කථකලි නර්තනයේ ආරම්භය
කථකලි යනු,
කථකලි යන්නෙහි අරුත කතා නාටක යන්නයි. මහා භාරතය, රාමායනය වැනි වීර කාව්‍යයන්ගේ කතා පුවත් හා සිද්ධි කථකලි මඟින් ඉදිරිපත් කිරීම මෙම නාමය ව්‍යවහාරට හේතු වූවා විය හැකිය.
කථකලි නර්තනයේ නිජබිම. දකුණු ඉන්දියාවේ කේරළ ප්‍රාන්තය කථකලි නර්තනයේ නිජබිමයි.
කථකලි නර්තනයේ ආරම්භය.
මෙය ප්‍රභවය ලබා ඇත්තේ, දකෂිණ භාරතයේ ජන නාටක ඇසුරිනි.
- චක්කියාර්කුත්තු
- කුඩිආට්ටම්
- ක්‍රිෂ්ණාට්ටම්
- රාමාට්ටම්
- මුදියෙට්ටු ආදි ගැමි නාටක එවකට කේරළයේ ප්‍රචලිතව තිබූ ගැමි නාටකයි.
චක්කියාර්වරු ලෙස හඳුන්වන හින්දු බ්‍රාහ්මණයන් දෙවියන්ට පූජා පිණිස දේවාලයෙහි රඟ දක්වන ලද නාට්‍ය ක්‍රමයක් වන ‘චක්කියාර්කුත්තු’ කථකලි නර්තනයෙහි ප්‍රභවයට මූලික පදනම විය.
කොට්ටාරක්කරතාම්පුරම් රජුගේ අනුග්‍රහයෙන් රඟ දක්වන ලද රාමාට්ටම් ගැමි නාටකය ද, කැලිකට්හි සැමොරින් රජුගේ ක්‍රිෂ්ණාට්ටම් ද කථකලි නර්තනයෙහි ප්‍රභවට දායකත්වය ලබා දී ඇත.
දායකවූවෝ,
- මහා කවි වල්ලතෝල් නාරයන මෙනන්
මොහු විසින් කථකලි නර්තනයේ ප්‍රවර්ධනය සඳහා “කේරළ කලා මණ්ඩලම්” නමැති ආයතනයක් ආරම්භ කරන ලදි.
- කුංජු කුරුප්
- ශ්‍රී ගෝපිනාත්
- රාවුනි මෙනන්
- රාම් ගෝපාල්
- ක්‍රිෂ්ණ අයියර්
- රාගිනි දේවි
කථකලි අභ්‍යාස
කථකලි නර්තනය දීර්ඝ කාලීන අභ්‍යාසයන් ඔස්සේ පුහුණු කළ යුතු දුෂ්කර අංගයන්ගෙන් සමන්විත නර්තන ක්‍රමයකි. නර්තන ශිල්පියෙකු වීමට නම් වසර දහයක පමණ කාලයක් නොකඩවා අභ්‍යාස කළ යුතුය.ශාරීරික නම්‍යතාව ඇති කර ගැනීමට තෙල් ආලේප කර සිදු කරන සම්භාහනයත්, කච්චකෙට්ට අභ්‍යාසත් අනුගමනය කළ යුතුය. අක්ෂි ව්‍යායාම, අභිනය පුහුණුවට අමතරව මහා භාරතය, රාමායනය, ගීත ගෝවින්දය වැනි සාහිත්‍ය කෘතීන් පිළිබඳව ද උගත යුතුය.
නර්තන අවස්ථා
රාත්‍රී 8.00ට පමණ ආරම්භ කරන කථකලි දර්ශනය පසු දින පහන් වන තුරු පවත්වනු ලැබේ.
- අරංගුකෙළි
ආරම්භක අවස්ථාව වන අතර මද්දලම් මඟින් කරනු ලබන පූජෝපහාර වාදනයකි.
- තෝඩාගම්
කඩතිර පිටුපස සිට කරනු ලබන පූජෝපහාර නර්තනයකි.මලයාලම් සංස්කෘත බසින් ලියන ලද දේව ස්ත්‍රෝත, ශ්ලෝක ආදිය ගායනා කරයි.
- පුරප්පාම්
අභිනයෙන් තොර නෘත්‍ය ලක්ෂණ ඇතුළත් නර්තනාංගයකි.මෙහි වාච්‍යාර්ථය ‘ඉදිරියට පැමිණවීම’ යන්නයි. මෙතෙක් කඩතුරාව පිටුපස සිටි නළුවන් ඉදිරියට පැමිණවීමක් එහි දී සිදු කෙරෙයි. එක් නළුවෙකු හෝ දෙදෙනෙකු විසින් ඉදිරිපත් කරයි.
- මේලපදම්
වාදකයින්ට හා ගායකයින්ට තම දක්ෂතා ඉදිරිපත් කිරීමට ලැබෙන අවස්ථාවකි. ගීත ගෝවින්දයේ ඇති ගායනා ඉදිරිපත් කරන අතර මද්දල හා චෙණ්ඩාව යොදා ගනී.
මින් අනතුරුව රාමායනයට, මහා භාරතයට අදාළ කතාවල එන චරිත හා අවස්ථා නිරූපණය ඉදිරිපත් කිරීම ආරම්භ වෙයි.
