ශික්ෂණය ආදී චෛතසික දුන්න වගාවේ අර්ධ සිද්ධීන් රැසක් ඉටුකරන විවාහය සංකීර්ණ සංස්ථාවක් බව ද කිවයුතු වේ.

පුද්ගලයා වගකීම් වගකීම් සහිත  වැඩිහිටියෙක් බවට පත්කරන කඩඉම විවාහය ලෙස පෙන්වා දිය හැකි අතර ,පැරණි සමාජයේ විවාහයක් කර නොගන්නා පුද්ගලයන් පුද්ගලයා අසම්පූර්ණ මිනිසෙක් ලෙස සලකා තිබීමෙන් විවාහයේ එහි ඇති වැදගත්කම මනාව අවබෝධ කරගත හැකිය .සමාජයෙන් සමාජයට ,සංස්කෘතියෙන් සංස්කෘතියට විවිධත්වයක් හා සමාජීය සමාජයීය වැදගත්කමක් ගන්නා විවාහය පෙරදිග හා අපරදිග රටවල් අතුරින් විශේෂයෙන්ම ආසියාතික රටවල විවාහ පද්ධතිය ශක්තිමත් එකක් වනුයේ කුලය,ධනය ,බලය ,රූපය ,නෑ පිරිස එන්නම් හතර වර්ගයම පම් හතර වර්ගයම පිළිබඳ මනා දැනුමක් විමර්ශනශීලීව සොයාබැලීමේ අවසන් ප්‍රතිඵලය ලෙස විවාහය සිදු කිරීම නිසාය .නමුත් බටහිර රටවල රූපය ,ධනය මත විවාහයක් සිදුකර ගන්නා නමුත් ,ඔවුනොවුන් අතර අන්‍යෝන්‍ය සුහද මානසික  ගතිගුණයන් පිළිබඳ දැනුමක් නොතිබීම තුළින් අද සිදුවන විවාහය හෙටින්  අවසාන වන ප්‍රමාණය සමාජය තුළ වැඩි වන අතර ,2/3 ක් විවාහ අසාර්ථක වී බිඳවැටෙන ඒවා බව දැනට සොයාගෙන ඇත .මේ අනුව සමාජයෙන් සමාජයට ,සංස්කෘතියෙන් සංස්කෘතියට විවාහය යන සංස්ථාව විවිධාකාර ලෙස පෙනී සිටින බැවින් මේ සම්බන්ධව මිනිසා විසින් ඇති කර ගෙන තිබෙන නීති රීති හා සාම්ප්‍රදායික රටාවන්ගෙන් මෑතව බැලූ විට,විවාහයේදී ස්වභාවධර්මය බලාපොරොත්තු වූයේ  මිනිසෙක් සහ ගැහැනියක් එක් කිරීමෙන් මිනිස් සමාජයේ පැවැත්ම නොකඩවා ස්ථාවර කර ගැනීම යැයි කීම නිවැරැදි වේ .කෙසේවුවද සමාජයේ සමාජයේ දියුණුවත් සමග මෙයට නීත්‍යානුකූල බවක් එකතු කිරීම තුළින් මිනිසෙකු හා ගැහැනියක් අතරේ සිදු වන  නීත්‍යානුකූල ලිංගික සම්බන්ධතාව විවාහය ලෙස සරල අර්ථයෙන් පෙන්වා දිය හැක්කේ එබැවිනි .ඒ ලිංගික සම්බන්ධතාවට අවශ්‍ය වන නීත්‍යානුකූල බව නීතියෙන් හෝ සමාජයේ සදාචාර හා සංස්කෘතික පද්ධතිය තුළින් ලැබිය හැකිය .නූතන දියුණු සමාජයක මේ නීත්‍යානුකූල විවාහය ලියාපදිංචි කර ගිවිස ගැනීමෙන් හෝ කතෝලික දේවස්ථානයක ,හින්දු කෝවිලක ,නිශ්චිත ව කටයුතු කිරීමෙන් සිදු වේ .නමුත් සරල සාම්ප්‍රදායික සමාජයක විවාහයට නීත්‍යානුකූලභාවය ලැබෙන්නේ එහි සංස්කෘතික උපක්‍රම ,එය නම් සමාජමය ගිවිස ගැනීමෙනි .සමූහයේ සියලු සාමාජිකයන් ඉදිරියේ ස්ත්‍රිය හා පුරුෂයා ගිවිස ගැනීමෙන් නීත්‍යානුකූලභාවය ලැබිය හැකිය .උදාහරණයක් ලෙස නූවර් සමාජයේ විවාහයට නීත්‍යානුකූල බව ලැබෙන්නේ අඹු මිල නම් සංස්කෘතික උපක්‍රමය මගිනි.

කෙසේ වුවද විවාහය යන සමාජ සංසිද්ධියේ දී විවිධ වූ පිළිගැනීම් ,ඇගැයුම් දක්නට ඇති බැවිනුත් ,කලින් කලට විවිධ විවාහ චාරිත්‍ර අනුගමනය කර ඇති හෙයිනුත් ,මේ පිළිබඳ විශ්වීය නිර්වචනයක් සැපයීම  නොහැකි වීම එක් දුෂ්කරතාවක්  බව දැනට ඉදිරිපත් වී ඇති නිර්වචන විමසා බැලීමෙන් පැහැදිලි ව.

"ස්ත්‍රියට උපදින දරුවන් ,දෙදෙනාගේම නීත්‍යානුකූල ධාරකයන් වන පරිදි ස්ත්‍රියක් හා පුරුෂයෙකු  ඇතිවන සම්බන්ධය විවාහය ලෙසින් " බ්‍රිතාන්‍ය රාජකීය මානව විද්‍යා සංගමයේ Notes and queris on Anthropology නම් වාර්ෂික සඟරාවෙ පෙන්වා දී ඇත .මේ තුළින් විවාහයෙන් මූලික ලක්ෂණ දෙකක් හඳුනාගත හැකි වේ.එනම්

  • විවාහය එක් ස්ත්‍රියක් හා එක් පුරුෂයෙක් අතර සිදුවීම
  • දරුවන් දෙදෙනාගේම නීත්‍යානුකූල ධාරකයන් වීම

මෙසේ ඒක විවාහයන් පවතින සමාජයන්හි ද ඊට පරිබාහිර වෙනත් ස්ත්‍රී පුරුෂ විවාහ හා විවාහ නොවන සම්බන්ධතා පැවැත්වීමට පුළුවන ." ලෝකයේ ඇතැම් සමාජවල බහුභාර්යා (Polygamy) ,බහු පුරුෂ (Polyandry) සේවනයෙන් පවතී .එවැනි සමාජ වලට විවාහය සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් වූ මේ නිර්වචනය ගැලපිය නොහැකි බව මැලිනොව්ස්කි ප්‍රකාශ කරයි.

එහෙත් මෙසේ කීපදෙනකු සමඟ සබඳතා පවත්වන පුද්ගලයෙක් එක් අවස්ථාවක එක් අයෙක් සමඟ පමණක් ද ,තවත් වරෙක තවත් කෙනෙකු සමඟ පමණක් ද වශයෙන් තනි කේවල  හැසිරීමක් කරනු ලබන්නේ ය. යන අර්ථයෙන් මෙය ඒක විවාහයක් ලෙස සැලකීම යුක්ති සහගත වන බව ඇතැම් විචාරකයෝ ප්‍රකාශ කරයි .එසේ වුවද එබඳු විවාහයන් තුළින් ලැබෙන දරුවාට පැහැදිලි නීත්‍යානුකූලත්වයක්  නැති නිසා මේ නිර්වචනයේ දෙවන කරුණ ඉටු නොවන බව කිව යුතුය .දරුවන් නීත්‍යානුකූල ධාරකයන් ම විය යුතු බව අවධාරණය කළ ද ඊශ්‍රායලයේ කිබුට්ස් සමාජයේ දරුවන්ට නීත්‍යානුකූල පියෙක්  සහ මවක් දක්නට නැති අතර ,ඔවුන්ගේ සමාජ අනුයෝජන ක්‍රියාවලියෙහි වගකීම රාජ්‍ය නේවාසිකාගාර මගින් ද දරන ලැබීමක් කරයි.ඕස්ට්‍රේලියාවේ ඇතැම් සමාජවල දක්නට ඇති  "Bush School "  හෙවත් රාත්‍රී පාසල්වලදී දරුවන්ගේ කටයුතු අදාල අධිකාරීන් විසින් ඉටු කිරීමෙන් ඉහත නිර්වචනය එහි දෙවන කොටස පිළිගත නොහැකි බව කිව යුතුය .එසේම භූත විවාහය ,දේව සරණ සහ භාත්‍රියසරණ විවාහ ,ඩැහෝම් සමාජය දක්නට ලැබෙනවා  වඳ  ස්ත්‍රීන්  තවත් ස්ත්‍රියක් සමග විවාහ වීමේ ක්‍රමය තුළින් ඉහත නිර්වචනය සෑම සමාජයකම පොදු වූවක් නොවන බව පැහැදිලි වේ.

ඉහත නිර්වචනය තුළ සාර්වත්‍රික ගුණය නොමැති බැවින් ' වෙස්ටර්මර්ක් ' පුරුෂයන් එක් අයෙකු හෝ වැඩි ගණනක් හා ස්ත්‍රීන් එක් අයෙකු හෝ වැඩි ගණනක් සමාජය පිළිගත් ආකාරය සම්බන්ධතා පැවැත්වීමෙන් නීත්‍යානුකූල දරුවන් බිහිකිරීම විවාහය ලෙස අර්ථ දක්වයි .එසේම පිස්චර් ද ලිංගික සම්බන්ධතාව පිළිගත් හා නීත්‍යානුකූල විය යුතුය යන  මූලධර්මය හා එකඟ වේ.

