දේව වරම් වාදය - 13-වසර දේශපාලන විද්‍යාව

දේව වරම් වාදය

              

රාජ්‍යයේ සම්භවය පිළිබද ඉදිරිපත් වී ඇති ඉතා පැරණි අදහස් මාලාව දේව වරම් වාදී අදහස් මාලාවයි. ක්‍රිස්තියානි ආගම හා එම ආගමේ ක්‍රියාකාරීත්වය සමග දේව වරම් වාදී අදහස් ආරම්භ වී ඉදිරියට පැමිණීම සිදුව ඇත. දේව වරම් වාදයට අනුව රාජ්‍ය නිර්මාණය කොට ඇත්තේ දෙවියන් වහන්සේ විසිනි. පවුකාර හා නපුරු කෲර මිනිසුන් දෙවියන්ගේ ලෝකය තුල තබා ගත නොහැකි නිසා රාජ්‍ය නිර්මාණය කළ බව මතය යි. ඉන් පසු පාලකයකු පත් කොට ඔහුට බලය ලබාදීම සිදු විය. පාලකයා දිව්‍යමය නීති හා නියෝග අනුව පාලනය ගෙනයයි. යටත් වැසියන් ප්‍රශ්න කිරීමකින් තොර ව පාලකයාට අවනත විය යුතු ය. මේ ආකාරයට නිර්මාණය වී ඇති අදහස් මාලාව දේව වරම් වාදය ලෙස අර්ථ දක්වනු ලබයි.

ඒ අනුව මනුස්මෘති  නමැති ග්‍රන්ථයට අනුව වනචාරී තත්වයේ මිනිසුන් පාලනය කිරීම සදහා, මිනිසුන්ගේ යහපත සදහා දෙවියන් වහන්සේ රාජ්‍ය නිර්මාණය කර තිබේ. මිනිස් වේශයෙන් දෙවියන් මිහිපිට හැසිරෙන බව හා මිනිසුන්ගේ පාලකයා තමන් බව ක්‍රිෂ්ණ දෙවියන් විසින් ප්‍රකාශ කරයි. මේ බව භගවත් ගීතාව නමැති ග්‍රන්ථය තුල සදහන් කරයි. කෞටිල්‍ය විසින් ඔහුගේ අර්ථ ශාස්ත්‍රයනමැති ග්‍රන්ථයට අනුව එහි සදහන් කොට ඇත්තේ රාජ්‍ය දෙවියන් වහන්සේගේ නිර්මාණය බවත් මිනිසුන් ප්‍රශ්න කිරීමකින් තොරව දෙවියන් වහන්සේට අවනත විය යුතු බවයි. ඉහත අදහස් තුලින් පැහැදිළි වන්නේ දේව වරම් වාදය පැරණි අදහසක් වන බවත් දෙවියන් වහන්සේගේ අදහසක් අනුව රාජ්‍ය නිර්මාණය කළ බවයි. ක්‍රිස්තියානි ආගමේ ආරම්භය හා ව්‍යාප්තිය සමග මෙම මතය ශක්තිමත් විය. රාජ්‍ය වූ කලි දෙවියන් වහන්සේගේ නිර්මාණයක් බව “මනුස්මෘති” නම් හින්දු කෘතියෙනුත් යුදෙව් වරුන්ගේ ආගමික ග්‍රන්ථය වූ පැරණි තෙස්තමේන්තුවෙනුත් හදුන්වා දි ඇත. පරාජිකත්වය හේතු කොට ගෙන වෙහෙසට පත් ව සිටින මිනිසුන්ගේ ආරක්ෂාවට දෙවියන් වහන්සේ විසින් රාජ්‍ය නිර්මාණය කළ බවත් පාලකයා වූ කලි මිහිපිට මිනිස් වේශයෙන් හැසිරෙන දෙවියන් වහන්සේ බවත් කියවේ.

ක්‍රිස්තියානි ආගමේ ව්‍යාප්තිය යටතේ දේව වරම් වාදය තහවුරු වූ අතර දේව වරම් වාදියකු වූ ශාන්ත පෝල් දක්වන අන්දමට සෑම ආත්මයක් ම උත්තරීතර බලයට යටත් වේ. තෝමස් ඇක්වයිනාස් සදහන් කරන්නේ පාලකයා පාප් වහන්සේට ද ඔහු හරහා දෙවියන් වහන්සේට ද වගකිව යුතු බවයි. ජේසුස් වහන්සේ විසින් තම මිහිපිට නියෝජිතයා වන පාප් වහන්සේට සෑම බලයක් ම පවරා දී ඇති අතර පාප් වහන්සේ විසින් ආගමික බලතල තමන් අත රදවා ගෙන ලෞකික බලතල පමණක් පාලකයාට පවරා දී ඇති බවත් ඒ සම්බන්ධයෙන් පාලකයා පාප් වහන්සේට වගකිව යුතු බවත් ප්‍රකාශ වී ඇත. 15 වන සියවසේ අග අග භාගයේ දී ජාතික රාජ්‍ය බිහිවීමත් සමග ආර්ථික සංකල්පයක් ලෙස වර්ධනය වූ ධනවාදය තුලින් දේශපාලන ස්ථාවරත්වය සපුරාලීම සදහා දේව වරම් වාදයේ පැරණි අර්ථ කථනය ජාතික රාජ්‍ය පාලකයින් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලදී. ඒ මතය තහවුරු කිරීමට අවශ්‍ය ආගමික පදනම “ප්‍රොතෙස්තන්ත්‍රවාදය” මගින් මාටින් ලුතර් කිං විසින් ඉදිරිපත් කරන ලදී. මෙමගින් ජාතික රාජ්‍ය පදනම් කොට ගොඩනැගෙන අසහාය රාජාණ්ඩු ක්‍රමය යුක්ති සහගත කිරීම සදහා දේව වරම් වාදය පදනම් කොට තවත් න්‍යායක් පාලකයින් විසින් ගොඩ නැගූ හ. එම න්‍යාය පාලකයින්ගේ දිව්‍යමය අයිතිය ලෙස හදුන්වනු ලැබීය. දේව වර්ම් වාදයේ ලක්ෂණ වශයෙන්,

 1. රාජ්‍ය දෙවියන් වහන්සේ විසින් නිර්මාණය කල බව

 2. දෙවියන් වහන්සේ විසින් පාලකයා පත් කොට ඔහුට පාලන බලතල පවරා ඇති බව

 3. පාලකයා එම බලතල ක්‍රියාවට නැංවීම සම්බදයෙන් දෙවියන් වහන්සේට වගකිව යුතු බව

 4. දේව වරම් වාදයේ විශේෂ ලක්ෂණය වන්නේ එය ප්‍රජාත්‍රන්තවාදයට මුළුමනින් ම පටහැනි සිද්ධාන්තයක් වීම    

අතීතයේ දී රාජ්‍ය සම්භවය පිළිබද ඉදිරිපත් වී ඇති මතවාද අතර පැරණි ම මතයක් ලෙස මෙම දේව වරම් වාදය දැක්විය හැකි ය.