කථකලි නර්තනයෙහි,
කථකලි නර්තන සන්දර්ශනයක් අවසන් වන්නේ ‘ධනාෂි’ නමින් හඳුන්වන නර්තනාංගයෙනි. මෙය ඒකල නර්තනයක් වන අතර දෙවියන්ට ස්තූති කිරීමත්, ප්‍රේක්ෂකයන්ට දේවාශිර්වාද පැතීමත් සිදු වෙයි.
සංගීතය - කර්ණාටක රාගධාරී සංගීතය
- පල්ලවි
- අනුපල්ලවි
- වරණ
ප්‍රධාන සංගීත ශිල්පියා - පොන්නානි
අවශේෂ ගායකයා - ශිංකිටි
අංගරචනා ශිල්පියා - පත්තුකාරන්
අර්ථ සන්නිවේදනය - හස්ත මුද්‍රා ක්‍රම විසි හතරක් යොදා ගනී.
රඟ මඩල - එළිමහන් රඟ මඩලකි.
රංග පීඨය ඉදිරිපිට විශාල පොල්තෙල් පහනක් දල්වන අතර එය මල් වැල්වලින් අලංකාර කරයි.
කථකලි රංග වස්ත්‍රාභරණ
- ඥෝරි (සායක් වැනි පිම්බුනු යටි කයට අඳින සාය.)
- කුප්පායම් (උඩුකය හැට්ටය.)
- උත්තරීයම් (කරේ දමන සුදු පැහැති සළුව)
- පටුවාල් (ඉණ දෙපසින් පහතට වැටෙන රතු පටි.)
- ඔත්තනාක්කු (රිදී නූලෙන් කැටයම් කළ ඉදිරිපස ඇඳුම් කොටස.)
- මුන්ද්‍රි (ඔත්තනාක්කුවට ඉහළින් ඇති ඉණ හැඩය.)
- චාමරම් (බොරු කොණ්ඩය.)
- කිරීටම් (ශීර්ෂ පළදනාව)
- කුණ්ඩලම් (කුණ්ඩලාභරණ)
- තෝල්පූට්ටු (උරබාහු)
- පරිච්ඛ්‍යායම් (තෝල්පූට්ටු හා සම්බන්ධ ආභරණයකි.)
- කළුතාරම් (කර මාලය)
- හස්ත කටාකම් (වළලු)
- වල / වාල් (අතෙහි පළඳින ආභරණයකි.)
- නකම් (කෘතීම නියපොතු)
- කලංචි (ඔත්තනාක්කුවට එල්ලා ඇති රතු පැහැති බෝලය)
- චුටි පුඩු (නාසය අගට යොදන බෝලය)
- විලංග (ගෙජ්ජි)
කථකලි අංගරචනා ක්‍රම
- පච්චා
කොළ වර්ණය මූලික කොට ගැනෙන හෙයින් පච්චා යන නම ව්‍යවහාර කෙරේ.
පච්චා ක්‍රමය භාවිත චරිත
රජ, දේව සහ යුධ වීරයන්ගේ චරිත වෙස් ගැන්වීම සඳහා යොදා ගනී.
උදා: විෂ්ණු, විෂ්ණු අවතාර, රාම, ක්‍රිෂ්ණ, ලක්ෂ්මණ, කුස, ලව,අනුරුද්ධ
- කත්ති
කත්ති යන්නෙහි වාච්‍යාර්ථය ‘පිහිය’ යන්නයි. මුහුණෙහි යොදන රේඛා සටහන්වලින් සීමා වූ වර්ණවත් කොටසෙහි හැඩය වක් පිහියක හැඩය දරණ හෙයින් මෙය කත්ති නමින් හැඳින්වේ.
කත්ති ක්‍රමය භාවිත චරිත
බලය, අහංකාරය, මාන්නය, උද්දච්චකම, ගර්වය සහ නපුරු බව විදහා දක්වන චරිත වෙස් ගැන්වීම සඳහා යොදා ගනී.
උදා: රාවණ, කීචක, කම්සා, දුස්සාසන
- තාඩි
තාඩි යන්නෙහි අරුත ‘රැවුල’ යන්නයි.රැවුල යොදා කරන චරිත තාඩි චරිත ලෙස හඳුන්වන අතර එය ප්‍රභේද තුනකි.
- වෙලුප්ප තාඩි - සුදු රැවුල් යෙදීමේ ක්‍රමයකි. උදා: හනුමාන්ගේ චරිතය
- වුවන්නා තාඩි - රතු රැවුල් යෙදීමේ ක්‍රමයකි. උදා: බාල, සුශ්‍රීව, කාලකේය, දුස්සාසන වැනි චරිත
- කරුප්පු තාඩි - කළු රැවුල් යෙදීමේ ක්‍රමයකි. උදා: දඩයක්කරුගේ චරිතය.
- කාරි
රාක්ෂ සහ යක්ෂ , කාන්තා චරිත සඳහා යොදා ගනී.
උදා: සුපර්නිකාගේ චරිතය
- මිනික්කු
මෙහි දී මුහුණට යොදන වර්ණය රතු පැහැයට හුරු, කහ පැහැයක් ගනී.
මිනික්කු ක්‍රමය භාවිත චරිත
ගුණවත්, ධාර්මික මුනිවරුන්, බ්‍රහ්මයන්, දූතයන් චරිත වැනි වෙස් ගැන්වීම සඳහා යොදා ගනී. ස්ත්‍රී හා පුරුෂ යන චරිත දෙවර්ගයට ම භාවිතය.