විවාහය පිළිබඳ තවත් අදහසක් ඉදිරිපත් කරන ඒ.ආර්. රැඩ්ක්ලිෆ් බ්‍රවුන් නම් මානව විද්‍යාඥයා විවාහය සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් කළ නිර්වචනය ලෙස" විවාහය යනු සමාජ ව්‍යුහය නැවත සකස් කිරීමේ මාධ්‍යයක්" ලෙස The study of kinship System ගන්ත්‍රය අර්ථ දක්වා ඇත.එනම් නව සමූහ සාධනයයි.උදාහරණයක් ලෙස අන්ත දෙකකින් විවාහ සම්බන්ධය සිදුවූ විට නව සමාජ සම්බන්ධතා රැසක් ඇති කරගැනීමට මඟ පෑදෙයි .ප්‍රායෝගික සමාජය දෙස බැලීමේදී සෑම සමාජයකම විවාහය තුළින් සමාජ ව්‍යුහය නැවත සකස් වීමක් සිදු නොවේ .අන්තර්ජන්‍ය විවාහ සම්බන්ධතා වලට පමණක් අනුමැතිය දී ඇති සමාජ වල මෙවැනි නව සම්බන්ධතා ඇති වීමක් දැකිය නොහැකිය .එනම් විවාහක සහකරු සහ සහකාරිය අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් හොඳින් දන්නා ,කලක් ඇසුරු ලැබූ පුද්ගලයන් වීම නිසයි .උදාහරණයක් ලෙස ලංකාවේ ඇවැස්ස විවාහය සහ ඉන්දියානු ඒක කුලික විවාහය තුළින් නව සමූහ සාධනයක් හෙවත් සමාජ ව්‍යුහය නැවත සකස් කිරීමක් සිදු නොවේ.

සමාජයෙන් සමාජයට වෙනස්  ස්වරූපයක් ගනු ලබන විවාහය පිළිබඳ විවිධ නිර්වචන ඉදිරිපත් කරන ලැබූවන් අතර කැතලින් ගොග් නම් මානව විද්‍යාඥවරිය විවාහය නිර්වචනය කරනුයේ " විවාහය යනු එක් ස්ත්‍රියක් හා එක් පුරුෂයකු හෝ පුරුෂයන් වැඩි ගණනක්  අතර පවත්නා ලිංගික සම්බන්දතා  තුළින් නීත්‍යානුකූල දරුවන් ලබාගැනීමයි " මේ නිර්වචනයෙන් බහු පුරුෂ සේවනය පිළිබඳ සලකා බලා ඇතත් ,බහුභාර්යා සේවනය පිළිබඳ අදහස් දක්වා නොමැත .මෙහිදී එකගෙයි කෑම ,නයාර්,තෝඩා වැනි සමාජ වල විවාහ ක්‍රම ගැන පැහැදිලි වුවද මුස්ලිම් විවාහ ,ඉන්දීය මහරාජා ක්‍රමය වැනි විවාහ වර්ග අයත් නොවන බැවින් මෙය විශ්වීය නිර්වචනයක් ලෙස පිළිගත නොහැකි බව කිව යුතුය.

විවාහය නමැති ජීව විද්‍යාත්මක සංසිද්ධිය සමාජයෙන් සමාජයට විවිධ වීම ,විවිධ ඇගයුම් ප්‍රතිමාන වලින් යුක්ත වීම හේතුකොටගෙන  සර්ව විශ්වීය නිර්වචනයක් ඉදිරිපත් කිරීමට නොහැකි වීමෙන් E.R .Leach මේ පිළිබඳ අදහස් දක්වන්නෙ " අප විසින් කළ යුත්තේ විවාහයට සුදුසු නිර්වචනයක් සෙවීමෙන් කාලේ කා දැමීම නොව ,ඒ තුළින් බිරිඳටත් සැමියාටත් පැවරෙන නව අයිතිවාසිකම් විග්‍රහ කිරීමයි " යනුවෙනි .මේ අයිතිවාසිකම් එක් එක් සමාජයට අනුව වෙනස් වන අතර ඒ තුළින් විවාහය නිර්වචනය කිරීමට පදනම් කර ගත හැකි ආකාරය ව්‍යාප්තව නැති  බව පැහැදිලි වන බව කිව යුතුය .Leach ගේ අයිතිවාසිකම් දහය මෙසේය.

  • දරුවන්ට නීත්‍යානුකූල හා සමාජය පිළිගත් පියෙක් ලැබීම.
  • දරුවන්ට නීත්‍යානුකූල හා සමාජය පිළිගත් මවක් ලැබීම.
  • ස්ත්‍රියගේ පූර්ණ ලිංගික අයිතිය පුරුෂයාට ලැබීම.
  • පුරුෂයාගේ පූර්ණ ලිංගික අයිතිය ස්ත්‍රියට ලැබීම.
  • ස්ත්‍රියගේ ගෘහස්ථ ශ්‍රමයේ පූර්ණ අයිතිය පුරුෂයාට ලැබීම.
  • පුරුෂයාගේ ගෘහස්ථ ශ්‍රමයේ පූර්ණ අයිතිය ස්ත්‍රියට ලැබීම.
  • ස්ත්‍රියගේ දේපළවලට පුරුෂයාට හිමිකම් කිව හැකි වීම.
  • පුරුෂයාගේ දේපළවලට ස්ත්‍රියට හිමිකම් කිව හැකි වීම.
  • දෙමාපියන්ගෙන් දරුවන්ට ඒකාබද්ධ දේපලක් ලැබීම.
  • සමාජයීය වශයෙන් පිළිගත් සම්බන්ධතා පද්ධතියක් ගොඩනැගීම.

සර්ව විශ්වීය නිර්වචනයක් ඉදිරිපත් කිරීමට ඇති දුෂ්කරතාවය කෙසේ වුවද ජී.පී.මර්ඩොක් නම් සමාජ විද්‍යාඥයා " Social Structure " නම් කෘතියෙහි විවාහ යන්න මෙසේ අර්ථ දක්වා ඇත

"ස්ත්‍රියක් හා පුරුෂයෙක් අතර ආර්ථික වශයෙන් හා ලිංගික වශයෙන් සම්බන්ධයක් ඇති වීම " විවාහය ලෙස පෙන්වා දෙයි .එමෙන්ම හැම සමාජයකම පාහේ අඹුසැමියන් එකට විසීමත් විවාහය මගින් සිදු වන බවත් ,මෙය නෂ්ටික පවුලේ පදනම බවත් ,මර්ඩොක් වැඩිදුරටත් පෙන්වා දී ඇත .කෙසේවුවද අඹුසැමියන් හැම විටම හැම සමාජයේ ම එක් ව සමාජයේම එක්ව වාසය නොකරන බවට සාධක ඇත .උදාහරණ ලෙස නායර් සමාජය මෙසේ ලිංගික වශයෙන් ඒකට සාමූහික  සිටීමක් නොපෙන්වන සමූහයක් වන අතර ,කිබුට්ස් සමාජය ආර්ථික එකමුතුවක් නොමැති සමාජයක් ලෙස පෙනී පෙනී සිටීමෙන් ඉහත නිර්වචනය ද විශ්වීය ගණයේ ලා සැලකිය නොහැකි බව කිව යුතුය.

ශ්‍රී ලංකාවේ විවාහ රටාවන් පිළිබඳ මූලික වශයෙන් අධ්‍යනය කර ඇති සමාජ මානව විද්‍යාඥයින් ලෙස නූර් යාල්මාන් 1967 තෙරතැන්න ගම යොදාගනිමින් under the botree කෘතියද ,ඊ.ආර්.ලීච් 1961 දී පුල්ලෙලිය කෘතියද ,රැල්ප් පීරිස් 1956 දී sinhalese social organization කෘතියද ,ඔබේසේකර ,තම්බයියා ,බ්‍රයස්රායන් ,රොබින්සන් වැනි අය ද මෙහිදී ප්‍රධාන තැනක් ගන්නා බව පෙන්වා දිය හැකිය .මේ අනුව සර්ව විශ්වීය නිර්වචනයක් ඉදිරිපත් කිරීමට ඇති දුෂ්කරතාව සමාජ මානව විද්‍යා ක්ෂේත්‍රයෙහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂණයක් බව කිව යුතුය .එසේ නමුත් සෑම සමාජයකම පොදු විශ්ව ව්‍යාප්තව පවතින මේ සංසිද්ධිය පිළිබඳ ඇතැම් නූතන මානව විද්‍යාඥයින් විසින් යම් යම් අදහස් පළ කර ඇත  .එනම් "  සමාජීය වශයෙන් පිළිගත් ස්ත්‍රියක් හා සමාජීය වශයෙන් පිළිගත් සම්බන්ධතා රටාව විවාහය ලෙසින් සැලකීම බොහෝ දුරට නිවැරදි බවයි " එසේම බිරිඳට ලැබෙන දරුවන් සමාජීය වශයෙන් ස්වාමියාගේ සහ බිරියගේ දරුවන් ලෙස පිළිගැනීමක් ද මෙහිදී සිදුවේ .මේ අනුව ඉහත සඳහන් ආකාරයට විවාහය පිළිබඳ විශ්වීය නිර්වචනයන් ඉදිරිපත් කිරීමට ඇති දුෂ්කරතාවට හේතුව ලෙස සමාජයෙන් සමාජයට පිළිගත් ආචාරධර්ම ,සිරිත් විරිත් ආදියෙහි පවතින විවිධත්වය වුවද මිනිසකු හා ගැහැනියක අතර ඇතිවන නීත්‍යානුකූල සම්බන්ධතාව විවාහය ලෙස සරලව පෙන්වාදිය හැකිය .විවාහය මිනිස් සමාජයේ පදනම වේ .සමාජයේ සැකැස්ම හැඩගස්වනු ලබන්නේ ද විවාහය මගිනි .විශේෂයෙන්ම ස්ත්‍රියක් ස්ත්‍රියක් හා පුරුෂයෙක් හට ජීවවිද්‍යාත්මක ,මනෝවිද්‍යාත්මක ,සමාජීය ,ආධ්‍යාත්මික  මට්ටමේදි පෞරුෂ සංවර්ධනය,ආදරය ,විරුද්ධ ලිංගිකයන් මුණගැසීම ආදිවූ ,විවිධ අවශ්‍යතා ඉටුකර ගත හැකි විවාහය හැර වෙනත් ආයතනයක් නොහොත් සංස්ථාවක් මානව සමාජය තුළින්  හඳුනා ගත නොහැකිය .සමාජීය වශයෙන් මෙන්ම පුද්ගල ජීවිතේ පරිපූර්ණත්වය සඳහා ද මිනිසෙක් හා කාන්තාවක් අතර ශාරීරික නීතිමය හා සදාචාරමය වශයෙන් ඇති කරගනු ලබන සම්බන්ධතාවය විවාහය ලෙස විස්තර කළ හැකි ය .එසේම සමාජය සැකැස්ම නොනවත්වා ඉදිරියට යාම සහතික කිරිම පිණිස දරුවන් බිහි කිරීම ඔවුන් පෝෂණය කිරීම හා ඔවුන්ගේ අනාගත අභිවෘද්ධිය සඳහා යොමු යොමුකිරීම විවාහ සංස්ථාව මගින් සිදුවන හෙයින් විවාහය යන්න පාරිශුද්ධ බන්ධනයක් ලෙස හඳුන්වා දිය හැකිය .මනුෂ්‍යයාට ඔවුන්ගේ චිත්ත වේගය සංස්කෘතිමය හා  ආර්ථිකමය අවශ්‍යතා සංතෘප්ත කර ගැනීම සඳහා ද විවාහ සංස්ථාව උපකාරී වෙයි .එය පවුලෙ නම් වූ පළමු මිනිස් සමාජයේ ආරම්භය සනිටුහන් කරයි .එසේ වුවද මානව සංහතියේ ඉපැරණිතම සංස්ථාව ලෙස විවාහය හඳුන්වාදිය හැක්කේ ජාතික හා සංස්කෘතික කණ්ඩායමක් හෝ සම්ප්‍රදාය හා පරමාදර්ශයන් ඒ තුළින් ප්‍රදර්ශනය කරන බැවිනි .සෑම සමාජයක් තුළම එහි වැඩිහිටි මානවයන් ඔවුන්ගේ පැවැත්ම වඩාත් ප්‍රිය උපදවන අවස්ථාව ලෙස විවාහය සලකනු ලබයි .ඊට හේතු වනවන්නේ තනිව තම අවශ්‍යතා ඉටුකර ගත් පුද්ගලයා හට නෛතික හා සංස්කෘතිමය වශයෙන් පිළිගත් සංස්ථාවකට ඇතුළු ඇතුළුවීමට අවකාශ ලැබීමයි .මේ අනුව විවාහය මගින් එකට ජීවත් වෙමින් දරුවන් බිහි කරමින් හා ඔවුන් වර්ධනය කරමින් මානව පැවැත්ම උදෙසා දායකත්වයක් දක්වනු ලබය.

මෙම අධ්‍යනය මූලික කාර්යය ඉටුකිරීම සඳහා දත්ත ලබාගැනීමේ දී ප්‍රාථමික දත්ත සහ ද්විතීයික දත්ත රැස් කිරීමට සිදුවිය .මෙහිදී දත්ත රැස් කිරීමේ දී ජන කොටස් හා ඔවුන්ගේ සාක්ෂරතා අනුව සම්මුඛ සාකච්ඡා ක්‍රමය ,නිරීක්ෂණ ක්‍රමය ද ,ද්විතීක දත්ත සඳහා ගන්ත්‍ර  පරිශීලනය  පර්යේෂණ ක්‍රම ශිල්ප වශයෙන් භාවිත කරන ලදී .මෙම ක්ෂේත්‍ර පර්යේෂණ සඳහා මා විසින් පාදක කරගත් ප්‍රදේශය වූයේ බස්නාහිර පළාතේ ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ මීරිගම  මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ පිහිටි  තිළිණගම ගම් ප්‍රදේශයයි .මේ අනුව මෙම ප්‍රදේශයෙන් නියැදියක් ලෙස පුද්ගලයන් පස් දෙනෙක් යොදාගෙන මෙම ක්ෂේත්‍ර අධ්‍යනය මා විසින් ඉදිරිපත් කර ඇත .ඒ අනුව ඔවුන්ගේ දත්ත අනුව විවාහය  දශක 5කට කලින් තිබූ ආකාරයත් ,වර්තමානයේ තිබෙන ආකාරයත් මෙම කෘතියෙන් ඉදිරිපත් කර ඇත .මේ අනුව මාගේ නියැදීන් A ,B,C,D,E යනුවෙන් මා මෙම කෘතිය හඳුන්වා ඇත.

  1. දශක පහකට පෙර විවාහයේ ස්වභාවය

මෙම කෘතිය සඳහා මම වයස අවුරුදු 50 ට වැඩි පුද්ගලයන් තුන් දෙනෙක් තෝරා ගන්නා ලදී .මේ අනුව ඔවුන් පිළිවෙළින් A පුද්ගලයාගේ වයස අවුරුදු 55, ඔහු  පිරිමි පුද්ගලයෙක් වන අතර අනෙක් දෙදෙනා ගැහැණු පුද්ගලයන් වේ.ඔවුන්ගේ වයස පිළිවෙලින් B- 60 ,C – 58 වේ .මේ අනුව ඔවුන්ගෙන්  ලබා ගත් දත්ත අනුව දශක පහකට පෙරාතුව විවාහ රටාවේ ස්වභාවය මෙලෙස පෙන්වා දිය හැකිය.

මේ අනුව වසර පහකට පෙරාතුව බොහෝ විට ලංකාවේ දැකිය හැක්කේ සාම්ප්‍රදායික විවාහ රටාවන්ය මේ අනුව සරලත්වය ,සාම්ප්‍රදායිකත්වය ආදිය තුළින් අතීතයේ විවාහය ගොඩනැගී ඇත .අතීත විවාහ රටාව සිදුවන ආකාරය ,සහභාගී වූ පාර්ශව ,සිරිත් විරිත් මොනවාද යන්න මෙලෙස පෙන්වා දිය හැකිය.

  • ඇවැස්ස නෑනා - මස්සිනා විවාහ ක්‍රමය

ජීව විද්‍යාත්මක වශයෙන් ඇතිවිය හැකි අයහපත් ප්‍රතිඵල හේතුවෙන්  වර්තමානය වන විට ඇවැස්ස විවාහය ලංකා සමාජයෙන් දුරස් වී ඇත .එහෙත් අතීතයේ එය බහුල වශයෙන් පැවත ඇත.

සාමාන්‍ය සිංහල බෞද්ධ විවාහයක් ගත්තොත් ,ඒකට ආවේණික වන චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර පෙළක්ම තියෙනවා .අනාදිමත් කාලෙක පටන් එන මේ  සිරිත්වලින් බොහොමයක් ,වර්තමානයේ වෙනස් වී තිබෙනවා .වෙනස්වන කාලෙක අලුත් වුණු කාලෙකින් ජීවත්වෙන අප සමාජයෙන් වියැකෙමින් යන මංගල චාරිත්‍ර කීපයක්ම වර්තමානයට සාපේක්ෂව මීට දශක පහකට පෙරාතුව පැවති තිබෙනවා .ඒවා නම්

  • පොරොන්දම් බැලීම

පොරොන්දම් බැලීම හඳහන් බැලීම යනුවෙනුත් හඳුන්වනවා .විවාහ වෙන දෙපළගේ කේන්දර වලින් ඒ දෙන්නා කොතරම් ගැලපෙනවද යන්න පොරොන්දම් බැලීම තුළින් සිදු කරනවා .අතීතයේදී නම් පොරොන්දම් නොගැළපෙන යුවළක් විවාහ කරවන්නේ නැත .මක්නිසාදයත් ඔවුන් ඒ තරම් දරුණු විදියට මේ කේන්දර විශ්වාස කරලා තියෙනවා .වර්තමානයේ මෙය සිරිත යම්තාක් දුරට දැකගන්න ලැබුණත් ගොඩක් අය මෙම චාරිත්‍රය විශ්වාස කරන්නේ නැති තරම් ය.එහෙත් අතීතයේ දී පොරොන්දම් බැලීම අනිවාර්ය අංගයක් බවට විවාහයේදී පත්ව තිබෙනවා.

  • නැකැත් පත්‍රය

මංගල උත්සවයට අදාළ නැකත් ලියැවුණු ලියවිල්ල නැකත්  පත්‍රය යනුවෙන් හඳුන්වනවා .මංගල දිනයට කලින් සැකසෙන මේ ලියවිල්ල ,මනාලයාගේ පාර්ශ්වය විසින් මනාලියගේ පාර්ශ්වයට ලබා දෙන පුරුද්දක් අතීතයේ පැවති තිබෙනවා.සෙත් කවි වගේම ස්ලෝක පවා මේ වගේ අඩංගු වූ බව පුද්ගලයන් පවසනවා .වර්තමානයේ දී මෙම නැකත් පත්‍ර යවන සිරිතක් තිබුණත් ,එය තාක්ෂණික සංකල්පය හා බැඳී ඇත .එහෙත් අතීතයේ දී නැකත් පත්‍රය පවා ගෙනගොස් දී ඇත්තේ සම්ප්‍රදානුකූලවය.

  • මංගල පෝරුව

වර්තමාන ගොඩක් මංගල උත්සව ගනු ලබන්නේ හෝටලයක ය ,එසේත් නොමැති නම් උත්සව ශාලාවක ය .මෙම උත්සව ශාලා හැම එකේම පාහේ තිබෙන්නේ කල්තබා හදපු මංගල පෝරු ටිකක් සරසලා ය.එසේත් නොමැති නම් කුලියට පෝරුවක් හදන එක වර්තමාන ප්‍රචලිත වී ඇත .එහෙත් අතීතයේ මංගල්ලයක් කියන්නේ මුළු ගමක් එකතු වෙන වැඩකි .ඔවුන් මංගල  උත්සවයට දවස් කීපයකට කලින් සුභ වෙලාවක් ,දිශාවක් බලා පෝරුව හදන්න පටන් ගනී .පාවඩ එළීමත්,උඩු වියන් බැඳීමත් සිදුවන්නේ ගමේ ඉන්නේ වැඩිහිටියන්ගේ අතිනි .වර්තමානයේ ප්ලාස්ටික් මල් වගේ කෘතිම දේවල් වලින් විවිධ සැරසිලි කළත් ,අතීතයේදී වැඩි වශයෙන් මංගල පෝරු පෝරු නිර්මාණය කරනුයේ ගොක්කොල ,වී කරල් ආදී ස්වභාවික අමුද්‍රව්‍ය භාවිතයෙනි.

  • මංගල භෝජනය

පෝරුවේ චාරිත්‍ර ඉවර උන ගමන් සිද්ධවෙන පළවන දේ තමයි මංගල භෝජනය .ගොඩක් වෙලාවට වර්තමානයේ මංගල උත්සවවල බුෆේ එකක් විදියට මංගල භෝජනය  පිළිගන්නවා ඇති තරම් දැක ඇත.කෙසේ නමුත් අතීතයේ සිංහල සාම්ප්‍රදායික විවාහ මංගල්‍යය සමඟ  බැඳුණු භෝජන සංග්‍රහයේ ප්‍රධාන අවස්ථාවන් හතරක් දැක ගන්න ලැබී ඇත .එනම්

ලාදර බත- මංගල උත්සවයේ වැඩ වලට උදව් උපකාර කරපු නෑ හිතවත් පිරිසට ලබා දෙන බත  හැඳින්වෙන්නේ මෙ නමිනි.

ආදර බත - විවාහප්‍රාප්ත මුළු යුවතිපතීන්ට පිළිවන් වන බත මෙනමින් හඳුන්වයි.

නෑදර බත - සාමාන්‍යයෙන් මංගල පෙරහැරින් මනාලියව මනාලයා තමන්ගේ නිවසට කැන්දාගෙන යන සිරිතක් ඒ දවස් වල තිබුණි .ඒ අනුව ගෙදර ඉතිරිවෙන නෑ හිතවතුන්ට දෙන බත මෙනමින් හදුන්වයි.

යෝදර බත - මනමාල මහත්මියව තමන්ගේ ගෙදරට කැන්දාගෙන ගියාට පස්සේ  මනමාල මහත්තයාගේ ගෙදරින් දෙන බත මෙනමින් හඳුන්වයි.

මංගල භෝජන සංග්‍රහයක් අවසානයේ දී කිරි පැණි වලින් සමන්විත අතුරුපස වේලක් සාම්ප්‍රදායික විවාහ උත්සවයන් වල දී වරදින්නේ නැත .එමෙන්ම මේ සියල්ල අවසානයේ දී බුලත් තට්ටුවක් පිළිගන්වා ඇත.

  • නව යුවතිපතීන්ට ආශිර්වාද කිරීම

අලුතෙන් විවාහ වනු දෙපලට සුභ පතන්න ,අවවාද කරන්න ,මගුල් ගෙදරට උදව් කරපු හැමෝටම ස්තුති කරන්න වගේම වැරැද්දක් සිදු වුනා නම් සමාව භාජනය කරන්න යොදාගන්න යොදාගන්න අවස්ථාව මේ විදිහට මංගල සභාව හදුන්වන්න පුළුවන් ය.මෑතක් වන තුරුම මේ චාරිත්‍රය දැකගන්න ලැබුණත් වර්තමානේ මංගල සභාවක් දැකගත හැකි වන්නේ කලාතුරෙකිනි.ඇතැම්විට ඈත අතීතයේ මංගල සභාව වෙනුවට කවිමඩුවක් පවත්වා ඇත .පවුලේ වැඩිහිටියන් කිහිප දෙනෙක් එකතු වෙලා යුවතිපතීන්ට කවියෙන් සුභ පැතීමක් ,එහෙමත් නැත්නම්  ආශීර්වාද කිරීමත් මෙහිදී සිදුවී ඇත.

  • මංගල පෙරහැර

වර්තමානයේ විවාහ උත්සව ඉවර වෙන්නෙ මනාල යුවළ මධුසමයට පිටත් වීමෙනි .මල් පොකුරු, රිබන් වලින් සරසපු වාහනයකින් යන මේ ගමනට සහභාගී වෙන්නේ විවාහක  දෙපළ පමණි .නමුත් අතීතයේ මධුසමයට පිටවීමක් දැකගන්න නොලැබුනත් ,මනාලයාගේ නිවසට පෙරහැරක් මගින් මනාලියව කැන්දාගෙන යාමක් සිදුවී ඇත .අලුත බැඳපු ජෝඩුව වෙනුවෙන්ම සුදු ගොන් හා ගෙඩි වලින් සැරසුණු කරත්තයක් යොදා ගැනුණු අතර ,එමෙන්ම ඊට පිටිපස්සෙන් නෑදෑයින් මෙන්ම මනාලිය ගෙන් මනාලයාට හිමිවූ දෑවැද්ද පටවපු වාහනයක් ද ගමන් කැර ඇත.ගම මැද්දෙන් යන මේ මංගල පෙරහර පවුල් දෙකේ අභිමානයෙන් පෙන්වන මොහොතක් ලෙස සැලකේ.නූතන සමාජයේ දෑවැද්ද කියන දේ නොවැදගත් දෙයක් සැලකුවත් අතීතයේදී හිස් අතින් ගෑනු දෙන සිරිතක් නැහැ කියමන මත මනාලියගෙන් මනාල පාර්ශවයට දෑවැද්දක් හිමිවීම  අනිවාර්ය වී ඇත.

මේ අනුව මෙම හැම චාරිත්‍රයක් ම අතීතයේදී සිදු වී ඇත්තේ සුබ නැකතකින් ය.

  • විවාහ වන වයස අඩු වීම

අතීතයේදී විවාහ වන වයස් මට්ටම වර්තමාන සමාජයට සාපේක්ෂව බොහෝ අඩුවී ඇත.ගැහැනු දරුවකු ගතහොත් මල්වර වුවායින් පසුව එනම් අවුරුදු 16,17 විවාහ දිවියට ඇතුළත් වී ඇත .එමෙන්ම ඉගෙනීමට මුල් තැනක් නොදෙන ඔවුන්ගේ ඒකායන බලාපොරොත්තුව වී ඇත්තේ විවාහ දිවියට ඇතුළත් වී දරුවන් හදා වඩා පෝෂණය කිරීමය .පිරිමි පුද්ගලයන්ගේ කාර්තවය වී ඇත්තේ තම අඹුව සහ දරුවන් පෝෂණය කිරීමයි.මේ අනුව ගැහැණු දරුවන් සිටින පවුලක ප්‍රධාන බලාපොරොත්තුව වී ඇත්තේ තම දරුවන් කල වයස හරි ගිය පසු ඉක්මනින් විවාහ කර දීමයි .ඒ අනුව සාමාන්‍යයෙන් මනමාලයා විසි වයසට පමණ පත්වූ අතර මනමාලය 15 හෝ 16 වන වියට පමණ පත්වූ විට විවාහ කර දී ඇත.

  • කුලය හෝ ගෝත්‍රය

අතීත විවාහයේදී ඊළඟට වැදගත් සේ සලකනු ලද කරුණක් නම් කුල සහ ගෝත්‍රයයි .මේ අනුව අතීතයේ දී විවාහයක් කර දීමේදී කුලය පිළිබඳ දැඩි අවධානයක් යොමු කර දී ඇත .ඉන්දියාවෙන් මෙරටට පැවති කුල සම්ප්‍රදාය ඉන්දියාවෙ තරම් නොවූවත් යම් තාක් දුරට ලංකාව තුළ මුල් බැසගෙන ඇත .මේ අනුව සාම්ප්‍රදායික විවාහයන් සිදු වුයේ සම කුල තුළය .තමන්ට වඩා අඩු කුලයක් සමග විවාහ කර ගැනීම තමන්ගේ කුලයට අවමානයක් යයි ඔවුන් විශ්වාස කර ඇත .මේ අනුව මීට දශක පහකට පෙරාතුව ද වුව ද බොහෝ විවාහයන් සිදු වී ඇත්තේ සමකුල සමගය.

  • මගුල් කපුවා ගේ ආධාරයෙන් යෝජිත විවාහ සිදු වීම

සාමාන්‍ය ගැමි වහර අනුව යෙදෙන කපුවා යන වචනය ඇසූ පමණින් දර්ශනයට අසූවන රූ සටහන් ඇත .එනම් හවඩිය ආධාරයෙන් ඉඟටිය දවටාගත් සරම ,උඩුකය වසා ගත් කළු කබාය ,කිහිල්ලේ රුවාගත් කළු කුඩය ,කුඩා කොන්ඩ එකතු කොට ගැටගසා ගත් හිසකෙස් ස්වල්පය,උඩු රැවුල යනාදිය වේ.මේ අනුව මගුල් කපුවාගේ අතීතයේ ප්‍රධාන පරමාර්ථය වී ඇත්තේ සම කුල තරුණ තරුණියන්ට විවාහ යෝජනා ඉදිරිපත් කිරීමයි .අතීතයේදී බොහෝ විට විවාහයන් සිදු වී ඇත්තේ දෙමව්පියන්ගේ කැමැත්ත අකැමැත්ත මතය .විශේෂයෙන්ම තරුණියන් විවාහ දිවියට ඇතුළත් වී ඇත්තේ තම දෙමාපියන් කැමති පුරුෂයා සමග ය.ඒ අනුව දෙමාපියන් බොහෝ විට ගුණවත් නැණවත් පුරුෂයකු සොයන්නේ කපු මහතාගේ ආදාරයෙනි .ඒ අනුව අතීතයේ දී මකුල් කපුවාගේ සංකල්පය වැඩි වශයෙන් දැක ගන්නට ලැබී ඇත.

  • දෑවැද්ද

දෑවැදි වශයෙන් විවිධ සම්පත් හෙවත්  වස්තු මිල මුදල් ආදය දෙනු ලැබේ.මනාලියගේ දෙමව්පියන් විසින් තම දියණිය විවාහ කර දීමේ දී දෑවැද්දක් ලබා දෙයි .බොහෝවිට අතීතයේදී ලබාදී ඇත්තේ වතුපිටි ,හරක බාන ,ලී බඩු ,මිල මුදල් ආදිය යි.මනාලයාද තම සහකාරිය තෝරා ගැනීමේ දීදෑවැද්ද පිළිබඳ උනන්දුවක් දක්වා ඇත .එසේ නොමැති වුවත් දෑවැද්දක් නොමැතිව පැමිණි මනමාලියට බොහෝ දෙනාගේ ඇනුම් පද අසන්නට සිදු වී ඇත .මේ අනුව අතීතයේ පැවති විවාහ සම්ප්‍රදාය තුළ අනිවාර්ය අංගයක් බවට දෑවැදි ක්‍රමය පෙන්වා දිය හැකිය .

මේ අනුව දශක පහකට පෙර විවාහ රටාව පැවති ආකාරය මෙලෙස  සරලව පෙන්වා දිය හැකිය.

  1. විවාහයේ වර්තමාන ස්වරෑපය

සමාජ ව්‍යුහයේ සිදුවන විපර්යාසයන් හේතුකොටගෙන විවාහ සංස්ථාව තුළ ද නව ප්‍රවණතාවන් රාශියක් නිර්මාණය වී ඇත .ලංකාවේ විවාහ සංස්ථාව තුළ සිදුවී ඇති වෙනස්කම්  අධ්‍යනය කිරීමේදී ඒවා සමාජ ව්‍යුහය සිදුවූ  විපර්යාසයන් හේතුකොටගෙන  ඇති වූ ඒවා බව පැහැදිලි වේ .මේ අනුව ඉහත සාකච්ඡා කරන ලද දශක පහකට පෙරාතුව ලංකාව තුළ තිබූ විවාහ රටාව වර්තමානය වන විට කෙසේ වෙනස් වී ඇති දැයි මෙසේ විග්‍රහ කළ හැකිය .නියැදියක් වශයෙන් ගම්පහ ,මීරිගම  ග්‍රාමයේ පුද්ගලයන් දෙදෙනකුගේ සම්මුඛ සාකච්ඡාව මගින් මෙලෙස ඉදිරිපත් කළ හැකිය .ඔවුන් විසින් වර්තමානය වන විට විවාහය වෙනස් වී ඇති රටාව ,එමෙන්ම අතීතයේ තිබූ විවාහ රටාවට අමතරව එකතු වී ඇති  අංග පිළිබඳ  මෙලෙස ඉදිරිපත් කළ හැකිය .මේ අනුව සම්මුඛ සාකච්ඡාවට බඳුන් වූ පුද්ගලයන් දෙදෙනා D හා E යනුවෙන් හැඳින්විය හැකිය.වර්තමානය වන විට විවාහ රටාව මේ ආකාරයේ කරුණු රැසකින් වෙනස් වී ඇත.එනම්

  • ඥාතීන් අතර ඇතිවන විවාහ අඩුවීම

ශ්‍රී ලාංකිකයන් අතර අතීතයේ ප්‍රචලිතව පැවතුණු විවාහ ක්‍රමය වූයේ ඥාතීන් අතර සිදුවන විවාහ ක්‍රමයයි .මෙහිදී මව් මව් පාර්ශ්වයෙන් සහෝදරයාගේ දරුවනුත් පිය පාර්ශ්වයේ සහෝදරියගේ දරුවනුත් අතර  සිදුවුන විවාහ ක්‍රමය ඇවැස්ස නෑනා මස්සිනා අතර සිදුවන විවාහය ලෙස සලකන අතර ,ඔවුන් ඔවුන් කුඩා කල සිටම හඳුනන බැවින් නෑනගෙ අයිතිය මස්සිනා වෙත පැවරී තිබුණි .නමුත් වර්තමානය වන විට මෙය යම්කිසි වෙනසකට භාජනය වී ඇත .මාගේ අධ්‍යනය නියැදියට  අනුව වර්තමානය වන විට  ඇවැස්ස විවාහ සිදුවී තිබුණේ 1% ප්‍රතිශතයකිනි.මේ පිළිබඳව දත්ත දායකයන්ගෙන් සහ ඔවුන්ගේ වැඩිහිටියන් ගෙන් විමසූ කළ ඔවුන් ප්‍රකාශ කර සිටියේ ඇවැස්ස විවාහය ලැබෙන දරුවන් ආබාධිතයන් වීමේ සම්භාවිතාව වැඩිය වැඩි ය යන මතය පිළිගෙන තිබූ සංඛ්‍යාව විශාල බවයි .තවත් පිරිසක් කියා සිටියේ අලුත් ඥාතීන් ඇතුළුව අලුත් පවුලකට සම්බන්ධ වීමේ අවස්ථාව මෙමගින් නැති වී යන බවයි.මෙම විවාහ ක්‍රමය සීඝ්‍රයෙන් සීඝ්‍රයෙන් අඩු වීම කෙරෙහි සමාජ සංචලතාව නිසා ග්‍රාමීය ජනතාව නගරයට ඇදී යාමෙන් ඥාතීන් දුරස්වීම,සාම්ප්‍රදායික ඉඩම් භුක්ති ක්‍රමය අරබයා ඥාතීන් අතර ආරවුල් වැඩිවීම සහ ඥාතීන් අතර තරඟය ,පන්ති පරතරය වැඩිවීම වැනි නිශේධනාත්මක බලපෑම් හේතු වන බව දත්ත දායකයින් පෙන්වාදෙයි .මේ අනුව වර්තමානය වන විට සමාජය තුළ ඥාතීන් අතර ඇතිවන විවාහ රටාව බොහෝ සෙයින් අඩුවී ඇත.

  • ප්‍රේම සම්බන්ධතා මත විවාහ වීම

සාම්ප්‍රදායික පවුල් ව්‍යුහය පුද්ගලයාගේ විවාහය වූ කලී එක් ස්ත්‍රියක් සහ එක් පුරුෂයෙක් එකතු කළ ක්‍රියාවක් නොවේ .එය එක් සමූහයක් සහ තවත් සමූහයක් මුණ ගැසීමේ ක්‍රියාවලියකි .නමුත් නූතන සමාජය තුළ විවාහය ද පුද්ගල දිශානතියට යොමු වී තිබේ .තරුණ පරපුර සහකාරිය හෝ සහකරු තමාම තෝරාගත යුතු බවට විශ්වාසයක් තිබේ .මෙයින් පැහැදිලි වන්නේ විවාහයේදී  ස්වකීය අභිමතය පෙරට පැමිණ තිබෙන බවයි .මේ නිසා දෙමාපියන් සහ ඥාති සමූහ බලපෑම එතරම් වැදගත් නොවේ .මාගේ හත් දෙන ශේත්‍රයට අනුව ප්‍රේම සම්බන්ධතා මතබඳතා මත විවාහ වූ සහ ප්‍රේම සබඳතා මත විවාහ වීමට බලාපොරොත්තුව සිටින සංඛ්‍යාව ඉතා ඉහළය .ප්‍රේම සබඳතා මත විවාහය සිදුකර ගැනීමට කැමති ඇයි ද යන ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු වූයේ අන්‍යෝන්‍ය වශයෙන් දැන හැඳිනගෙන ,දිගු කලක් ආශ්‍රය කිරීම තුළින් වඩාත් යහපත් විවාහ ජීවිතයක් ගත කළ හැකි බවයි .එසේම විවාහ විය යුත්තේ අන් අයට අවශ්‍ය කෙනෙක් සමග නොවන බවත් තමාට ගැළපෙන සුදුසු සහකරුවකු හෝ සහකාරියක සමඟ බවත් තරුණ දත්ත දායකයා අදහස් කරනු ලබයි .එසේම තමන් නියැලි සිටින ක්ෂේත්‍රයට  සහ තමන්ට ගැළපෙන වයස් මට්ටමකින් ,උගත් බවකින් ,රූමත් බවකින් යන සියලු අංශ පිළිබඳ දෙදෙනාටම සතුටුවිය හැකි පරිදි සම්බන්ධතාවක් ගොඩනඟා ගැනීමට හැකි වීම නිසා මෙවැනි විවාහක මේකට කැමති බවත් ඔහුගේ අදහස විය .මෙවැනි විවාහ සිදු කර ගැනීමේ දී කුලය සලකා බලන්නේ නැතිද යන්න විමසූ කල " නැත " යන්න එක විටම ප්‍රකාශ කරන ලදී .ප්‍රේම සබඳතා පිළිබඳ වැඩිහිටි ආකල්ප සොයා සොයා බැලීමේදී පැහැදිලි වූයේ ඉතාමත් පැරණි සාම්ප්‍රදායික අදහස් දරන්නන් මෙයට අකමැති බව ප්‍රකාශ කළද ,දරුවන්ගේ කැමැත්තට ඉඩ දී තිබුණ බවයි.

D පුද්ගලයාගේ අදහස :" ඔවුන්ට ඕනෑ දෙයක් කරගන්න ඉඩ දෙනවා "

                                    "අපි ඕවට මොකට අකමැති වෙනවද "  

                                    "ඒගොල්ල කරගත්තේ ඒගොල්ලොන්ට කැමති දෙයක් නේ "

යනුවෙන් ඔහුගේ අදහස විය .

එමෙන්ම දෙමාපියන් පළ කළ අදහස් වලින් පැහැදිලි වනුයේ දෙමව්පියන්ට දරුවන්ගේ බඩෙ නිදහස් විය හැකි එකම මාර්ගය දරුවන් විසින් ම සුදුසු අය තෝරා ගෙන වෙනම ජීවිත ඇරඹීම ය .මේ අනුව වත්මන් සමාජයේ වැඩි වශයෙන් සිදුවන්නේත්,පුද්ගලයන් රුචිකත්වයක් දක්වන්නේත් ප්‍රේම සම්බන්ධතා මත විවාහ සිදු කර ගැනීමට බව ඉහත කරුණුවලින් පැහැදිලි වේ.

  • යෝජිත විවාහ ක්‍රමයෙන් අඩුවී අඩු වී යාම

ලාංකීය සමාජය තුල ඇවැස්ස ඥාති විවාහය හැරුණු කොට පෙර සිට පැවති අනෙක් ක්‍රමය වූයේ කපුවකු මාර්ගයෙන් ,දන්න කියන වෙනත් පුද්ගලයකු හෝ පවුලට සම්බන්ධ වෙනත් ඥාතියෙකු මගින් දෙපාර්ශවයක් එකට සම්බන්ධ කර පවත්වනු ලබන විවාහ රටාවකි .නමුත් වර්තමානය වන විට එය ක්‍රමයෙන් අඩු වී ගෙන යාමක් දැකිය හැකි වන්නේ ,පුද්ගල දිශානතිය ඒ ස්ථානය ගෙන තිබෙන නිසයි .නමුත් තවමත් මේ  විවාහ ක්‍රමය සිදුවන්නේ යම් ප්‍රදේශයක් ගතහොත් අතළොස්සක් අතර පමණි .ඒ සඳහා පරම්පරා ඥාතීත්වය ,කුල ගර්වය ,නම්බුව වැනි උසස් තත්වයන් ප්‍රධාන වශයෙන් බලපා ඇත .වර්තමානය වන විට යෝජිත විවාහයන් සිදු වන්නේ අල්ප වශයෙනි .වර්තමානයේ යෝජිත විවාහය සිදු කරගත් දායකයින්ගෙන් එයට හේතු විමසූ විට  ඔවුන් පවසන්නේ පරම්පරාගතව යෝජිත ක්‍රමයට විවාහය සිදුවීම ,දෙමව්පියන් ප්‍රේම සම්බන්ධතා ඇති කර ගනු ලබන වට විරුද්ධවීම ,පරම්පරාගත කුල ගර්වය ආරක්ෂා කර ගැනීම ,ප්‍රේම සම්බන්ධතාවලට සබදතාඳතා වලට විරුද්ධ වීම හේතුකොටගෙන සහකරුවකු සොයාගැනීමට ඇති අපහසුව ,තම හදහනට ගැලපෙන කෙනෙකුම සොයාගැනීමට අවශ්‍ය වීම ,වයස ඉක්මවා තිබීම ,දෙමාපියන්ට අවනත වීමට සිදුවීම යන බොහෝ කරුණු නිසාය .මෙය අනුව වත්මන් සමාජය තුළ ඉතා සුළු පිරිසක් වුවද යෝජිත විවාහයට කැමති වී ඇත්තේ පිරිසක් සමග කුළුපග ලෙස මිත්‍ර වීමට බියගුළු වීම ,විවිධ ලෙඩ  රෝගවලින් පෙළීම ,කේන්දර නොගැලපීම සහ උසස් නම්බුවක් ඇති පවුල්වල සාමාජිකයන් වීම වැනි සාධක පදනම් කරගෙනය .එසේම වැඩිහිටි ආකල්ප වූයේ මේ ක්‍රමේ ස්ථිර සහ වඩාත් සුදුසු ක්‍රමය වුවද මේ විවාහ ක්‍රමය තුළ දී ද ගැහැනු දරුවන්ට දායාදය සපයාදීම ,එනම් දෑවැද්ද සොයාදීම සොයා දීම අනිවාර්ය ක්‍රමයක් බැවින් මෙය දුෂ්කර කටයුත්තක් වන බැවිනි .වර්තමාන සමාජය තුළ යෝජිත විවාහ ක්‍රමය ශීඝ්‍රයෙන් පහළ වැටී ප්‍රේම සම්බන්ධතා මත විවාහ වන රටාව ඉහළ ගොස් ඇත.

  • මගුල් කපුවාගේ සාම්ප්‍රදායික ප්‍රවේශය වෙනුවට සේවා සපයන ආයතන බිහිවීම.

අහින්සකත්වයෙන්,කපටි කමින් ,බයාදු පක්ෂපාතී ගති පැවතුම්  වලින් සම්පූර්ණවූ මේ චරිතය මිනිස් ජීවිතේ තීරණාත්මක අවස්ථාවකට පැමිනෙනු කෙනෙකි .සමාජයෙන් නැගෙන අපහාස,උපහාස ,නින්දා,ප්‍රශංසා ,තාන්නමාන්න වලින් එක සේ මුහුණ දෙමින් මිනිස් ශිෂ්ටාචාරය ට පා නැගූ අවධියේ පටන් අප හා ගැවසෙමින් සිට  අපගේ දර්ශන පථයෙන් ඈත්වී කාලයේ වැල්ලෙන් වැසී යාමට ආසන්න මේ චරිතය අවාහ විආවාහ විවාහ සිරිත් විය සමුදායේ මූලික සංකේතයක් වූ අතර ,වඩාත් ඵලදායි  ක්‍රමයක් ද විය.සාමාන්‍ය ගැමි වහර අනුව යෙදෙන කපුවා යන වචනේ ඇසූ පමණින් අපගේ දර්ශනයට හසු වන විශේෂ වූ සටහනක් ඇත.එනම්

හවඩිය ආධාරයෙන් ඉඟටිය දවටාගත් සරම

උඩුකය වසා ගත් කළු කබාය

කිහිල්ලේ රුවාගත් කළු කුඩය

කුඩා කොන්ඩ එකතු කොට ගැටගසා ගත් හිසකෙස් ස්වල්පය

උඩු රැවුල ,නැමි පනාව ,කපටි බැල්මන් යනාදිය වේ.

විවිධ තරුණ තරුණියන්ගේ තරුණියන්ගේ වත්පොහොසත්කම් පිළිබඳ අතිශයෝක්තියෙන් යුක්තව සිතෙහි තබාගෙන ඊට අදාළ කේන්ද්‍ර කොපි ,ඡායාපිටපත් ,පංචාංග ලිතේ පිටපතක් සහිත ලියකියවිලි මිටියක් මොහුගේ අතේ තිබුණු අතර ,වාහන පහසුකම් අවශ්‍ය නොවීය .තරුණයා ගේ කේන්දරය සමග ලැබෙන තුටුපඬුරු වල ප්‍රමාණය හැටියට ඉතිරි කොටස රඳා පවතී .කේන්දර ගැළපේ නම් ප්‍රථම ගමන්බිමන් අවස්ථාවේ සිට විවාහය සිදුවන අවස්ථාව දක්වා දෙපක්ෂය සම්බන්ධ වී තිබෙන පුරුක වනුයේ මොහුය .නව යුවලගේ යුවලගේ විවාහයත් සමග කපු ගාස්තු ඉල්ලාගෙන වෙනත්  කාර්යයකට අතගැසීම මොහුගේ මොහුගේ සිරිත විය.නමුත් වර්තමානය වන විට මඟුල් කපු වගේ සාම්ප්‍රදායික ප්‍රවේශය සහ ස්වරූපය වෙනස් වී ඔහු ද සමාජයේ නිශ්චිත කාර්යභාරයක් ඇති පුද්ගලයකු බවට පත්වී ඇත .එසේම පවතිනු ලබන යෝජිත විවාහ සඳහා තරුණ තරුණියන් ස්ථිර රැකියාවක් ලෙස මඟුල්  කපුකම තෝරාගෙන තිබීම ද විශේෂ ලක්ෂණයකි.මගුල් කපුවා ගේ ප්‍රවේශය වෙනුවට සහකරුවන් සහ සහකාරියන් සොයා දීම සඳහා සේවා සපයන ආයතන බහුලව ක්‍රියාත්මක වීම තවත් වැදගත් ලක්ෂණයකි .මෙහි දී පුද්ගලයන්ට වඩා පරිගණක භාවිතය මගින් සහකරුවන් සොයා දීමක් සිදුවේ .උදාහරණයක් ලෙස රජයේ ලියාපදිංචි නොවූ ආයතනයක් වන ජයමංගල පෙන්වා දිය හැක (තාම අධ්‍යන ප්‍රදේශයේ සීමාවට යාබදව මෙවැනි ආයතනයක් ක්‍රියාත්මක වේ .එක් පුද්ගලයකුට එක් ගැලපීමක් සිදු කිරීමට රුපියල් 20000ක් ගැනීම මේ ආයතනය මගින් සිදුකරනු ලබයි ) .මීට අමතරව විවාහ වෙළෙඳපොළ සඳහා තොරතුරු සපයන මාධ්‍යයක් වන පුවත්පත් එනම් ඉරිදා සිළුමිණ ,දිවයින ,ලංකාදීප සහ ඉංග්‍රීසි පුවත්පත්වල මංගල යෝජනා තීරු ඇතුලත්  කිරීම තුළින්ද සාම්ප්‍රධායික මගුල් කපුවා ගේ ප්‍රවේශය සහ ස්වරූපය වෙනසකට භාජනය වී ඇති අයුරු වටහා ගත හැකිවේ.

  • පූර්ව ලිංගික සබඳතා වැඩි වීම.

නව යොවුන් විය හා විවාහ ප්‍රාප්ත වීම අතර කාලය පුර්ව වෛවාහක අවධිය ලෙස සැලකේ .ශාරීරිකව ,මානසිකව හා සමාජයීය වශයෙන් නව යොවුන් වියට පත්වන වයස ක්‍රමයෙන් පහළ වැටීම ද ,අනෙක් අතට විවාහ වන වයස ඉහළ යාම ද පුර්ව වෛවාහක අවධිය දීර්ඝ දීර්ඝ වීම කෙරෙහි දායක වී ඇත .මේ විශ්වීය  ප්‍රවණතාවට අනුවර්තනය වීමේ දී බොහෝ සමාජවල  පුර්ව වෛවාහක ලිංගික සබඳතා කෙරෙහි ඇති සමාජ තහංචි වල  ලිහිල් වීමක් හා එවැනි සම්බන්ධතා සඳහා ඇති සමාජ අවස්ථා ප්‍රසාරණය වීමක් සිදු වී ඇත .මාගේ නියැදියට අනුව ප්‍රේම සබඳතා මත විවාහ වනු සහ ප්‍රේම සබඳතා පවතින තරුණ කොටස් වැඩි වශයෙන් මෙවැනි කාර්යන්හි නියැලෙන බව ඔවුන්ගේ අදහස් ප්‍රකාශ ප්‍රකාශයෙන් වටහා ගත හැකි විය .මෙහිදී උසස් අධ්‍යාපනය ලබන සහ ලැබූ පිරිස මීට වඩා ළැදි බවක් දක්වයි .උසස් අධ්‍යාපනය සමඟ විවාහය ප්‍රමාද වන අතර අනෙක් අතින් අධ්‍යාපනය සමග පූර්ව ලිංගික සම්බන්ධතා පිළිබඳ දැඩි ආකල්ප සහ සාරධර්ම පද්ධතියක් නිර්මාණය වන බව පෙනෙයි .මෙම සම්බන්ධතාවය සමග එකට ගමන් කරන තවත් ප්‍රවණතාවක් ලෙස විවාහයට පෙර සහකරු සහ සහකාරිය ගෘහීය වශයෙන් එකට ජීවත් වීම (living together ) සීඝ්‍රයෙන් වැඩි වෙමින් පවතින බව කිව යුතුය .එසේම ගෘහීය වශයෙන් විවාහයට පෙර එක් වීම සඳහා බොහෝ කාන්තාවන්ගේ කැමැත්ත ප්‍රකාශ වූයේ නිවසින් බාහිර නිතර මුණ ගැසීම සඳහා අවසර නොමැති වීම හේතු කොට ගෙනයි .ඒ අනුව වර්තමාන සමාජය තුළ විවාහයට පෙර පූර්ව ලිංගික සබඳතා බහුල වශයෙන් දැකගත හැකිය.

  • විවාහයට පෙර පවත්වනු ලබන ප්‍රේම සබඳතා සංඛ්‍යාව ප්‍රමාණාත්මක වශයෙන් වැඩි වීම

පූර්ව ලිංගික සබඳතා සමඟ අත්වැල් බැඳ ගමන් කරන තවත් අවස්ථාවක් වන මෙය නව පරපුරෙහි සීඝ්‍රයෙන් වර්ධනය වෙමින් පවතින්නකි .මේ කරුණ වෙනත් පරයේශන වලින්ද සනාථ කොට දක්වා ඇති අතර තරුණ තරුණියන්ට මේ පිළිබඳ එකට වඩා අත්දැකීම් පවතින්නේ පාසල් අවදියේ පටන් රැකියා ක්ෂේත්‍රය දක්වා විවිධ අයුරින් සම්බන්ධතා ගොඩනගා ගන්නා හෙයිනි .එයට හේතුව ලෙස දැකිය හැකි වන්නේ බාහිර සමාජය සමඟ ඔවුන්ට සම්බන්ධ විය හැකි ඉඩප්‍රස්ථාව වැඩි වන බැවිනි .ක්ෂේත්‍රයේ නියැදියට අනුව මේ පිළිබඳව විමසන කල්හි අඩු වයස් මට්ටම් වල පුද්ගලයන් මෙහි නියැළීමෙන් ප්‍රවණතාව වැඩි වේ .පාසල් අවධියේ පටන් ඔවුන් ප්‍රේම සබඳතා ගොඩනඟා ගනී .මෙසේ සබඳතා වැඩි ප්‍රමාණයක් ඇති කර ගැනීමට හේතුව කුමක්ද යන්න විමසූ කල්හි ඔවුන්ගේ අදහස වූයේ මේ සබඳතා තුළින් ලබන මානසික හා ශාරීරික තෘප්තිය වඩාත් වැදගත් වන බවයි .තරුණයන් ප්‍රකාශ කළේ ඒකාකාරී මානසික තත්ත්වයට සුළු වශයෙන් හෝ සතුටක් ලබා ගැනීම සඳහා මෙවැනි සබඳතා ඇතිකර ගන්නා බවයි .මීට අමතරව තරුණියන් අපේක්ෂා කර තවත් දෙයක් වූයේ වැඩි වරප්‍රසාද හා දීමනා ලබා ගැනීම සඳහා එකකට වඩා ප්‍රේම සබඳතා වල නියැලෙන බවයි .තවත් පිරිසකට තමා සම්බන්ධ වී ඇති සහකරු හෝ සහකාරිය ගැලපෙන්නේ නැතැයි සිදුවුන විට තවත් සම්බන්ධයක් ඇතිකර ගැනීමට පෙළඹුණු බවත් ,තවත් අවස්ථාවක දෙමාපියන්ගේ  අවසරයත්, කැමැත්ත ලබා ගැනීමට නොහැකි වූ විට එවැන්නකට පෙළඹෙන බවත් ,එසේම තවත් පිරිසක් ජොලියට සම්බන්ධ වූ බවත් කියා සිටියේය .මේ අනුව වර්තමාන සමාජය තුල විවාහයට පෙර මෙවැනි අවස්ථාවන් ගණනාවක් දැක ගත හැකිය.

  • කන්‍යාභාවය පරික්ශා කිරීමේ අවශ්‍යතාව දුරස්ථ වීම

විවාහයකට පිවිසෙන තරුණියකගෙ කතකගේ කන්‍යාභාවය පරික්ශා කිරීම ආසියාතික රටක් වන ලංකාවේ පවතින කේන්ද්‍රීය සංකල්පයක් ලෙස අතීතයේ සිට චාරිත්‍රානුකූලව පැවත ගෙන ඒමෙන් පැහැදිලි වේ .පවුලක උපත ලබන දැරියක චාරිත්‍රානුකූලව විවාහ කර දීමේ අවස්ථාව දක්වා නොමනා හැසිරීම් වලින් ද ,පිටස්තර ලිංගික සබඳකම් වලින් ද තොරව දෙමව්පිය අපේක්ෂාවන් යටතේ හැදී වැඩීම ද ,නිසි කල වෛද්‍ය පැමිණි පසු සිදු කරනු ලබන චාරිත්‍රානුකූල විවාහයකින් පසුව තමන්ට හිමිවන තම සැමියා සමඟ ම නීත්‍යානුකූලව ලිංගික කටයුතුවල යෙදීම සුදුසු බව ශිෂ්ඨ සම්පන්න  සිංහල බෞද්ධ ජන සමාජයේ පිළිගත් සාරධර්මයකි .එහෙත් අතීත සමාජයේ සෙසු ආයතන විසින් ද අනුමත කොට ඇති මෙවැනි පරමාදර්ශ අපේක්ෂාවන් ක්‍රියාවට නැගීමේ දී විවිධාකාර ප්‍රශ්න මතුවේ . විශේෂයෙන්ම නවීකරණ නොවී කරන නවීකරණ බලවේගයන්ට හසුව වෙනස් වෙමින් පවතින වර්තමාන ලාංකික ජන සමාජයෙහි මෙවැනි පරමාදර්ශ ක්‍රියාවක් සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ දී විවිධ දුෂ්කරතා මගින් බොහෝ පවුල්වල පුද්ගලයින් විවිධ ගැටලු වලට මුහුණ පානු ලබයි .තරුණ තරුණියන් අතර පැවතිය යුතු සම්බන්ධතාවල ස්වරූපය දැඩි ලෙස පාලනයකට ලක් කොට තිබීම ,විශේෂයෙන්ම ඔවුන් අතර ලිංගික සම්බන්ධතා විවාහය දක්වා චාරිත්‍ර ධර්මතා සහ නීතිරීති තුළින්ද පාලනය කොට තිබීම ,නීත්‍යානුකූල විවාහයක් මගින් එක් පුරුෂයකුට එක් කාන්තාවක් යන මූලධර්මය පිහිටා විධිමත් ආකාරයකට ඒ සම්බන්ධය ගොඩනගා ගැනීම සුදුසු යැයි අනුමත කොට තිබීම තුළින්  ලාංකික ජන සමාජයේ පවතින විවාහ මංගල්‍ය  චාරිත්‍ර ධර්මයන් මොනවාද යන්න පැහැදිලි කරගත හැකි අතර ,කන්‍යාභාවය  පරීක්ෂා කර බැලීම ද එහි අනිවාර්ය චාරිත්‍ර අංගයක් බව මනාව පැහැදිලි වෙයි .විවාහයට පත්වන ස්ත්‍රියගේ කන්‍යාභාවය ආරක්ෂා වී පැවතීම හෝ එය විනාශ වී තිබීම ජීව විද්‍යාත්මක වශයෙන් එය එතරම් ගැටලුකාරී බරපතළ ප්‍රශ්නයක් නොවුනද ,සමාජ විද්‍යාත්මක වශයෙන් මෙතරම් කලබැගෑනියක්   ඇති වීමට හේතුව වන්නේ කාන්තාවකගේ ලිංගික  පාරිශුද්ධත්වය පිළිබඳ හැඟීම විවාහයකින් පසුව එළඹෙන මාතෘත්වය පිළිබඳ හැඟීම සමඟ  සම්බන්ධතාවයක් පවතින නිසයි .මාතෘත්වය මෙන්ම ස්ත්‍රීත්වය ද ලාංකික ජන සමාජයේ එක්තරා පාරිශුද්ධත්වය කින් සැලකූ සංකල්පයක් වේ .මෙවැනි තත්ත්වයක් මත දෙදෙනෙකු අතර ඇතිවන මිත්‍ර සබඳතා ,ප්‍රේම සබඳතා ,විවාහ සම්බන්ධතා යන අවස්ථාවන්හි අන්‍යෝන්‍ය ආකර්ෂණය තුලින් විවාහයට පෙර ලිංගික වශයෙන් එකතු වී ස්ත්‍රියගේ කන්‍යා භාවය විනාශ වුවහොත් සමාජයේ සිතනුයේ විවාහයට පෙර සමාජ චාරිත්‍ර ධර්මවලට අනුකූල නොවී ජීවත් වී ඇති බැවින් විවාහයෙන්  පසුවද පතිවත රකිමින් ජීවත් වන කාන්තාවක් නොවීය  හැකි බවයි .ලංකා සමාජය පැවත එන සිරිතක් වශයෙන් මනාලිය කැන්දාගෙන ගිය දිනට පසුදා මනාළියගේ කන්‍යාභාවය පරීක්ෂා කිරීමේ රහසක්  පැවතුණි .මුල් කාලයේ මනාලයාත් ,මනාලියත් මුල්ම රාත්‍රිය ගත කළේ තමන්ගේ මහ ගෙදරයි .පසුදා නව යුවල රාත්‍රිය ගත කළ කාමරයේ දොර අරින්නෙ මනමාලයාගේ මව විසිනි .මනාලිය  ඇඳ සිටි ඇඳුම් ,නිදාගත් ඇඳ රෙදිපිළි ,වෙන්කරගෙන පරික්ෂා  කිරීම සිරිත වේ.ඇය යහපත් චරිතයක් ඇත්තියක් නම් නැන්දම්මා මනාලියගේ ඇඳුම් ඒ කොනක මුදල් ගැට ගසනු ලබයි .මෙවැනි සිරිතක් පැවති නිසා බොහෝ තරුණියන් මංගල රාත්‍රිය ගැන දැඩි බියකින් පසුවන අතර ,ඇඳ ඇතිරිල්ලේ රුධිරය නොතිබීම නිසා කඩාකප්පල් වූ විවාහ ද ,විවාහය සිදු වුණද සදාකාලිකව අතෘප්තියෙන් ජීවිත ගත කරන සහකරුවන් සහකාරියන්  සමාජයෙහි දැකිය හැකිය .කන්‍යාව යනු කිසිම දිනෙක ලිංගික ක්‍රියාවලියේ නොයෙදුණු කෙනෙකු මිස ,ප්‍රථම වරට ලිංගික ක්‍රියාවලියේ යෙදෙන විට රුධිරය වගුරන්නියකු නොවේ.සමහර කාන්තාවන්ට ප්‍රථම රාත්‍රියේ  රුධිරය දැක්විය හැකි වුවත් ,තවත් බොහොමයකගේ කන්‍යාභාවය උපතින් පිහිටා නොතිබීමත් ,නැතිනම් ඝනව පිහිටා තිබීමත් ,ප්‍රථම වරට ලිංගික සම්බන්ධතාවක්  පැවැත්වූ වද ඒ පටලය නොකැඩී පැවතීමත් යන විවිධ හේතූන් නිසා පළමු  එක්වීම ඉතා දුක්මුසු ඛේදජනක මොහොතක් බවට පත්වී ඇත .මෙවැනි හේතූන් මත තරුණියගේ කන්‍යාභාවය සොයා ඇය මානසික අවපාතයකට ඇද දැමීම නොසුදුසු බව වර්තමාන බොහෝ පුද්ගලයන්ගේ අදහස වී තිබීම සතුටට පත්විය යුතු කරුණකි  .කන්‍යාභාවය පරීක්ෂණය දැඩි ලෙස අවශ්‍ය නොවන බව උසස් අධ්‍යාපනය ලත් පිරිස් ප්‍රකාශ කර සිටියහ .ඔවුන් කියා සිටියේ විවාහයට පෙර වෛද්‍ය පරීක්ෂණයකට ලක් කිරීම තුළින් තමාට අවශ්‍ය නම් ඒ පිළිබඳ අදහස් ලබාගත හැකි බවයි .නමුත් වැඩිහිටියන්ගේ අදහස් ප්‍රකාශ කරද්දී බොහෝ විට සාම්ප්‍රදායික ,ගතානුගතික අදහස් කරපින්නාගෙන සිටි වයස්ගත දෙමාපියන්ට එහි අවශ්‍යතාව ඒ පරිද්දෙන්ම අවශ්‍ය විය .නමුත් යම් පමණකට සමාජය පිළිබඳ දැනුමක් ඇති උගත් වැඩිහිටියන්ට එහි දැඩි අවශ්‍යතාවයක් නොවීය .මේ අනුව වර්තමානයේ උගත් සමාජ පරිසරයක් සමඟම කන්‍යාභාවය වැනි පුහු සාම්ප්‍රදායික අදහස් මිනිසුන් අතරින් දුරස් වී යන බවයි.

  1. විවාහය වර්තමානය වන විට වෙනස් වීමට බලපා ඇති හේතූ

සමාජ ව්‍යුහයේ සිදුවන විපර්යාසයන් හේතුකොටගෙන විවාහ සංස්ථාව තුළ ද නව ප්‍රවණතාවන් රාශියක් නිර්මාණය වී ඇත .ලංකාවේ විවාහ සංස්ථාව තුළ සිදුවී ඇති වෙනස්කම් අධ්‍යනය  කිරීමේ දී ඒවා සමාජ ව්‍යුහය සිදුවූ විපර්යාසයන් හේතුකොටගෙන ඇති වූ ඒවා බව පැහැදිලි වේ .පසුගිය දශක දෙකක පමණ කාලයක සිට ශ්‍රී ලාංකික ජන සමාජයේ සමාජ ,ආර්ථික  සහ දේශපාලන සංස්ථා වල ක්‍රියාකාරීත්වය සමස්ත සමාජ ව්‍යූහයේ සිදුවී ඇති වෙනස්කම් කෙරෙහි ප්‍රබලව බලපා ඇත .මේ අතරින් විවාහ සංස්ථාවේ නවතාවක් ඇති කිරීමට හේතු වූ සමාජ වෙනසෙහි බලපෑ ප්‍රධාන ක්‍රියාවලියක් ලෙස 1977 ඇති වූ විවෘත ආර්ථික ක්‍රමය  පෙන්වා දිය හැකිය .මීට අමතරව නාගරීකරණය ,බටහිරකරණය ,නවීකරණය වැනි දිගුකාලීන සමාජ විපර්යාසයන් රාශියකගේ බලපෑමෙන් යුතුව අතීතයේ ඉතාමත් සරලව ,අන්‍යෝන්‍ය සම්බන්ධතා ඔස්සේ පැවතුණු පුද්ගලයාගේ ජීවිතයේ ඉතාමත් වැදගත් අවස්ථාව වන විවාහ ජීවිතය හා බැඳුණු විවාහ සංස්ථාව ,දිනෙන් දින ඇතුලත් වන නවාංග ඔස්සේ අලුත් මුහුණුවරක් ගෙන ඇත.

සමාලෝචනය

වර්තමානය තුළ විවාහ සංස්ථාව තුළ බොහෝ නව ප්‍රවණතාවන් හෙවත් නවාංග එකතු වීම හේතුවෙන් විවාහ සංස්ථාව කාලානුරූපීව විවිධ වෙනස්කම් වලට භාජනය වී ඇත .සමාජ ව්‍යුහය සහ සමාජ සංවිධානය පිළිබඳ සංයුක්ත විග්‍රහයකදී සමාජ සංස්ථාව තුළ හැඩගැසෙන නව ප්‍රවණතා පිළිබඳ විශේෂ අවධානයක් යොමු විය යුතුය .සමාජ ව්‍යුහය මගින් යම් සමාජයක පවතින කල් පවත්නා සබඳතා පිළිබඳ වත් සමාජ සංවිධානය මගින් කාලීන වශයෙන් සමාජ විය යුතු තුළ ඇතිවන ඇති වන කෙටි කාලීන හා දිගු කාලීන වෙනස්කම් පිළිබඳව සාකච්ඡා කළ හැකිය.ඒ අනුව විවාහ සංස්ථාව තුළ සිදුවෙමින් පවතින්නාවූ වෙනස්කම් අධ්‍යනය  කළ යුත්තේ අනෙකුත් සංස්ථාවන් තුළ සිදුවන වෙනස්කම් වලට සමගාමී ආකාරයෙනි .පවුල පිළිබඳ සමාජ සංස්ථාව මෙසේ පැවතිය යුතු යැයි ප්‍රතිමාන මට්ටමක තීරණය වී තිබුණත් තතය  මට්ටමකදී ප්‍රතිමානක මට්ටමක වඩා වෙනස්වන හෝ අපගමනය වන අවස්ථා කොතෙකුත් විද්‍යාමාන වේ .මෙය සමාජය ,ආර්ථික ,දේශපාලන සහ සංස්කෘතික වශයෙන් සමාජ උප පද්ධතීන් ආශ්‍රිතව සාර්ව මට්ටමකින් විශ්ලේෂණය කළ හැකිය.අවසන් වශයෙන් සඳහන් කළ හැකි වන්නේ විශ්ව ව්‍යාප්ත  සන්නිවේදන ජාලයක් හරහා ගෝලීයකරණයට භාජනය වෙමින් පවතින ශ්‍රී ලංකාව වැනි සංස්කෘතික සංදර්භයක සම්ප්‍රදාය සහ නවීකරණය අතර ගැටුමක් ඇතිවීම නොවැළැක්විය  හැකි කරුණක් මෙන්ම සංස්කෘතියේ අංගෝපාංගවල වෙනස් වීම ද අනිවාර්ය කරුණක් බවයි .මේ අනුව විවාහය යනු අතිපූජනීය වූ බැඳීමකි .එහෙත් වර්තමානය වන විට  විවාහයටද වාණිජවාදී මුහුණුවරක් ආරෝපණය වී අවසන් ය.ඒ තුළ සාම්ප්‍රදායික විවාහය තුළ තිබූ සිරිත් ,විරිත් ,විශ්වාස ,බැඳීම් ආදී සෑම සියලු දෙයක්ම නවීකරණයට බඳුන් වී ඇත .අද වන විට විවාහය යනු වෙනස්ම ආකාරයේ සංස්කෘත අංගයක් බවට පත්වී ඇත .සුබෝපභෝගී ජීවිත ගත කරන බොහෝ දෙනෙකුගේ විවාහයන් විවිධ මාධ්‍ය ආයතන විවාහයන් තේමා කරගත් වැඩසටහන් තුලින් විකාශය කෙරෙන අතර අනිත් පිරිසගේ සිත් තුළට ද මෙවැනි විවාහයන් ගැනීමේ සිහිනයක් ඇතුළත් කිරීමට ඔවුහු කටයුතු කරනු ලබයි .එපමණක් නොව වර්තමානය වන විට  විවාහයේ ඡායාරූප ගැනීමට ද අදාළ පිරිස් විශාල මුදලක් වැය කරනු ලබන අතර විවාහයේ සෑම දෙයක්ම සිදු කරනු ලබන්නේ ඡායාරූප ශිල්පියාට අවශ්‍ය පරිදිය .ඇඳුම් පැළඳුම් සඳහා විශාල වියදමක් දැරීම වර්තමානයේ විවාහ යුවලවල් සිදු කරති .තම මංගල සාරියට ඇතැම් විට මිලියන ගණන් වියදම් කළ පුවත් පසුගිය සමයේ මෙරටින් වාර්තා වූයේ දුටුවන්  සිනහා උපදවමිනි.ඇත්ත වශයෙන් ම තමම තම මංගල සාරියට එතරම් මුදලක් වැය කිරීම අවශ්‍ය දැයි සිතා බැලිය යුත්තකි .තවම විවාහය සඳහා අවශ්‍ය තරමටත් වඩා විශාල වියදමක් කරන පිරිස් තම විවාහය සාර්ථකව මාස හයක් පවත්වා ගැනීමට ඇතැම් විට අසමත් වෙයි .මක්නිසාද යත් ඔවුන්ගේ සිතුම් පැතුම් ආදී සෑම සියලු දෙයක්ම වාණිජකරණයට ලක් ව ඇති නිසා ය .කෙසේවුවත් මාධ්‍ය මෙහිදී විශාල කර්තව්‍යයක් ඉටු කරනු ලබන අතර ඔවුන් මූලිකව ම නිරත වනුයේ යෞවන යෞවනියන් ගේ සිහින අලෙවි කිරීමේ ක්‍රියාවලියක ය .වර්තමාන තරුණ පිරිස් වටහාගත යුත්තක් පවතී .එනම් තම විවාහය  අති විශාල ශාලාවක අති විශාල වියදමක් දරා සිදුකළද විවාහය කළ ද විවාහය සාර්ථක කරගැනීමට කටයුතු සිදු කළ යුතු බවයි .විවාහයට වියදම් වූ මුදල එය සිදු සිදු කළ ආකාරය ගැන ලොවට කියාපෑවද විවාහවන දෙදෙනා අතර විශ්වාසය,අවබෝධ එකිනෙකා අතර හැඟීමක් නැත්නම් තම විවාහයට සිදු කළ අති දැවැන්ත වියදමින් කිසිදු ඵල ප්‍රයෝජනයක් නොමැත්තේය .කෙසේ වුව ද මෙලෙස විශාල මුදලක් වියදම් කොට ලොවට පෙනෙන්නට සිදු කරනු ලබන විවාහ වල බොහෝවිට පෝරුවට නඟින ලබන මනමාලියගේ ප්‍රවීනතාවය ද ගිලිහී ගොස් ඇත .එහෙත් ඔවුන් මේ සියල්ල ඉවත දමා තම විවාහය කාහටත් නොදෙවෙනි සේ ඉටු කර ගැනීමට උත්සුක වනුයේ විවාහය සැබෑ අරුත හෝ වටහා නොගනිමිනි.අතීතයේ විවාහය තුළ තිබූ සරලත්වය ,සිරිත්,විරිත්,විශ්වාසය බැඳීම් ආදී බොහෝ දේවල් වර්තමානය වන  ක්ෂය වෙමින් පවතින්නේය .ඇතැම් විට මෙම බොහෝ චාරිත්‍ර යුරෝපීය කරණයට හසුවී ඇති අතර තරුණ පිරිස් මෙවැනි දේවල් ඵලරහිත හණමිටි ක්‍රියාවන් ලෙස ගනිමින් ඇතැම් යුරෝපීය දේවල් තම විවාහයට ඇතුළත් කිරීමට කටයුතු කරනු ලබයි .මේ අනුව වර්තමානය වන විට අතීතයේ තිබූ විවාහ රටාවට හාත්පසින්ම වෙනස් වූ විවාහ ක්‍රමයක් වර්තමාන සමාජය තුළ දැකගත හැකිය .ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කයේ මීරිගම ප්‍රදේශයේ නියැදිය මගින් අතීතයේ තිබූ විවාහ රටාව වෙනස් වූ ආකාරය පැහැදිලිව දැකගත හැකිය.

ආශ්‍රිත ග්‍රන්ථ නාමාවලිය

ජයතුංග,නදීරා,2013 සමාජ විද්‍යා ලිපි,කඩවත නුවණි ප්‍රකාශන

ජයතුංග,නදීරා,2005 විවාහය පිළිබද සමාජ විද්‍යාත්මක විමසුමක්,ජාඇල සමන්ති පොත් ප්‍රකාශකයෝ

ලියනේගම,චන්ද්‍රසිරි හිමි,හෙළ සිරිතයි විවාහයයි